Baby Bag

ტკბილი და ცხიმიანი საკვები ტვინის კოგნიტურ ფუნქციებს არღვევს და ნერვულ სისტემას აზიანებს

ტკბილი და ცხიმიანი საკვები ტვინის კოგნიტურ ფუნქციებს არღვევს და ნერვულ სისტემას აზიანებს

დიდი ხანია ტკბილი და ცხიმიანი პროდუქტები ჩვენი ყოველდღიურობის განუყოფელ ნაწილად იქცა. ადამიანის ორგანიზმს არაჯანსაღ კვებით ჩვევებთან გამკლავება უჭირს. იმავეს თქმა შეგვიძლია ჩვენი ტვინის შესახებ. არაჯანსაღი პროდუქტებით კვება მის ფუნქციებს ისევე აზიანებს, როგორც მთლიან ორგანიზმს. ჩვენი განწყობა, ემოციური მდგომარეობა და ფსიქიკა საკვების გავლენით მნიშვნელოვნად იცვლება. ყველამ კარგად ვიცით, რომ სწრაფი კვების პროდუქტები გვასუქებს, თუმცა მეცნიერების მტკიცებით, მსგავსი საკვების მიღება ჩვენს ტვინსაც აზიანებს.

ყველაფერი ჩვენი პირველი კვებიდან იწყება, როდესაც ჯერ კიდევ დედის მუცელში ვიმყოფებით. ადამიანის ტვინი მის დაბადებამდე ყალიბდება. დედის კვების რაციონი ნაყოფის განვითარებაზე უდიდეს ზეგავლენას ახდენს. ავსტრალიელმა მეცნიერებმა 23 000 ორსული ქალის კვებითი ჩვევების შესწავლის შემდეგ მათი შვილების ფსიქიკური ჯანმრთელობა და ქცევები გამოიკვლიეს. მკვლევარები ბავშვებს 18 თვის ასაკიდან ხუთ წლამდე აკვირდებოდნენ. აღმოჩნდა, რომ ტკბილეულის, მარილიანი და ცხიმიანი საკვების მოყვარულ დედებს აგრესიული შვილები ჰყავდათ. იმ დედების შვილები, რომლებიც ორსულობისას ბევრ ტკბილეულსა და ცხიმიან საკვებს იღებდნენ, უხეში ქცევით გამოირჩეოდნენ და ისტერიკებსაც ხშირად აწყობდნენ. მეცნიერებმა აღმოაჩინეს, რომ ბავშვის ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე უდიდეს გავლენას ახდენდა მისი კვებითი ჩვევებიც, მიუხედავად იმისა, თუ რას მიირთმევდა დედა ორსულობის პერიოდში. მეცნიერების მტკიცებით, ბავშვები, რომლებიც ჯანსაღ საკვებს არ იღებენ და მეტისმეტად ბევრ ცხიმიან ან ტკბილ პროდუქტს მიირთმევენ, აგრესიულები და სევდიანები არიან. ისინი ხშირად ხედავენ ღამის კოშმარებს და შფოთვითი აშლილობებით იტანჯებიან. ავსტრალიაში ჩატარებული კვლევის შედეგები ნიდერლანდებში, კანადასა და ესპანეთში ჩატარებული კვლევებითაც დადასტურდა.

არაჯანსაღი საკვები სასარგებლო ნივთიერებებს თითქმის არ შეიცავს, რის გამოც ორგანიზმი იფიტება. საფრანგეთში, ბორდოს უნივესიტეტში მეცნიერები არაჯანსაღ კვებაზე მყოფ ვირთხებს აკვირდებოდნენ. ვირთხებს, რომლებსაც ორგანიზმში ჯანსაღი ცხიმების, კერძოდ კი ომეგა 3-ის დეფიციტი ჰქონდათ, შფოთვითი აშლილობა და შიშები აწუხებდათ. მათ სინათლის დანახვა აკრთობდათ და თავს გამუდმებით სიბნელეს აფარებდნენ. ომეგა 3 -ის დეფიციტის გამო ტვინი ნორმალურად ფუნქციონირებას ვეღარ ახერხებდა. საქმე იმაშია, რომ ომეგა 3 -ს ორგანიზმი თავად ვერ გამოიმუშავებს. ის საკვების სახით უნდა მივიღოთ. ცხიმიანი თევზი, ჯანსაღი ხორცი, მარცვლეული, მცენარეული ცხიმები და თხილი ომეგა 3-ის საუკეთესო საბადოებია. თანამედროვე მსოფლიოში ადამიანების უდიდეს ნაწილს ომეგა 3-ის დეფიციტის პრობლემა აქვს. ომეგა 3- ის საჭირო რაოდენობით მიღება განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ორსულებისთვის, რათა ნაყოფის სრულფასოვან განვითარებას ხელი არ შეეშალოს. ომეგა 3 რეგულარულად უნდა მიიღონ მოზარდებმა და ასაკოვანმა ადამიანებმაც.

ტვინის სრულფასოვანი ფუნქციონირებისთვის მნიშვნელოვანია, რომ ორგანიზმს ჯანსაღი ნივთიერებებისა და მინერალების დეფიციტის პრობლემა არ შეექმნას. რა ემართება ნეირონებს, როდესაც სწორად არ ვიკვებებით და ყოველთვის ერთსა და იმავე პროდუქტებს მივირთმევთ? საფრანგეთში მეცნიერებმა ზაზუნებზე სპეციალური კვლევა ჩაატარეს. ისინი ზაზუნებს მხოლოდ სიმინდს აჭმევდნენ, სხვა საკვები პროდუქტები მათი რაციონიდან სრულად გამორიცხეს. ერთგვაროვანი პროდუქტებით კვებამ ზაზუნების ნერვულ სისტემაზე ნეგატიურად იმოქმედა. ისინი აგრესიულები იყვნენ და ხმაურისადმი ჰიპერმგრძნობელობას ავლენდნენ. მდედრი ზაზუნების 80 % ახალშობილ ზაზუნას დაბადების პირველივე დღეს კლავდა. ზაზუნების არანორმალური ქცევა არასწორმა კვებამ და ვიტამინ B3-ის დეფიციტმა გამოიწვია. მას შემდეგ, რაც ზაზუნების რაციონში სიმინდის გარდა ვიტამინ B3-იც ჩართეს, მათი ფსიქიკური მდგომარეობა გამოსწორდა. ზაზუნები არანორმალურ ქცევას აღარ ავლენდნენ. ისინი ახალშობილებზე ზრუნავდნენ და მათ მიმართ სითბოს გამოხატავდნენ.

მეცნიერების მტკიცებით, საკვები რაციონის ვიტამინებით, ცხიმოვანი მჟავებით და მინერალებით გამდიდრება ადამიანებში აგრესიული ქცევის შემცირებას შეუწყობს ხელს. ნიდერლანდებში მკვლევარებმა რვა ციხეში აწარმოეს კვლევა, რომელშიც პატიმრები მონაწილეობდნენ. სამი თვის განმავლობაში პატიმრებს ვიტამინებს, მინერალებსა და ცხიმოვან მჟავებს აძლევდნენ, შემდეგ კი მათ ქცევას აკვირდებოდნენ. იმ პატიმრებში, რომლებიც ჯანსაღად იკვებებოდნენ, დაპირისპირებისა და ინციდენტების რიცხვმა 1/3 - ით მოიკლო.

საკვები არამხოლოდ ჩვენს განწყობასა და იმპულსებზე ზემოქმედებს, ის ჩვენ მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებებზეც უდიდეს ზეგავლენას ახდენს. გერმანიაში ჩატარებული უახლესი კვლევებით დასტურდება, რომ საკვები ჩვენს ფიქრებზე ზემოქმედებს. ლაბორატორიაში 24 ცდისპირს ორი სხვადასხვა სახის საუზმე შესთავაზეს. საუზმობის შემდეგ ერთი და იმავე ადამიანი ერთსა და იმავე საკითხზე სრულიად სხვადასხვა გადაწყვეტილებას იღებდა, აზრს კი იმის მიხედვით იცვლიდა, თუ რას მიირთმევდა საუზმედ. ერთ შემთხვევაში ექსპერიმენტის მონაწილეები ცილით მდიდარ საკვებს იღებდნენ, მეორედ კი ნახშირწყლოვან პროდუქტებს. აღმოჩნდა, რომ ცილებით მდიდარი საკვების მირთმევის შემდეგ ადამიანები უფრო გონივრულ გადაწყვეტილებებს იღებენ, ვიდრე შაქრით მდიდარი პროდუქტების მირთმევის შემდეგ. მკვლევარებმა ცდისპირების სისხლის ანალიზი აიღეს. ისინი მათ სისხლში ჰორმონებისა და ამინომჟავების დონეს ამოწმებდნენ. ისინი განსაკუთრებით ინტერესდებოდნენ კორტიზოლის, ინსულინისა და ადრენალინის დონით. მკვლევარებს ასევე აინტერესებდათ, რამდენად ცვლიდა საკვების მიღება სისხლში ამინომჟავების შემცველობას. როგორც აღმოჩნდა, განსხვავებული საკვები ტვინის ფუნქციებსა და ნეირონებს შორის კავშირზე განსხვავებულად ზემოქმედებს. გერმანიაში კვლევები კვლავ გრძელდება და მეცნიერები საბოლოო დასკვნის მოლოდინში არიან.

შაქრითა და არაჯანსაღი ცხიმებით გაჯერებული პროდუქტები ჩვენს განწყობაზე ძლიერად ზემოქმედებს. ავტრალიაში, სიდნეის უნივერსიტეტში მეცნიერებმა ვირთხებზე ექსპერიმენტი ჩაატარეს. ისინი ვირთხებს იაფფასიანი პროდუქტებით კვებავენ, რომლებიც ნებისმიერ სუპერმარკეტში იყიდება, მაგ. ჩიფსები, ნამცხვრები, ორცხობილები და ა.შ. არაჯანსაღი კვება ვირთხების კვებით ჩვევებს მნიშვნელოვნად ცვლიდა. ისინი ორმაგად მეტს მიირთმევდნენ, ვიდრე ჩვეულებრივ და დანაყრებულები არასდროს იყვნენ. როგორც აღმოჩნდა, არაჯანსაღმა საკვებმა ვირთხების მეხსიერების უნარიც დააქვეითა. მეცნიერებმა აღმოაჩინეს, რომ მაღალცხიმიანი და შაქრის მაღალი შემცველობის მქონე პროდუქტების რეგულარულად მიღება ვირთხების ჰიპოკამპუსსაც აზიანებდა. ჰიპოკამსუპის დაზიანება სწავლისა და დამახსოვრების უნარს მნიშვნელოვნად ასუსტებს. კვლევებით დგინდება, რომ ოთხი დღის მანძილზე არაჯასაღი პროდუქტებით კვება ტვინის კოგნიტურ ფუნქციებს აქვეითებს.

მკვლევარები ასკვნიან, რომ მაღალცხიმიანი და შაქრის მაღალი შემცველობის მქონე პროდუქტებით კვება ანთებითი პროცესების განვითარებას უწყობს ხელს. როგორც აღმოჩნდა, ანთებითი მოლეკულები ტვინამდე აღწევს და ნეირონების ურთიერთკავშირსაც არღვევს. ითვლებოდა, რომ ნეირონები ანთებითი მოლეკულებისგან დაცულები იყვნენ, რადგან ისინი დამცავი ბარიერით არიან შემოსაზღვრული, თუმცა არაჯასაღი კვება აღნიშნულ ბარიერსაც აზიანებს და ტვინის ფუნქციების დაქვეითებას იწვევს. მეცნიერები ადამიანებს უკვე წლებია აფრთხილებენ, რომ მაღალცხიმიანი და შაქრის მაღალი შემცველობის მქონე არაჯანსაღი პროდუქტები არ უნდა მიირთვან, თუ სურთ, რომ სიმსივნის, დიაბეტის, ჭარბწონიანობისა და ჯანმრთელობის სხვა პრობლემები თავიდან აიცილონ. მიუხედავად ამისა, ადამიანები კვლავ აქტიურად მიირთმევენ სწრაფი კვების ნაწარმს და სხვა არაჯანსაღ საკვებს.

შაქრის შემცველ პროდუქტებზე გაზრდილი მოთხოვნილება მეცნიერების კვლევის საგანია. ითვლება, რომ შაქარი ძლიერ დამოკიდებულებას იწვევს. კვლევებით დგინდება, რომ შაქარი ისეთივე ძლიერ დამოკიდებულას იწვევს, როგორსაც ნარკოტიკი. ერთ-ერთი ექსპერიმენტის დროს ვირთხებს რეგულარულად აძლევდნენ შაქარსა და კოკაინს. რამდენიმე კვირის შემდეგ ვირთხები არჩევანის წინაშე დააყენეს. მათ შაქრის შემცველი პროდუქტი ან კოკაინი უნდა აერჩიათ. როგორც აღმოჩნდა, ვირთხებმა უპირატესობა შაქარს მიანიჭეს. მეცნიერები ვარაუდობენ, რომ შაქარი ნარკოტიკებთან შედარებით უფრო ძლიერ დამოკიდებულას იწვევს. ის ამ მხრივ კოკაინისა და ჰეროინის გავლენასაც აჭარბებს.

კვლევებით ასევე დგინდება, რომ რაც უფრო ხშირად მიირთმევს ადამიანი შაქრის შემცველ პროდუქტებს, მით უფრო ნაკლებად იღებს ის სიამოვნებას მათი მირთმევის დროს. ამასთან, მით უფრო იზრდება ტკბილი პროდუქტების მიღების მოთხოვნილება. ხოლო ის ადამიანები, რომლებიც ტკბილეულს იშვიათად მიირთმევენ, კვების დროს გაცილებით მეტ სიამოვნებას იღებენ, ამასთან, მათ შაქრის შემცველი პროდუქტების დანახვისას მადის კონტროლი საერთოდ არ უძნელდებათ.

მეცნიერების მტკიცებით, ტვინის ნორმალური ფუნქციონირებისა და ორგანიზმის ჯანმრთელობისთვის მნიშვნელოვანია, რომ კვების რაციონი მაქსიმალურად გავამრავალფეროვნოთ. ის პროდუქტები, რომლებსაც მივირთმევთ კუჭ-ნაწლავის მიკრობიოტის ჩამოყალიბებაში უდიდეს როლს ასრულებს. მიკრობიოტა თავის მხრივ ტვინის ფუნქციებზე ზემოქმედებს. საკვების სწორად შერჩევით ჩვენ მენტალური ჯანმრთელობის შენარჩუნება შეგვიძლია. უკანასკნელი წლების მანძილზე მეცნიერები რეკომენდაციას უწევენ ხმელთაშუა ზღვის დიეტას, რომელიც მცენარეული საკვებით ძალიან მდიდარია. აღნიშნული დიეტის მიმდევრები დიდი რაოდენობით ბოსტნეულს, ხილსა და პარკოსნებს მიირთმევენ. დიეტურ რაციონში გვხვდება თევზი, თხილი, ნიგოზი და ზეითუნის ზეთი. მრავალფეროვანი პროდუქტებით კვება ნაწლავის მიკრობიოტას მრავალფეროვნებას უნარჩუნებს. ხმელთაშუა ზღვის დიეტა ადამიანებს დეპრესიისა და სტრესის დამარცხებაშიც ეხმარება, რაც უკვე კვლევებითაც არის დადასტურებული.

საკვები ტვინის ჯანმრთელობის შენარჩუნებაში უდიდეს როლს ასრულებს. წითელი ხილი და კენკრა დიდი რაოდენობით პოლიფენოლს შეიცავს, რომელიც, თავის მხრივ, ნეირონების გაახალგაზრდავებას უწყობს ხელს. ტვინის განვითარებისთვის იდეალური რაციონის შერჩევა ჯერ ვერავინ შეძლო, თუმცა ბალანსირებული, მრავალფეროვანი დიეტა საუკეთესო არჩევანია. შაქრისა და არაჯანსაღი ცხიმის დაბალი შემცველობის მქონე პროდუქტები, ხილი და ბოსტნეული ორგანიზმის გაჯანსაღებას უწყობს ხელს. მეცნიერები ადამიანებს რაციონის სწორად შედგენისკენ მოუწოდებენ და ურჩევენ შაქრის შემცველ ან მაღალცხიმიან, არაჯანსაღ პროდუქტებზე საბოლოოდ თქვან უარი.

​წყარო

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

გამხდარ მამებს ჯანმრთელი შვილები ჰყავთ - უახლესი კვლევები
​ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე საუბრისას ადამიანები განსაკუთრებულ ყურადღებას დედის ორგანიზმზე ამახვილებენ. როგორც აღმოჩნდა, ბავშვის ჯანმრთელობაზე მამის ფიზიკური მონაცემები არანაკლებ გავლენას ახდე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ შევაჩვიოთ ბავშვი თვითჩაძინებას და რა ეტაპებისგან უნდა შედგებოდეს ბავშვის ძილისწინა რიტუალი?

როგორ შევაჩვიოთ ბავშვი თვითჩაძინებას და რა ეტაპებისგან უნდა შედგებოდეს ბავშვის ძილისწინა რიტუალი?

როგორ შევაჩვიოთ ბავშვი თვითჩაძინებას და რა ეტაპებისგან უნდა შედგებოდეს ბავშვის ძილისწინა რიტუალი? - აღნიშნულ საკითხზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე ესაუბრა. 

- მშობლებისთვის ბავშვის დაძინების პროცესი საკმაოდ რთული პროცესია. რა ასაკიდან შეიძლება შევაჩვიოთ ბავშვი თვითჩაძინებას?

- გეთანხმებით, იმის მიუხედავად, რომ ძილი ფიზიოლოგიური მოთხოვნილება და აუცილებლობაა, ყველა ჩვენგანის ყოველდღიურობაში, ჩაძინება, როგორც ასეთი, არის უნარი, რომელიც დასწავლას საჭიროებს. ამ უნარის გამომუშავებას ადრეული ასაკიდანვე სჭირდება რუტინა და რიტუალი. რაც უფრო სწორად დავიცავთ ვადებს და წესებს, მით უფრო გავუადვილებთ პატარას და საკუთარ თავსაც ამ გამოწვევის გადალახვას.

თვითჩაძინება გულისხმობს, რომ ბავშვს ლოგინში ჩაწოლის შემდეგ აღარ სჭირდება ოჯახის წევრის გვერდით ყოფნა და დამოუკიდებლად ახერხებს მშვიდად ჩაძინებას. ღამით გაღვიძების შემთხვევაშიც, დაუხმარებლად შეუძლია შეიბრუნოს ძილი. ბავშვები გამოცდილებისა და ინდივიდუალური საჭიროებებიდან გამომდინარე, სხვადასხვა ასაკში ახერხებენ ამას. 3 წლამდე ასაკში ეს უნარი ძალიან ლაბილურია, თუმცა შეუძლებელიც არ არის. 3 წლის შემდეგ უფრო სტაბილური ხდება, ხოლო სასკოლო ასაკის ბავშვთან უკვე სრულიად რეალური და აუცილებელიც კია.

- არსებობს თუ არა მეთოდები, რომლის საშუალებითაც პატარას მივაჩვევთ თვითჩაძინებას და თუ არსებობს ცალ-ცალკე რომ განვიხილოთ.

- უმთავრესი რეკომენდაცია, როგორ ვასწავლოთ ბავშვს თვითჩაძინება და შეფხიზლების შემთხვევაში ძილის დამოუკიდებლად შებრუნება, არის ადრეული ასაკიდან ძილის რეჟიმის და ჩაძინების რიტუალის სწორად ორგანიზება და მიყოლა.

პირველი ოქროს წესია - რეჟიმი. ეს გულისხმობს ერთი და იგივე დროს დაძინებას და ასევე, სტაბილურ დროს გამოღვიძებას. რეჟიმის ფონზე ორგანიზმს უადვილდება ძილისთვის საჭირო ფიზიოლოგიური მექანიზმების აქტივაცია და ბავშვისთვისაც ეს პროცესი გაცილებით მარტივი და თავისთავადი ხდება. გაითვალისწინეთ, რომ დრო თუ რომელ საათზე დაიძინებს ბავშვი, შეიძლება იყოს ინდივიდუალური, რადგან ის დიდწილად დამოკიდებულია ბავშვის ბიოლოგიურ რიტმებსა და მოთხოვნილებაზე. მნიშვნელოვანია, რომ ეს დრო იყოს სტაბილური. ბავშვისთვის ინდივიდუალური დროის გამოსათვლელად საჭიროა მის ქცევაზე დაკვირვება. ყველა ბავშვთან დგება ისეთი პერიოდი, როდესაც ეცვლება ქცევა, იწყებს მთქნარებას, იფშვნეტს თვალებს, ჩვეულებრივზე მოთენთილია ან პირიქით, უფრო აჟიტირებულიც, თითქოს იფხიზლებს თავს, მაგრამ სისხარტე და რეაქციები ჩვეულებრივზე განსხვავებული აქვს. საჭიროა ამ დროის დაფიქსირება და შემდეგ ძილისწინა რიტუალის მასზე აწყობა. ასევე, ნუ დაივიწყებთ, რომ გაღვიძებაც ძილის ნაწილია, შესაბამისად, ძილის რეჟიმი გულისხმობს გამოღვიძების საათების დაცვასაც. დილით დროში გადავადებული გამოღვიძება ბუნებრივია გამოიწვევს საღამოს ჩაძინების დროის ცვლილებას.

იგივე უნდა ვთქვათ ადრეული ასაკის ბავშვებში დღის ძილის საათებზეც. თუ დღის ძილის დადგომა და დასრულება გადანაცვლებულია, საღამოს ძილიც ლოგიკურად გადაიწევს. ამიტომ, უნდა გამოვთვალოთ არა მხოლოდ საღამოს ჩაძინების, არამედ გამოღვიძების ოპტიმალური დროც, როდესაც ბავშვი უკვე საკმარისად გამოძინებულია და მზადაა დღის მანძილზე აქტივობებისთვის. ვინაიდან გამოღვიძება უფრო აქტიური პროცესია, ვიდრე ჩაძინება, გაცილებით ადვილია ჩარევა და დახმარება, რომ დროულად გავაღვიძოთ ბავშვი. გამოღვიძების და გამოფხიზლების წახალისება ადვილია ფიზიკური შეხებით - მოფერებით, სინათლის ანთებით, მხიარული მუსიკით, გემრიელი სასუსნავით.

მეორე ოქროს წესი ეხება ძილისწინა რუტინას და რიტუალს. ძილისთვის მზადებას ვიწყებთ საკმარისად ადრე. დღის ძილის წინ 1 საათი შესავალი შეიძლება საკმარისი იყოს, ღამის ძილის წინ 2 საათამდეც შეიძლება დაგვჭირდეს. ანუ, თუ ბავშვი, მაგალითად, 10 საათისთვის ითენთება, ამ დროს სასურველია უკვე ლოგინში იწვეს, მაგრამ ამისთვის მომზადებას დავიწყებთ 8 საათიდან. კერძოდ, ეს პერიოდი თავისუფალი უნდა იყოს აქტიური და ხმაურიანი თამაშებისგან, არ არის სასურველი მეტისმეტად განათებული, მით უფრო ციმციმა და კაშკაშა სინათლეებით დატვირთული გარემო, ასევე, საკვების, განსაკუთრებით მსუყე კერძების, უმი ხილის და ბოსტნეულის, ტკბილეულის მირთმევა, სურპრიზები და მძაფრი ემოციები. ეს ყველაფერი დღის მანძილზე აუცილებლად უნდა იყოს ბავშვის ცხოვრებაში, მაგრამ არა ძილის წინ. სამაგიეროდ, რეკომენდებულია მშვიდი სამაგიდო და ხალიჩაზე თამაშები, წიგნების თვალიერება, ხატვა, ძერწვა, მშვიდი მუსიკა. ამას მოჰყვება ტანზე გამოცვლა და ჰიგიენური პროცედურების ჩატარება უკვე აბაზანაში. ამ წესების თანმიმდევრული დაცვა გვეხმარება, რომ ბავშვი ბუნებრივად განეწყოს ძილისთვის და დათქმულ დროს მშვიდად გადავინაცვლოთ საძინებელში. რიტუალის განმეორებადობა ემოციურადაც ამზადებს ბავშვს, რომ თამაში სრულდება და ძილის დრო მოდის. მნიშნველოვანია, რომ ოჯახის სხვა წევრებმაც გაითვალისწინონ და საკუთარი აქტივობებით ხელი არ შეუშალონ ბავშვის ძილის რეჟიმს. შეგვიძლია ჩვენი ქცევითაც დავუმტკიცოთ, რომ ყველა ვემზადებით ძილისთვის და მხოლოდ ბავშვს არ ვაიძულებთ შეწყვიტოს გართობა და დაიძინოს.

ლოგინში ჩაწოლიდან დაახლოებით 30 წუთი შეგვიძლია დავუთმოთ საუბარს, ზღაპრის მოყოლას, წიგნის თვალიერებას, უბრალოდ ჩახუტებას და მუსიკის ან სიმღერის მოსმენას, რის ფონზეც ბავშვი ჩაიძინებს. ხოლო მას შემდეგ, რაც ეს ყველაფერი ზედმიწევნით რუტინული და თავისთავადი გახდება, ვცდილობთ რომ საუბარი თუ მუსიკა შევწყვიტოთ ბავშვის სრულად ჩაძინებამდე, რათა მივცეთ საშუალება „სიჩუმეში“ ჩაიძინოს, თუმცა ჩვენ ჯერჯერობით ვრჩებით მის გვერდით.

შემდეგი ეტაპია ფიზიკურად დაშორება. თუ დასაწყისში ბავშვის საწოლზე ან მასთან ძალიან ახლოს ვართ, შემდეგ ნელ-ნელა ვშორდებით საწოლს, თუმცა ისე, რომ გვხედავდეს და გრძნობდეს ჩვენს გვერდით ყოფნას. მოგვიანებით ოდნავ შეღებული კარი შეიძლება ბავშვისთვის უკვე საკმარისი იყოს, რომ მარტო არ იგრძნოს თავი, თუმცა პრაქტიკულად დამოუკიდებლად მოახერხოს ჩაძინება. ამ პერიოდში, ძალიან კარგად გვეხმარება ე.წ. „დამცავი საგანი“ - ეს არის ბავშვის საყვარელი სათამაშო, რომელსაც ჩაეხუტება ძილის დროს.

ძალიან რთულია, რომ კონკრეტული ასაკი მივუთითოთ, თუ როდის უნდა გადავიდეთ ერთი ეტაპიდან მეორეზე. 3 წლამდე ბავშვებს უმეტესად ჯერ კიდევ სჭირდებათ სტაბილურად გვერდით ყოფნა. თუმცა 3 წლის შემდეგ, დამოუკიდებლად ჩაძინება უფრო მეტად უნდა წავახალისოთ და სასკოლო ასაკში სასურველია ამის პრობლემა აღარ გვქონდეს.

- ზოგჯერ, როცა ბავშვი არ იძინებს, მშობლები რწევით ცდილობენ მის ჩაძინებას, რამდენად მიზანშეწონილია ეს მეთოდი?

- ჩახუტება და ხელში რწევა ეხმარება ადრეული ასაკის ბავშვს, განსაკუთრებით სიცოცხლის პირველი თვეების მანძილზე, რომ თავი იგრძნოს დაცულად. ბუნებრივია, რომ ამ დროს მშვიდდება და ჩაძინებაც უადვილდება. ამავე დროს, გეთანხმებით, რომ მოგვიანებით ეს უკვე ჩვევაში გადადის და ბავშვს უჭირს მის გარეშე ჩაძინება. სწორედ ამიტომ, მოფერება და ჩახუტება შეიძლება გამოვიყენოთ ბავშვის დასამშვიდებლად, მოსადუნებლად ძილის წინა პერიოდში, მაგრამ რწევა ხელში ან თუნდაც საწოლში, 6 თვის შემდეგ სასურველია ეტაპობრივად შევამციროთ და გამოვრიცხოთ ჩაძინების რიტუალიდან. მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვმა ჩაიძინოს იმ გარემოში და მდგომარეობაში, ანუ უძრავ ზედაპირზე, როგორშიც უნდა გააგრძელოს ძილი. თუ რწევით ჩავაძინეთ, ღამის მანძილზე ყველა შეფხიზლებაზე მას ისევ რწევით დახმარება დასჭირდება.

მსგავსი რეკომენდაცია უნდა გავცეთ საკვების ან სასმელის გამოყენებაზეც. 6 თვემდე ძილი და კვება ჯერ კიდევ მეტისმეტად გადაჯაჭვული მდგომარეობებია. ამ ასაკამდე კვების პროცესში ჩაძინება, განსაკუთრებით ღამით - სრულიად ბუნებრივია. მით უფრო თუ ბავშვი ბუნებრივ კვებაზეა. 6 თვის ასაკიდან სასურველია რომ კვება აღარ იყოს უშუალოდ ძილის რიტუალის ნაწილი, ანუ, კვების დასრულებიდან ჩაძინებამდე იყოს გარკვეული შუალედი და არ მოხდეს კვების პროცესში ჩაძინება. ეს აძლევს ბავშვს იმის საშუალებას, რომ თანდათან გამიჯნოს ორი ფიზიოლოგიური მდგომარეობა ერთმანეთისგან - დანაყრება და ძილის სურვილი. ბოთლით კვების შემთხვევაში ეს პრობლემა უფრო ადვილად გვარდება. ბუნებრივ კვებაზე მყოფ ბავშვებში დროში ხანგრძლივდება და ხშირად ძუძუთი კვების დასრულებამდე ამის განხორციელება შეუძლებელია ხოლმე. თუმცა მცდელობა არ უნდა დავაკლოთ, ვეცადოთ, რომ კვების დასრულებამდე ვაფხიზლოთ ბავშვი. შემდეგ, რომელიმე მშვიდი ტიპის თამაშით გავართოთ და ისე გადავინაცვლოთ საძინებელში. მნიშვნელოვანია, რომ ეს აქტივობა არ იყოს მეტისმეტად მოძრავი და ხმაურიანი. ამის შემდეგ საკმარისად ძილმორეული, თუმცა ჯერ კიდევ ფხიზელი ბავშვი უნდა ჩავაწვინოთ იმ საწოლში, სადაც ძილს გააგრძელებს. ასაკის მატებასთან ერთად შუალედი კვებასა და ძილს შორის გაიზრდება. ღამით შეფხიზლების პროცესშიც მაქსიმალურად ავარიდოთ თავი საკვებით და ძუძუთი დამშვიდებას. ეს უკანასკნელი განსაკუთრებით რთულად გამოსდით მშობლებს, თუმცა გამოცდილებამ აჩვენა რომ შეუძლებელი არ არის.

- და ბოლოს, რას ურჩევდით მშობლებს?

- მოკლედ რომ შევაჯამოთ ჩვენი რეკომენდაციები - ძილი ფიზიოლოგიური მოთხოვნილებაა, თუმცა ჩაძინება უნარია, რომელსაც სჭირდება სწავლა და გამომუშავება. რაც უფრო ადრეული ასაკიდან დავიწყებთ ამაზე ზრუნვას, მით უფრო გაუადვილდება ბავშვს მისი გათავისება. მნიშვნელოვანია რეჟიმის და რიტუალის ორგანიზება და მიყოლა. ამავე დროს, ბავშვის ინდივიდუალური მოთხოვნილებების და ბიოლოგიური რიტმების გათვალისწინება. სიცოცხლის პირველი 3 თვის მანძილზე ბავშვის ფიზიოლოგიური და მათ შორის ძილ-ღვიძილის ციკლი ჩამოყალიბების პროცესშია. თავად ბავშვიც თითქოს ძიების და გარკვევის პროცესშია, ნელ-ნელა ეცნობა საკუთარ ბიოლოგიურ რიტმებს. 3 თვის ასაკიდან უფრო თვალსაჩინოდ ხდება კვების და ძილის რიტმების დარეგულირება და ინდივიდუალური მახასიათებლების გამოვლენა. ეტაპობრივად იზრდება სიფხიზლის პერიოდების ხანგრძლივობა, კომუნიკაცია და ინტერაქცია, ოჯახის წევრებთან ემოციური უკუკავშირი ხდება უფრო შინაარსიანი და გააზრებული. 6 თვიდან, ზოგჯერ უფრო ადრეც, ასაკის შესაბამისად კვების და ძილის რეჟიმის შემუშავებაზე ზრუნვა უკვე სასურველია. ამისთვის საჭიროა ბავშვის ბიოლოგიურ რიტმებსა და ქცევაზე დაკვირვება და ასაკობრივი მოთხოვნილებების გათვალისწინება. საჭიროების შემთხვევაში შეგვიძლია მივმართოთ ბავშვის პედიატრს ან ბავშვთა ნევროლოგს დახმარების და რეკომენდაციებისთვის. 

ესაუბრა მარიამ ჩოქური 

წაიკითხეთ სრულად