Baby Bag

„სისხლის გამათხელებლების თვითნებურად მიღებით კატასტროფულ შედეგამდე შეიძლება მივიდეთ," - ანესთეზიოლოგი არჩილ მარშანია

ანესთეზიოლოგი არჩილ მარშანია კოვიდ-19-თან დაკავშირებით გავრცელებულ მითებზე საუბრობს და აცხადებს, რომ ადამიანები ინტერნეტში გავრცელებულ ინფორმაციას მეტისმეტად ენდობიან, რის გამოც შეცდომაში შედიან:

„სამწუხაროდ ქაოსია, სამეცნიერო ინფორმაცია ძალიან მარტივად ვრცელდება, შესაბამისად მოსახლეობა შედის შეცდომაში. ჩვენ გვახსოვს იბუპროფენთან დაკავშირებული მითები, რომელიც არ დადასტურდა. იყო მითი ბეცეჟე-ს ვაქცინასთან დაკავშირებით. ამბობდნენ, რომ ის გვიცავდა ​კორონავირუსისგან, რაც ასევე არ დადასტურდა, რადგან გავრცელება ჩვენთანაც მაღალია. იგივე ხდება დღეს D და C ვიტამინზე. რომ დავიწყოთ D ვიტამინით, ზოგი ადასტურებს, მაგრამ ზოგი არ ადასტურებს, რომ მას რესპირატორულ დაავადებებთან მიმართებაში დამცველობითი ფუნქცია ახასიათებს.არ არსებობს რაიმე სარწმუნო წყარო, რომლის მიხედვითაც დამატებით C და D ვიტამინის მიღება დაგვიცავს კოვიდისგან ან კოვიდის გართულებებისგან. თუ ამ ვიტამინების დეფიციტი გვაქვს, რა თქმა უნდა, მათი მიღება უნდა გავაგრძელოთ.“

არჩილ მარშანიაც თქმით, D ვიტამინის დეფიციტის პრობლემა თუ არ გვაქვს, მისი მიღება აბების სახით საჭირო არ არის:

„D ვიტამინი, რა თქმა უნდა, საჭიროა ორგანიზმისთვის, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ის ყოველდღიურად აბების სახით მივიღოთ გადაჭარბებული დოზებით. ​კვირაში სამი დღე მზეზე ყოფნითაც მივიღებთ საჭირო დოზას. მზისგან დამცავი კრემებიც კი არ აფერხებს მის მიღებას. არ არსებობს რაიმე საფუძველი, რომ დეფიციტის პრობლემის არარსებობის დროს მივიღოთ ის აბების სახით.“

არჩილ მარშანია ადამიანებს მოუწოდებს, არავითარ შემთხვევაში არ მიიღონ თვითნებურად სისხლის გამათხელებელი აბები და საშუალებები:

„კორონავირუსის ერთ-ერთი ვერაგი გართულება არის თრომბოემბოლია. ეს ხდება მხოლოდ მაშინ, როდესაც მდგომარეობა გართულებულია, ან როდესაც პაციენტი არის თრომბოემბოლიის რისკის ქვეშ. სხვა შემთხვევაში ჩვენ რუტინულად რაიმე სისხლის გამათხელებლების მიღება არ გვჭირდება. ​მით უმეტეს, თვითნებურად მიღებით კატასტროფულ შედეგამდე შეიძლება მივიდეთ. შესაძლოა, გაიზარდოს ინსულტების ან სისხლდენების რისკი. ლიმონიან წყალს რაც შეეხება, აქ მნიშვნელოვანია თვითონ წყალი და არა ლიმონი შიგნით. ლიმონი კარგია, არომატულია. ზოგ ადამიანს არ მოსწონს წყალი და გემოსთვის ერთი ნაჭერი ლიმონი რომ ჩავაგდოთ, კარგია. ისიც არ შეიძლება, რომ ლიმონი გავწუროთ და დავლიოთ. ამან შეიძლება გააღიზიანოს კუჭ-ნაწლავი.“

„ასპირინის ბუმი არის ახლა რატომღაც. გართულებულ შემთხვევებშიც კი ასპირინი არ არის პანაცეა. ნუ მიიღებთ ასპირინს თვითნებურად. ეს არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება,“ - აცხადებს არჩილ მარშანია.

წყარო: ​დილა ფორმულაზე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

,,ვინც სახლშია, მიიღოს ბევრი წყალი, იმოძრაოს და ასევე, მიიღოს ლიმონი, რომელსაც სისხლის გამ...
„ვინც სახლში გადის მკურნალობას, პირველ რიგში წყლის მიღებაა ყველაზე კარგი. ასევე აუცილებელია მოძრაობა. კორონავირუსს საშინელი სისუსტე ახასიათებს, ადამიანს განძრევაც კი არ უნდა, მიუხედავად ამისა,&nb...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ის, რასაც ჩვენ ბავშვებში ვეძახით აგრესიას, რეალურად სულ სხვა რამეა,“ - ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

„ის, რასაც ჩვენ ბავშვებში ვეძახით აგრესიას, რეალურად სულ სხვა რამეა,“ - ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

​​ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ ბავშვებში აგრესიული ქცევის გამოვლენის პრობლემაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვებთან დაკავშირებით ტერმინების გამოყენებისას სიფრთხილე გვმართებს:

„ცოტა ფრთხილად უნდა შევარჩიოთ ტერმინები, განსაკუთრებით, როდესაც ბავშვებზეა საუბარი. აგრესია იმ ფორმით, რაც ეს მოზრდილებისთვის არის დამახასიათებელი: განზრახ სხვისი ნივთის, სხვისი სიცოცხლის, ჯანმრთელობის ხელყოფა და დაზიანება, ბავშვებისთვის, როგორც წესი, დამახასიათებელი არ არის. ის, რასაც ჩვენ ბავშვებში ვეძახით აგრესიას, რეალურად სულ სხვა რამეა. ეს არის თვითდამკვიდრების მცდელობები ჩვენთვის მიუღებელი ფორმით.“

თამარ ედიბერიძის თქმით, ზოგჯერ ბავშვისთვის აგრესიული ქცევა თავის გამოხატვის ერთადერთი ფორმაა:

„ბავშვისთვის ითვლება, რომ ეს ერთადერთი ფორმაა გამოხატვის. მან სხვა უკეთესი იმ წუთში ვერაფერი ვერ მოიფიქრა. ბავშვმა გვესროლა რაღაც, დაგვიყვირა რაღაც, გაგვიტეხა, დაგვიხია წიგნი, ​თანატოლთან ვერ გაიყო სათამაშო, მოუქნია ხელი და ჩაარტყა. ამას ჩვენ ვაკრავთ იარლიყს, რომ ეს არის აგრესია. მერე ჩვენი რეაქციაც ამაზე გამოიხატება იმით, რომ ვფიქრობთ: როგორ უნდა მივუდგეთ აგრესიულ ადამიანს? აქ ვუშვებთ შეცდომას. ეს უკვე ისეთი ჩიხია, ერთბაშად მატარებელი რომ ასცდება თავის რელსებს, იმის უკან დაბრუნებას უფრო მეტი ძალისხმევა სჭირდება, ვიდრე თავის დროზე რომ სწორი მიმართულება აგვეღო.“

თამარ ედიბერიძემ აღნიშნა, რომ ბავშვებს თვითდამკვიდრება ძალიან უჭირთ:

„ბავშვებს ძალიან უჭირთ თვითდამკვიდრება. მოზრდილები ელემენტარულად ფიზიკურად დიდები ვართ. მშობლის მოტივაცია ყოველთვის კეთილშობილურია, ყოველთვის გვინდა საუკეთესო ჩვენი შვილებისთვის. უნდა მივეჩვიოთ იმას, რომ ამ გზაზე შეცდომებს ვუშვებთ. მოზრდილები ვუშვებთ უფრო მეტ შეცდომებს, ვიდრე პატარა ბავშვები. ბავშვის ბიოლოგიური საათი მის გონებასაც არ ეკითხება ხანდახან რაღაცას. თუ პირველი რამოდენიმე წელიწადი გამოგვეპარა და არ ვისწავლეთ ერთმანეთის მოსმენა, ​თუ ახალშობილობიდან არ ვისწავლეთ ჩვენი შვილების მოსმენა, ძალიან ძნელია ამაზე მუშაობა დავიწყოთ სასკოლო ასაკში.“

„ფსიქოლოგიურად ათი წლიდან იწყება ძალიან რთული პერიოდი. ოჯახისთვის ეს დამაიმედებელი არ იქნება, იმიტომ, რომ პრობლემებმა შეიძლება მოიმატოს ამ ასაკიდან. როდესაც პატარა ბავშვს ჭკუას ვასწავლით, ან თუნდაც რჩევას ვაძლევთ, ტონი ამ შემთხვევაში გვაქვს ძალიან იმპერატიული. რის უფლებასაც მოზრდილ ადამიანთან არ მივცემთ ჩვენს თავს, დაუდევრად ვაძლევთ თავს ამის უფლებას ბავშვთან. ხმის ტემბრზე მუშაობაც კი არის ამ თვალსაზრისით აქტუალური. ბრძანების კილოთი კი არა, რჩევის ტონით ველაპარაკოთ. ლაპარაკისას ბავშვებს უნდა ვუყუროთ თვალებში, რაც უფრო პატარაა, მით უფრო,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თამარ ედიბერიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად