Baby Bag

ეპილეფსია ბავშვებში - სიმპტომები, გამომწვევი მიზეზები, დიაგნოსტიკა და მკურნალობა

ეპილეფსია ბავშვებში - სიმპტომები, გამომწვევი მიზეზები, დიაგნოსტიკა და მკურნალობა
ეპილეფსიის დიაგნოზს ბავშვებს საკმაოდ ხშირად უსვამენ. პატარების დიდი ნაწილი აღნიშნული დაავადებისგან თინეიჯერობის ასაკამდე თავისუფლდება, წინააღმდეგ შემთხვევაში კი სწორი მკურნალობის წყალობით სრულფასოვნად ცხოვრებას ახერხებს. ჩვენს სტატიაში ეპილეფსიის ძირითად ნიშნებსა და სიმპტომებს, ასევე გულყრათა განსხვავებულ ტიპებს, სინდრომებსა და მკურნალობის ეფექტურ მეთოდებს გაგაცნობთ.

ეპილეფსიის ერთ-ერთი მთავარი მახასიათებელი გულყრაა, რომელიც თავის ტვინში მიმდინარე ანომალიური ელექტრონული აქტივობით არის გამოწვეული. დაავადებული ადამიანების საკმაოდ დიდი ნაწილი ბავშვია. ზრდასრულებს, რომლებსაც ეპილეფიის დიაგნოზს უსვამენ, როგორც წესი, პირველი შეტევა ბავშვობაში ან მოზარდობის პერიოდში ემართებათ. კვლევებით დგინდება, რომ ეპილეფსიით დაავადებული ბავშვების 2/3-ს დაავადების სიმპტომები თინეიჯერობის ასაკამდე უქრება. ექიმი ბავშვს ეპილეფსიის დიაგნოზს იმ შემთხვევაში უსვამს, თუ მას ცხოვრებაში ერთი ან ორი ისეთი კრუნჩხვითი შეტევა მაინც დამართნია, რომელსაც სხვა გამომწვევი მიზეზი არ აქვს. როგორც წესი, ეპილეფსიით დაავადებულ პატარებს გულყრები სიცოცხლის პირველივე წელს უვლინდებათ.

ეპილეფსია თითოეულ ბავშვზე განსხვავებულად ზემოქმედებს. ყველაფერი დამოკიდებულია იმაზე, თუ რა სახის გულყრები აღენიშნება პატარას, როგორ რეაგირებს მისი ორგანიზმი მკურნალობაზე და ხომ არ აქვს მას დამატებით რაიმე ქრონიკული დაავადება. ზოგიერთ შემთხვევაში, მედიკამენტების დახმარებით კრუნჩხვითი შეტევების გაკონტროლება საკმაოდ მარტივია, თუმცა ბავშვების ნაწილს, მკურნალობის მიუხედავად, გულყრებთან გამკლავება ძალიან უძნელდება.

ეპილეფსიური გულყრის სახეები და სინდრომები

ეპილეფსიური გულყრა ორი სახისაა: ფოკალური და გენერალიზებული:

• ფოკალური გულყრა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Moms.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ფოკალურ გულყრას სხვაგვარად პარციალურ გულყრასაც უწოდებენ. ფოკალური გულყრის გამომწვევი მიზეზია ტვინის ერთ კონკრეტულ უბანზე პათოლოგიური განმუხტვა. გულყრას წინ უძღვის წინასწარი პერიოდი, რომელსაც აურის სახელით ვიცნობთ. ბავშვს ეცვლება ხედვა, სმენა, ის გრძნობს განსხვავებულ სუნებს. შესაძლოა პატარა უცნაურმა შეგრძნებებმა ან შიშმა შეიპყროს, ეიფორია დაეუფლოს. ფოკალური გულყრა, როგორც წესი, გონების დაკარგვას არ იწვევს. ის კუნთების კონკრეტულ ჯგუფზე ზემოქმედებს, მაგ. ხელის ან ფეხის თითები. ფოკალური გულყრის დროს ადამიანი შეშდება. მას თქვენი საუბრის მოსმენის უნარი აქვს, თუმცა პასუხის გაცემა არ შეუძლია. ფოკალური გულყრის სხვა სიმპტომებია: გულისრევა, სხეულის დაბუჟება ან ჭარბი ოფლიანობა. დისკოგნიტურ ფოკალურ გულყრას ცნობიერების დაკარგვის გამოწვევა შეუძლია. მსგავსი ტიპის გულყრის დროს ბავშვი, შესაძლოა, უმიზეზოდ იცინოდეს, ტიროდეს, თვალებს აშტერებდეს ან ტუჩებს იკვნეტდეს.

• გენერალიზებული გულყრა
გენერალიზებული გულყრა თავის ტვინზე სრულად ვრცელდება და ცნობიერების დაკარგვას იწვევს. გენერალიზებური გულყრა სხვადასხვა ტიპისაა.

• ტონური გულყრები - ბავშვს კუნთები ეჭიმება და ეძაბება, რაც მოულოდნელად ხდება, რის შედეგადაც ის, შეიძლება, დაეცეს ან გაშეშდეს. როგორც წესი, ტონური გულყრები 15 წამზე ნაკლებ ხანს გრძელდება.

• აბსანსი - ცნობიერების ხანმოკლე დაბინდვას იწვევს. ბავშვი, შესაძლოა, გაშეშდეს, თვალები გააშტეროს ან სწრაფად ახამხამოს. აბსანსი ყველაზე ხშირად 4-14 წლის ბავშვებს ემართებათ. ის მაქსიმუმ 10 წამის მანძილზე გრძელდება.

• გენერალიზებული ტონურ-კლონური გულყრა - რამდენიმე ფაზას მოიცავს. ბავშვის სხეული და კიდურები თავდაპირველად იკუმშება, იძაბება, შემდეგ იშლება და კანკალი ვითარდება. კრუნჩხვების დასრულების შემდეგ ბავშვი დაღლილი და გამოფიტულია. გენერალიზებული ტონურ-კლონური გულყრა ადრეულ ასაკში ვლინდება და 3-4 წუთის მანძილზე გრძელდება.

• მიოკლონური გულყრა - მსგავსი ტიპის გულყრა კუნთების მოულოდნელი შეკრთომითა და ბიძგებით ხასიათდება. როგორც წესი, ის 1-2 წამის მანძილზე გრძელდება და გონების დაბინდვას არ იწვევს.

ეპილეფსიური სინდრომი ბავშვებში

ბავშვებს, რომლებსაც სპეციფიკური ნიშნები და სიმპტომები უვლინდებათ, ექიმები ეპილეფსიური სინდრომის დიაგნოზს უსვამენ. დიაგზონის დასმისას მედიკოსები გულყრის ტიპებს, შეტევის გამოვლენის ასაკს და ელექტროენცეფალოგრამის პასუხებს ეყრდნობიან. ბავშვებს განსხვავებულ ტიპის ეპილეფსიური სინდრომები უვითარდებათ.

• როლანდის ეპილეფსია - სინდრომი 3-დან 10 წლამდე ასაკის ბავშვებში ვლინდება. ის ეპილეფსიით დაავადებული ბავშვების 15 პროცენტს აწუხებს. როლანდის ეპილეფსიის მქონე პატარებს ღამის საათებში ფოკალური გულყრები აღენიშნებათ, რომელიც, შესაძლოა, გენერალიზებულ ტონურ-კლონურ გულყრაში გადაეზარდოთ. იშვიათ შემთხვევებში, სინდრომი უძილობის დროს ვლინდება. ბავშვებს სახისა და ენის კრუნჩხვები აღენიშნებათ. როგორც წესი, გულყრებისგან მოზარდების უმეტესობა 16 წლის ასაკში თავისუფლდება.

• აბსანსი (მცირე ეპილეფსია) - 16 წლამდე ასაკის ბავშვების 12 %-ს აღენიშნება. სინდრომი უმეტესად 4-დან 10 წლამდე ასაკის პატარებში ვლინდება. აღნიშნული სინდრომის მქონე ბავშვების 90 %-ს აბსანსი 12 წლის შემდეგ აღარ აღენიშნება. აბსანსი იმდენად უმნიშვნელო გულყრებს იწვევს, რომ ზოგჯერ მშობლები შეტევას ვერც კი ამჩნევენ.

• ინფანტილური სპაზმები - უმეტესად 1 წლის ასაკამდე ბავშვებში ვლინდება. სინდრომი სხეულის სხვადასხვა მონაკვეთზე ხანმოკლე სპაზმებს ან ბიძგებს იწვევს. მსგავსი ტიპის სპაზმები უმეტესად ტვინის გარკვეული დაზიანებების მქონე ჩვილებს აღენიშნებათ. ბავშვებს, რომლებსაც ინფანტილური სპაზმები აწუხებთ, დასწავლის პრობლემები აქვთ. ხშირად ინფანტილური სპაზმების მქონე ბავშვებს ლენოქს-გასტოს სინდრომიც უვითარდებათ.

• ლენოქს-გასტოს სინდრომი - უმეტესად 3-5 წლის ბავშვებს აქვთ. ზოგიერთ ადამიანს კი აღნიშნულ დიაგნოზს მხოლოდ მოზარდობის ასაკში უსვამენ. ლენოქს-გასტოს სინდრომი გულყრათა მრავალფეროვნებით ხასიათდება. ბავშვებს, რომლებსაც აღნიშნული სინდრომის დიაგნოზი აქვთ, ქცევითი და მეხსიერების პრობლემები აღენიშნებათ. ლენოქს-გასტოს სინდრომის მკურნალობა საკმაოდ რთულია და გულყრები მოზრდილ ასაკამდე გრძელდება.

• ლანდაუ-კლეფნერის სინდრომი - საკმაოდ იშვიათია და ძირითადად 3-7 წლამდე ასაკის ბავშვებს უვლინდებათ. ბავშვებს ენობრივი სიმბოლოების აღქმა უჭირთ და ვერბალური განვითარების პრობლემები აქვთ. მათ ქცევითი დარღვევებიც აღენიშნებათ. ბავშვების 70%-ს ფოკალური გულყრები აწუხებს.

როგორ ამოვიცნოთ ეპილეფსიური გულყრები?

ეპილეფსია თითოეულ ბავშვზე განსხვავებულად ზემოქმედებს. გულყრების ამოცნობა მშობლებისთვის საკმაოდ რთული გამოწვევაა, განსაკუთრებით მცირეწლოვან ბავშვებში, რომლებსაც საკუთარი მდგომარეობის ვერბალურად გადმოცემის უნარი არ აქვთ. აბსანსის იდენტიფიცირება ძალიან რთულია, მაშინ როდესაც გენერალიზებული ტონურ-კლონური გულყრა საკმაოდ მარტივი ამოსაცნობია. ყურადღება მიაქციეთ ბავშვს, რომელიც თამაშისას, ჭამისას ან საუბრისას მოულოდნელად შეშდება. უნებლიე კრუნჩხვითი მოძრაობები, თვალების გაშტერება ან გონების დაბინდვაც გულყრაზე მიგანიშნებთ. კუნთების ტონუსის დაკარგვა და დაცემაც ეპილეფსიური გულყრის ერთ-ერთი სიმპტომია.

ჩვილ ბავშვებში განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს ბავშვის სუნთქვის რიტმს, ასევე სახის მიმიკებს, მაგ. თვალებისა და პირის უცნაურ მოძრაობებს, კუნთების მოულოდნელ შეკრთომებს, კიდურების უჩვეულო მოძრაობებს. ეპილეფსიური გულყრის სიმპტომები ძალიან ჰგავს სხვა დაავადებების ზოგიერთ სიმპტომს, რის გამოც ზუსტი დიაგნოსტირებისთვის ექიმთან ვიზიტი აუცილებელია.

ეპილეფსიის გამომწვევი მიზეზები

ეპილეფსიის გამომწვევი პოტენციური მიზეზები შემდეგია:

• განვითარების დარღვევები, მაგ. აუტიზმი
• გენეტიკური ფაქტორები
• მაღალი ტემპერატურა, რომელმაც კრუნჩხვა გამოიწვია
• ინფექციური დაავადებები, მაგ. მენინგიტი
• ორსულობის ეტაპზე დედის ინფექციური დაავადებები
• ორსულობისას დედის მავნე კვებითი ჩვევები
• ჟანგბადის დეფიციტი მუცლად ყოფნის ან დაბადების დროს
• თავის ტრავმა
• თავის ტვინის სიმსივნე ან კისტა

ეპილეფსიის მქონე ბავშვებში გულყრების განვითარებას შემდეგი ფაქტორები უწყობს ხელს:

• აღფრთოვანება
• მოულოდნელი ნათება
• ძილის ნაკლებობა
• კრუნჩხვის საწინააღმდეგო მედიკამენტების ნაკლებობა
• ხმამაღალი მუსიკა ან ხმაური
• საკვების დეფიციტი
• სტრესი

ეპილეფსიის დიაგნოსტირება

ეპილეფსიის ზოგიერთი ფორმის დიაგნოსტირება ძალიან რთულია, განსაკუთრებით ჩვილ ბავშვებში. ექიმს დიაგნოზის დასმაში ძალიან ეხმარება მშობლის მიერ მიწოდებული დეტალური ინფორმაცია გულყრის შესახებ. ამ მხრივ განსაკუთრებით ეფექტურია ეპილეფსიური შეტევის ვიდეო ჩანაწერი.

დიაგნოსტირებისთვის აუცილებელია:

• სრულფასოვანი სამედიცინო და ოჯახური ისტორია
• გულყრების დეტალური ანალიზი
• ფიზიკური შემოწმება
• სისხლის ანალიზი
• ელექტროენცეფალოგრამა, მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია, CT კვლევა.

ეპილეფსიის მკურნალობა

ბავშვებს, რომლებსაც ეპილეფსიის დიაგნოზს უსვამენ, უმეტესად ანტიეპილეფსიური მედიკამენტებით მკურნალობენ. აღნიშნულ პრეპარატებს გულყრების პრევენცია შეუძლია, თუმცა მათ ეპილეფსიისგან საბოლოოდ განკურნების უნარი არ აქვთ. ბავშვების დიდ ნაწილს, რომლებსაც ეპილეფსიური შეტევები აღარ აწუხებთ, მედიკამენტების მიცემა აღარ სჭირდებათ. დაუშვებელია მკურნალობის თვითნებური შეწყვეტა ექიმთან კონსულტაციის გარეშე, რადგან არსებობს გულყრების ხელახლა განვითარების რისკი.

ანტიეპილეფსიური მედიკამენტები ყველა ბავშვისთვის ეფექტური არ არის. აღნიშნულ შემთხვევაში მკურნალობის სხვა მეთოდები გამოიყენება:

• კეტოგენური დიეტა

ეპილეფსიით დაავადებული ბავშვებისთვის ძალიან ეფექტურია კეტოგენური დიეტა. კეტოგენური დიეტის დაწყებამდე აუცილებელია ექიმთან ან დიეტოლოგთან კონსულტაცია.

• ნეიროსტიმულაცია

ნეიროსტიმულაცია არამედიკამენტოზური, აპარატული მკურნალობის მეთოდია, რომელიც ტვინის ცალკეული უბნების სტიმულაციას ისახავს მიზნად.

• ქირურგიული ჩარევა

განსაკუთრებულ შემთხვევებში ეპილეფსიური გულყრების პრევენციის მიზნით ბავშვებს ქირურგიული ჩარევა ესაჭიროებათ.

ეპილეფსიით დაავადებულ ბავშვებს, რომლებსაც სასწავლო მასალის ათვისებისა და განვითარების პრობლემები აქვთ, განსაკუთრებული მზრუნველობა და ყურადღება სჭირდებათ. 

მომზადებულია ​medicalnewstoday.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

9 ეფექტური შინაურული მეთოდი ჩვილებში ხველის სამკურნალოდ

9 ეფექტური შინაურული მეთოდი ჩვილებში ხველის სამკურნალოდ

ქრონიკული ხველა ჩვილისთვის დამქანცველია. გარდა ამისა, როდესაც ბავშვს რაღაც აწუხებს, მშობლები განსაკუთრებით ღელავენ და შიშობენ, რომ მის ჯანმრთელობას სერიოზული საფრთხე დაემუქრება. ხველა პატარებს ხშირად აწუხებთ, მაგრამ თუ ის ქრონიკულ სახეს იღებს, მკურნალობისთვის გარკვეულ ზომებს აუცილებლად უნდა მიმართოთ. მსგავს შემთხვევაში შეგიძლიათ, დახმარებისთვის პედიატრს მიაკითხოთ და მისი რეკომენდაციების მიხედვით იმოქმედოთ ან ხველისგან განკურნების შინაურული და უსაფრთხო მეთოდების გამოყენება სცადოთ.

ჩვილებთან სამკურნალო საშუალებების გამოყენებისას განსაკუთრებული სიფრთხილის გამოჩენა გმართებთ. აუცილებლად უნდა იცოდეთ, რომ საშუალება, რომელსაც ბავშვის განკურნებისთვის იყენებთ, მისთვის აბსოლუტურად უსაფრთხოა. ჩვენს სტატიაში იმ შინაურულ მეთოდებს გაგაცნობთ, რომელთა დახმარებით ბავშვს ხველებას წარმატებით შეუჩერებთ და რაც მთავარია, ამას ყოველგვარი გვერდითი ეფექტების გამოვლენის გარეშე შეძლებთ.

9 საუკეთესო შინაურული მეთოდი ჩვილებში ხველის სამკურნალოდ

• დედის რძე

ხშირი ხველა ყელს ძალიან აღიზიანებს. მსგავსი გაღიზიანების თავიდან ასაცილებლად ჩვილის ორგანიზმმა ჰიდრატაციის მაღალი ხარისხის შენარჩუნება უნდა შეძლოს. 6 თვემდე ასაკის ბავშვის გაღიზიანებულ ყელს შეგიძლიათ დედის რძით უმკურნალოთ. დღის განმავლობაში პატარა მაქსიმალურად ხშირად უნდა გამოკვებოთ, რათა მისმა ორგანიზმმა სითხის საჭირო მარაგი შეივსოს. დედის რძე ბავშვისთვის სრულიად უსაფრთხოა. ძუძუთი კვება პატარას განწყობას გამოუკეთებს, ხოლო რძე გაღიზიანებულ ყელს დააცხრობს, რაც ხველით გამოწვეულ დისკომფორტს მნიშვნელოვნად შეამცირებს. დედის რძე სპეციალურ ანტისხეულებს შეიცავს, რომლებიც ვირუსებსა და ბაქტერიებს წარმატებით ებრძვიან. რძეს ჩვილის რესპირატორული დაავადებებისგან დაცვის უნიკალური უნარი აქვს. როდესაც პატარას ხველა აწუხებს, მისი განკურნებისთვის თქვენი პირველი არჩევანი ყოველთვის დედის რძე უნდა იყოს.

• მცირე რაოდენობით წყალი

ბავშვს, რომელიც 6 თვეზე მეტი ასაკისაა, დღის განმავლობაში რამდენჯერმე მიეცით მცირე რაოდენობით სასმელი წყალი. მისი დახამრებით ყელი დაგროვილი ლორწოსგან მარტივად გათავისუფლდება და ტენიანობასაც შეინარჩუნებს. თუ შეამჩნევთ, რომ ბავშვი ხშირად ახველებს, პატარას საკვებ კოვზზე მცირე რაოდენობით წყალი დაასხით და ბავშვს დაალევინეთ.

• თბილი სითხეები

6 თვეზე მეტი ასაკის ბავშვს შეგიძლიათ ხშირად მისცეთ თბილი ბოსტნეულისა და ხორცის ბულიონი, სახლში მომზადებული წვნიანი ან პიურე. არასდროს მიაწოდოთ პატარას ცხელი სითხე. უპირატესობა ნელ-თბილ ან ოთახის ტემპერატურის მქონე საკვებსა და სასმელს მიანიჭეთ. თბილი სითხეები ჩვილს გაღიზიანებულ ყელს დაუმშვიდებს და ხველებასაც მნიშვნელოვნად შეუმცირებს.

• თბილი საკვები

ბავშვი, რომელიც სოლიდურ კვებაზე გყავთ, თბილი და მსუბუქი ტექსტურის მქონე საკვებით ხშირად გაანებივრეთ. კარტოფილის ან ბარდის პიურე, მოხარშული ქათმისა და სტაფილოს კერძი ამ შემთხვევაში საუკეთესო არჩევანია. თბილი საკვები, რომელსაც მსუბუქი ტექსტურა აქვს ყელს სწრაფად დაამშვიდებს, რაც ბავშვს გახშირებული ხველისგან თავის დაღწევაში დაეხმარება. 

• თაფლი (მხოლოდ ერთ წელს გადაცილებული ასაკის ბავშვისთვის)

ერთ წელს გადაცილებული ასაკის ბავშვს ხველის შემოტევის შემთხვევაში შეგიძლიათ 2-5 მილილიტრი თაფლი მისცეთ. თაფლი ლორწოს რაოდენობას ამცირებს და ხველასაც აცხრობს. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ცნობით თაფლს ხველის ინტენსივობის შემცირება ხველების საწინააღმდეგო სიროფებზე უკეთ შეუძლია. გახსოვდეთ, რომ 1 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის თაფლი უსაფრთხო პროდუქტი არ არის. კლოსტრიდიუმ ბოტულინუმის ანაერობული ბაქტერიის სპორები, რომლებიც თაფლშიც გვხვდება, ჩვილის ორგანიზმში მოხვედრისას შინაგანი ინფექციის განვითარებას იწვევს. ჩვილს ბოტულიზმის განვითარების მაღალი რისკი აქვს, რის გამოც დაუშვებელია, რომ 12 თვემდე ასაკის ბავშვს თაფლი მისცეთ. ერთ წელს გადაცილებული ბავშვის ორგანიზმს აღნიშნული ბაქტერია ვეღარ ერევა, რის გამოც 12 თვეზე მეტი ასაკის ბავშვისთვის ხველის სამკურნალოდ თაფლის მიცება სავსებით დასაშვებია.

• ჰაერის დამატენიანებელი

დატენიანებული ჰაერით სუნთქვა ძალიან სასიამოვნოა, გარდა ამისა, ის გაღიზიანებული ყელის დამშვიდებას და ხველის შემცირებასაც უწყობს ხელს. ნუ შეიძენთ ისეთ დამატენიანებელს, რომელიც ოთახს ადუღებული წყლის ორთქლით ატენიანებს, რათა ჩვილის უცაბედი დამწვრობა თავიდან აიცილოთ. უპირატესობა ტრადიციულ დამატენიანებელს მიანიჭეთ, რომელიც ცივი ტენიანობის პრინციპით მუშაობს.
• ადგილობრივი მოხმარების ხველის ჩამხშობი საშუალებები

ბავშვებში ხველის დასამარცხებლად შეგიძლიათ ადგილობრივი მოხმარების ხველის ჩამხშობი საშუალებები გამოიყენოთ. ისეთი მალამოები, რომლებიც ქაფურს, მენთოლსა და ევკალიპტის ზეთს შეიცავენ ხველის შესამცირებლად აქტიურად გამოიყენება. ბავშვს კისრის გარშემო ნაზად და მსუბუქად შეუზილეთ სპეციალური მალამო კანში. 3 თვემდე ასაკის პატარებში მსგავსი მალამოების გამოყენება ექიმის ნებართვის გარეშე დაუშვებელია. მალამო მხოლოდ გარეგანი მოხმარებისთვის გამოდგება.
• ბავშვის სხეულის ტემპერატურაზე ზრუნვა

ცივი კლიმატი ხველებას ამწვავებს. თუ ოთახში სიცივეა, ბავშვს თბილად ჩააცვით. ბავშვს ყელი აუცილებლად თბილად უნდა ჰქონდეს. თუ პატარას სიცივისგან სათანადოდ დაიცავთ, ხველას მნიშვნელოვნად შეამცირებთ.

• ჰიგიენის წესების დაცვა

მტვერი, ცხოველის ბეწვი ან სუნამოს მკვეთრი არომატი ხველას აძლიერებს. ბავშვს ცხოველებთან ახლოს ნუ მიუშვებთ. არ გამოიყენოთ მკვეთრი არომატის მქონე აეროზოლი. თავი შეიკავეთ დეზოდორანტების გამოყენებისგან, რათა ბავშვის მდგომარეობა არ დაამძიმოთ.

მედიკამენტები, თუნდაც მცენარეული სახის, ბავშვს მხოლოდ ექიმის ნებართვით უნდა მისცეთ. მართალია, ხველა პატარას ასუსტებს და ღლის, მაგრამ სათანადო ზრუნვისა და მოვლის შემთხვევაში, თქვენი შვილი ძალებს მალევე აღიდგენს.

გაფრთხილება: სტატიაში მოცემული ინფორმაცია პროფესიონალი მედიკოსის რჩევას ვერ ჩაანაცვლებს. ჩვილის სამკურნალოდ შინაურული მეთოდების და საშუალებების გამოყენებამდე, აუცილებლად შეამოწმეთ ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობა პედიატრთან. ექიმის რეკომენდაციების და რჩევების მიღების შემდეგ ჩვენ მიერ შემოთავაზებული საშუალებების გამოყენება თამამად შეგიძლიათ. 

მომზადებულია ​momjunction.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა 
წაიკითხეთ სრულად