Baby Bag

სამი ყველაზე გავრცელებული დაავადება ჩვილ ბავშვებში

სამი ყველაზე გავრცელებული დაავადება ჩვილ ბავშვებში

ბავშვის ავად გახდომა ნებისმიერი მშობლისთვის შემაშფოთებელია, თუმცა, თუ საქმე ჩვილის ჯანმრთელობას ეხება, შფოთვა ორმაგად მატულობს. მართალია, მშობლები ყველა ღონეს ხმარობენ, რომ პატარების ჯანმრთელობა საფრთხისგან დაიცვან, მაგრამ ყველაზე ჯანმრთელი ბავშვებიც კი ზოგჯერ ავადდებიან. ნებისმიერმა მშობელმა უნდა იცოდეს, თუ რომელი დაავადებებია ყველაზე გავრცელებული ბავშვებში. ჩვილებს სუსტი იმუნიტეტი აქვთ, რის გამოც მათ ორგანიზმს ბანალურ გაციებასთან გამკლავებაც კი უჭირს. სწორედ ამიტომ, ბავშვის სიცოცხლის პირველი ორი თვის განმავლობაში განსაკუთრებული სიფრთხილის გამოჩენა გმართებთ. იმ შემთხვევაში, თუ ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობა რამდენიმე დღის მანძილზე უარესდება, აუცილებლად მიმართეთ პედიატრს, რათა მის სიცოცხლეს საფრთხე არ შეექმნას.

რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსი

რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსი განსაკუთრებით ხშირია ორ წლამდე ასაკის ბავშვებში. ის ფილტვებისა და სასუნთქი გზების ინფექციებს იწვევს. ჯანმრთელ ბავშვებში რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსი ჩვეულებრივი გაციების სიმპტომებით შემოიფარგლება, თუმცა სუსტი იმუნიტეტის მქონე პატარებისთვის ძალიან საშიშია. ერთ წლამდე ასაკის ბავშვებში ის სწრაფად გადაიზრდება ბრონქიტსა და პნევმონიაში. აღნიშნული ვირუსი ჩვილების ჰოსპიტალიზაციის ყველაზე გავრცელებულ მიზეზად გვევლინება.

რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსის ძირითადი სიმპტომები:

  • სურდო და მადის დაქვეითება
  • ხველება, ცემინება, სუფებრილური ტემპერატურა (პირველადი მსუბუქი სიმპტომების აღმოცენებიდან 1-3 დღეში)
  • ცხელება
  • გახშირებული სუნთქვა
  • სუნთქვის გაძნელება
  • ხრიალის ხმა სუნთქვისას
  • კანის მოლურჯო შეფერილობა (რაც იმის მიმანიშნებელია, რომ ორგანიზმს ჟანგბადი სათანადოდ არ მიეწოდება)

როგორ უნდა მოიქცეთ, თუ ბავშვი რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსით დაავადდა:

  • ვირუსის სპეციალური მკურნალობის მეთოდი არ არსებობს.
  • ვირუსის პროგრესირებისა და პნევმონიის განვითარების შემთხვევაში ექიმი ბავშვს ანტიბიოტიკს დაუნიშნავს.
  • ბავშვისთვის შვების მომტანია ორთქლის აბაზანის გამოყენება.
  • ოთახში ჰაერის ტენიანობა უნდა გაზარდოთ.
  • ბავშვს სასთუმალი აუმაღლეთ.
  • პატარას დიდი რაოდენობით წყალი მიეცით.
  • 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში სუნთქვის გასაუმჯობესებლად გამოიყენეთ ზღვის მარილის წვეთები.
  • სიცხის დამწევის გამოყენებამდე აუცილებლად ჰკითხეთ რჩევა ექიმს. ჩვილებისთვის ყველა სახის მედიკამენტის გამოყენება არ შეიძლება.
  • მდგომარეობის დამძიმების შემთხვევაში დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს.

როგორ უნდა დაიცვათ ბავშვი რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსისგან?

აღნიშნული ვირუსის ვაქცინა არ არსებობს, ამიტომ ბავშვს ყოველდღიური ჰიგიენის წესების დაცვა უნდა ასწავლოთ.

გასტროეზოფაგური რეფლუქსი

გასტროეზოფაგური რეფლუქსი აშკარად შესამჩნევი სიმპტომებით იშვიათად ვლინდება და ბავშვებს დისკომფორტსაც ნაკლებად უქმნის, თუმცა, თუ ის რთული ფორმით მიმდინარეობს, შემდეგი სიმპტომები იკვეთება:

  • საკვების მიღების შემდეგ დისკომფორტი
  • ხშირი ამოქაფება
  • გახშირებული სლოკინი

რა უნდა მოიმოქმედოს მშობელმა?

  • ბავშვს თავი მაღლა აუწიეთ.
  • ჭამის შემდეგ 30 წუთის განმავლობაში ჩვილი ვერტიკალურ პოზაში გეჭიროთ.
  • ბავშვი დღის განმავლობაში ხშირად და მცირე ულუფებით გამოკვებეთ.
  • 6 თვიდან სოლიდურ კვებაზე გადასვლა ბავშვის მდგომარეობას შეამსუბუქებს.

აუცილებლად მიაკითხეთ ექიმს, თუ:

  • ბავშვი წონაში არ იმატებს.
  • ხშირად და ძლიერად აღებინებს.
  • ბავშვი სისხლს ან მოყვითალო-მომწვანო შეფერილობის ლორწოს ამოიღებს.
  • კვებაზე უარს აცხადებს.
  • ბავშვს განავალში სისხლი აქვს.
  • ქრონიკულად ახველებს ან სუნთქვა უჭირს.
  • ღებინებას და ამოქაფებას 6 თვის ასაკიდან იწყებს.

მსუბუქი ფორმის რეფლუქსის დროს მედიკამენტებით მკურნალობა საჭირო არ არის. ზემოთ დასახელებული ღონისძიებები გასტროეზოფაგური რეფლუქსის პრევენციაში დაგეხმარებათ.

ყურის ინფექციები

ყურის ინფექცია სხვადასხვა სახისაა. ბავშვებში ყველაზე მეტად გავრცელებული შუა ყურის ინფექცია, იგივე შუა ყურის ოტიტია. ამ დროს შუა ყურში სითხე გროვდება და ანთებითი პროცესი იწყება, რის გამოც ინფექცია მტკივნეული მიმდინარეობით ხასიათდება. ბავშვებს ის ძალიან ხშირად უმეორდებათ, რის გამოც მშობლებს ყურის ინფექციების ყველაზე მეტად ეშინიათ.

ყურის ინფექციებისთვის დამახასიათებელი სიმპტომები:

  • ტემპერატურის მატება
  • ყურის ტკივილი (ბავშვი ხშირად იკიდებს ყურზე ხელს)
  • ღებინება და დიარეა (მხოლოდ ჩვილებში)
  • სმენის დაქვეითება
  • ბალანსის პრობლემები
  • ტირილი
  • მადის დაქვეითება
  • ძილის დარღვევები

ყურის ინფექციების დიდი ნაწილი თავისთავად გაივლის და მკურნალობა არ სჭირდება. თუ სიმპტომები მძიმეა, ბავშვებს შესაბამისი მედიკამენტებით მკურნალობენ.

ყურის ინფექციების პრევენციისთვის:

  • ჩვილი სულ მცირე ექვსი თვის მანძილზე დედის რძით გამოკვებეთ.
  • თუ ბავშვს ბოთლით კვებავთ, მისი თავი ყოველთვის მუცელზე მაღლა უნდა გეჭიროთ.
  • ერთ წლამდე ასაკის ბავშვი მასობრივი თავშეყრის ადგილებს მოარიდეთ.
  • ბავშვი არ გააჩეროთ ისეთ სივრცეში, სადაც მწეველები არიან.

ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობის გაუარესება რომ არ გამოგეპაროთ, დააკვირდით პატარას ქცევას, განწყობას და ნებისმიერი უმნიშვნელო სიმპტომის მიმართ ყურადღება გამოიჩინეთ.

მომზადებულია kinsahealth.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

ძუძუთი კვების წესები და სწორი პოზიციები - ნეონატოლოგ ლია ოტიაშვილის რჩევები ახალბედა დედებს

ძუძუთი კვების წესები და სწორი პოზიციები - ნეონატოლოგ ლია ოტიაშვილის რჩევები ახალბედა დედებს

ნეონატოლოგმა ლია ოტიაშვილმა ახალბედა დედებს ბავშვის ძუძუთი კვებასთან დაკავშირებით საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ყველაზე მიმღები დედა ინფორმაციის მიმართ არის ორსულობის პერიოდში. ქალი აუცილებლად უნდა მოემზადოს მშობიარობის წინა პერიოდში ძუძუთი კვებისთვის. ძალიან ბევრი ინფორმაციაა, ძალიან აუცილებელი, რომელიც მან აუცილებლად უნდა იცოდეს. ბავშვს ძუძუთი კვების დროს 2/3, ნახევარი სანტიმეტრი უნდა ედოს დვრილიანად. აქ არის გაფართოება, რასაც სადინარის ბასეინი ჰქვია, სადაც გროვდება რძე. მხოლოდ ამ ადგილზე ზეწოლით არის შესაძლებელი რძის გამოდევნა. თუ ბავშვი მხოლოდ თავს ჩაიდებს ან პირიქით, უფრო ღრმად ჩაიდებს ძუძუს, ვერ გამოწოვს რძეს. ბავშვის ძუძუთი კვებისას დიდი ვაკუუმი იქმნება პირის ღრუში. იმისთვის, რომ ჩვენ ძუძუ გამოვიღოთ, აუცილებლად უნდა მოხდეს ჰერმეტიკის დარღვევა. როგორც კი დეჰერმეტიზაცია ხდება პირის ღრუში, უარყოფითი წნევა ირღვევა და თავისით გამოვარდება ძუძუ. ეს უნდა გაკეთდეს ან ნიკაპზე მსუბუქი ზეწოლით ან ტუჩის კუთხის დაწევით. ძუძუთი კვების დროს ბავშვის მთელი სხეული უნდა იყოს დედის სხეულზე. ცხვირი და ნიკაპი ღრმად უნდა ეხებოდეს ძუძუს. თუ თქვენ ოდნავ მაინც ხედავთ ცხვირის კუთხეს, ბავშვი სუნთქავს თავისუფლად. რაც უფრო მჭიდროდ მიიჭერთ მკერდზე, მით უფრო აქტიურად გამოწოვს ძუძუს.“

„ძუძუთი კვების დროს ძალიან მოსახერხებელია ბალიშის გამოყენება. დედა აუცილებლად კომფორტულად უნდა იჯდეს, როდესაც ძუძუს აწოვებს ბავშვს. დედას ხელი დაყრდნობილი უნდა ჰქონდეს რაიმე საყრდენზე. საწოვარას გამოყენებას არ ვუწევ რეკომენდაციას. საწოვარაზე ბავშვი ძალიან იღლება. მას აღარ აქვს უნარი ძუძუ წოვოს იმ ძალით და აქტივობით, რომ მოხდეს საკმარისი ლაქტაცია. თუ დედა ძალიან დაკავებულია და მისთვის გასვლა აუცილებელია, საჭიროა საწველი, რომ გამოიწველოს. ასევე თუ დედას სამედიცინო ჩარევა სჭირდება, წინასწარ შეიძლება გამოიწველოს და რამოდენიმე საათი ბავშვს აჭამოს გამოწველილი რძე. ზედმეტი გამოწველა არაფრით არ შეიძლება, მაგალითად, კვების მერე გამოწველა დაუშვებელია. ეს ზრდის ლაქტაციას და მასტიტამდე შეიძლება მივიდეთ. გამოსაწველი აპარატი მხოლოდ ერთეულ შემთხვევებში უნდა გამოიყენოთ“- აღნიშნულ საკითხზე ლია ოტიაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად