Baby Bag

ტკბილი და ცხიმიანი საკვები ტვინის კოგნიტურ ფუნქციებს არღვევს და ნერვულ სისტემას აზიანებს

ტკბილი და ცხიმიანი საკვები ტვინის კოგნიტურ ფუნქციებს არღვევს და ნერვულ სისტემას აზიანებს

დიდი ხანია ტკბილი და ცხიმიანი პროდუქტები ჩვენი ყოველდღიურობის განუყოფელ ნაწილად იქცა. ადამიანის ორგანიზმს არაჯანსაღ კვებით ჩვევებთან გამკლავება უჭირს. იმავეს თქმა შეგვიძლია ჩვენი ტვინის შესახებ. არაჯანსაღი პროდუქტებით კვება მის ფუნქციებს ისევე აზიანებს, როგორც მთლიან ორგანიზმს. ჩვენი განწყობა, ემოციური მდგომარეობა და ფსიქიკა საკვების გავლენით მნიშვნელოვნად იცვლება. ყველამ კარგად ვიცით, რომ სწრაფი კვების პროდუქტები გვასუქებს, თუმცა მეცნიერების მტკიცებით, მსგავსი საკვების მიღება ჩვენს ტვინსაც აზიანებს.

ყველაფერი ჩვენი პირველი კვებიდან იწყება, როდესაც ჯერ კიდევ დედის მუცელში ვიმყოფებით. ადამიანის ტვინი მის დაბადებამდე ყალიბდება. დედის კვების რაციონი ნაყოფის განვითარებაზე უდიდეს ზეგავლენას ახდენს. ავსტრალიელმა მეცნიერებმა 23 000 ორსული ქალის კვებითი ჩვევების შესწავლის შემდეგ მათი შვილების ფსიქიკური ჯანმრთელობა და ქცევები გამოიკვლიეს. მკვლევარები ბავშვებს 18 თვის ასაკიდან ხუთ წლამდე აკვირდებოდნენ. აღმოჩნდა, რომ ტკბილეულის, მარილიანი და ცხიმიანი საკვების მოყვარულ დედებს აგრესიული შვილები ჰყავდათ. იმ დედების შვილები, რომლებიც ორსულობისას ბევრ ტკბილეულსა და ცხიმიან საკვებს იღებდნენ, უხეში ქცევით გამოირჩეოდნენ და ისტერიკებსაც ხშირად აწყობდნენ. მეცნიერებმა აღმოაჩინეს, რომ ბავშვის ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე უდიდეს გავლენას ახდენდა მისი კვებითი ჩვევებიც, მიუხედავად იმისა, თუ რას მიირთმევდა დედა ორსულობის პერიოდში. მეცნიერების მტკიცებით, ბავშვები, რომლებიც ჯანსაღ საკვებს არ იღებენ და მეტისმეტად ბევრ ცხიმიან ან ტკბილ პროდუქტს მიირთმევენ, აგრესიულები და სევდიანები არიან. ისინი ხშირად ხედავენ ღამის კოშმარებს და შფოთვითი აშლილობებით იტანჯებიან. ავსტრალიაში ჩატარებული კვლევის შედეგები ნიდერლანდებში, კანადასა და ესპანეთში ჩატარებული კვლევებითაც დადასტურდა.

არაჯანსაღი საკვები სასარგებლო ნივთიერებებს თითქმის არ შეიცავს, რის გამოც ორგანიზმი იფიტება. საფრანგეთში, ბორდოს უნივესიტეტში მეცნიერები არაჯანსაღ კვებაზე მყოფ ვირთხებს აკვირდებოდნენ. ვირთხებს, რომლებსაც ორგანიზმში ჯანსაღი ცხიმების, კერძოდ კი ომეგა 3-ის დეფიციტი ჰქონდათ, შფოთვითი აშლილობა და შიშები აწუხებდათ. მათ სინათლის დანახვა აკრთობდათ და თავს გამუდმებით სიბნელეს აფარებდნენ. ომეგა 3 -ის დეფიციტის გამო ტვინი ნორმალურად ფუნქციონირებას ვეღარ ახერხებდა. საქმე იმაშია, რომ ომეგა 3 -ს ორგანიზმი თავად ვერ გამოიმუშავებს. ის საკვების სახით უნდა მივიღოთ. ცხიმიანი თევზი, ჯანსაღი ხორცი, მარცვლეული, მცენარეული ცხიმები და თხილი ომეგა 3-ის საუკეთესო საბადოებია. თანამედროვე მსოფლიოში ადამიანების უდიდეს ნაწილს ომეგა 3-ის დეფიციტის პრობლემა აქვს. ომეგა 3- ის საჭირო რაოდენობით მიღება განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ორსულებისთვის, რათა ნაყოფის სრულფასოვან განვითარებას ხელი არ შეეშალოს. ომეგა 3 რეგულარულად უნდა მიიღონ მოზარდებმა და ასაკოვანმა ადამიანებმაც.

ტვინის სრულფასოვანი ფუნქციონირებისთვის მნიშვნელოვანია, რომ ორგანიზმს ჯანსაღი ნივთიერებებისა და მინერალების დეფიციტის პრობლემა არ შეექმნას. რა ემართება ნეირონებს, როდესაც სწორად არ ვიკვებებით და ყოველთვის ერთსა და იმავე პროდუქტებს მივირთმევთ? საფრანგეთში მეცნიერებმა ზაზუნებზე სპეციალური კვლევა ჩაატარეს. ისინი ზაზუნებს მხოლოდ სიმინდს აჭმევდნენ, სხვა საკვები პროდუქტები მათი რაციონიდან სრულად გამორიცხეს. ერთგვაროვანი პროდუქტებით კვებამ ზაზუნების ნერვულ სისტემაზე ნეგატიურად იმოქმედა. ისინი აგრესიულები იყვნენ და ხმაურისადმი ჰიპერმგრძნობელობას ავლენდნენ. მდედრი ზაზუნების 80 % ახალშობილ ზაზუნას დაბადების პირველივე დღეს კლავდა. ზაზუნების არანორმალური ქცევა არასწორმა კვებამ და ვიტამინ B3-ის დეფიციტმა გამოიწვია. მას შემდეგ, რაც ზაზუნების რაციონში სიმინდის გარდა ვიტამინ B3-იც ჩართეს, მათი ფსიქიკური მდგომარეობა გამოსწორდა. ზაზუნები არანორმალურ ქცევას აღარ ავლენდნენ. ისინი ახალშობილებზე ზრუნავდნენ და მათ მიმართ სითბოს გამოხატავდნენ.

მეცნიერების მტკიცებით, საკვები რაციონის ვიტამინებით, ცხიმოვანი მჟავებით და მინერალებით გამდიდრება ადამიანებში აგრესიული ქცევის შემცირებას შეუწყობს ხელს. ნიდერლანდებში მკვლევარებმა რვა ციხეში აწარმოეს კვლევა, რომელშიც პატიმრები მონაწილეობდნენ. სამი თვის განმავლობაში პატიმრებს ვიტამინებს, მინერალებსა და ცხიმოვან მჟავებს აძლევდნენ, შემდეგ კი მათ ქცევას აკვირდებოდნენ. იმ პატიმრებში, რომლებიც ჯანსაღად იკვებებოდნენ, დაპირისპირებისა და ინციდენტების რიცხვმა 1/3 - ით მოიკლო.

საკვები არამხოლოდ ჩვენს განწყობასა და იმპულსებზე ზემოქმედებს, ის ჩვენ მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებებზეც უდიდეს ზეგავლენას ახდენს. გერმანიაში ჩატარებული უახლესი კვლევებით დასტურდება, რომ საკვები ჩვენს ფიქრებზე ზემოქმედებს. ლაბორატორიაში 24 ცდისპირს ორი სხვადასხვა სახის საუზმე შესთავაზეს. საუზმობის შემდეგ ერთი და იმავე ადამიანი ერთსა და იმავე საკითხზე სრულიად სხვადასხვა გადაწყვეტილებას იღებდა, აზრს კი იმის მიხედვით იცვლიდა, თუ რას მიირთმევდა საუზმედ. ერთ შემთხვევაში ექსპერიმენტის მონაწილეები ცილით მდიდარ საკვებს იღებდნენ, მეორედ კი ნახშირწყლოვან პროდუქტებს. აღმოჩნდა, რომ ცილებით მდიდარი საკვების მირთმევის შემდეგ ადამიანები უფრო გონივრულ გადაწყვეტილებებს იღებენ, ვიდრე შაქრით მდიდარი პროდუქტების მირთმევის შემდეგ. მკვლევარებმა ცდისპირების სისხლის ანალიზი აიღეს. ისინი მათ სისხლში ჰორმონებისა და ამინომჟავების დონეს ამოწმებდნენ. ისინი განსაკუთრებით ინტერესდებოდნენ კორტიზოლის, ინსულინისა და ადრენალინის დონით. მკვლევარებს ასევე აინტერესებდათ, რამდენად ცვლიდა საკვების მიღება სისხლში ამინომჟავების შემცველობას. როგორც აღმოჩნდა, განსხვავებული საკვები ტვინის ფუნქციებსა და ნეირონებს შორის კავშირზე განსხვავებულად ზემოქმედებს. გერმანიაში კვლევები კვლავ გრძელდება და მეცნიერები საბოლოო დასკვნის მოლოდინში არიან.

შაქრითა და არაჯანსაღი ცხიმებით გაჯერებული პროდუქტები ჩვენს განწყობაზე ძლიერად ზემოქმედებს. ავტრალიაში, სიდნეის უნივერსიტეტში მეცნიერებმა ვირთხებზე ექსპერიმენტი ჩაატარეს. ისინი ვირთხებს იაფფასიანი პროდუქტებით კვებავენ, რომლებიც ნებისმიერ სუპერმარკეტში იყიდება, მაგ. ჩიფსები, ნამცხვრები, ორცხობილები და ა.შ. არაჯანსაღი კვება ვირთხების კვებით ჩვევებს მნიშვნელოვნად ცვლიდა. ისინი ორმაგად მეტს მიირთმევდნენ, ვიდრე ჩვეულებრივ და დანაყრებულები არასდროს იყვნენ. როგორც აღმოჩნდა, არაჯანსაღმა საკვებმა ვირთხების მეხსიერების უნარიც დააქვეითა. მეცნიერებმა აღმოაჩინეს, რომ მაღალცხიმიანი და შაქრის მაღალი შემცველობის მქონე პროდუქტების რეგულარულად მიღება ვირთხების ჰიპოკამპუსსაც აზიანებდა. ჰიპოკამსუპის დაზიანება სწავლისა და დამახსოვრების უნარს მნიშვნელოვნად ასუსტებს. კვლევებით დგინდება, რომ ოთხი დღის მანძილზე არაჯასაღი პროდუქტებით კვება ტვინის კოგნიტურ ფუნქციებს აქვეითებს.

მკვლევარები ასკვნიან, რომ მაღალცხიმიანი და შაქრის მაღალი შემცველობის მქონე პროდუქტებით კვება ანთებითი პროცესების განვითარებას უწყობს ხელს. როგორც აღმოჩნდა, ანთებითი მოლეკულები ტვინამდე აღწევს და ნეირონების ურთიერთკავშირსაც არღვევს. ითვლებოდა, რომ ნეირონები ანთებითი მოლეკულებისგან დაცულები იყვნენ, რადგან ისინი დამცავი ბარიერით არიან შემოსაზღვრული, თუმცა არაჯასაღი კვება აღნიშნულ ბარიერსაც აზიანებს და ტვინის ფუნქციების დაქვეითებას იწვევს. მეცნიერები ადამიანებს უკვე წლებია აფრთხილებენ, რომ მაღალცხიმიანი და შაქრის მაღალი შემცველობის მქონე არაჯანსაღი პროდუქტები არ უნდა მიირთვან, თუ სურთ, რომ სიმსივნის, დიაბეტის, ჭარბწონიანობისა და ჯანმრთელობის სხვა პრობლემები თავიდან აიცილონ. მიუხედავად ამისა, ადამიანები კვლავ აქტიურად მიირთმევენ სწრაფი კვების ნაწარმს და სხვა არაჯანსაღ საკვებს.

შაქრის შემცველ პროდუქტებზე გაზრდილი მოთხოვნილება მეცნიერების კვლევის საგანია. ითვლება, რომ შაქარი ძლიერ დამოკიდებულებას იწვევს. კვლევებით დგინდება, რომ შაქარი ისეთივე ძლიერ დამოკიდებულას იწვევს, როგორსაც ნარკოტიკი. ერთ-ერთი ექსპერიმენტის დროს ვირთხებს რეგულარულად აძლევდნენ შაქარსა და კოკაინს. რამდენიმე კვირის შემდეგ ვირთხები არჩევანის წინაშე დააყენეს. მათ შაქრის შემცველი პროდუქტი ან კოკაინი უნდა აერჩიათ. როგორც აღმოჩნდა, ვირთხებმა უპირატესობა შაქარს მიანიჭეს. მეცნიერები ვარაუდობენ, რომ შაქარი ნარკოტიკებთან შედარებით უფრო ძლიერ დამოკიდებულას იწვევს. ის ამ მხრივ კოკაინისა და ჰეროინის გავლენასაც აჭარბებს.

კვლევებით ასევე დგინდება, რომ რაც უფრო ხშირად მიირთმევს ადამიანი შაქრის შემცველ პროდუქტებს, მით უფრო ნაკლებად იღებს ის სიამოვნებას მათი მირთმევის დროს. ამასთან, მით უფრო იზრდება ტკბილი პროდუქტების მიღების მოთხოვნილება. ხოლო ის ადამიანები, რომლებიც ტკბილეულს იშვიათად მიირთმევენ, კვების დროს გაცილებით მეტ სიამოვნებას იღებენ, ამასთან, მათ შაქრის შემცველი პროდუქტების დანახვისას მადის კონტროლი საერთოდ არ უძნელდებათ.

მეცნიერების მტკიცებით, ტვინის ნორმალური ფუნქციონირებისა და ორგანიზმის ჯანმრთელობისთვის მნიშვნელოვანია, რომ კვების რაციონი მაქსიმალურად გავამრავალფეროვნოთ. ის პროდუქტები, რომლებსაც მივირთმევთ კუჭ-ნაწლავის მიკრობიოტის ჩამოყალიბებაში უდიდეს როლს ასრულებს. მიკრობიოტა თავის მხრივ ტვინის ფუნქციებზე ზემოქმედებს. საკვების სწორად შერჩევით ჩვენ მენტალური ჯანმრთელობის შენარჩუნება შეგვიძლია. უკანასკნელი წლების მანძილზე მეცნიერები რეკომენდაციას უწევენ ხმელთაშუა ზღვის დიეტას, რომელიც მცენარეული საკვებით ძალიან მდიდარია. აღნიშნული დიეტის მიმდევრები დიდი რაოდენობით ბოსტნეულს, ხილსა და პარკოსნებს მიირთმევენ. დიეტურ რაციონში გვხვდება თევზი, თხილი, ნიგოზი და ზეითუნის ზეთი. მრავალფეროვანი პროდუქტებით კვება ნაწლავის მიკრობიოტას მრავალფეროვნებას უნარჩუნებს. ხმელთაშუა ზღვის დიეტა ადამიანებს დეპრესიისა და სტრესის დამარცხებაშიც ეხმარება, რაც უკვე კვლევებითაც არის დადასტურებული.

საკვები ტვინის ჯანმრთელობის შენარჩუნებაში უდიდეს როლს ასრულებს. წითელი ხილი და კენკრა დიდი რაოდენობით პოლიფენოლს შეიცავს, რომელიც, თავის მხრივ, ნეირონების გაახალგაზრდავებას უწყობს ხელს. ტვინის განვითარებისთვის იდეალური რაციონის შერჩევა ჯერ ვერავინ შეძლო, თუმცა ბალანსირებული, მრავალფეროვანი დიეტა საუკეთესო არჩევანია. შაქრისა და არაჯანსაღი ცხიმის დაბალი შემცველობის მქონე პროდუქტები, ხილი და ბოსტნეული ორგანიზმის გაჯანსაღებას უწყობს ხელს. მეცნიერები ადამიანებს რაციონის სწორად შედგენისკენ მოუწოდებენ და ურჩევენ შაქრის შემცველ ან მაღალცხიმიან, არაჯანსაღ პროდუქტებზე საბოლოოდ თქვან უარი.

​წყარო

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

გამხდარ მამებს ჯანმრთელი შვილები ჰყავთ - უახლესი კვლევები
​ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე საუბრისას ადამიანები განსაკუთრებულ ყურადღებას დედის ორგანიზმზე ამახვილებენ. როგორც აღმოჩნდა, ბავშვის ჯანმრთელობაზე მამის ფიზიკური მონაცემები არანაკლებ გავლენას ახდე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მიღწევის მოტივაციის თვალსაზრისით, მშობლის, ამ შემთხვევაში კი მამის წვლილი, განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ბიჭის აღზრდაში“ - რა როლი აქვს მამას შვილების აღზრდის პროცესში?

„მიღწევის მოტივაციის თვალსაზრისით, მშობლის, ამ შემთხვევაში კი მამის წვლილი, განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ბიჭის აღზრდაში“ - რა როლი აქვს მამას შვილების აღზრდის პროცესში?
რა როლი აქვს მამას შვილის/შვილების აღზრდის პროცესში, არის თუ არა განსხვავება ბიჭების და გოგონების შემთხვევებში? - ამ და სხვა საინტერესო საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი ესაუბრა. 

- ქალბატონო ლელა, ზოგადად, რომ ვისაუბროთ მამის როლზე შვილის აღზრდის პროცესში.

- ბოლო დროს სულ უფრო მეტს საუბრობენ მშობლების განსხვავებულ როლზე ოჯახში - ბავშვთა აღზრდის პროცესში. ამის ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი ოჯახის დინამიკის შეცვლაა - ოჯახების სულ უფრო დიდი ნაწილია არასრული.

ბუნებრივია, იდეალურ შემთხვევაში ბავშვი უნდა იზრდებოდეს დედ-მამის გარემოცვაში, რადგან ტრადიციულად და ევოლუციურად ისინი ბავშვს განსხვავებული სახის სიყვარულს სჩუქნიან. არსებობს სიყვარულის გასხვავებული სახეობა - ე.წ. ​დედობრივი სიყვარული, რომელიც უპირობო სიყვარულის სახეობაა და უსიტყვოდ, უარგუმენტოდ, ყველაფრის მიუხედავად სიყვარულს გულისხმობს. დედას მაინც უყვარხარ, ყველა შემთხვევაში. განპირობებული, პირობადებული სიყვარული, რომელსაც დამსახურება და მოპოვება სჭირდება და რომელიც შესაძლოა, დაკარგო - ამ ტიპის სიყვარულს მამობრივს უწოდებენ. არა იმიტომ, რომ ასეთი სიყვარული მხოლოდ მამებს შეუძლიათ, უბრალოდ ის მამისათვის უფრო დამახასიათებელი და ტიპურია. მამობრივი სიყვარული ისეთივე ფასდაუდებელია, როგორც დედობრივი და მნიშვნელოვანი რესურსია ადამიანის ჰარმონიული პიროვნული განვითარების თვალსაზრისით.

ზოგადად, კვლევების თანახმად, სრულ ოჯახებში აღზრდილი ბავშვები (სხვა ფაქტორების მხრივ განსხვავებას თუ არ მივიღებთ მხედველობაში) ნაკლებად ამჟღავნებენ ქცევით და თვითმართვის პრობლემებს ზოგადადაც და საკლასო ოთახშიც, ხოლო 10-11 წლისთვის დამატებით თავს იჩენს გენდერული უფსკრულიც. კერძოდ, მარტოხელა დედების გაზრდილ გოგონებს, ზემოაღნიშნული თვალსაზრისით, თითქმის ორჯერ ნაკლები პრობლემები ჰქონდათ, ვიდრე ანალოგიურ სიტუაციაში აღზრდილ ვაჟებს. ასე რომ, მიღწევის მოტივაციის თვალსაზრისით მშობლის, ამ შემთხვევაში კი მამის წვლილი განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ბიჭის აღზრდაში.

ჩვენი ეს მტკიცება ეფუძნება კვლევებს და არავითარ შემთხვევაში არ ისახავს მიზნად მარტოხელა დედების სტიგმატიზებას. პირიქით, სწორი აღზრდის შემთხვევაში მარტოხელა დედას უწევს, გადავიდეს მამობრივი სიყვარულის და მომთხოვნელობის რეჟიმში, ამავე დროს, შეინარჩუნოს უპირობო სიყვარულიც, რათა არ დააზარალოს ბავშვის ემოციური სფერო და ამავე დროს დაეხმაროს ნებისყოფის გამომუშავებასა და თავდაჯერებულობის მოპოვებაში. კარგია, თუ დედა მოახერხებს, დაიხმაროს სანდო, გათვითცნობიერებული და კეთილგანწყობილი ადამიანი, ერთი ან მეორე ფუნქციის გადანაწილებაში. ამით ის ნაწილობრივ მოახერხებს პრობლემის დაბალანსებას, არაიშვიათად კი უკეთესად მოგვარებასაც, ვიდრე ეს არსებული, მაგრამ გულგრილი ან აგრესიული მამის არსებობის პირობებში იქნებოდა.

- რა ხდება ბავშვის ფსიქიკაში, თუ მამა დროის ძალიან მცირე ნაწილს უთმობს შვილთან ურთიერთობას და არის თუ არა სხვაობა ამ თვალსაზრისით ბიჭებისა და გოგონების აღზრდის შედეგებში?

- ბავშვობის დასასრულს თინეიჯერს გაცილებით უფრო ხშირად აქვს ეკრანი საძინებელში, ვიდრე ჰყავს მამა სახლში, ბოლო დროს კი ეს დედასაც შეეხება. მაშინაც კი, როცა მამა გვერდით არის, მასთან გატარებული ნახევარი საათის საპირწონედ ბავშვები ეკრანთან 44 საათს ატარებენ. ეს განსაკუთრებით ხშირად ბიჭებში შეინიშნება.

თანამედროვეობის ერთ-ერთი ავტორიტეტული ფსიქოლოგი ფილიპ ზიმბარდო აღნიშნავს, რომ ბიჭების უმრავლესობა (მათი დაახლოებით მესამედი) „ქალთა სამყაროში“ ცხოვრობს. მამა ან არ ცხოვრობს მათთან, ან იშვიათად და ცოტა დროით არის სახლში. ასეთი ოჯახების რაოდენობა, როგორც აღვნიშნეთ, სულ უფრო იმატებს.

დღეს, ბევრი იწერება ქალებისა და გოგონების მხარდაჭერაზე, გენდერული სტერეოტიპების მსხვრევისა და თანასწორობის პრინციპების დამკვიდრებაზე. ამ ფონზე და სხვა მიზეზებითაც შეიმჩნევა გოგონების მზარდი წინსვლა და განვითარება. ეს ამ სასიხარულო პროცესის მხოლოდ დასაწყისია და მთავარი შედეგები წინ გვაქვს, მაგრამ ტენდენცია აშკარად პოზიტიურია.

იმავეს ვერ ვიტყვით ბიჭებზე. ისინი სულ უფრო მეტად „გადიან“ კიბერსამყაროში. ალბათ ლოგიკურია, ვიკითხოთ, რას ეძებენ და რას იღებენ მისგან ისეთს, რომ არათუ უჭირთ თავის დანებება, მეტიც, სულ უფრო ეფლობიან მასში. რატომ არის ეს უფრო მეტად ბიჭების, ვიდრე გოგონების პრობლემა?

უმამობა და ფემინიზირებული სააღმზრდელო გარემო შინ და სკოლაში - აი რა განაპირობებს იმას, რომ ბიჭები ჩათრეულები არიან რეალობისგან მოწყვეტილ - პორნო და ვიდეოთამაშების ონლაინ სამყაროში. ამის უპირველესი მიზეზი არის ვირტუალურ უსაფრთხოებასა და მხარდაჭერასთან, ქცევის განმტკიცებასთან დაკავშირებული ემოციების ძიება, რადგან ამ ემოციებს ისინი სხვა გზით ვერსაიდან ვერ იღებენ. სკოლა და სასწავლო პროცესი ვერ იწვევს მათ სტიმულირებას, მასწავლებლების 90% ქალია, განსაკუთრებით დაწყებით საფეხურზე, როცა საფუძველი ეყრება ადამიანის პიროვნულ განვითარებას. ბიჭებს არ ჰყავთ საკუთარი სქესის/გენდერის შესაბამისი მიბაძვის მოდელი. დავალებები და მოსაწონ-მიუღებელი ქცევები სტერეოტიპულია. წახალისებულია ისეთი უნარები, რაც გოგონებისთვის მეტად მისაწვდომია, მაგალითად, წვრილ მოტორიკასთან დაკავშირებული - ლამაზად წერა, არ არის წახალისებული ფიზიკური აქტიურობა, რაც ბიჭებს მეტად უყვართ, ესსეების და პროექტების თემატიკაშიც ნაკლებად არის გათვალისწინებული ბიჭების ინტერესები.

ამას თუ დაემატება ის, რომ ბიჭებს ძალიან ხშირად არ ჰყავთ გვერდით მამა, რომელიც გაუძლიერებდა გარეგან მოტივაციას და თავდაჯერებულობას, არა აქვთ ჩვევები, რომლებიც შესძენდენ გამბედაობას რომანტიკულ ურთიერთობებში, მივხვდებით, რატომ ხდება, რომ ისინი ცდილობენ, აიცილონ თავიდან ზრდასრული ადამიანის ცხოვრება. შედეგად ისინი განმარტოვდებიან საძინებელში, სადაც ვირტუალურ სამყაროში საკუთარ თავს საწინააღმდეგოს უმტკიცებენ. ეს ბიჭების გაუცხოების, რეალური ცხოვრებიდან „ამორთვის“ ახალი სახეობაა.

ასე რომ, მაშინ, როდესაც ქალები სულ უფრო თავდადებით შრომობენ და წარმატებულები არიან სკოლებში და კარიერაში, მსოფლიოს მასშტაბით ჩატარებული კვლევების მონაცემების მიხედვით, ბიჭები სულ უფრო ხშირად ანებებენ თავს სწავლას.

ასე მომრავლდნენ ადამიანები, ბიჭები, რომლებიც არიან უფრო და უფრო ინფანტილურები, რაც გულისხმობს იმას, რომ მათ არა აქვთ ეკონომიკური მიზნები, აკლიათ ემოციური ინტელექტი, უგროვდებათ შეუსრულებელი მოვალეობები, ვერ ახერხებენ ეფექტიან კომუნიკაციას, რეალურ რომანტიკულ ურთიერთობებს.

რა ხდება გოგონებთან დაკავშირებით? - უმამოდ აღზრდის ზეგავლენა აქაც მნიშვნელოვანია, ზარალდება მათი ემოციური და ინტიმური სფერო, მაგრამ რაც შეეხება სწავლას და კარიერულ წინსვლას, გოგონები უფრო აგრესიულად მიზანდასახულები ხდებიან, აქვთ მისწრაფება, აჯობონ ბიჭებს და აღწევენ კიდეც ამას.

სასწავლო მოსწრების თვალსაზრისით ცვლილებების მიმართ გოგონები უფრო მდგრადები არიან, ვიდრე ბიჭები, არა იმიტომ, რომ ეს მათი სქესით არის განპირობებული, არამედ იმ უბრალო მიზეზის გამო, რომ გოგონები თავიანთი სქესის უფროსების გარემოცვაში იზრდებიან, შექებას ან რაიმე სხვა სახის განმტკიცებას მათგან იღებენ, თუმცა აკლიათ განსხვავებული გენდერის მხრიდან აღიარება, რამაც, სამომავლოდ, შესაძლებელია, იმოქმედოს მათ ინტიმურ ცხოვრებაზე - გახდეს ზედმეტად ფრთხილი, უნდობი ან იყოს პარტნიორის მუდმივ ძიებაში. ეს შესაძლებელია მოზარდულ პრომისკუიტეტში (პარტნიორის ხშირი ცვლაში) აისახოს, რაც დევიაციურ ქცევადაც კი შეგვიძლია განვიხილოთ.

ასე რომ, შეიძლება თუ არა განსაზღვრული დარწმუნებულობით ვთქვათ, რომ უმამობა ნაკლებად აზიანებს გოგონების, ვიდრე ბიჭების ფსიქიკას? - ამას ცალსახად მაინც ვერ დავადასტურებთ.

- რა შეიძლება იყოს პრობლემიდან სავარაუდო გამოსავალი?

- პრობლემის გადაწყვეტა რთულია, მისი აღმოცენების მიზეზებსა და გამოწვეულ შედეგებს ერთდროულად უნდა მივხედოთ. ოჯახებმა უნდა განავითარონ კომუნიკაციისა და კონფლიქტების მართვის უნარები, გააკონტროლონ ინტერნეტსა და სოციალურ ქსელებში ყოფნის დრო (ეს სულ მცირე, პრობლემის გაცნობიერების საშუალებას მოგვცემს) და არჩევანი რეალურ ურთიერთობებზე გააკეთონ.

უარყონ აღზრდის პასიური მოდელი ოჯახსა და სკოლაში, რომელიც მორჩილებასა და შემსრულებლობაზეა აგებული, წარმატებულობისათვის კონცენტრაციის განსაკუთრებულ უნარებს მოითხოვს.

მამებმა უნდა იცოდნენ, რომ მათ მიერ მარტო მიტოვებული შვილები (განსაკუთრებით ვაჟები) იმყოფებიან ვირტუალურ სამყაროში გადაჩეხვისა და ინტიმური ცხოვრების თვალსაზრისით თვითიზოლაციის რისკის წინაშე.

ციფრული ხელსაწყოების გამო ტვინი მუდმივი აგზნების, მუდმივად ახალი ინფორმაციის პერმანენტული აღქმის მდგომარეობაშია, შესაბამისად, კი ტრადიციულ საქმიანობებში (სწავლა, შრომა, რომანტიკული და საყოფაცხოვრებო ურთიერთობები) აღინიშნება დესინქრონიზაცია და უუნარობა.

საბოლოოდ, მამის გარეშე ზრდასრულობამდე მიღწევა ბევრ პრობლემას აგროვებს. ამიტომაც არის, რომ სულ უფრო ხშირად საუბრობენ სპეციალისტები მამების და ზოგადად, მამაკაცების ჩართვაზე ბავშვების აღზრდის პროცესში, რათა ბავშვებს, განსაკუთრებით კი ვაჟებს, ჰყავდეთ დამმოძღვრავი, მხარდამჭერი მამაკაცები. არის და სასურველია მეტი იყოს ისეთი პროგრამები, რომლებიც დაეხმარება ოჯახებს, რომ შენარჩუნებული და ჩართული იყოს მამა საოჯახო სიტუაციაში, რაც, თავის მხრივ შვილების რეალურ ცხოვრებაში დაბრუნებას და ჯანსაღ, ზრდასრულად ჩამოყალიბებას შეუწყობს ხელს.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური


წაიკითხეთ სრულად