„შემოდგომა-ზამთრის პერიოდი ზოგადად გამოირჩევა მწვავე რესპირატორული ინფექციებით. ამის გამავრცელებლები ყოველთვის იყვნენ ჩვენი ბავშვები. ბავშვებში განსაკუთრებული ნიშნები, რაც შეიძლება გამოვყო, ეს არის ცხვირის გაჭედვა, ტემპერატურა. გრიპისგან განსხვავებით არ არის მაღალი ცხელება დამახასიათებელი, ტემპერატურა უფრო 38,5 გრადუსამდეა ხოლმე. გვხვდება დიარეა, პირღებინება. ბოლოს მნიშვნელოვნად გახშირდა კონიუქტივიტები და სტომატიტები ბავშვთა ასაკში. ბავშვები პოსტკოვიდურ პერიოდში დაჰყავთ სხვადასხვა კვლევებზე. ეს ნამდვილად არ არის საჭირო. ნუ შეაწუხებენ კოაგულოგრამების, D-დიმერების ანალიზებით. მსუბუქი და საშუალო ფორმების შემთხვევაში, შეგვიძლია გადავაკონტროლოთ მხოლოდ სისხლის საერთო ანალიზი.“
ინგა მამუჩიშვილის თქმით, მოზარდებში სიმპტომატიკა უფრო მრავალფეროვანია:
„მოზარდებში შემიძლია გამოვყო ნევროლოგიური სიმპტომატიკა, როგორიც არის თავის ტკივილი, წელის ტკივილი, მიალგია, რევმატიული ნიშნები, როგორიც არის ძვლებისა და სახსრების ტკივილი. კოვიდი იმდენად მრავალფეროვანია თავისი კლინიკური გამოვლინებით, რომ მისგან ყველაფერს უნდა ველოდოთ, მე ასე ვამბობ ხოლმე ხშირად. მან შეიძლება ყველა სისტემის მხრივ მოგვცეს თავისი გამოვლინება. ყოველთვის უნდა მივაქციოთ ყურადღება ბავშვის ზოგად მდგომარეობას. თუ ბავშვი სწრაფად იღლება, თუ ის ლეთარგიულია, თუ სითხეს არ სვამს, აქვს შეუპოვარი ცხელება, 39-40 გრადუსი, არ ემორჩილება მედიკამენტებს რამდენიმე დღის განმავლობაში, თუ ხველა არის შეუპოვარი, იწყება ქოშინი, სუნთქვაში ნეკნებს შორის არის მონაწილეობა, ნესტოების ბერვა, ასეთ შემთხვევაში სასწრაფოდ უნდა მივმართოთ 112-ს ან ოჯახის ექიმს და გადავიყვანოთ ბავშვი კლინიკაში.“
კოვიდის გადატანის შემდგომ ფილტვის ჯანმრთელობაზე ზრუნვის მნიშვნელობის შესახებ საუბრობს პულმონოლოგი კახა ვაჭარაძე:
„ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს პაციენტის პოსტკოვიდურ მართვას. პაციენტებს თვეების განმავლობაში მიჰყვებათ ისეთი სინდრომები, როგორიცაა: ნერვული აშლილობები, ტკივილი გულ-მკერდის არეში, ხველა, ქოშინი, რაც ყველაზე საშიშია. გაცილებით უფრო ხანგრძლივად რჩება გულ-მკერდის არეში ტკივილი, ჰაერის უკმარისობა და ქოშინი. ფილტვი მეტ-ნაკლებად ყველა პაციენტთან ზიანდება.“
„გართულებების გამოსავლენად უპირატესია ტომოგრაფიული კვლევა, რომლის ჩატარება კვირაში ერთხელ არ შეიძლება. აუცილებელია, რომ ის გაკეთდეს დასაწყისში, აუცილებლობის შემთხვევაში ორი კვირის შემდეგ და ექვსიდან-რვა კვირის შემდეგ. ეს უნდა გაკეთდეს ექიმის დანიშნულებით. პაციენტებმა არ უნდა დაიწყონ თვითშემოქმედება და თვითმკურნალობა. შემდგომში აუცილებელია გაკეთდეს კოაგულაციური სისტემის კონტროლი, ანთების მარკერები: ეს არის სისხლის საერთო ანალიზი, D-დიმერი. თუ გვაქვს ბაქტერიული და ვირუსული ფონის გადაჯვარედინება, დიდი სიფრთხილითაა მიდგომა საჭირო. აქ წყდება ანტიბიოტიკოთერაპია დავიწყოთ თუ არა პაციენტთან,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მედიკოსებმა ტელეკომპანია რუსთავის ორის გადაცემაში „თქვენი კლინიკა“ ისაუბრეს.
წყარო: თქვენი კლინიკა
არ დაგავიწყდეთ !!!
დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები
