Baby Bag

„ტრაგედია არ არის, რომ ბავშვმა ხორცი არ ჭამოს, მაგრამ მაინც სასურველია მისი ზომიერად მიღება,“ - პედიატრი ყარამან ფაღავა

პედიატრი ყარამან ფაღავა გადაცემაში „პირადი ექიმი“ მცირეწლოვანი ბავშვებისა და მოზარდებისთვის ხორცისა და შოკოლადის მნიშვნელობის შესახებ საუბრობს. ის აღნიშნავს, რომ წითელი ხორცი და შოკოლადი წარმატებით ებრძვის დეპრესიას, თუმცა ეს უკანასკნელი სამ წლამდე ასაკის ბავშვებს არ უნდა მივცეთ:

„წითელ ხორცს თავისი პლიუსები აქვს, იგივე დეპრესიის საწინააღმდეგოდ. სხვათა შორის, სიტყვამ მოიტანა და მე არ ვარ მომხრე შოკოლადის გამოყენების. შოკოლადი ძირითადად ალპინისტებმა უნდა გამოიყენონ. მაღლა ადიან, კალორაჟი სჭირდებათ და მძიმე წონაც არ უნდა იყოს. ცნობილია, რომ შავი შოკოლადი, მცირე დოზით, ანტიდეპრესანტის როლსაც ასრულებს. ცხადია, შოკოლადი ბავშვს არ უნდა მივცეთ სამ წლამდე. რაც შეეხება ხორცს, პატარას წავიხუმრებ. ბიჭი მოჰყავთ ხოლმე ჩემთან. ვეკითხები ხოლმე დიეტას, რას მიირთმევს, მე საერთოდ მიყვარს საყოველთაო, სრული გამოკვლევა. ზოგიერთი მეუბნება, შოკოლადი უყვარს და კანფეტი უყვარსო, დაიბადა თუ არა შოკოლადი უნდოდაო. მე ვეუბნები, თქვენ შეაჩვიეთ-მეთქი და ეს ზედმეტია.“

ყარამან ფაღავა აღნიშნავს, რომ ხორცის მიღების აუცილებლობა ზაფხულში არ დგას, თუმცა სასურველია, რომ ბავშვები ხორცს იღებდნენ:

„მე ყოველთვის ვამბობ ხოლმე, რომ ბიჭმა უნდა ჭამოს კაცის საჭმელი. უკვირთ ხოლმე, ვერ იგებენ რას ვგულისხმობ. ეს იმას ნიშნავს, რომ ბიჭმა უნდა ჭამოს ხორცი, ვაშლი და ხაჭაპური. ხაჭაპური თავისთავად, ვაშლი იმიტომ, რომ ხილი აუცილებელია. რაც შეეხება ხორცს, ისევ ვიმეორებ, რომ პრინციპში შეიძლება უხორცოდ. ზაფხულში, მაგალითად, ხორცის ისეთი დიდი აუცილებლობა არ არის. მაინც სასურველია, რომ ბავშვმა ხორცი მიიღოს თანდათანობით.“

„ძალიან მნიშვნელოვანია მამის როლი. ბავშვი მამასთან ერთად როცა ჭამს, ძალიან კარგია. დღეში ერთხელაც რომ ჭამოს მამასთან ერთად, ეს მნიშვნელოვანია. განსაკუთრებით კარგია ეს ვაჟებისთვის. პატარა ბიჭს დედა რომ გაუშლის მაგიდას, ეტყვის: „ჩემი კაცები ახლა შეჭამენ.“ ტრაგედია არ არის, რომ ბავშვმა ხორცი არ ჭამოს, მაგრამ მაინც სასურველია მისი ზომიერად მიღება,“ - აცხადებს ყარამან ფაღავა.

წყარო: ​პირადი ექიმი - მარი მალაზონია 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„თუ ბავშვი იტყვის „დავიღალე“, შეიძლება, კატასტროფულ მდგომარეობასთან გვაქვს საქმე...“
სეზონური სისუსტე ბავშვებში - აღნიშნულ თემაზე პედიატრი, თსსუ-ს პროფესორი ყარამან ფაღავა საუბრობს

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა... ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს ფესვები გაუფუჭდება,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ დასჯა არ გამოიყენონ ბავშვის აღზრდის მეთოდად:

„რა არის დასჯა საერთოდ? ბავშვი ჩვენს ნორმებში არ მოექცა და იმის გამო, რომ მან გააცნობიეროს ეს, მას რაღაც უფლებებს ვართმევთ. არ გავუშვი ბავშვი სასეირნოდ, არ ვუყიდე ნაყინი. გაბრაზებული ვარ ამ დროს. კუთხეში დავაყენე, შეიძლება გავულაწუნე კიდეც. თუ ვინმე გონიერი ადამიანი ამაში აღზრდის ნატამალს ხედავს, გააგრძელოს ეს საქმე. რა ხდება კუთხეში დამდგარი ბავშვის თავში ამ დროს?! ერთხელ აეროპორტში დიდხანს მოგვიხდა ცდა. 3 წლის გოგო მამას ჰყავდა დაყენებული კუთხეში და უყვიროდა: არ გამოხვალ, ვიდრე არ მიხვდები, რა გააკეთე! რაგვარად მიხვდეს 3 წლის ბავშვი, რა გააკეთა ამისთანა. არადა ეხვეწება დედას, გამომიშვი, მაპატიეთო და მამა სჯის. ამას რა დავარქვა მე? იტყვის მამა, რომ მე ბავშვი მიყვარსო? არ უყვარს! დედა, რომელიც არ ეხმარება ბავშვს, იტყვის მიყვარსო? არ შეიძლება სიყვარულის შეწყვეტა!

შეურაცხყოფა, დამცირებაა დასჯა. ამ პირობებში ის სანუკვარი პროცესი, რასაც აღზრდა ჰქვია, აღარ არსებობს. ისიც იმსხვრევა, რასაც მივაღწიე. დასჯა არ არის აღზრდის მეთოდი. ბავშვი სიყვარულში უნდა გაზარდო, რომ მოსიყვარულე გაგიხდეს. ბავშვი კი არ უნდა დასაჯო, სინდისთან უნდა მიიყვანო, რომ იმან თავისი თავი თუ უნდა თვითონ დასაჯოს. თვითონ ვკითხოთ, შეაფასე რაც მოხდა, როგორც მოხდა, ის გააკეთე რაც საჭიროა. თვითაღზრდამდე მივიყვანოთ ბავშვი, თვითგანცდამდე, რომ რატომ გავაკეთე მე ეს.

დაანებეთ ამ დასჯას თავი. თუ დასჯა გინდათ ბავშვისა, ჯერ თქვენ დადექით კუთხეში და საკუთარი თავი დასაჯეთ. განა ცოტა გაქვთ ჩადენილი დანაშაული?! ერთმა ბავშვმა ინატრა, იქნებ ისეთი შენობები ააშენოთ, რომ კუთხე არ ჰქონდეს ამ შენობებსო, რადგან მშობლები სულ კუთხეში მაყენებენო. ხომ ყველამ იცით, რომ მშობლის მაგალითი აღზრდის ძალაა. მიეცით ეს მაგალითები. დასჯას მისცემთ, დაგსჯით მერე შვილი თქვენ. დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა. ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს, თუ ბებიამ, ბიძამ, მასწავლებელმა არ გადაარჩინა, ფესვები გაუფუჭდება. სიტყვა დასჯა პედაგოგიკაში არ უნდა არსებობდეს. ბავშვი რაღაც ცუდს აკეთებს? მე შემიძლია ავუხსნა მას, რა მოჰყვება ამას. 3-5 წლის ბავშვი დამიჯდება და მომისმენს, თუ წყნარად ველაპარაკები. ის იფიქრებს ამაზე, შეწუხდება, შეიძლება იტიროს. უთხარით ბავშვს: „დაჯექი სავარძელში და დაფიქრდი, კარგი იყო ეს ქცევა, თუ არ იყო კარგი, განსაჯე ეს თვითონ.“ ხომ შეწუხდება ბავშვი? ეს წუხილი არის თვითდასჯა. სიტყვა დასჯა ამოვაგდოთ ხმარებიდან და არცერთი დედა და მამა არ შემეკამათოს, აბა როგორ სხვანაირადო. თუ არზრდაზე მკითხავთ ასეა და თუ მკითხავთ, როგორ დავამშვიდო ბავშვი, როდესაც ყველაფერს ანგრევსო, მაშინ დაუყვირე, დამშვიდდება და შენც მშვიდად იქნები, მაგრამ ამას რა დავარქვა, არ ვიცი,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად