,,ვიმედოვნებ, რომ მალე, ძალიან მალე, გულიანად ჩაიხუტებთ შვილებს, მაგრამ ცხვირ-ტუჩის არეში მაინც არ აკოცოთ...''

​პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვებში ეკრანდამოკიდებულების პრობლემის გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ყოველ მეორე ბავშვს მსგავსი პრობლემა აქვს:

„ყოველ მეორე ბავშვს, რომელიც ჩემთან ვიზიტზე შემოდის, ხელში უჭირავს ტელეფონი. გარეთ რომ გამოვდივარ, მშობლებსაც ტელეფონი უჭირავთ ხელში. მე მარტო თქვენზე არ ვსაუბრობ, ჩემს თავზეც მაქვს საუბარი. იგივე პრობლემა მეც მქონდა და მეტ-ნაკლებად გადავწყვიტე. ​მეტი ჩართულობაა საჭირო, ზოგ შემთხვევაში დასჯა. დასჯაში არ ვგულისხმობ ცემას.“

თემურ მიქელაძის თქმით, თითოეულ ბავშვს სჭირდება წახალისება, თუმცა ზომიერების ფარგლებში:

„ყველა ბავშვს მეტ-ნაკლებად ყოველთვის სჭირდება წახალისება. ​გადამეტებული წახალისებაც არ არის აუცილებელი, განსაკუთრებით, როდესაც სათამაშოებს ეხება საქმე. ჩვენს დროს გახსოვთ, ალბათ, ბაღის ხის ცხენი იყო ერთი და იმას დავსდევდით ყველა. ჯამში სულ 5-6 სათამაშო იყო. ჩვენ ვერთობოდით მაინც და ცუდადაც არა. იქ სხვა ღირებულებები იყო, მუსიკა იყო, ცეკვა იყო, ხატვა იყო, ძერწვა და ა.შ.“

„ახლა არის პრობლემა, რომ ერთ ოთახში თითო ბავშვს 200-300 სათამაშო უყრია. ა​რ ინტერესდება ბავშვი ამ სათამაშოებით და ეჯაჭვება ელექტრონულ მოწყობილობებს. მულტფილმებში მარკეტინგულად რა დევს? ის ისე აჯაჭვავს გმირებს ბავშვებს, რომ შემდეგ მშობლები მიდიან და ყიდულობენ ამ სათამაშოებს. მშობელი ყიდულობს უხარისხო სათამაშოებს. ამის გამო ბავშვის ეკრანდამოკიდებულებას დაემატება არამხოლოდ ტყვიით მოწამვლა, არამედ სხვა პრობლემებიც. მთავარი და აუცილებელი არის მშობლის ჩართულობა. ერთი ელექტრონული გამღიზიანებელი რაც ღირს, იმ თანხით ბავშვს ერთი წლის განმავლობაში მოუარეთ. ეს გაჯეტი ერთი წლის მერე მაინც უნდა გამოიცვალოს, ბავშვები ხომ მაინც ვერ უფრთხილდებიან,“ - აღნიშნულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: რადიო „იმედი“