„ჩემი აზრით, ამ პერიოდის გმირები მარტო ეპიდემიოლოგები და ექიმები კი არა, ბავშვებთან ერთად ჩაკეტილი მშობლებიც არიან, განსაკუთრებით პატარა ბინაში ჩაკეტილები, რადგან:
● ძალიან რთულია მუდმივად, მშვიდად გაუძლონ უკმაყოფილო ბავშვების ზუზუნს და ყოველ ჯერზე მშვიდად აუხსნან, რატომ ხდება ასე, თანაც აუხსნან ისე, რომ თან დაამშვიდონ და თანაც აგრძნობინონ, რამხელა პასუხისმგებლობა აქვს დღეს თითოეულ ადამიანს, ისე, რომ მათ ფსიქოლოგიური ტრავმის გარეშე გაიარონ ეს რთული პერიოდი.
● ძალიან რთულია გაანაწილონ კომპიუტერის გამოყენების საათები ისე, რომ ბავშვები ონლაინ გაკვეთილებს დაესწრნონ და მშობლებმაც მოასწრონ სამუშაო და ონლაინ ჩართვები.
● ძალიან რთულია მშვიდად უსმინონ და არ გაღიზიანდნენ უზარმაზარ, აბიბინებულ ეზოიან სახლებში ჩაკეტილი ადამიანების მოწოდებებს 'დარჩი სახლში', რომლებსაც ისეთი პირობები აქვთ, იქიდან არც მოგინდება გამოსვლა და რომლებიც ძალიან გაღიზიანებულები ტუქსავენ ყველას, ვინც გაბედავს და გარეთ ცხვირს გამოყოფს.
● ძალიან რთულია მოახერხონ, რომ პატარა, უაივნო ბინაში გამოკეტილი ბავშვები სულ ცოტა ხნით მაინც გამოიყვანონ ჰაერზე, რაც მათი ჯანმრთელობისთვის ასეთი აუცილებელია, თან ამოწმონ, რომ იქ ხალხი არ იყოს, რომ ბავშვები არ შევიდნენ სხვა ბავშვებთან კონტაქტში, რადგან ეს მართლა საშიშია, რომ ბავშვებს ხშირად დაუმუშავონ ხელები სადეზინფექციო ხსნარით, რომელიც ძლივს იშოვეს და სახლში როგორც კი შემოიყვანენ, სასწრაფოდ დაბანონ ხელები და სასწრაფოდ გამოუცვალონ ტანსაცმელი, თან როცა რამდენიმე ბავშვი ჰყავთ.
● ძალიან რთულია ამ ბავშვებისთვის ადეკვატური კვება უზრუნველყონ, რადგან ბევრს ხელფასი შეუმცირდა და პროდუქტების ყიდვაც გართულდა.
მართლა გმირები არიან ყველაფერ ამის და კიდევ ბევრი სხვა დეტალის გამო, რაც მხოლოდ მათ იციან. და ამ გმირებმა კიდევ უნდა გაუძლონ რაღაც პერიოდი და მერე ყველაფერი კარგად იქნება.“
ამის შესახებ სოციალურ ქსელში ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი წერს.
