Baby Bag

ბოლო ხანებში ვრცელდება ინფორმაცია ბავშვებში კორონავირუსთან ასოცირებულ რაღაც მისტიკურ გართულებაზე, რაც შიშსა და პანიკას იწვევს მშობლებში

ბოლო ხანებში ვრცელდება ინფორმაცია ბავშვებში კორონავირუსთან ასოცირებულ რაღაც მისტიკურ გართულებაზე, რაც შიშსა და პანიკას იწვევს მშობლებში

რა არის კავასაკის სინდრომი, რომელზეც ბოლო ხანებში ვრცელდება ინფორმაცია, როგორც კორონავირუსთან ასოცირებულ რაღაც მისტიკურ გართულებაზე, რაც შიშს და პანიკას იწვევს მშობლებში, - ამ თემაზე ინფექციონისტი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი, მაია ბუწაშვილი სოციალურ ქსელში წერს. 

„ბოლო პერიოდში კავასაკის დაავადებას ხშირად ახსენებენ, როგორც ბავშვთა ასაკში კორონავირუსული ინფექციის საშიშ გართულებას. რეალურად, შემთხვევების რაოდენობამ პანდემიის ეპოქაში მოიმატა, თუმცა თავისთავად ეს დაავადება ახალი არ არის.

კავასაკის სინდრომი არის მწვავე, ცხელებით მიმდინარე დაავადება, რომელიც ყველაზე ხშირად 5 წლამდე ასაკის ბავშვებში გვხვდება. ახასიათებს ასევე ლიმფური კვანძების გადიდება, „ჟოლოსებრი“ ენა, გამონაყარი და ა.შ. დაავადების დროს ხდება სისხლძარღვების და გულის დაზიანება, უმეტეს შემთხვევაში, განკურნებით მთავრდება, თუმცა შეიძლება მძიმე გართულებებიც ახლდეს თან. ეს არის გულის შეძენილი დაავადების ერთ-ერთი ყველაზე ხშირი მიზეზი ბავშვებში განვითარებად ქვეყნებში. გამომწვევი მიზეზი უცნობია, თუმცა ხშირად ინფექციურ დაავადებებთან არის ასოცირებული. ამიტომ, როდესაც რომელიმე ინფექციური დაავადების მაღალი გავრცელებაა, შეიძლება დაფიქსირდეს კავასაკის დაავადების შემთხვევების მატება, მათ შორის, ამჟამად, კორონავირუსის პანდემიის დროს. ამჟამად აშშ-ში დაფიქსირდა კავასაკის დაავადების 85 შემთხვევა, მათ შორის 73 ნიუ-იორკში, 3 ბავშვი გარდაიცვალა. უმრავლესობას ჰქონდა დადებითი ახალი კორონავირუსის PCR ან ანტისხეულები.

ბერგამოში (იტალია, ლომბარდია), რომელიც, ფაქტობრივად, COVID-19 ეპიცენტრი იყო, ერთ-ერთ მთავარ ბავშვთა კლინიკაში დაფიქსირდა კავასაკის სინდრომის 10 შემთხვევა 2 თვის განმავლობაში (18 თებერვალი-20 აპრილი). მათგან 8-ს ჰქონდა კორონავირუსის ანტისხეულები.
ტაივანში 2014 წელს ჩატარებული კველევით, რომელმაც შეაჯამა კავასაკის დაავადების მქონე 226 ბავშვის ცხვირ-ხახის ნაცხის PCR შედეგები, გამოვლინდა, რომ 27%-ში იყო რინოვირუსი, 16%-ში ენტეროვირუსი, 16.8%-ში ადენოვირუსი და 7.1%-ში კორონავირუსი (რა თქმა უნდა, არ იგულისხმება ახალი კორონავირუსი). კავასაკის დაავადების შემთხვევები აღწერილი იყო ბავშვებში H1N1 პანდემიის დროსაც.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ნუ ესხმით თავს და შეუგნებლებად ნუ გამოგყავთ ისინი, ვისაც შვილების სკოლაში და უნივერსიტეტებში დაბრუნება უნდა“ - მაია ბუწაშვილი

„ნუ ესხმით თავს და შეუგნებლებად ნუ გამოგყავთ ისინი, ვისაც შვილების სკოლაში და უნივერსიტეტებში დაბრუნება უნდა“ - მაია ბუწაშვილი
ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი სკოლების გახსნა/დაკეტვასთან დაკავშირებით მშობლების მხრიდან არაერთგვაროვანი დამოკიდებულების შესახებ წერს. გთავაზობთ მის პოსტს სიტყვა-სიტყვით:
„კარგია, რომ იმ მშობლებს, ვისაც კატეგორიულად არ მოსწონთ სკოლების გახსნის იდეა, უფლება ეძლევათ ონლაინ რეჟიმი აირჩიონ.
გარკვეული აფეთქებები სკოლების გახსნასთან დაკავშირებით შეიძლება გვქონდეს კიდევაც, მაგრამ დასაფიქრებელია რამდენიმე მომენტი:
- სკოლების დაკეტვის უმთავრესი მიზანია, შევამციროთ ბავშვების, როგორც ვირუსის გადამტანების როლი. როგორც ყველამ ვიცით, კორონავირუსის ზემოქმედება ბავშვების ჯანმრთელობაზე მინიმალურია (ნაკლებიც კი, ვიდრე სეზონური გრიპის, რომლის ერთ-ერთი მთავარი სამიზნე მცირე ასაკის ბავშვებია. სეზონური გრიპის დროს კი სკოლებს არ ვკეტავთ).
- თავისთავად, ეს მიზანი ნამდვილად გამართლებულია,
რადგან ბავშვებმა შესაძლოა, დააინფიცირონ ხანდაზმული და მაღალი რისკის ჯგუფების ოჯახის წევრები.
- თუმცა უცნაურად გამოიყურება ის ფაქტი, რომ ისინი, ვისაც ბავშვებისგან ვიცავთ (ანუ ხანდაზმულები და მაღალი რისკის პირები), თვითონ არ არიან ჩაკეტილები.
- ბებია-ბაბუები ხშირად მუშაობენ და მათი სამსახურები სრული დატვირთვით მუშაობს
- ასევე მუშაობენ ქრონიკული დაავადებების მქონე ოჯახის წევრები
- ისინი ასევე დადიან მაღაზიებში, ბაზრებში, რესტორნებში. ნუთუ რისკი არსად არ არის და მხოლოდ ბავშვებს შეუძლიათ დააინფიცირონ? ცოტა ლოგიკას მოკლებულია.
- ასევე მუშაობენ ამ ბავშვების მშობლები ხალხმრავალ ოფისებში, ბაზრობებზე და სხვა, დადიან ბევრ სხვა სარისკო ადგილებში.
- ანუ ყველა დადის გარეთ ყოველგვარი შეზღუდვების გარეშე და მაინცდამაინც მოსწავლეები და სტუდენტები (კიდევ ვიმეორებ, რომელთა ჯანმრთელობასაც დიდი საფრთხე არ ემუქრება) უნდა იყვნენ სახლში იმათ დასაცავად, ვინც თვითონ მუდმივად იმყოფება ინფიცირების რისკის ქვეშ? ნამდვილად მოკლებულია ლოგიკას.
- ამიტომ სკოლების და უნივერსიტეტების დაკეტვას მაშინ აქვს აზრი, თუ საერთო სურათის ნაწილი იქნება, ანუ თუ სხვა საზოგადოებრივი თავშეყრის ადგილები და სამსახურებიც დაიკეტება. სხვა შემთხვევაში, მხოლოდ ბავშვების/სტუდენტების ჩაკეტვა ეპიდსიტუაციას ვერ შეამსუბუქებს. (აქვე დავაკონკრეტებ, რომ მე არ ვამბობ, ყველაფერი უნდა ჩაიკეტოს-მეთქი). ვკეტავთ მხოლოდ იმიტომ, რომ სკოლები და უნივერსიტეტები ყველაზე ადვილი დასაკეტია?
- აქვე მინდა დავამატო, რომ სკოლებში/უნივერსიტეტებში დაბრუნდნენ ქვეყანათა უმრავლესობაში.
- ინფექცია სკოლების დაკეტვის ფონზეც აღმავალ რეჟიმშია. წარმოვიდგინოთ, სკოლები სრული დატვირთვით რომ ამუშავებულიყო სექტემბრიდან, ინფიცირებულების ამჟამინდელ რაოდენობას სულ ამას დავაბრალებდით, რაც, სინამდვილეში არ იქნებოდა სწორი.
- მაშინ, თუ მთავარ მიზანს ვერ ვაღწევთ და პანდემია თავის გზას მიუყვება, რატომ უნდა იყვნენ ბავშვები სახლში? რატომ უნდა მატულობდეს პროგრესულად თავის ტკივილით და მხედველობის დაქვეითებით შეწუხებული ბავშვების/მოზარდების რაოდენობა? აღარაფერს ვამბობ განათლების სრულიად დაქვეითებულ ხარისხზე, რომელიც ისედაც არ ბრწყინავდა.
- რატომ უნდა იყვნენ მუდმივ სტრესში სამსახურში წასული მშობლები იმაზე ფიქრით, რას შვრებიან კომპიუტერთან ან მობილურთან მარტო დატოვებული ბავშვები (ისიც იმ შემთვევაში, თუ კომპიუტერის და მობილურის ფუფუნება აქვთ, თანაც ზოგჯერ ოჯახში რამდენიმე ასეთის საჭიროებაა და კიდევ ერთი სტრესია იმაზე ფიქრი, ვისზე გაანაწილონ ეს ტექნიკა).
- ამიტომ გთხოვთ, ისინი, ვისაც აქვს შესაძლებლობა და კომფორტი, სახლში ეჯდეს თავის შვილებს, ჩაურთოს რამდენიმე ძვირადღირებული ლეპტოპი, ცალკე ბინაში გახიზნული ჰყავდეს ბებია-ბაბუა, რომელსაც არ სჭირდება ბაზარში სიარული (და ბაზრის სამჯერ შემოვლა, რომ რამე იაფად იშოვოს) და პროდუქტებს ფინანსურად წელში გამართული ოჯახის წევრები აწვდიან, ნუ ესხმით თავს და შეუგნებლებად ნუ გამოგყავთ ისინი, ვისაც შვილების სკოლაში და უნივერსიტეტებში დაბრუნება უნდა,“ - წერს მაია ბუწაშვილი.

წაიკითხეთ სრულად