Baby Bag

როგორი უნდა იყოს ბავშვის გულისცემა?

როგორი უნდა იყოს ბავშვის გულისცემა?

ბავშვის გულისცემა ყოველთვის რიტმული და თანმიმდევრული არ არის. შესაძლოა, პატარას გული ზოგჯერ უფრო მეტი სიხშირით ცემდეს, ვიდრე ჩვეულებრივ. რიგ შემთხვევებში გულის შეკუმშვებს შორის ჩავარდნები და გამოტოვებებიც შეინიშნება, რაც ბავშვებში ნორმალური მოვლენაა, თუმცა არა ყოველთვის. არარეგულარული პულსი და არითმია, შეიძლება, სერიოზულ პრობლემაზე მიგანიშნებდეთ.

​ჩვენს სტატიაში ბავშვის გულისცემის შესახებ დეტალურ ინფორმაციას მოგაწვდით. გაგარკვევთ, რა ითვლება ნორმად და რაზე უნდა გაამახვილოთ ყურადღება. ამასთან, არითმიის შესახებ სასარგებლო და საინტერესო ცნობებს მოგაწვდით.

როგორი უნდა იყოს ბავშვის გულისცემა?

ბავშვის გულისცემა მოზრდილი ადამიანების გულისცემისგან მნიშვნელოვნად განსხვავდება. საშუალოდ პატარების ნორმალური პულსის მაჩვენებელი მოსვენებულ მდგომარეობაში წუთში 60 დარტყმას უტოლდება, ხოლო აქტიურობისას ის, შესაძლოა, წუთში 220 დარტყმამადეც კი ავიდეს. ჩვილ ბავშვებს მოზრდილ ბავშვებთან შედარებით მაღალი გულისცემა აქვთ. ბავშვის ნორმალური გულისცემის მაჩვენებელი ასაკთან ერთად იცვლება. ის მოსვენებულ და აქტიურ მდგომარეობაში ერთმანეთისგან მნიშვნელოვნად განსხვავდება. 3-4 წლის ასაკის ბავშვებში გულისცემის ნორმალური მაჩვენებელი მოსვენებულ მდგომარეობაში წუთში 80-120 დარტყმამდე მერყეობს, 5-6 წლის პატარებში 75-110 ბიძგს უტოლდება, 7-9 წლის ბავშვებისთვის წუთში 70-110 დარტყმა სავსებით ნორმალურია, ხოლო 10 წელს გადაცილებული ბავშვისთვის გულისცემის სიხშირე წუთში 60-100 ბიძგამდე მერყეობს. თითოეული ბავშვისთვის აღნიშნული მაჩვენებელი ინდივიდუალურად იცვლება. ყველაფერი მის ასაკსა და ცხოვრების სტილზეა დამოკიდებული.
არითმია ბავშვებში

გულისცემის სიხშირის მაჩვენებლის ცვლა საშიში არ არის. როდესაც ბავშვი დარბის ან თამაშობს, მისი პულსი მატულობს, ხოლო მოსვენებულ მდგომარეობაში გულისცემის სიხშირე იკლებს. ძილის დროს პატარების გულისცემის მაჩვენებელი მნიშვნელოვან ვარდნას განიცდის, ინტენსიური ფიზიკური დატვირთვის დროს კი ძალიან მატულობს. თუ ბავშვის პულსი უმიზეზო ცვლილებას განიცდის, ე.ი. საქმე ჯანმრთელობის გარკვეულ პრობლემასთან გვაქვს. გულისცემის მაჩვენებლის ხშირ და უმიზეზო ცვლილებას სამედიცინო სფეროს წარმომადგენლები არითმიას უწოდებენ. ბავშვები, რომლებსაც არითმია აწუხებთ, ზედმეტად აჩქარებული ან შენელებული პულსით იტანჯებიან, მათ გულის ამოვარდნის, ბიძგების გამოტოვების და მეტისმეტად სწრაფი პულსაციის პრობლემა ხშირად აწუხებთ.

არითმიის სახეები:

არითმიის სხვადასხვა ნაირსახეობა არსებობს. მათგან უმეტესობა სავსებით უვნებელია, თუმცა გარკვეული სახის არითმიები ბავშვის სიცოცხლისთვის სერიოზული საფრთხის შემცველია, რის გამოც გულისცემის მაჩვენებლის უმიზეზო ცვლილებას ყოველთვის ყურადღებით უნდა მოეკიდოთ.

• ტაქიკარდია

ტაქიკარდია ისეთი მდგომარეობაა, როდესაც ბავშვის პულსი წუთში 100 დარტყმაზე მაღალ მაჩვენებელს უტოლდება. გარკვეულ ასაკამდე ბავშვის გულისცემის ნორმალური მაჩვენებელი წუთში 100 დარტყმაზე მაღალია. მსგავს შემთხვევაში ექიმები ტაქიკარდიის დიაგნოზს არ სვამენ. პატარებში ტაქიკარდიის განვითარება, შესაძლოა, ფიზიოლოგიური ცვლილებებით, გარკვეული რიგის მედიკამენტების მიღებით ან სხვა ფორმის არითმიებით იყოს გამოწვეული. ტაქიკარდია 3 ფორმით ვლინდება:

• სინუსური ტაქიკარდია

სინუსური ტაქიკარდიის დროს გულისცემის სიხშირე ბუნებრივად იმატებს. გულის შეკუმშვების სიხშირე სინუსური კვანძების აქტივობაზეა დამოკიდებული. თუ სინუსური კვანძები მეტისმეტად აქტიურია გულისცემის მაჩვენებელი მატულობს. სინუსური ტაქიკარდიის დროს სინუსური რიტმი დარღვეული არ არის. გულისცემის მაჩვენებლის მატება, როგორც წესი, ემთხვევა ბავშვის აქტივობის ხარისხის გაზრდას, ხოლო მოსვენებულ მდგომარეობაში მნიშვნელოვნად იკლებს. სინუსური ტაქიკარდია სწრაფად არ იწყება და მისი განვითარება ნელ-ნელა ხდება. გულის შეკუმშვათა სიხშირე მნიშვნელოვნად იზრდება, თუმცა აღნიშნული ცვლილება ბავშვის სიცოცხლისთვის საფრთხეს არ შეიცავს.

• სუპრავენტიკულარული ტაქიკარდია

აღნიშნული ტიპის ტაქიკარდიის დროს ბავშვის გულისცემის მაჩვენებელი არანორმალურად იზრდება და ის წუთში 220 ბიძგს უტოლდება. სუპრავენტიკულარული ტაქიკარდია ბავშვებში ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული დარღვევაა. როგორც წესი, მსგავს გადახრებს ისეთი ტიპის სინდრომები იწვევს, როგორიცაა: ვოლფ-პარკინსონ-უაიტის სინდრომი და გულის ისეთი კონგენიტალური დაავდება, როგორიც არის ებშტეინის ანომალია. სუპრავენტიკულარული ტაქიკარდია გულის ზედა და ქვედა საკნებზე ვრცელდება, თუცმა, როგორც წესი, ის სიცოცხლისთვის საშიში არ არის. მსგავსი ტიპის ტაქიკარდია გულის პარკუჭების არასათანადო ფუნქციონირებით არის გამოწვეული. იშვიათ შემთხვევებში ის ბავშვის სიცოცხლისთვის საფრთხის შემცველიც შეიძლება გახდეს.

• ბრადიკარდია

ბრადიკარდია ტაქიკარდიის საპირისპირო მოვლენაა. თუ ბავშვის გულისცემის სიხშირე წუთში 50 დარტყმაზე ნაკლებია, ე.ი. მას ბრადიკარდია აწუხებს. სანამ ექიმი ბრადიკარდიის დიაგნოზს დასვამს, ეს დეტალურად იკვლევს ბავშვის ცხოვრების წესს და მისი აქტივობის ხარისხს. ძალიან დიდი მნიშვნელობა ენიჭება პატარას ასაკსაც.

ბავშვებში გულისცემის პათოლოგიურ მაჩვენებლებს სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომი და გულის ბლოკადაც იწვევს.

სიმპტომები, რომლებიც ბავშვებში გულისცემის ნორმალური რიტმის დარღვევაზე მიგანიშნებთ

არითმია ადამიანს ნებისმიერ ასაკში შეიძლება გამოუვლინდეს. დიაგნოზის დასასმელად კი შესაბამისი სამედიცინო შემოწმების გავლა და დიაგნოსტიკური პროცედურების ჩატარება აუცილებელია. გულისცემის ნორმალური რიტმის დარღვევის შემთხვევაში ბავშვს შემდეგი სახის სიმპტომები გამოუვლინდება:

• აჩქარებული ან შენელებული პულსი

• თავბრუსხვევა

• სისუსტისა და დაღლილობის შეგრძნება

• გულის ძლიერი შეკუმშვის შეგრძნება

• ტკივილი გულ-მკერდის არეში

გულს ნორმალური ფუნქციონირებისთვის შეკუმშვათა რიტმული და თანმიმდევრული რაოდენობა ესაჭიროება. თუ გულისცემა გამუდმებით არითმიულია, ერთ-ერთი მთავარი ორგანო თავის ფუნქციას კარგად ვერ ასრულებს, რის გამოც ორგანიზმში გარკვეული ცვლილებები ხდება, რაც სამომავლოდ ჯანმრთელობის სერიოზული დაზიანების საფუძველიც შეიძლება გახდეს.

ვის აქვს არითმიის განვითარების რისკი?

არითმია ძალიან ხშირად აწუხებთ იმ პატარებს, რომლებსაც გულის კონგენიტალური ანომალიები აქვთ, მაგ. გულის სარქვლოვანი დაავადებები. არითმიის განვითარების რისკ-ჯგუფში იმყოფებიან ის ბავშვებიც, რომლებსაც ძილის აპნოე, დიაბეტი ან სხვადასხვა სახის ინფექციური დაავადებები აწუხებთ. გულისცემის ნორმალური რიტმის დარღვევა, შესაძლოა, ქირურგიული ჩარევით, გარკვეული ტიპის მედიკამენტების მიღებით და სისხლში კალიუმის შემცველობის ნაკლებობით იყოს გამოწვეული.

როდის უნდა მიიყვანოთ ბავშვი ექიმთან?

ბავშვის გულისცემის სიხშირე მისი აქტივობის ხარისხის ცვლილებასთან ერთად იცვლება, თუცმა თუ ამჩნევთ, რომ ბავშვის პულსი გარეგანი გამღიზიანებლების ზემოქმედების გარეშე მატულობს ან იკლებს, აუცილებლად მიაკითხეთ პედიატრს. რიგ შემთხვევებში გულისცემის არანორმალური რიტმი გულის სერიოზული დაავადებებითაც არის გამოწვეული, რაც არ უნდა გამოგეპაროთ.

როგორ უნდა უმკურნალოთ არითმიას?

ბავშვებში გულისცემის რიტმის დარღვევას სხვადასხვაგვარად მკურნალობენ. როგორც წესი, ექიმები ყველაზე ხშირად მედიკამენტოზურ მკურნალობას ნიშნავენ. ისინი აქტიურად იყენებენ კარდიალურ კათეტერიზაციას, კარდიოვერტერ-დეფიბრილატორს, კარდიოვერსიას. შედარებით რთულ შემთხვევებში აუცილებელი ხდება ქირურგიული ჩარევა.

როდის და როგორ უნდა გაზომოთ ბავშვის გულისცემის სიხშირე?

ბავშვის გულისცემის სიხშირის შემოწმება მშობლებმა აუცილებლად უნდა იცოდნენ, განსაკუთრებით იმ შემთხვევებში, როდესაც ბავშვს გულის პრობლემები აქვს. გულისცემის სიხშირის გაზომვა აუცილებელია, თუ:

• ბავშვი წუხს და გულის არეში უსიამოვნო შეგრძნებები უჩნდება

• პატარა გრძნობს ბიძგების გამოტოვებას

• ბავშვს გულ-მკერდის არეში ტკივილის შეგრძნება აქვს

• პატარას მოულოდნელად უძნელდება სუნთქვა (არ აქვს ასთმა)

• ბავშვს ტუჩები და კანი ულურჯდება

იმის გასარკვევად, აქვს თუ არა ბავშს გულისცემის რიტმის დარღვევა, შემდეგი რეკომენდაციებით იხელმძღვანელეთ:

• ბავშვის გულისცემის განსასაზღვრად უმჯობესია, თუ პულსს მაჯაზე გაზომავთ. მოსახერხებელია პულსის კისერზე გაზომვაც, რადგან აღნიშნულ ზონაში არტერია კანთან ახლოს არის.

• პულსის გაზომვამდე ბავშვი 10 წუთის განმავლობაში მოსვენებულ მდგომარეობაში უნდა იყოს.

• ბავშვმა ხელი უნდა გაასწოროს და ხელისგული მაღლა მიმართოს. ამის შემდეგ შუა და საჩვენებელი თითები პატარას მაჯაზე დაადეთ და როდესაც გულისცემას იგრძნობთ, მისი გაზომვა დაიწყეთ.

• აუცილებელია გულისცემის მაჩვენებელი მინიმუმ 15 წამის განმავლობაში მაინც დათვალოთ.

• 15 წამის მანძილზე მიღებული მონაცემები 4-ზე გადაამრავლეთ, რათა წუთში გულისცემის სიხშირე სწორად გამოთვალოთ.

ცხოვრება არითმიასთან ერთად

ბავშვებში არითმიის პრევენცია ყოველთვის შესაძლებელი არ არის, რადგან ის ხშირად გენეტიკურ ხასიათს ატარებს. თუ არითმია მემკვიდრეობითი არ არის, გულის ჯანმრთელობაზე ზრუნვა ბავშვს ბრადიკარდიის ან ტაქიკარდიის განვითარებისგან დაიცავს. თუ ბავშვის გულისცემა ნორმალური არ არის, იზრუნეთ, რომ:

• ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობა რეგულარულად გადაამოწმოს პროფესიონალმა ექიმმა.

• სისტემატურად გადაამოწმოთ ბავშვის გულისცემის სიხშირე.

• ბავშვი დაბალცხიმოვანი და ქოლესტერინის ნაკლები შემცველობის მქონე პროდუქტებით ჯანსაღად გამოკვებოთ.

• ბავშვმა ჯანსაღი ცხოვრების წესს მისდიოს, რეგულარულად ივარჯიშოს და სათანადოდ დაისვენოს.

• იყოთ მაქსიმალურად ინფორმირებული არითმიის მკურნალობის ახალი მეთოდებისა და ინოვაციების შესახებ.

ბავშვის მკურნალ ექიმს რეგულარულად მიაწოდეთ ცნობები ბავშვის ზოგადი მდგომარეობის შესახებ. ახალი სიმპტომების გამოვლენა არ უნდა გამოგეპაროთ. თუ აღმოაჩენთ, რომ თქვენს შვილს არითმია აქვს, მის მკურნალობას სათანადო ყურადღება უნდა დაუთმოთ. 

მომზადებულია momjunction.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

როდის უნდა ავცრათ ბავშვი და რა გართულება შეიძლება მოჰყვეს? - აცრის საკითხის ირგვლის არსებულ კითხვებს პედიატრი ნანა საპანაძე პასუხობს

როდის უნდა ავცრათ ბავშვი და რა გართულება შეიძლება მოჰყვეს? - აცრის საკითხის ირგვლის არსებულ კითხვებს პედიატრი ნანა საპანაძე პასუხობს

როდის უნდა ავცრათ ბავშვი და რა გართულება შეიძლება მოჰყვეს? - ამ თემაზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი, ნანა საპანაძე.

- რა არის ვაქცინაცია?

ტერმინი ვაქცინა და ვაქცინაცია მომდინარეობს Variolae vaccinae-დან (ძროხის ყვავილი); ეს ტერმინი ინგლისელმა მეცნიერმა ედვარდ ჯენერმა მოიგონა (ზოგადად, ვაქცინის ლოგიკური იდეის ავტორი და პირველი ვაქცინისშემქმნელი), ძროხის ყვავილის ვირუსის აღსანიშნავად. ეს ფრაზა მან 1798 წელს გამოიყენა თავისი წიგნის სათაურში: „კვლევა Variolae vaccinae-ისა, აგრეთვე ცნობილი, როგორც ძროხის ყვავილი“, სადაც აღწერა ძროხის ყვავილის ვირუსის დამცავი ეფექტი ყვავილის ვირუსის წინააღმდეგ. ჯენერის მიგნებას ბევრი პესიმისტი მოწინააღმდეგე ჰყავდა წლების განმავლობაში, თუმცა, 1840 წელს ინგლისში საბოლოოდ დამტკიცდა ვაქცინაცია, რომელიც შემდგომში მთელს მსოფლიოში გავრცელდა. ხოლო 1881 წელს, მე–19 საუკუნის გამოჩენილმა ფრანგმა მეცნიერმა ლუი პასტერმა წამოაყენა წინადადება, რომ ჯენერის პატივსაცემად ეს ტერმინი გავრცელებულიყო ახალ დამცავ აცრებზეც, რომლებსაც მაშინ ქმნიდნენ. ასეც მოხდა.

ვაქცინა ბიოლოგიური პრეპარატია, რომელიც უზრუნველყოფს აქტიურ, შეძენილ იმუნიტეტს კონკრეტული ინფექციური დაავადების წინააღმდეგ. იგი შეიცავს აგენტს, რომელიც დაავადების გამომწვევ მიკროორგანიზმს წააგავს და ხშირად, დამზადებულია მიკრობის, მისი ტოქსინების ან მისი ზედაპირის რომელიმე ცილის მოკლული ან შესუსტებული ფორმებისგან. ეს აგენტი ასტიმულირებს ორგანიზმის იმუნურ სისტემას, რომ საფრთხედ აღიქვას, გაანადგუროს იგი და შემდეგშიც, ამოიცნოს და გაანადგუროს ამ აგენტთან დაკავშირებული ნებისმიერი მიკროორგანიზმი, რომელსაც ის შეიძლება მომავალში გადაეყაროს.

ვაქცინის მიღებას ვაქცინაცია ეწოდება. ვაქცინაცია ინფექციურ დაავადებათა პრევენციის ყველაზე ეფექტიანი მეთოდია. ვაქცინაციის შედეგად მიღებულმა საყოველთაო იმუნიტეტმა მსოფლიო მასშტაბით ამოძირკა ინფექციური დაავადება ყვავილი და მსოფლიოს უმეტეს ნაწილში მნიშვნელოვნად შეზღუდა ისეთი დაავადებები, როგორებიც არის პოლიომიელიტი, წითელა და ტეტანუსი. ვაქცინაციის ეფექტიანობა ფართოდ არის შესწავლილი და დადასტურებული. ეფექტიანობა დაამტკიცეს ისეთმა ვაქცინებმა, როგორებიცაა: გრიპის ვაქცინა, ადამიანის პაპილომა ვირუსის ვაქცინა, ჩუტყვავილას ვაქცინა.

- როდის უნდა ავცრათ ბავშვი?

- ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის (WHO) მონაცემებით, ამჟამად ლიცენზირებული ვაქცინები არსებობს 25 სხვადასხვა პრევენცირებადი ინფექციის წინააღმდეგ. პროფილაქტიკური აცრებისეროვნული კალენდრით გათვალისწინებული სავალდებულო აცრებია:

  • BCG – ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო აცრა– ვაქცინაცია კეთდება დაბადებიდან 0–5 დღის განმავლობაში;
  • Hep B – B ჰეპატიტის საწინააღმდეგო აცრა –ვაქცინაცია კეთდება დაბადებიდან 12 საათის განმავლობაში (პირველი დოზა) აცრა ტარდება მონო ვაქცინით;
  • DTP-HIB-HepB-IPV– დიფტერია, ყივანახველა(არაუჯრედული), ჰემოფილუს ინფლუენცა ტიპიB, B ჰეპატიტის, ტეტანუსის, პოლიომიელიტის(ინაქტივირებული)საწინააღმდეგოაცრა „ჰექსა“ – ვაქცინაცია ტარდება2, 3, 4, თვის ასაკში;
  • Rota–როტავირუსული ინფექციის საწინააღმდეგო აცრა.ვაქცინაცია ტარდება2- 3 თვის ასაკში;
  • PCVპნევმოკოკური ინფექციის საწინააღმდეგოაცრავაქცინაცია ტარდება2, 3, 12, თვის ასაკში;
  • MMR –წითელა, წითურა, ყბაყურას საწინააღმდეგოაცრა –ვაქცინაცია ტარდება12 თვის და 5 წლის ასაკში;
  • DaPT-IPV – დიფტერია, ყივანახველა(არაუჯრედული), ჰტეტანუსის,პოლიომიელიტის( ინაქტივირებული)საწინააღმდეგოაცრა„ტეტრაქსიმი–ვაქცინაცია ტარდება18 თვის და 5 წლის ასაკში;
  • Td ტეტანუსის, დიფტერიიას საწინააღმდეგოაცრა- ვაქცინაცია ტარდება14 წლის ასაკში და შემდეგ ყოველ10 წელიწადში, 55 წლამდე;
  • HPV ადამიანის პაპილომა ვირუსის საწინააღმდეგო აცრა ვაქცინაციის დასაწყისი 10, 11, 12 წლის ასაკიდანორჯერედად. აცრებს შორის ინტერვალი 9 თვე). ჯერჟერობის მხოლოდ გოგონებში.

- რამდენად მიზანშეწონილია აცრის გადავადება?

იმუნიზაცია ჩვენი შვილების ჯანმრთელობის გარანტიაა და აუცილებელია, ზუსტად დავიცვათ აცრების კალენდარი და რაც მთავარია, დროულად ჩავუტაროთ აცრების კურსი.

- შესაძლებელია თუ არა გართულება მოჰყვეს?

როგორც უკვე მოგახსენეთ, რადგანაც ვაქცინა იმუნობიოლოგიურად აქტიური პრეპარატის, მის შეყვანას შესაძლებელია თან ახლდეს რეაქციები ან გართულებები.

ვაქცინაციის შემდგომი რეაქციები – ტემპერატურის მომატება, ინექციის ადგილის შეწითლება, შესიება. პათოლოგიად არ მიიჩნევა, რადგან ისინი ორგანიზმში განვითარებულ იმუნურ პასუხს ასახავს და მკურნალობის გარეშეც გაივლის. დიფტერიის, ტეტანუსის, ყივანახველას საწინააღმდეგო ვაქცინაციის შემდეგ რეაქციები შესაძლოა 48 საათი გაგრძელდეს. პატარას, თქვენი პედიატრის რჩევით, სათანადო დოზით სიცხის დამწევი პრეპარატი მიეცით, ამითბავშვს ვაქცინის შეყვანის ადგილას განვითარებული ტკივილიცდაუდუმდებადა ტემპერატურაც დაიწევს. წითელას, წითურას და ყბაყურას საწინააღმდეგო აცრის შემდგომი რეაქცია შესაძლებელია მოგვიანებით მე-4-10 დღეს გამოვლინდეს, ტემპერატურის მომატებით, გამონაყრით, რაც თავისთავად გაივლის.

სხვაგვარად გამოვლენილი ვაქცინაციის გართულებები შეიძლება იყოს ანაფილაქსიური (ალერგიული) შოკი, კრუნჩხვა, სხვადასხვა ნევროლოგიური დარღვევა, ყოველივე ეს საფრთხეს უქმნის ბავშვის ჯანმრთელობას.გართულებათა მიზეზი შესაძალებელია იყოს ორგანიზმის ინდივიდუალური თავისებურებები, უხარისხო ვაქცინები, ვაქცინების ტრასნპორტირებისა და შენახვის წესების, აგრეთვე ინექციის წესების დარღვევა. ამიტომ ვაქცინაცია შესაბამისი დებულებების სრულყოფილი დაცვით უნდა წარმოებდეს. საბედნიეროდ, თანამედროვე, მავნე მინარევებისაგან გასუფთავებული ვაქცინები იშვიათად იწვევს გართულებებს.
ვაქცინაციამდე ექიმთან ვიზიტი აუცილებელია, რათა განისაზღვროს, აქვს თუ არა პატრას აცრის უკუჩვენება.

უკუჩვენებები კი მართლაც არსებობს, მაგალითად, ბავშვის აცრა დაუშვებელია, თუ წინა აცრაზე მძიმე ალერგიული რეაქცია ჰქონდა ან ამ ეტაპზე აქვს რაიმე მწვავე დაავადება. ცოცხალი ვაქცინები(მაგალითად, წითელას, წითურას, ყბაყურას საწინააღმდეგო აცრა) არ ტარდება შიდსით ან სიმსივნით დავადებულ პირებში, ორსულებში; დიფტერიის, ტეტანუსის, ყივანახველას საწინაღმდეგიო აცრა დაუშვებელია პროგრესირებადი ნევროლოგიური დაავადებებისა და ეპილეფსიის დროს.

აქვე მინდა შეგახსენოთ, რომ აცრის უკუჩვენებას არ წარმოადგენს ზაფხული და გარემოს მაღალი ტემპერატურა.

- როგორ უნდა მოვამზადოთ ბავშვი აცრისთვის?

აცრების შესახებ ყველა წვრილმანს, თუ როგორ მოამზადოთ პატარა აცრისთვის, ასევე, როგორ მართოთ აცრის შემდგომი პერიოდი,თქვენი ბავშვის პედიატრი გაგაცნობთ, თუმცა შემიძლია რამდენიმე მათგანი წინასწარ გითხრათ.

  • 2 თვის ასაკში, აცრის წინ სასურველია ბავშვთა ნევროლოგმა ნახოს, რათა გამოირიცხოს ჭეშმარიტი უკუჩვენება ნევროლოგიური სისტემის დაავადების გამო;
  • კარგია წინასწარ ტკივილგამაყუჩებელი საშუალებების მომარეგება;
  • აცრის წინ ანტიალერგიული მედიკამენტების მიცემა არ არის მიზანსეწონილი, რადგანაც ეს მედიკამენტები თრგუნავენ იმუნურ რეაქციებში მონაწილე ჰისტამინის გამომუშავებას. შესაბამისად შეფერხდებასრულყოფილი იმუნიტეტის ჩამოყალიბება;
  • აცრის წინ მოზრდილ ბავშვს ეცადეთ აუხსნათ აცრის მნიშვნელობა, და გააფრთხილოთ, რომ ნემსის ჩხვლეტა არ არის სრულიად უმტკოვნეულო.
  • დღევანდელი სისტემატიზაციის პირობებში ექიმს შეუძლია პორტალიდან ნახოს ინფორმაცია თქვენი პატარას აცრების შესახებ, მაგრამ უმჯობესიათან გქონდეთ დოკუმენტი ჩატარებული აცრების შესახებ.


წლებმა დაადასტურა ვაქცინაციის ეფექტურობა დიდი ეპიდემიებისა და პანდემიების წინააღმდეგ, რომლებიც კაცობრიობას ახსოვს. ჩვენ 21-ე საუკუნის ადამიანებს ყველანაირი საშუალება გვაქვს, რომ ბევრად უფრო მარტივად და სწრაფად დავუბრუნდეთ ჩვეულ ჯანსაღ, თავისუფალ ცხოვრებას, ვიზრუნოთ საკუთარ თავებსა და გარშემომყოფებზე.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად