Baby Bag

ეპილეფსია ბავშვებში - სიმპტომები, გამომწვევი მიზეზები, დიაგნოსტიკა და მკურნალობა

ეპილეფსია ბავშვებში - სიმპტომები, გამომწვევი მიზეზები, დიაგნოსტიკა და მკურნალობა
ეპილეფსიის დიაგნოზს ბავშვებს საკმაოდ ხშირად უსვამენ. პატარების დიდი ნაწილი აღნიშნული დაავადებისგან თინეიჯერობის ასაკამდე თავისუფლდება, წინააღმდეგ შემთხვევაში კი სწორი მკურნალობის წყალობით სრულფასოვნად ცხოვრებას ახერხებს. ჩვენს სტატიაში ეპილეფსიის ძირითად ნიშნებსა და სიმპტომებს, ასევე გულყრათა განსხვავებულ ტიპებს, სინდრომებსა და მკურნალობის ეფექტურ მეთოდებს გაგაცნობთ.

ეპილეფსიის ერთ-ერთი მთავარი მახასიათებელი გულყრაა, რომელიც თავის ტვინში მიმდინარე ანომალიური ელექტრონული აქტივობით არის გამოწვეული. დაავადებული ადამიანების საკმაოდ დიდი ნაწილი ბავშვია. ზრდასრულებს, რომლებსაც ეპილეფიის დიაგნოზს უსვამენ, როგორც წესი, პირველი შეტევა ბავშვობაში ან მოზარდობის პერიოდში ემართებათ. კვლევებით დგინდება, რომ ეპილეფსიით დაავადებული ბავშვების 2/3-ს დაავადების სიმპტომები თინეიჯერობის ასაკამდე უქრება. ექიმი ბავშვს ეპილეფსიის დიაგნოზს იმ შემთხვევაში უსვამს, თუ მას ცხოვრებაში ერთი ან ორი ისეთი კრუნჩხვითი შეტევა მაინც დამართნია, რომელსაც სხვა გამომწვევი მიზეზი არ აქვს. როგორც წესი, ეპილეფსიით დაავადებულ პატარებს გულყრები სიცოცხლის პირველივე წელს უვლინდებათ.

ეპილეფსია თითოეულ ბავშვზე განსხვავებულად ზემოქმედებს. ყველაფერი დამოკიდებულია იმაზე, თუ რა სახის გულყრები აღენიშნება პატარას, როგორ რეაგირებს მისი ორგანიზმი მკურნალობაზე და ხომ არ აქვს მას დამატებით რაიმე ქრონიკული დაავადება. ზოგიერთ შემთხვევაში, მედიკამენტების დახმარებით კრუნჩხვითი შეტევების გაკონტროლება საკმაოდ მარტივია, თუმცა ბავშვების ნაწილს, მკურნალობის მიუხედავად, გულყრებთან გამკლავება ძალიან უძნელდება.

ეპილეფსიური გულყრის სახეები და სინდრომები

ეპილეფსიური გულყრა ორი სახისაა: ფოკალური და გენერალიზებული:

• ფოკალური გულყრა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Moms.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ფოკალურ გულყრას სხვაგვარად პარციალურ გულყრასაც უწოდებენ. ფოკალური გულყრის გამომწვევი მიზეზია ტვინის ერთ კონკრეტულ უბანზე პათოლოგიური განმუხტვა. გულყრას წინ უძღვის წინასწარი პერიოდი, რომელსაც აურის სახელით ვიცნობთ. ბავშვს ეცვლება ხედვა, სმენა, ის გრძნობს განსხვავებულ სუნებს. შესაძლოა პატარა უცნაურმა შეგრძნებებმა ან შიშმა შეიპყროს, ეიფორია დაეუფლოს. ფოკალური გულყრა, როგორც წესი, გონების დაკარგვას არ იწვევს. ის კუნთების კონკრეტულ ჯგუფზე ზემოქმედებს, მაგ. ხელის ან ფეხის თითები. ფოკალური გულყრის დროს ადამიანი შეშდება. მას თქვენი საუბრის მოსმენის უნარი აქვს, თუმცა პასუხის გაცემა არ შეუძლია. ფოკალური გულყრის სხვა სიმპტომებია: გულისრევა, სხეულის დაბუჟება ან ჭარბი ოფლიანობა. დისკოგნიტურ ფოკალურ გულყრას ცნობიერების დაკარგვის გამოწვევა შეუძლია. მსგავსი ტიპის გულყრის დროს ბავშვი, შესაძლოა, უმიზეზოდ იცინოდეს, ტიროდეს, თვალებს აშტერებდეს ან ტუჩებს იკვნეტდეს.

• გენერალიზებული გულყრა
გენერალიზებული გულყრა თავის ტვინზე სრულად ვრცელდება და ცნობიერების დაკარგვას იწვევს. გენერალიზებური გულყრა სხვადასხვა ტიპისაა.

• ტონური გულყრები - ბავშვს კუნთები ეჭიმება და ეძაბება, რაც მოულოდნელად ხდება, რის შედეგადაც ის, შეიძლება, დაეცეს ან გაშეშდეს. როგორც წესი, ტონური გულყრები 15 წამზე ნაკლებ ხანს გრძელდება.

• აბსანსი - ცნობიერების ხანმოკლე დაბინდვას იწვევს. ბავშვი, შესაძლოა, გაშეშდეს, თვალები გააშტეროს ან სწრაფად ახამხამოს. აბსანსი ყველაზე ხშირად 4-14 წლის ბავშვებს ემართებათ. ის მაქსიმუმ 10 წამის მანძილზე გრძელდება.

• გენერალიზებული ტონურ-კლონური გულყრა - რამდენიმე ფაზას მოიცავს. ბავშვის სხეული და კიდურები თავდაპირველად იკუმშება, იძაბება, შემდეგ იშლება და კანკალი ვითარდება. კრუნჩხვების დასრულების შემდეგ ბავშვი დაღლილი და გამოფიტულია. გენერალიზებული ტონურ-კლონური გულყრა ადრეულ ასაკში ვლინდება და 3-4 წუთის მანძილზე გრძელდება.

• მიოკლონური გულყრა - მსგავსი ტიპის გულყრა კუნთების მოულოდნელი შეკრთომითა და ბიძგებით ხასიათდება. როგორც წესი, ის 1-2 წამის მანძილზე გრძელდება და გონების დაბინდვას არ იწვევს.

ეპილეფსიური სინდრომი ბავშვებში

ბავშვებს, რომლებსაც სპეციფიკური ნიშნები და სიმპტომები უვლინდებათ, ექიმები ეპილეფსიური სინდრომის დიაგნოზს უსვამენ. დიაგზონის დასმისას მედიკოსები გულყრის ტიპებს, შეტევის გამოვლენის ასაკს და ელექტროენცეფალოგრამის პასუხებს ეყრდნობიან. ბავშვებს განსხვავებულ ტიპის ეპილეფსიური სინდრომები უვითარდებათ.

• როლანდის ეპილეფსია - სინდრომი 3-დან 10 წლამდე ასაკის ბავშვებში ვლინდება. ის ეპილეფსიით დაავადებული ბავშვების 15 პროცენტს აწუხებს. როლანდის ეპილეფსიის მქონე პატარებს ღამის საათებში ფოკალური გულყრები აღენიშნებათ, რომელიც, შესაძლოა, გენერალიზებულ ტონურ-კლონურ გულყრაში გადაეზარდოთ. იშვიათ შემთხვევებში, სინდრომი უძილობის დროს ვლინდება. ბავშვებს სახისა და ენის კრუნჩხვები აღენიშნებათ. როგორც წესი, გულყრებისგან მოზარდების უმეტესობა 16 წლის ასაკში თავისუფლდება.

• აბსანსი (მცირე ეპილეფსია) - 16 წლამდე ასაკის ბავშვების 12 %-ს აღენიშნება. სინდრომი უმეტესად 4-დან 10 წლამდე ასაკის პატარებში ვლინდება. აღნიშნული სინდრომის მქონე ბავშვების 90 %-ს აბსანსი 12 წლის შემდეგ აღარ აღენიშნება. აბსანსი იმდენად უმნიშვნელო გულყრებს იწვევს, რომ ზოგჯერ მშობლები შეტევას ვერც კი ამჩნევენ.

• ინფანტილური სპაზმები - უმეტესად 1 წლის ასაკამდე ბავშვებში ვლინდება. სინდრომი სხეულის სხვადასხვა მონაკვეთზე ხანმოკლე სპაზმებს ან ბიძგებს იწვევს. მსგავსი ტიპის სპაზმები უმეტესად ტვინის გარკვეული დაზიანებების მქონე ჩვილებს აღენიშნებათ. ბავშვებს, რომლებსაც ინფანტილური სპაზმები აწუხებთ, დასწავლის პრობლემები აქვთ. ხშირად ინფანტილური სპაზმების მქონე ბავშვებს ლენოქს-გასტოს სინდრომიც უვითარდებათ.

• ლენოქს-გასტოს სინდრომი - უმეტესად 3-5 წლის ბავშვებს აქვთ. ზოგიერთ ადამიანს კი აღნიშნულ დიაგნოზს მხოლოდ მოზარდობის ასაკში უსვამენ. ლენოქს-გასტოს სინდრომი გულყრათა მრავალფეროვნებით ხასიათდება. ბავშვებს, რომლებსაც აღნიშნული სინდრომის დიაგნოზი აქვთ, ქცევითი და მეხსიერების პრობლემები აღენიშნებათ. ლენოქს-გასტოს სინდრომის მკურნალობა საკმაოდ რთულია და გულყრები მოზრდილ ასაკამდე გრძელდება.

• ლანდაუ-კლეფნერის სინდრომი - საკმაოდ იშვიათია და ძირითადად 3-7 წლამდე ასაკის ბავშვებს უვლინდებათ. ბავშვებს ენობრივი სიმბოლოების აღქმა უჭირთ და ვერბალური განვითარების პრობლემები აქვთ. მათ ქცევითი დარღვევებიც აღენიშნებათ. ბავშვების 70%-ს ფოკალური გულყრები აწუხებს.

როგორ ამოვიცნოთ ეპილეფსიური გულყრები?

ეპილეფსია თითოეულ ბავშვზე განსხვავებულად ზემოქმედებს. გულყრების ამოცნობა მშობლებისთვის საკმაოდ რთული გამოწვევაა, განსაკუთრებით მცირეწლოვან ბავშვებში, რომლებსაც საკუთარი მდგომარეობის ვერბალურად გადმოცემის უნარი არ აქვთ. აბსანსის იდენტიფიცირება ძალიან რთულია, მაშინ როდესაც გენერალიზებული ტონურ-კლონური გულყრა საკმაოდ მარტივი ამოსაცნობია. ყურადღება მიაქციეთ ბავშვს, რომელიც თამაშისას, ჭამისას ან საუბრისას მოულოდნელად შეშდება. უნებლიე კრუნჩხვითი მოძრაობები, თვალების გაშტერება ან გონების დაბინდვაც გულყრაზე მიგანიშნებთ. კუნთების ტონუსის დაკარგვა და დაცემაც ეპილეფსიური გულყრის ერთ-ერთი სიმპტომია.

ჩვილ ბავშვებში განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს ბავშვის სუნთქვის რიტმს, ასევე სახის მიმიკებს, მაგ. თვალებისა და პირის უცნაურ მოძრაობებს, კუნთების მოულოდნელ შეკრთომებს, კიდურების უჩვეულო მოძრაობებს. ეპილეფსიური გულყრის სიმპტომები ძალიან ჰგავს სხვა დაავადებების ზოგიერთ სიმპტომს, რის გამოც ზუსტი დიაგნოსტირებისთვის ექიმთან ვიზიტი აუცილებელია.

ეპილეფსიის გამომწვევი მიზეზები

ეპილეფსიის გამომწვევი პოტენციური მიზეზები შემდეგია:

• განვითარების დარღვევები, მაგ. აუტიზმი
• გენეტიკური ფაქტორები
• მაღალი ტემპერატურა, რომელმაც კრუნჩხვა გამოიწვია
• ინფექციური დაავადებები, მაგ. მენინგიტი
• ორსულობის ეტაპზე დედის ინფექციური დაავადებები
• ორსულობისას დედის მავნე კვებითი ჩვევები
• ჟანგბადის დეფიციტი მუცლად ყოფნის ან დაბადების დროს
• თავის ტრავმა
• თავის ტვინის სიმსივნე ან კისტა

ეპილეფსიის მქონე ბავშვებში გულყრების განვითარებას შემდეგი ფაქტორები უწყობს ხელს:

• აღფრთოვანება
• მოულოდნელი ნათება
• ძილის ნაკლებობა
• კრუნჩხვის საწინააღმდეგო მედიკამენტების ნაკლებობა
• ხმამაღალი მუსიკა ან ხმაური
• საკვების დეფიციტი
• სტრესი

ეპილეფსიის დიაგნოსტირება

ეპილეფსიის ზოგიერთი ფორმის დიაგნოსტირება ძალიან რთულია, განსაკუთრებით ჩვილ ბავშვებში. ექიმს დიაგნოზის დასმაში ძალიან ეხმარება მშობლის მიერ მიწოდებული დეტალური ინფორმაცია გულყრის შესახებ. ამ მხრივ განსაკუთრებით ეფექტურია ეპილეფსიური შეტევის ვიდეო ჩანაწერი.

დიაგნოსტირებისთვის აუცილებელია:

• სრულფასოვანი სამედიცინო და ოჯახური ისტორია
• გულყრების დეტალური ანალიზი
• ფიზიკური შემოწმება
• სისხლის ანალიზი
• ელექტროენცეფალოგრამა, მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია, CT კვლევა.

ეპილეფსიის მკურნალობა

ბავშვებს, რომლებსაც ეპილეფსიის დიაგნოზს უსვამენ, უმეტესად ანტიეპილეფსიური მედიკამენტებით მკურნალობენ. აღნიშნულ პრეპარატებს გულყრების პრევენცია შეუძლია, თუმცა მათ ეპილეფსიისგან საბოლოოდ განკურნების უნარი არ აქვთ. ბავშვების დიდ ნაწილს, რომლებსაც ეპილეფსიური შეტევები აღარ აწუხებთ, მედიკამენტების მიცემა აღარ სჭირდებათ. დაუშვებელია მკურნალობის თვითნებური შეწყვეტა ექიმთან კონსულტაციის გარეშე, რადგან არსებობს გულყრების ხელახლა განვითარების რისკი.

ანტიეპილეფსიური მედიკამენტები ყველა ბავშვისთვის ეფექტური არ არის. აღნიშნულ შემთხვევაში მკურნალობის სხვა მეთოდები გამოიყენება:

• კეტოგენური დიეტა

ეპილეფსიით დაავადებული ბავშვებისთვის ძალიან ეფექტურია კეტოგენური დიეტა. კეტოგენური დიეტის დაწყებამდე აუცილებელია ექიმთან ან დიეტოლოგთან კონსულტაცია.

• ნეიროსტიმულაცია

ნეიროსტიმულაცია არამედიკამენტოზური, აპარატული მკურნალობის მეთოდია, რომელიც ტვინის ცალკეული უბნების სტიმულაციას ისახავს მიზნად.

• ქირურგიული ჩარევა

განსაკუთრებულ შემთხვევებში ეპილეფსიური გულყრების პრევენციის მიზნით ბავშვებს ქირურგიული ჩარევა ესაჭიროებათ.

ეპილეფსიით დაავადებულ ბავშვებს, რომლებსაც სასწავლო მასალის ათვისებისა და განვითარების პრობლემები აქვთ, განსაკუთრებული მზრუნველობა და ყურადღება სჭირდებათ. 

მომზადებულია ​medicalnewstoday.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც უფრო მეტად ეფერება მშობელი შვილს მუცლადყოფნის პერიოდში, მით უფრო ჯანმრთელია ბავშვი“ - ინტერვიუ პედიატრ ინგა მამუჩიშვილთან

„რაც უფრო მეტად ეფერება მშობელი შვილს მუცლადყოფნის პერიოდში, მით უფრო ჯანმრთელია ბავშვი“ - ინტერვიუ პედიატრ ინგა მამუჩიშვილთან

რამდენ ხანს არის რეკომენდებული ბავშვის ძუძუთი კვება, რომელი თვიდან უნდა მივცეთ პატარას წყალი, სად წავიყვანოთ ბავშვები დასასვენებლად - ამ და სხვა აქტუალურ საკითხებზე, ცნობილი პედიატრი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი ინგა მამუჩიშვილი გვესაუბრა. Moms.ge-ს ამ ინტერვიუდან ახალბედა დედები შეიტყობთ ყველაფერს, რაც თქვენი ჩვილების ჯანმრთელად გაზრდაში დაგეხმარებათ.

- ქალბატონო ინგა, რატომ არის უცილებელი და რამდენ ხანს არის სასურველი ბავშვის ძუძუთი კვება?

- ძუძუთი კვება არის ოქროს სტანდარტი, ეს არის სიყვარულის ჯაჭვი ბავშვსა და დედას შორის, ეს არის უალტერნატივო კვება. ყველასთვის გასაგები რომ იყოს, დედის რძე ძალიან მარტივი, იოლად მოსანელებელი საკვებია. იგი შეიცავს დიდი რაოდენეობით ოლიგოსაქარიდებს, რომელიც საჭიროა ბავშვის კუჭნაწლავის ტრაქტის ნორმალური მიკროფლორის ჩამოსაყალიბებლად. ანუ ჩვენი კეთილი, აპათოგენური მიკრობაქტერიები, რომლებიც ნაწლავში ცხოვრებენ და ამარცხებენ ძალიან ბევრ უარყოფითად მოქმედ ფაქტორს კუჭნაწლავის ტრაქტში, სწორედ ამ ოლიგოსაქარიდების მეშვეობით იკვებება. დედის რძეში შედის იმუნოგლობულინი, რომელიც 90%-ით უზრუნველყოფს იმუნიტეტს და აქედან გამომდინარე, სტატისტიკა გვარწმუნებს, რომ 0-დან 1 წლამდე ასაკის ბავშვები პრაქტიკულად არ ავადობენ იმიტომ, რომ ისინი გარკვეულწილად იმუნიტეტს დედისგან იღებენ. დედის რძე შეიცავს ისეთ ნახშირწყლებს და შაქარს, რომელიც მარტივად მოსანელებელია ბავშვისთვის. ის შეიცავს ცილას, ტაურინს, ეს არის ინტელექტის ცილა, რომელიც აუცილებელია ბავშვის ინტელექტუალური განვითარებისთვის. სტატისტიკურად ცნობილია, რომ ისეთ ბავშვებს, რომლებიც ძუძუთი იკვებებოდნენ, ინტელექტუალური კოეფიციენტი - IQ გაცილებით მაღალი აქვთ. ასევე, დედის რძე შეიცავს რძის ცხიმს, რაც ყველაზე მთავარია. რძის ცხიმი შეიცავს ბეტა პალმიტატს, რაც აუცილებელია ბავშვის ნერვული სისტემის სწორად განვითარებისათვის.

თუ ძუძუთი კვება გრძელდება 1 წლამდე ეს ძალიან კარგია, ოქროს სტანდატია, მაგრამ 6 თვემდე მაინც უნდა ვკვებოთ ბავშვი რძით, რაც არ უნდა მცირე ულუფებით მოხდეს ეს. დედის რძე ხომ მხოლოდ საკვებ პროდუქტს არ წარმოადგენს. ეს არის იმ სიყვარულის ჯაჭვის გაგრძელება, რომელსაც პლაცენტარული ჯაჭვის დაკავშირება ჰქვია. პლაცენტის გადაჭრასთან ერთად დედასა და შვილს შორის ურთიერთობა ხომ არ წყდება. ამიტომ რომ არ განიცადოს ბავშვმა ეს სენსორული შიმშილი დედასთან მიმართებით, აუცილებელია, რომ მიიღოს დედი რძე. სხვათა შორის, ფაქტებით დასტურდება, რომ ბავშვი მარცხენა ძუძუს უფრო ხშირად ითხოვს, ვიდრე მარჯვენას. ეს ძალიან მნიშვნელოვანია იმიტომ, რომ მარცხნივ მას ესმის დედის გულის ცემა ანუ ეს მუცლადყოფნის პერიოდის გაგრძელებაა.

მშობელმა უნდა იცოდეს, რომ, რაც უფრო მეტად ეფერება შვილს მუცლადყოფნის პერიოდში და რაც უფრო გაცნობიერებული აქვს, რომ ეს მისი ნაყოფია, მისი შვილია, ასეთი ბავშვები უფრო ჯანმრთელები არიან. ასეთი გამოკითხვა ჩაატარეს - დედების ნაწილი ამბობდა, რომ ვერ აღქვამდა ჯერჯერობით ნაყოფს შვილად. აღმოჩნდა, რომ ასეთი ბავშვები უფრო ხშირად ავადობდნენ იმ ბავშვებთან შედარებით, რომლებიც მუცლადყოფნისას იყვნენ მუდმივად მოფერებაში და ზრუნვაში, როგორც დედის ასევე მამის მხრიდან. მინდა, მამის როლიც განსაკუთრებით აღვნიშნო.
- გასაგებია, რომ დედის რძე უნივერსალურია, მაგრამ, როდესაც ვერ ხერხდება ბავშვის ბუნებრივად კვება, ეს შეუქმნის თუ არა საფრთხეს შემდგომში მის ზრდა-განვითარებას?
- ზრდა-განვითარებას საფრთხეს ნამვილად ვერ შეუქმნის, ამას ვერ ვიტყვი, მაგრამ სტატისტიკურად ასეთი ბავშვები უფრო ხშირად ავადობენ, უფრო მეტი პრობლემები აქვთ. ამას მხოლოდ მე არ ვამბობ, ეს არის ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის მონაცემები. ბავშვები, რომლებიც ძუძუთი იკვებებიან შემდგომშიც უფრო ჯანმრთელები არიან, იმიტომ რომ მათ აქვთ ბაზისური სიძლიერე, რაც ლაქტაციით მიიღეს დედისგან. ეს ლაქტაცია არამხოლოდ ბავშვისთვის, არამედ დედისთვისაც ძალიან სასარგებლოა - რაც უფრო ხშირად აჭმევს დედა ბავშვს ძუძუს, მით უფრო დაცულია ქალი. ჰორმონალური ცვლა უფრო დაბალანსებულია მასში და უფრო დაცულია ქალი სარძევე ჯირკვლის სიმსივნური დაავადებებისგან, მასტოპათიების განვითარებისგან და ა.შ. ასევე მინდა ვთხოვო მშობლებს, რომლებსაც ბავშვი ხელოვნურ კვებაზე ჰყავთ, სწორად და განსაკუთრებული სიფრთხილით შეარჩიეთ ხელოვნური საკვები ბავშვის მდგომარეობიდან გამომდინარე. შეიძლება მას სჭირდებოდეს ჰიპოალერგიული კვება და აქედან გამომდინარე, სპეციალური ნარევი ესაჭიროებოდეს, ამიტომ ეს ყოველთვის გააკეთეთ საკუთარ პედიატრთან შეთანხმებით.
- ძუძუთი კვების შემთხვევაში, რამხელა უნდა იყოს კვებებს შორის ინტერვალი, თუ ბავშვის მოთხოვნილებაზეა ეს დამოკიდებული?
- როდესაც ბავშვი არის ხელოვნურ კვებაზე, უსათუოდ უნდა იყოს ინტერვალი, მაგრამ, როდესაც ბავშვი ბუნებრივ კვებაზეა, არავითარ შემთხვევაში არ უნდა მოვახდინოთ რეგლამენტირება. ბავშვი იკვებება თავისუფალი რეჟიმით, ანუ ჭამს როდესაც უნდა და რამდენსაც უნდა. 3 თვემდე გრძელდება ადაპტაციის პერიოდი, მერე კი ბავშვი თავად არეგულირებს დროსაც, რეგლამენტირებასაც ახდენს, ეს ყველაფერი დგება მწყობრში და დედაც დაისვენებს.
ხშირად დამშვიდების მიზნითაც კი ვაწვდით ბავშვს რძეს. სხვათა შორის, მეცნიერებმა დაადგინეს, რომ 3 თვემდე ბავშვის ტირილს, რომელიც არ არის დაკავშირებული არც მეტეორიზმთან, არც კვებასთან, არც ტკივილთან, თურმე ასეთი ახსნა აქვს - როდესაც ქალი მშობიარობს და განიცდის ტკივილს, ამავეს განიცდის ბავშვიც და არსებობს ამ ტკივილის მეხსიერებაც. ჩვენ არ უნდა შეგვეშინდეს ამ ტკივილის, იტიროს ბავშვმა, ზოგჯერ ამოტირება საჭიროა ამ დროს უნდა გავაკეთოთ ერთი რამ - უნდა მივიკრათ ბავშვი კანთან ახლოს, უნდა ვესაუბროთ. ნუ გვგონია, რომ ბავშვს არ ესმის. ბავშვს ყოველთვის ესმის დედის ხმა, ინტონაცია და ეს აუცილებელია.

- მეძუძური დედების კვებასაც რომ შევეხოთ, რამდენად აუცილებელია მკაცრი დიეტის დაცვა?

- ძალიან მკაცრი დიეტის დაცვა ჩემთვის მიუღებელია. მეძუძურმა დედამ უნდა იკვებოს მრავალფეროვანი საკვებით, უნდა მიიღოს აბსოლუტურად ყველაფერი, მაგრამ კატეგორიულად დაუშვებელია ლუდი. ხშირად ამბობენ, რომ ლუდი ლაქტაციას უწყობს ხელს. ლუდი შეიძლება ლაქტაციას ხელს უწყობს, მაგრამ ამასთანავე, მასში შედის დიდი რაოდენობით მძიმე მეტალი, რაც საზიანოა ბავშვისთვის.

ისედაც არ არის მიზანშეწონილი, ადამიანმა მიიღოს გენმოდიფიცირებული პროდუქტი, ემულგატორების შემცველი საკვები, დიდი რაოდენობით შაქარი, მარილი - ეს ყველაფერი ძუძუთი კვების დროს აუცილებლად უნდა შეიზღუდოს. დანარჩენ შემთხვევაში, მეძუძური დედა აბსოლუტურად თავისუფალია თავის არჩევანში.

- რას გვეტყვით საწოვარის დადებით და უარყოფითი მხარეებზე?
- წოვის რეფლექსი იმდენად აქვს ბავშვს გააქტიურებული და იმდენად მოთხოვნა აქვს საწოვარის, რომ მე ამას ინდივიდუალურად ვარჩევ. არიან ბავშვები, რომლებიც თავიდანვე არ იდებენ პირში საწოვარას. ეს ძალიანაც კარგია - არ უნდა დავაძალოთ ბავშვს. ხშირად მშობლები აძალებენ ბავშვს საწოვარის ჩადებას, ეს დაუშვებლად მიმაჩნია. არ უნდა ვიძალოდოთ ბავშვზე. უნდა ვაკეთოთ მხოლოდ ის, რაც მას სიამოვნებს.
- თუ ბავშვი ბუნებრივ კვებაზეა, შეიძლება თუ არა წყლის მიცემა და რომელი თვიდანაა ეს რეკომენდებული?
- წყლის მიცემა არ არის სასურველი, რადგან დედის რძე ისედაც დიდი რაოდენობით შეიცავს წყალს, ამიტომ ბავშვი საკმარის სითხეს იღებს. მაგრამ თუ ბავშვს შევთავაზეთ წყალი და მიიღო, მაშინ მივცეთ. ბავშვი წლის მეშვეობით იზრდება. კიდევ ვიმეორებ, არ არის აუცილებელი, მაგრამ თუ ბავშვს აქვს წყლის მიღების სურვილი, განსაკუთრებით ზაფხულში, თუ მისი პირის რეცეპტორები ამას მოითხოვს, მივცეთ, ამით დანაშაულს არ ჩავდივართ.
- რა ასაკიდან შემოგვაქვს ბავშვის რაციონში სხვა სახის საკვები და რა საკვებია ეს საწყის ეტაპზე?
- თუ ბავშვი ბუნებრივ კვებაზეა, ექვს თვემდე მხოლოდ დედის რძე სრულიად საკმარისია, არანაირი დამატებითი საკვები არ არის საჭირო. თუმცა ბევრი მეცნიერი (ევროპულ-ამერიკული სკოლა) იმასაც ამბობს, 1 წლამდეც შეგვიძლია ბავშვი ძუძუთი ვკვებოთ, თუ იგი ამით კმაყოფილდება. ზოგიერთ ქვეყანაში, ბავშვის მენიუში წლამდე სხვა საკვები არ შეაქვთ.
თუ ბავშვი კარგად იმატებს წონაში, სიგრძეში, თუ მისი ფსიქომოტორული განვითარება ნორმალურია, სასურველია, ექვსი თვიდან ჩავრთოთ სხვა საკვები. მე პირველ კვებად უპირატესობას ვანიჭებ ბოსტნეულის პიურეს, ხოლო შემდგომში უკვე შეიძლება გადავიყვანოთ ბავშვი ბურღულის ფაფაზე და ეს ყველაფერი ვარეგულიროთ ბავშვის წონის მიხედვით. თუ ბავშვის წონა ძალიან დიდია, სჯობს, დავიწყოთ ბოსტნეულის ფაფით, ხოლო თუ ბავშვის წონა ნორმაზე დაბალია, შეგვიძლია დავიწყოთ ბურღულის ფაფით. ზოგიერთი ქვეყანა იწყებს ბოსტნეულით, ზოგიერთი - ბურღულის ფაფით, აქედან გამომდინარე, ეს უნდა შეთანხმდეს ექიმთან. თუ ბავშვი ხელოვნურ კვებაზეა, ვიწყებთ 4 თვიდან დამატებითი საკვების შეტანას, რაც უკვე ვახსენე, ბოსტნულის ან ბურღულის ფაფა, თუ ბავშვი ბუნებრივ კვებაზეა, როგორც უკვე ვთქვი, 6 თვიდან შეგვაქვს დამატებითი საკვები.
- რა სიხშირით უნდა ვაბანაოთ ახალშობილი და დაბანის შემდეგ გამოვიყენოთ თუ არა, კანის დამატენიანებელი საშუალებები?
- ზაფხულის პერიოდში შეგვიძლია ახალშობილი წყლის აბაზანით დავბანოთ დღეში 3-ჯერაც კი. მას ეს სჭირდება. დიახ, სჭირდება იმიტომ, რომ სიამოვნებს. ზოგადად, ახალშობილი შეგვიძლია ვაბანავოთ დღეში ერთხელ. მე უფრო ქაფშამპუნის მომხრე ვარ, რომლითაც ხდება ახალშობილის თავის და ტანის დაბანა. ქაფშამპუნი ან საპონი შეგვიძლია, გამოვიყენოთ კვირაში 2-3-ჯერ, დანარჩენ დღეებში მხოლოდ წყლითაც საკმარისია. არ ვარ მომხრე გვირილის, ორკბილის და ა. შ. ამას ვაკეთებთ მხოლოდ მაშინ, როდესაც კანის გაღიზიანება ხდება და თუ ექიმი საჭიროდ ჩათვლის.
- რამდენი უნდა იყოს წყლის ტემპერატურა?
- წყლის ტემპერატურა ზაფხულის პერიოდში არ უნდა აღემატებოდეს 35-36 გრადუსს. ზამთარში შესაძლოა, 37 გრადუსზედაც დავბანოთ. თუ ბავშვის გაკაჟება გვინდა, შეგვიძლია, 34 გრადუსამდეც დავწიოთ წყლის ტემპერატურა, თანდათანობითი შეგუებით. ბავშვთან მიმართებით, ნებისმიერი რამ უნდა მოხდეს თანდათანობითი შეგუებით. ბავშვი იწყებას ცხოვრებას ახლა და ეტაპობრივად უნდა მოხდეს მის ცხოვრებაში ყველაფრის ჩართვა. ეს იქნება საკვების მიღება თუ სხვადასხვა გარემო პირობებთან შეგუება.
- სველი ხელსახოცი (ე.წ. სველი სალფეთქი) აქტიურად გამოიყენება - რას იტყვით ამასთან დაკავშირებით?
- მე სველი ხელსახოცის რეკომენდაციას მშობლებს არასდროს ვუწევ. მირჩევნია, რომ ყოველი დეფეკაციის და საფენის ყოველი გამოცვლის შემდეგ, ბავშვი ჩაიბანოს ჩვეულებრივი წყლით, მაგრამ არის მომენტი, როცა სხვა გამოსავალი არ არის. ასეთ შემთხვევაში უნდა შევეცადოთ, რომ შეძლებისდაგვარად შევიძინოთ მაღალი ხარისხის სველი ხელსახოცი და გამოვიყენოთ მხოლოდ და მხოლოდ მოგზაურობის ან სტუმრად ყოფნის დროს, როცა ბავშვის დაბანა შეუძლებელი ხდება და ალტერნატივა უბრალოდ არ არსებობს.
- ხშირად „ფუთავენ“ ბავშვებს სიცხეშიც კი და ამას იმით ამართლებენ, რომ ბავშვს ხელ-ფეხი ცივი აქვს. რამდენად დასაშვებია ასე მოქცევა?
- არ შეიძლება ხელ-ფეხის მიხედვით განისაზღვროს ბავშვის სხეულის ტემპერტურა, რადგან ჩამოუყალიბებელი მიკროცირკულაციის გამო ბავშვს ხშირად აქვს ცხვირი, ხელები და ფეხები მოყინული. უნდა შევეხოთ ხშირად მუცელზე და ვნახოთ რამდენად არის ბავშვი გადაციებული. არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება ბავშვის „ჩაფუთვა“, რადგან ჩვენ არ ვაძლევთ თერმორეგულაციის ცენტრს ნორმალურად მუშაობის საშუალებას. ითრგუნება შემდგომში ბავშვის იმუნიტეტიც. ბავშვი ვერ ვითარდება ისე, როგორც საჭიროა. იგი ვერ კაჟდება. აუცილებელია, რომ ბავშვის იმუნური სისტემა თავიდანვე გავაკაჟოთ. ასევე, არ უნდა მოვაქციოთ ბავშვი სტერილურ პირობებში. ბავშვი უნდა მიეჩვიოს ყველაფერს. შეიძლება მან ძირს დაგდებული ნივთი პირშიც ჩაიდოს. არ უნდა მოჰყვეს ამას პანიკა. შესაძლოა, უცნაურად მოგეჩვენოთ მაგრამ სახლის პირობებში ორგანიზმის მსგავსი მეთოდებით გაკაჟება აუცილებელია. ხაზგასმით ვამბობ - სახლის პირობებში და არა ქუჩაში, პარკში და ა. შ.
- რას ფიქრობთ აცრებთან დაკავშირებით ატეხილ აჟიოტაჟზე, რას ეტყვით მშობელს და მომავალ მშობლებს?
- ვერავითარ შემთხვევაში ვერ წავალ აცრების წინააღმდეგ. პირველ რიგში იმიტომ, რომ ბოლო პერიოდში მნიშვნელოვნად გამოიკვეთა, რომ არანაირი მავნე ნივთიერების შემცველი არ არის ვაქცინა. დღეს უკვე არსებობს შრომები ამასთან დაკავშირებით. პირიქით, როგორ შეიძლება 21-ე საუკუნეში ბავშვი დავტოვოთ არავაქცინირებული და შემდეგ ამ ბავშვის დაავადების შემთხვევაში აცრის არგაკეთება სანანებელი გაგვიხდეს. უფრო საზიანოა, რომ არ ვცრით ბავშვს. მით უმეტეს, დღეს საქართველოში მართლაც ხარისხიანი ვაქცინებია. აუცილებლად უნდა მივყვეთ აცრის ეროვნულ კალენდარს ბავშვის მდგომარეობის გათვალისწინებით და ექიმის ზედამხედველობის ქვეშ.
ესაუბრა მარიამ კვეტენაძე 
წაიკითხეთ სრულად