Baby Bag

როგორი უნდა იყოს მეძუძური დედის კვება

როგორი უნდა იყოს მეძუძური დედის კვება
მეძუძური დედის სრულფასოვანი კვება არამარტო დედის ჯანმრთელობის, არამედ პატარას ზრდა-განვითარებისათვის აუცილებელი პირობაა. მეძუძური დედის საკვები უნდა აკმაყოფილებდეს დედის ორგანიზმის მოთხოვნილებას ენერგიასა და საკვებ ნივთიერებებზე და უზრუნველყოფდეს სრულფასოვანი რძის წარმოქმნას. დედის რძეში ვიტამინების, მიკროელემენტების, ცილების, ცხიმებისა და ნახშირწყლების ნაკლებობა უარყოფითად აისახება წლამდე ასაკის ბავშვის განვითარებაზე.

პროდუქტები, რომლებიც აუცილებლად უნდა იყოს მეძუძური დედის რაციონში:
ცილების შემცველი პროდუქტები: საქონლისა და ქათმის ხორცი, თევზი (სასურველია, არაუმეტეს კვირაში ორჯერ), რძე და რძემჟავა პროდუქტები, კვერცხი, ხაჭო;
ცხიმების შემცველი პროდუქტები: განსაკუთრებით სასარგებლოა მცენარეული მზესუმზირის, ზეითუნის ზეთი;
ნახშირწყლების შემცველი პროდუქტები: უხეშად დაფქვილი ფქვილის პური, მარცვლეული, სხვადასხვა ფაფა, ხილი და ბოსტნეული. უნდა შეიზღუდოს იოლად ათვისებად ნახშირწყლები, როგორიცაა: შაქარი, თაფლი, საკონდიტრო ნაწარმი;
ვიტამინების შემცველი ხილი და ბოსტნეული: თუმცა თუ თქვენს პატარას კოლიკის ხშირი შეტევები აწუხებს, უმჯობესია, აღნიშნული პროდუქტები მოხარშული სახით მიიღოთ;
რეკომენდებულია ყოველდღიურად მიიღოთ: 200 გრამი ხორცი, ერთ ლიტრამდე რძე და რძემჟავა პროდუქტები, 100-150 გრამი ხაჭო, ყველი, კვერცხი, ნახშირწყლების დღიური ნორმა შეადგენს 450-500 გრამს, ცხიმების კი 110-120 გრამს. განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია პატარას ძვლების ნორმალური განვითარებისათვის კალციუმის შემცველი პროდუქტები: ხაჭო, ყველი, რძემჟავა პროდუქტები.
რა რაოდენობის სითხე უნდა მიიღოს მეძუძურმა დედამ?
მეძუძური დედისათვის ძალიან მნიშვნელოვანია საკმარისი რაოდენობით სითხის მიღება, დღე-ღამეში არანაკლებ ერთი და არაუმეტეს ორი ლიტრისა, რაც მოიცავს ჩაის, წყალს, რძეს, შედარებით ნაკლები რაოდენობით წვენებს, რადგან თავიდან ავიცილოთ შაქრის მიღება. სითხე უნდა სვათ ხშირ-ხშირად, წყურვილის გრძნობა ჩნდება ბავშვის ძუძუს წოვის პერიოდში, ამიტომ დაიდგით ამ დროს ჭიქა წყალი გვერდით. შეგიძლიათ, მიმართოთ მარტივ ტესტს იმის შესაფასებლად იღებთ თუ არა საკმარისი რაოდენობით სითხეს: დააკვირდით თქვენს შარდს, თუ ის ღია ფერისაა, ყველაფერი რიგზეა, ხოლო თუ ძალიან მუქია და მძაფრი სუნით ხასიათდება, ეს შესაძლოა, გაუწყლოების პირველი ნიშანი იყოს.
შეზღუდვები მეძუძური დედის კვების რაციონში:
ერთი შეხედვით, არსებობს მრავალი პროდუქტი, რაც არ უნდა მიიღოს მეძუძურმა დედამ, რომ პატარას ალერგია არ განუვითარდეს ან კოლიკამ არ შეაწუხოს. თუმცა ეს არ ნიშნავს, რომ ყველა ასეთი პროდუქტი უნდა ამოვიღოთ რაციონიდან. თუ რომელიმე პროდუქტი განსაკუთრებით აწუხებს თქვენს პატარას, იწვევს მეტეორიზმს, შეგიძლიათ, ამოიღოთ გარკვეული ხნით, დაახლოებით ერთი თვე და შემდეგ გადახედოთ რაციონს. ასევე ვრცელია იმ პროდუქტების ჩამონათვალი, რომლებიც ალერგენებს შეიცავენ, თუმცა აქაც შეგიძლიათ დაკვირვების შედეგად განსაზღვროთ, კონკრეტულად რა იწვევს ალერგიულ რეაქციას და ნახავთ, რომ სულ ერთი-ორ პროდუქტზე მოგიწევთ უარის თქმა. ალერგიის ნიშანი შეიძლება იყოს გამონაყარი, დიარეა, ცხვირის „გაჭედვაც“ კი. თუ რომელიმე ამ ნიშანს შენიშნავთ, ამოიღეთ სულ მცირე ერთი კვირით ალერგიის გამომწვევი პროდუქტი საკვები რაციონიდან და დააკვირდით შეიცვლება თუ არა თქვენი პატარას მდგომარეობა.
ალერგიის გამომწვევი პროდუქტებია: თხილი, ნიგოზი, თაფლი, თევზი, კვერცხი, ქათმის ნახარში, ახალი რძე, ციტრუსი, გარგარი, ნესვი, მარწყვი, შოკოლადი და ა.შ.
განსაკუთრებით თავი უნდა ავარიდოთ ძუძუთი კვების პერიოდში ალკოჰოლს და კოფეინს. არ არსებობს უსაფრთხო ალკოჰოლის დონე დედის რძეში. რაც შეეხება კოფეინს, დასაშვებია დღეში 2-3 ფინჯანი კოფეინის შემცველი სასმელის მიღება. გახსოვდეთ, რომ კოფეინმა შესაძლოა, იმოქმედოს თქვენი პატარას გუნება-განწყობაზე და ძილზე.
დაბოლოს, მიუხედავად იმისა, რომ დედამ შეიძლება დაიცვას ბალანსირებული კვების დიეტა, პატარას შესაძლოა მაინც განუვითარდეს კოლიკა, ამიტომ ჩვენ გირჩევთ იმოქმედოთ ცდისა და შეცდომის ტაქტიკით - სცადეთ ყველაფერი და უარი თქვით იმ პროდუქტებზე, რომლებიც უმწვავებს თქვენს პატარას კოლიკას, მით უმეტეს, რომ რეალურად არ არსებობს მეცნიერულად დასაფუთებული საკვები პროდუქტების „შავი სია“, რომელზეც 100% შემთხვევებში უნდა ვთქვათ კატეგორიული უარი.
ხოლო თუ პატარას მუცელი მაინც შეაწუხებს, რაც 3 თვემდე ასაკში ძალიან ხშირად ხდება, მიუხედავად დედისა და შვილის კვების რაციონისა, არსებობს ბუნებრივი საშუალებები, რომლებიც სპეციალურად შექმნილია ახალშობილთა კოლიკისთვის. ერთერთი ასეთი საშუალებაა „ბეიბიქალმის“ მცენარეული წვეთები.

რატომ „ბეიბიქალმი“?
ბეიბიქალმი“ არის მცენარეული ეთერზეთების შემცველი საკვები დანამატი, რომელიც შექმნილია სპეციალურად ახალშობილებისთვის - აირების დაგროვებით გამოწვეული მუცლის ტკივილის სამკურნალოდ.
• შეიცავს 100% ნატურალური ინგრედიენტებს;
• არ შეიცავს კონსერვანტებს და საღებავებს;
• არ შეიცავს შაქარს და ხელოვნურ დამატკბობლებს;
• არ შეიცავს სპირტს;
• არ შეიცავს არანაირ ქიმიურ დანამტებს;
• კომფორტულია გამოყენებისთვის;
• მოქმედებს მომენტალურად;
• არ აქვს გვერდითი მოვლენები;

​• არ იწვევს შეჩვევას;
• არ შედის ურთიერთქმედებაში სხვა პრეპარატებთან, რის გამოც მისი გამოყენება შესაძლებელია ნებისმიერ ფარმ-პროდუქტთან ერთად;
• გამოყენების ჯერადობა შეუზღუდავია, რაც ნიშნავს, რომ შეგვიძლია გამოვიყენოთ დღეში იმდენჯერ რამდენჯერაც ბავშვს კოლიკა შეაწუხებს;
• აქვს FDA, ABC, GMP, ISO საერთაშორისო სტანდარტების სერთიფიკატები;
• „ბეიბიქალმი“ უკვე 30 წელია, უზრუნველყოფს მილიონობით ჩვილის მშვიდ ძილს. იგი აღიარებულია ისრაელის, რუსეთის, ჩეხეთის, უკრაინის, სლოვაკეთის, ბულგარეთის, გერმანიის, დიდი ბრიტანეთისა და აშშ-ის მარეგულირებლებლების მიერ. „ბეიბიქალმს“ გამოარჩევენ სხვა მსგავსი პროდუქტებისაგან და ყველაზე ხშირად ურჩევენ მშობლებს ექიმები და ფარმაცევტები.
• „ბეიბიქალმის“ გამოყენების წესი და დოზირება შემდეგია: ბოთლი უნდა შეივსოს ანადუღარი, გაგრილებული წყლით ეტიკეტის ზედა საზღვრამდე (თეთრი ისარი); თავისივე პიპეტით ჩავაწვეთოთ ბავშვს პირში 10 წვეთი ყოველი ჭამის წინ ან კვებასა და კვებას შორის - ნელ-ნელა, წვეთ-წვეთობით (არ გამოიყენოთ კოვზი, რომ არ გადასცდეს პატარას). დღე-ღამის განმავლობაში გამოყენების ჯერადობა შეზღუდული არ არის; ყოველი გამოყენების წინ საჭიროა ბოთლის შენჯღრევა; გამოიყენება გახსნიდან 8 კვირის განმავლობაში.
R

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვისთვის კონკრეტულ დროს დაძინებაზე მეტად მნიშვნელოვანი ერთი და იმავე დროს დაძინებაა - რა პერიოდიდან და როგორ უნდა დავურეგულიროთ ბავშვს ძილის რუტინა?

ბავშვისთვის კონკრეტულ დროს დაძინებაზე მეტად მნიშვნელოვანი ერთი და იმავე დროს დაძინებაა - რა პერიოდიდან და როგორ უნდა დავურეგულიროთ ბავშვს ძილის რუტინა?

ძილის მნიშვნელობასთან დაკავშირებით გვესაუბრა ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე, რომელმაც განგვიმარტა, თუ რა პერიოდიდან და როგორ უნდა დავურეგულიროთ ბავშვს ძილის რუტინა:

- როგორც ვიცით, ბავშვს დაბადებიდან თავისი ძილის რეჟიმი აქვს. უნდა ჩავერიოთ და დავარეგულიროთ ეს, თუ მივცეთ ბავშვს უფლება, როცა უნდა დაიძინოს?

- ყველა ბავშვი იბადება გარკვეული ბიოლოგიური პრიორიტეტებით და რიტმით, რომელიც აბსოლუტურად ინდივიდუალურია. ამ პროცესში უხეში ჩარევა არ იქნება გონივრული. თუმცა ფრაზა „როცა უნდა დაიძინოს“ ყოველთვის გამართლებულიც ვერ იქნება. ამ დროს გააჩნია ასაკს და იმ გამოწვევებს, რასაც ბავშვის ყოველდღიური საჭიროებები გვკარნახობს. ძალიან მნიშვნელოვანია პირველ ეტაპზე ყურადღებით დავაკვირდეთ ბავშვის ინდივიდუალურ პრიორიტეტებს და შემდეგ საჭიროების შემთხვევაში, ნაბიჯ-ნაბიჯ დავარეგულიროთ. მაგალითად, ეტაპობრივად გადმოვანაცვლოთ ჩაძინების დრო, ვასწავლოთ ბავშვს ძილის დამოუკიდებლად შებრუნება, გამოვუმუშავოთ ძილისწინა რუტინა. გაითვალისწინეთ, ბავშვისთვის კონკრეტულ დროს დაძინებაზე მეტად მნიშვნელოვანი ერთი და იმავე დროს დაძინებაა. ძილის რეჟიმის ნაწილია გაღვიძებაც, რომლის დროც ასევე რეგულარული უნდა იყოს. ძალიან ხშირად ჩაძინების რეჟიმის მოწესრიგებას სწორედ დილით ერთი და იმავე დროს გაღვიძებით ვიწყებთ. 

- არის თუ არა ჩვილებში ღამის და დღის ძილს შორის სხვაობა და როგორია ძილის ფაზები?

- ძილის ფაზებს შორის განსხვავება შესამჩნევია ასაკის ცვლილებასთან ერთად. დღის და ღამის ძილი ამ მხრივ ნაკლებ განსხვავდება ერთმანეთისგან. რაც უფრო მცირე ასაკისაა ბავშვი, ე.წ. სწრაფი ძილის ფაზა უფრო ხანგრძლივია და შეადგენს საერთო ძილის 50%-ს. ასაკთან ერთად მცირდება და ზრდასრულ ასაკში 25%-ია. ასევე ადრეული ასაკის ბავშვებს უფრო მცირე დრო სჭირდებათ ღრმა ძილის დადგომისთვის, ვიდრე ზრდასრულებს. ამის პარალელურად ბავშვების ძილი გაცილებით უფრო მოწყვლადია და რუტინაზე დამოკიდებული, ვიდრე ზრდასრულ ასაკში. ძილის ნაკლებობით გამოწვეული პრობლემებიც უფრო დრამატულია ადრეულ ასაკში. თუმცა ძილის ხანგრძლივობისა თუ ხარისხის შემცირება არც ზრდასრულებისთვისაა უსაფრთხო.

- რა პერიოდიდან იწყება ძილის რეჟიმის რეგულირება?

​- პირველი რამდენიმე თვე თავად ბავშვიც ძიებაშია და ეტაპობრივად ადაპტირდება საკუთარ ბიოლოგიურ რიტმებთან. ეს პერიოდი მშობლების მხრიდანაც უფრო დაკვირვების პერიოდია. ვადები აბსოლუტურად ინდივიდუალურია. არიან ბავშვები, რომლებიც პირველივე კვირებიდან თავად არეგულირებენ ძილ-ღვიძილის რეჟიმს. თუმცა უმრავლესობას ჩვენი მხრიდან დახმარება სჭირდება. ერთი კონკრეტული ასაკი ამისთვის არ არის, თუმცა საშუალოდ 6 თვისთვის, როდესაც უკვე ყველა ბავშვის ცხოვრებაში დგება შერეული კვების ეტაპი და დედის თუ ადაპტირებული რძის პარალელურად იწყებენ დამატებით ბოსტნეულის თუ ბურღულის ფაფების მიღებას, კვების რეჟიმი ხდება უფრო ორგანიზებული, ვიდრე იყო მანამდე. ასევე, დაახლოებით ამ პერიოდიდან ღამის კვებაც ეტაპობრივად მცირდება და შუალედი იმატებს. ეს ყველაფერი ძალიან გვეხმარება დღის და ძილის რეჟიმის დარეგულირებაში. ამავე პერიოდიდან სასურველია, რომ საღამოც ბოლო კვებასა და ღამის ძილს შორის გარკვეული შუალედი დავიცვათ. ანუ, თუ მანამდე ბავშვს შეიძლება კვების დროს ჩასძინებოდა და უმეტესად ასეც ხდება ხოლმე, განსაკუთრებით ბუნებრივ კვებაზე მყოფ ბავშვებში, 6 თვიდან სასურველია, ეს ტრადიცია ნელ-ნელა დავარღვიოთ. რა თქმა უნდა, ეს არ გულისხმობს, რომ პირველივე მცდელობები წარმატებული იქნება. მიზანი ამ სტრატეგიის არის ის, რომ ბავშვმა ეტაპობრივად დაიწყოს დამოუკიდებლად ჩაძინების სწავლა და ჩაძინების რიტუალის ნაწილი აღარ იყოს საკვების მიღება.

დაახლოებით 1-1,5 წლის ასაკისათვის ძილის რეჟიმი უკვე პროგნოზირებადია ხოლმე. ანუ გამოკვეთილია კონკრეტული ბავშვის დღის და ღამის ძილის პერიოდები. გაითვალისწინეთ, რომ ძილი ბავშვის ყოველდღიურობის ნაწილია. შესაბამისად, იზოლირებულად ძილის რეჟიმზე მუშაობა არასწორი და არაეფექტურია ხოლმე. დღის მანძილზე საკვების რეგულარული მიღება და რეჟიმის დაცვა, ფიზიკური და სამაგიდო აქტივობების სწორად გადანაწილება იდეალური წინაპირობაა საღამოს დროულად ჩაძინების და ღამის განმავლობაში ძილის შენარჩუნებისთვის.

- უძილობამ ან ძილის არევამ რა ნეიროფსიქოლოგიური პრობლემები შეიძლება წარმოშვას ბავშვში?

​- ძილი ორგანიზმის უმნიშვნელოვანესი ფიზიოლოგიური მოთხოვნილებაა. ზუსტად ისეთი, როგორც საკვების თუ წყლის მიღება. ძილის დროს თავის ტვინი, ერთი მხრივ, „ისვენებს“ ახალი ინფორმაციისა და სტიმულებისგან, თუმცა ამ პერიოდს იყენებს უკვე მიღებული გამოცდილების გადამუშავების და ორგანიზებისთვის. მნიშვნელოვანია ძილის არა მხოლოდ ხანგრძლივობა, არამედ ხარისხიც. ორგანიზმს, რა თქმა უნდა, აქვს გარკვეული რესურსი და პირველივე უძილო ღამე დრამატულ ცვლილებებს არ მოგვიტანს. თუმცა თუ უძილობას და რეჟიმის დარღვევას აქვს რეგულარული ხასიათი, მაშინ, სამწუხაროდ, რეალური პრობლემების წინაშე ვდგებით. ადრეული ასაკის ბავშვებში ძილის დეფიციტი გამოიხატება ადვილად გაღიზიანებადობით, ჭირვეულობით, მოუსვენრობით, გონებაგაფანტულობით და ყურადღების დეფიციტით. შედარებით მოზრდილებში ჭარბობს მოდუნება და დღის ძილიანობა. ყურადღების დეფიციტი და გაფანტულობა ამ შემთხვევაშიც აქტუალურია, ისევე როგორც ინფორმაციის გადამუშავების და ასევე უკვე ნასწავლის გახსენების შენელება. ბუნებრივია, რაც უფრო მოზრდილი ასაკისაა ბავშვი, მოთხოვნა მისი კოგნიტური უნარების მიმართ იმატებს და დეფიციტიც უფრო თვალსაჩინოა. თუ ძილის დარღვევა დროში მეტისმეტად გახანგრძლივდა და სტაბილური სახე მიიღო, ორგანიზმისთვის ეს უკვე ქრონიკული სტრესული მდგომარეობაა, რაც პრაქტიკულად ყველა სისტემას აზარალებს - მათ შორის იმუნურ სისტემას. ასეთი ბავშვები მეტად ავადმყოფობენ, უჭირთ გარემოსთან ადაპტირება როგორც ემოციურად, ისე ფიზიკურად.

- როდის არის დრო, რომ მშობლემა შვილის უძილობის ან არეული ძილის პრობლემების გამო ექიმს უნდა მიმართოს?

​- თუ უძილობამ და რეჟიმის დარღვევამ მიიღო სისტემატური ხასიათი. თუ ეს პრობლემა დისკომფორტს ანიჭებს, პირველ რიგში, ბავშვს. ანუ ბავშვი წვალობს ჩაძინებაზე, დამშვიდების და მოდუნების ნაცვლად უფრო ღიზიანდება და ჭირვეულობს, არ ამშვიდებს საყვარელ ადამიანებთან ჩახუტება და მოფერება. დღის მანძილზეც ემოციურად ლაბილურია ან მოთენთილი, ძილიანი და ირღვევა მისი ყოველდღიური აქტივობა.

ექიმთან მიმართვის ჩვენებაა ასევე ძილში ხანმოკლე და განმეორებითი არაბუნებრივი ქცევა. ასეთ დროს ძალიან გვეხმარება წინასწარ ვიდეოჩანაწერის გაკეთება და მისი წარმოდგენა ექიმთან. საბედნიეროდ, ასეთი ეპიზოდების უმრავლესობა ძილის ფიზიოლოგიური, ან არაორგანული ბუნების ასაკდამოკიდებული ფენომენებია ხოლმე, მაგრამ სიფხიზლე მაინც აუცილებელია, რადგან არ ვართ დაზღვეული ისეთი მდგომარეობებისგან, როგორებიცაა მაგალითად, სუნთქვასთან დაკავშირებული ძილის დარღვევა, ან ძილის ეპილეფსიური გულყრები.

აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ ადრეული ასაკის ბავშვებში ძილის დარღვევის ყველაზე ხშირი მიზეზი არათანმიმდევრული რეჟიმია ხოლმე. ძილისწინა რუტინის არარსებობა, გაჯეტების გადაჭარბებული მოხმარება, გვიანი ვახშამი და ტკბილეული, ძილის წინ ფიზიკური აქტივობებით დატვირთვა, იმ იმედით, რომ „დაიღლება და უკეთ დაიძინებს“, ყველაზე გავრცელებული შეცდომები და მითებია. არსებობს წესები და რეკომენდაციები, რომლებიც გვეხმარება რეჟიმის სწორად ორგანიზებაში, ხოლო ჩვენს პატარას მშვიდად ჩაძინებაში. აღნიშნული რეკომენდაციების ინდივიდუალურად მისაღებად ასევე შეიძლება მივმართოთ შესაბამის სპეციალისტებს. 

ესაუბრა ელენე ოვაშვილი

წაიკითხეთ სრულად