Baby Bag

რატომ არ უნდა აიღოთ შარდი ანალიზისათვის ბამბის ტამპონის გაწურვით და როგორია შარდის სწორი შეგროვების წესები ჩვილებში

რატომ არ უნდა აიღოთ შარდი ანალიზისათვის ბამბის ტამპონის გაწურვით და როგორია შარდის სწორი შეგროვების წესები ჩვილებში

რატომ არ უნდა აიღოთ შარდი ანალიზისათვის ბამბის ტამპონის გაწურვით და როგორია შარდის სწორი შეგროვების წესები ჩვილებში, - აღნიშნულ თემაზე პედიატრი თამარ ობგაიძე ​წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

„ჩვილებში შარდის შეგროვება მართლა რთული მისიაა. პატარა ხომ თქვენს თხოვნასა და სურვილს მოშარადვასთან დაკავშირებით ვერაფრით დაემორჩილება?! არადა, ექიმმა სწორედ შარდის ანალზის ჩატარება გირჩიათ.

​შარდის ასაღებად და შესაგროვებლად ორი მეთოდი არსებობს - შეგროვება კონტეინერში (ქილაში, რომელსაც სახურავი აქვს) და შეგროვება სპეციალურ პაკეტ-კოლექტორში, რომელიც ჩვილის შორისის მიდამოში მაგრდება. ეს უკანასკნელი გაცილებით უფრო ადვილი მოსახმარია.

რა დაგჭირდებათ?

  • მისაწებებელი პაკეტი - კოლექტორი
  • შარდის შესაგროვებელი ქილა - კონტეინერი

როგორ ავიღოთ მასალა კვლევისათვის

  • პირველ რიგში, დაიბანეთ ხელები
  • ჩვილი ჩაბანეთ, გამშრალეთ. დააწვინეთ ზურგზე.
  • გახსენით პაკეტის შეფუთვა, მოხსენით პაკეტის მისაკრავად განკუთვნილ ბოლოებს წებვადი ლენტი.
  • კოლექტორი უნდა მიამაგროთ შორისის მოდამოში ისე, რომ გოგონას სასაქეო ბაგეებს სრულად ფარავდეს, ხოლო ვაჟებში სასქესო ასო მოთავსებული იყოს მის შიგნით.
  • პაკეტის ზემოდან არ ჩააცვათ საფენი, რათა მისი მიჭლყეტა არ მოხდეს. ამ შემთხვევში შარდს ვერ შეაგროვებთ.
  • მოშარდვას დააჩქარებთ, თუ პატარას ძუძუს, ხელოვნურ ნარევს ან რაიმე სითხეს მისცემთ.
  • მოშრადვამდე ბავშვი ვერტიკალურად ხელში ვერტიკალურად გეჭიროთ, რათა პაკეტიდან შარდის გადადინება და დაკარგვა არ მოხდეს.
  • მოშარდვის შემდეგ მოხსენით პაკეტი, გადაასხით შიგთავსი სტერილურ ქილაში და რაც შეიძლება სწრაფად წაიღეთ ლაბორატორიაში.

რა არ შეიძლება?

დაბინძურების თავიდან ასაცილებლად მოხმარებამდე არ მოხსნათ თავსახური ქილა-კონტეინერს.
საქმის გასაიოლებლად საფენის ქვეშ არ მოათავსოთ ნაჭერი ან ბამბის ტამპონი, რომელსაც მოშარდვის შემდეგ გაწურავთ. ამგვარად აღებული შარდი დაბინძურებულია ბაქტერიებით და რაც მთავარია, გაფილტრულია, შესაბამისად, ანალიზის პასუხი აუცილებლად მცდარი იქნება,“ - წერს პედიატრი თამარ ობგაიძე.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვებს ნუ ანახებთ თქვენს გადარევას, არ არის ეს ბავშვისთვის კარგი. ნუ ასმენინებთ მათ აგრესიულ ტექსტებს,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ონლაინ სწავლებასთან დაკავშირებული პრობლემების შესახებ საუბრობს და მშობლებს საინტერესო რჩევებს აძლევს:

„ყველა გაღიზიანებულები ვართ. ზაფხული ისეთი იყო, დაგვავიწყდა ეს წყეული კორონა. ბუნებრივია, რომ ყველგან მატებაა. მსოფლიოში ყველგან ასეა, ველოდებოდი, რომ ასე იქნებოდა. ეს არის მოცემულობა. ახლა გინდა ინერვიულე და გინდა, ნუ ინერვიულებ. გინდა იჩხუბე, იყვირე, რაც გინდა ქენი, მაგრამ მოცემულობას ჩვენ ვერ შევცვლით. მე მესმის მშობლებისაც. წარმოიდგინეთ მშობლები, რომლებიც მუშაობენ, განსაკუთრებით პირველ კლასელების მშობლები. შევდივარ მათ მდგომარეობაში. ბავშვები, რომლებიც ელოდებოდნენ სკოლაში წასვლას, ეს ხომ ცხოვრებაში განსაკუთრებული მოვლენაა. უცებ ასეთი საშინელი იმედგაცრუება და ფრუსტრაცია მოვიდა. როდესაც ჩვენ ვართ გაღიზიანებულები, ბავშვებს ხომ კიდევ უფრო ვსტრესავთ. როდესაც მშობელი არის ასეთი გაღიზიანებული, ბავშვს ესმის მისი ტექსტები, რა დამოკიდებულება უნდა ჩამოუყალიბდეს მას სკოლის მიმართ?“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ონლაინ სწავლებს უამრავი ემოციური პრობლემა ახლავს თან:

„რა შეიძლება, რომ გავაკეთოთ? მშობლების პოზიციიდან ვამბობ. მე არ ვარ მომხრე ონლაინ სწავლების, მე თვითონ ამის მსხვერპლი ვარ, როგორც უმაღლესი სასწავლებლის მასწავლებელი. ჩემზე კარგად არავინ იცის, რა დამღლელი და გამომფიტავია მასწავლებლისთვის ეს. მასწავლებლები ვცდილობთ ეკრანი დავიჭიროთ, მივიპყროთ ყველა სტუდენტის ყურადღება. ვიღაცებს ფანჯრები დახურული აქვთ, ეს კიდევ უფრო მაგიჟებს, შავ კედელს ელაპარაკები. ძალიან სერიოზული ემოციური პრობლემები ახლავს ამას თან, დაძაბულობა, ენერგიის დახარჯვა. პირველ კლასელისთვის ონლაინ სივრცეში ყველა სახე უნდა ჩანდეს. მას გვერდით აუცილებლად უნდა ჰყავდეს მშობელი. ყველა მშობელი მუშაობს, მე არ ვიცი, როგორ მოახერხებენ ისინი ამ ყველაფერს.“

თამარ გაგოშიძე აღნიშნავს, რომ დაწყებით კლასებში ბავშვებისთვის არავერბალური კომუნიკაცია აუცილებელია:

„პირველ კლასელებისა და დაწყებითი კლასის მოსწავლეებისთვის არავერბალური კომუნიკაცია არის წამყვანი. მათთვის ეს ყველაფერი დიდი დანაკლისია. ამ ასაკის ბავშვებისთვის შინაარსი და ცოდნა მოჰყვება რეალურ ურთიერთობებს, კომუნიკაციას მასწავლებელსა და მოსწავლეებს შორის. ექვსი წლის ბავშვს სჭირდება ფიზიკური კონტაქტი. მან დედა, ახლობელი უნდა ჩაანაცვლოს მასწავლებლით. მასწავლებელმა მისი ნდობა უნდა მოიპოვოს. ეს ხდება ფიზიკურად, სამწუხაროდ, ეს არ ხდება ვირტუალურად.“

„ახლა რეალობა ვირტუალურია, ამიტომ ჩემი რჩევაა, ბავშვებს ნუ ანახებთ თქვენს გადარევას. არ არის ეს ბავშვისთვის კარგი. ნუ ასმენინებთ ბავშვებს აგრესიულ ტექსტებს. რაც შეეხება მასწავლებლებს, მათ კლასში ცოტა ბავშვი უნდა ჰყავდეთ, რომ ყველას სახე იყოს დანახვადი, ყველას ვიდეო უნდა იყოს ჩართული. მასწავლებელს უნდა ჰქონდეს ბავშვებთან არაფორმალური კონტაქტი ონლაინ გაკვეთილის დროს,“ - აცხადებს თამარ გაგოშიძე.

წაიკითხეთ სრულად