Baby Bag

რა რაოდენობის წყალი უნდა დალიოს დღის განმავლობაში მცირეწლოვანმა ბავშვმა?

რა რაოდენობის წყალი უნდა დალიოს დღის განმავლობაში მცირეწლოვანმა ბავშვმა?

ჰიდრატაციის მაღალ ხარისხს და წყლის საკმარისი რაოდენობით მიღებას ბავშვის ზრდისა და ნორმალური განვითარებისთვის უდიდესი მნიშვნელობა ​აქვს. ჩვილებს სითხის მარაგის შევსება მხოლოდ ფორმულის ან დედის რძის მიღებითაც შეუძლიათ. ერთი წლის ასაკიდან ბავშვს წყლის საკმარისი რაოდენობით მიღება აუცილებლად ესაჭიროება, რათა სრულფასოვნად განვითარება შეძლოს.

ჰიდრატაციის მნიშვნელობა

ალბათ, შეგიმჩნევიათ, რომ სირბილის ან თამაშის დროს პატარების ორგანიზმი დიდი რაოდენობით ოფლს გამოყოფს. მოზრდილების მსგავსად, მცირეწლოვან ბავშვებსაც დაკარგული სითხის მარაგის ხელახალი შევსება აუცილებლად ესაჭიროებათ. ჰიდრატაცია ჩვენს ორგანიზმს გადახურებისგან იცავს, გარდა ამისა, წყლის საკმარისი რაოდენობით მიღება თირკმლისა და საშარდე სისტემის ინფექციების პრევენციისთვის აუცილებელია. ბავშვის ორგანიზმს ნორმალური ფუნქციონირებისთვის სითხის მარაგის მუდმივი შევსება სჭირდება. მიუხედავად იმისა, რომ სითხის მიღება პატარას რძის ან ხილის წვენის სახითაც შეუძლია, კუნთებისა და ტვინის გამართული მუშაობისთვის წყალი შეუცვლელ როლს ასრულებს.

რა რაოდენობის წყალი უნდა დალიოს მცირეწლოვანმა ბავშვმა?

ერთი წლის ბავშვმა დღის მანძილზე 200-240 მილილიტრი წყალი უნდა მიიღოს, ორი წლის ბავშვმა 400-480 მილილიტრი. ყოველწლიურად პატარამ მიღებული წყლის დღიური დოზა 240 მილილიტრით უნდა გაზარდოს. ჩვილი ბავშვები, რომლებიც ჯერ კიდევ დედის რძეს ან ფორმულას მიირთმევენ, ჰიდრატაციისთვის დიდი რაოდენობით წყლის მიღებას არ საჭიროებენ. როგორც წესი, ჩვილები ცოცხალი ხილის ფაფებისა და მოხარშული ბურღულეულის ყოველდღიური მიღებით ორგანიზმში სითხის მარაგს მარტივად ივსებენ.

აღნიშნული რეკომენდაციები ყოველდღიური რუტინისთვის არის გათვალისწინებული. ბუნებრივია, მიღებული წყლის რაოდენობა ყოველთვის ერთი და იგივე არ უნდა იყოს. ბევრი რამ არის დამოკიდებული გარემოს ტემპერატურაზე, ასევე პატარას აქტივობის ხარისხზე. თუ თქვენი ბავშვი პარკში დარბის ან გარეთ მაღალი ტემპერატურაა, აუცილებელია ბავშვს წყალი თამაშის დაწყებამდე და მისი დასრულების შემდეგაც მიაწოდოთ. ცხელ, მზიან ამინდში სითხის დანაკარგი გაცილებით მეტია, რის გამოც ბავშვისთვის მიცემული წყლის დღიური დოზა აუცილებლად უნდა გაზარდოთ.

მივცეთ თუ არა ბავშვს წყლის ნაცვლად რძე ან ხილის წვენი?

რძესა და ხილის წვენს ორგანიზმისთვის ძალიან ბევრი სარგებლის მოტანა შეუძლია, მაგრამ როდესაც ჰიდრატაციაზე ვსაუბრობთ, წყალი საუკეთესო არჩევანია. თუ ბავშვი წყლის მიღებაზე უარს გეუბნებათ, სითხე მცირეოდენი ცირცელით ან კიტრის წვენით გაამდიდრეთ, რათა უფრო არომატული და სასიამოვნო დასალევი გახდეს. თუ თქვენი პატარა ძროხის რძეს ეტანება, რომელიც კალციუმითა და სხვა სასარგებლო მინერალებით არის გაჯერებული, 1-დან 9 წლამდე დღიურად მხოლოდ 2 ჭიქა რძის დალევის ნება უნდა მისცეთ. ხილის წვენები ბავშვს მხოლოდ ნატურალური სახით უნდა მიაწოდოთ. არ აქვს მნიშვნელობა წვენი ნატურალურია თუ არა, 1-დან 6 წლამდე ასაკის ბავშვმა დღიურად 180 მილილიტრზე მეტი ხილის წვენი არ უნდა დალიოს. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც გვაქვს მწვავე სურდო ან მწვავე ბაქტერიული ინფექცია, შვიდი-თოთხმეტი დღე სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი არის არაჩვეულებრივი პრეპარატი,“ - ქეთი გოცაძე

„როდესაც  გვაქვს მწვავე სურდო ან მწვავე ბაქტერიული ინფექცია, შვიდი-თოთხმეტი დღე სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი არის არაჩვეულებრივი პრეპარატი,“ - ქეთი გოცაძე

​ოტორინოლარინგოლოგი ქეთი გოცაძე მედიკამენტოზური რინიტის პრობლემაზე საუბრობს, რომელიც საკმაოდ ბევრ ადამიანს აწუხებს. მისი თქმით, სისხლძარღვთა შემავიწროვებელზე დამოკიდებულება სერიოზული პრობლემაა:

„მედიკამენტოზური რინიტი საკმაოდ გავრცელებულია, ეს არის სისხლძარღვთა შემავიწროვებელზე დამოკიდებულება. ეს პრეპარატები ძალიან დიდი რაოდენობით არის აფთიაქში. ამას აქვს არაჩვეულებრივი თავისი მოხმარების ნიშა. მოხმარების ნიშის იქით ბოროტად გამოყენება, რა თქმა უნდა, იწვევს დამოკიდებულებას. პაციენტს უჭირს ცხვირით სუნთქვა, ამიტომ ის იყენებს ამ სპრეის და ხდება მასზე დამოკიდებული. არსებობს ლოკალურად ცხვირის წვეთზე დამოკიდებულების დიაგნოზი. ეს არის ქრონიკული რინიტის ერთ-ერთი სახე. პაციენტს არანაირი სხვა თანმხლები პათოლოგია არ აქვს და გატაცებულია ამ წვეთებით. ერთხელ რომ ჩაიწვეთა და ნახა, რომ კარგად სუნთქავს, მერე თავისი ძველი სუნთქვა უკვე აღარ აკმაყოფილებს.“

​ქეთი გოცაძის თქმით, მწვავე სურდოს ან ბაქტერიული ინფექციის დროს სისხლძარღვთა შემავიწროვებლების გამოყენება საკმაოდ ეფექტიანია, თუმცა ეს კანონზომიერი უნდა იყოს:

„როდესაც ჩვენ გვაქვს მწვავე სურდო ან მწვავე ბაქტერიული ინფექცია, შვიდი-თოთხმეტი დღე სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი არის არაჩვეულებრივი პრეპარატი. ეს იწვევს რას? ​ცხვირიდან სუნთქვის გაუმჯობესებას. სავალები უნდა იყოს ბუნებრივად გახსნილი, რომ თუ დაავადება მიმდინარეობს ძლიერი ცხვირის გაჭედვით, არ განვითარდეს სინუსიტი და ოტიტი. როდესაც ორი კვირა გაივლის და პრეპარატი თავის საქმეს ამოწურავს, მისი გამოყენება აღარ არის საჭირო. თვითონ ამ პრეპარატს ადგილობრივად აქვს ძალიან ბევრი უარყოფითი მოქმედება. თუ ვერ სუნთქავთ, ეს პერიოდი უნდა გადალახოთ. ეს მარტო მედიკამენტზე დამოკიდებულება არ არის, ეს არის ფსიქოლოგიური დამოკიდებულებაც. შეუძლებელია პაციენტს უთხრა, რომ არ შეგიძლია ცხვირით სუნთქვა, ისუნთქეო, მაგრამ თუ ფსიქოლოგიურად განაწყობ თავს, გადალახავ დამოკიდებულებას. რაღაც პერიოდი იქნება გაჭირვება. სურდოს დროსაც გვიჭირს ერთი დღე, ორი დღე. თუ არ მიეხმარე საკუთარ თავს, ვერაფერს მიაღწევ. არსებობს ქრონიკული დაავადებები, რომლებიც ქრონიკულად იწვევს ცხვირის გაჭედვას, მაშინ ამ ქრონიკული დაავადების მკურნალობამდე მივდივართ.“

„არსებობს მედიკამენტოზური რინიტები, რომლებიც ზოგადად​ მიღებული წამლებისგან  შეიძლება იყოს განვითარებული. მაგ. ასპირინის ჯგუფი, კარდიომაგნილს ყველა ღებულობს, კარდიო ასპირინს. წნევის დამწევი საშუალებები, ანტიდეპრესანტები, ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებები, ეს პრეპარატები ხშირად იწვევს რინიტს. პაციენტი მოდის, ცხვირის სპრეიზეა დამოკიდებული და აღმოჩნდება, რომ ჩასახვის საწინააღმდეგო აბებს იღებს. ამ შემთხვევაში მთავარი არის დიაგნოზი. როდესაც დიაგნოზს ვსვამთ, მერე მართვა გაცილებით ადვილია,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ქეთი გოცაძე ტელეკომპანია რუსთავი 2-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად