Baby Bag

რა რაოდენობის წყალი უნდა დალიოს დღის განმავლობაში მცირეწლოვანმა ბავშვმა?

რა რაოდენობის წყალი უნდა დალიოს დღის განმავლობაში მცირეწლოვანმა ბავშვმა?

ჰიდრატაციის მაღალ ხარისხს და წყლის საკმარისი რაოდენობით მიღებას ბავშვის ზრდისა და ნორმალური განვითარებისთვის უდიდესი მნიშვნელობა ​აქვს. ჩვილებს სითხის მარაგის შევსება მხოლოდ ფორმულის ან დედის რძის მიღებითაც შეუძლიათ. ერთი წლის ასაკიდან ბავშვს წყლის საკმარისი რაოდენობით მიღება აუცილებლად ესაჭიროება, რათა სრულფასოვნად განვითარება შეძლოს.

ჰიდრატაციის მნიშვნელობა

ალბათ, შეგიმჩნევიათ, რომ სირბილის ან თამაშის დროს პატარების ორგანიზმი დიდი რაოდენობით ოფლს გამოყოფს. მოზრდილების მსგავსად, მცირეწლოვან ბავშვებსაც დაკარგული სითხის მარაგის ხელახალი შევსება აუცილებლად ესაჭიროებათ. ჰიდრატაცია ჩვენს ორგანიზმს გადახურებისგან იცავს, გარდა ამისა, წყლის საკმარისი რაოდენობით მიღება თირკმლისა და საშარდე სისტემის ინფექციების პრევენციისთვის აუცილებელია. ბავშვის ორგანიზმს ნორმალური ფუნქციონირებისთვის სითხის მარაგის მუდმივი შევსება სჭირდება. მიუხედავად იმისა, რომ სითხის მიღება პატარას რძის ან ხილის წვენის სახითაც შეუძლია, კუნთებისა და ტვინის გამართული მუშაობისთვის წყალი შეუცვლელ როლს ასრულებს.

რა რაოდენობის წყალი უნდა დალიოს მცირეწლოვანმა ბავშვმა?

ერთი წლის ბავშვმა დღის მანძილზე 200-240 მილილიტრი წყალი უნდა მიიღოს, ორი წლის ბავშვმა 400-480 მილილიტრი. ყოველწლიურად პატარამ მიღებული წყლის დღიური დოზა 240 მილილიტრით უნდა გაზარდოს. ჩვილი ბავშვები, რომლებიც ჯერ კიდევ დედის რძეს ან ფორმულას მიირთმევენ, ჰიდრატაციისთვის დიდი რაოდენობით წყლის მიღებას არ საჭიროებენ. როგორც წესი, ჩვილები ცოცხალი ხილის ფაფებისა და მოხარშული ბურღულეულის ყოველდღიური მიღებით ორგანიზმში სითხის მარაგს მარტივად ივსებენ.

აღნიშნული რეკომენდაციები ყოველდღიური რუტინისთვის არის გათვალისწინებული. ბუნებრივია, მიღებული წყლის რაოდენობა ყოველთვის ერთი და იგივე არ უნდა იყოს. ბევრი რამ არის დამოკიდებული გარემოს ტემპერატურაზე, ასევე პატარას აქტივობის ხარისხზე. თუ თქვენი ბავშვი პარკში დარბის ან გარეთ მაღალი ტემპერატურაა, აუცილებელია ბავშვს წყალი თამაშის დაწყებამდე და მისი დასრულების შემდეგაც მიაწოდოთ. ცხელ, მზიან ამინდში სითხის დანაკარგი გაცილებით მეტია, რის გამოც ბავშვისთვის მიცემული წყლის დღიური დოზა აუცილებლად უნდა გაზარდოთ.

მივცეთ თუ არა ბავშვს წყლის ნაცვლად რძე ან ხილის წვენი?

რძესა და ხილის წვენს ორგანიზმისთვის ძალიან ბევრი სარგებლის მოტანა შეუძლია, მაგრამ როდესაც ჰიდრატაციაზე ვსაუბრობთ, წყალი საუკეთესო არჩევანია. თუ ბავშვი წყლის მიღებაზე უარს გეუბნებათ, სითხე მცირეოდენი ცირცელით ან კიტრის წვენით გაამდიდრეთ, რათა უფრო არომატული და სასიამოვნო დასალევი გახდეს. თუ თქვენი პატარა ძროხის რძეს ეტანება, რომელიც კალციუმითა და სხვა სასარგებლო მინერალებით არის გაჯერებული, 1-დან 9 წლამდე დღიურად მხოლოდ 2 ჭიქა რძის დალევის ნება უნდა მისცეთ. ხილის წვენები ბავშვს მხოლოდ ნატურალური სახით უნდა მიაწოდოთ. არ აქვს მნიშვნელობა წვენი ნატურალურია თუ არა, 1-დან 6 წლამდე ასაკის ბავშვმა დღიურად 180 მილილიტრზე მეტი ხილის წვენი არ უნდა დალიოს. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ყველაზე საგანგაშო არის მუცლის შემაწუხებელი ტკივილი, რომელიც არ გადის და მატულობს" - დავით მახათაძე

,,ყველაზე საგანგაშო არის მუცლის შემაწუხებელი ტკივილი, რომელიც არ გადის და მატულობს" - დავით მახათაძე

მუცლის ტკივილის შემთხვევაში, როდის უნდა მიმართოს მშობელმა ექიმს და დასაშვებია თუ არა თვითნებურად მედიკამენტების გამოყენება - ამის შესახებ ბავშვთა გასტროენტეროლოგმა, დავით მახათაძემ ,,პირველი არხის" გადაცემაში ,,პირადი ექიმი მარი მალაზონია" ისაუბრა.

,,თუ ბავშვს მუცელი სტკივა, ის არის მუდმივი და ძალიან შემაწუხებელი, მშობელმა მაქსიმალურად დროულად უნდა მიმართოს ექიმს, რადგან ყველაზე მნიშვნელოვანია, გაიმიჯნოს ქირურგიული და არაქირურგიული პათოლოგია. შესაძლოა, ეს ყველაფერი დაემთხვას ახალი წლის დღეებს, მაგრამ არც ამ დღეებშია გამორიცხული, ბავშვს განუვითარდეს ისეთი დაავადება, როგორიცაა არის, ვთქვათ, მწვავე აპენდიციტი. ამიტომ, თუ მუცლის ტკივილი არ სრულდება, კატეგორიულად და აუცილებლად უნდა ჩაერიოს ექიმი.

მედიკამენტების გამოყენება დიდი რისკია. როდესაც ექიმი გასინჯავს ბავშვს, ის ურჩევს მშობელს, უნდა გამოიყენოს გამაყუჩებელი თუ სხვა გზა არის საჭირო. არ უნდა დავიწყოთ ტკივილგამაყუჩებლით მუცლის ძლიერი და შემაწუხებელი ტკივილის დროს. რაც შეეხება ღებინებას - თავდაპირველად, რა თქმა უნდა, უნდა დავიწყოთ ბავშვისთვის სითხის მიცემა; ვთქვათ, გაზგასული მინერალური წყლის და დავაკვირდეთ, რამდენად იღებს ის სითხეს. თუ ბავშვს სითხე ერგება და ღებინების ინტენსივობა თანდათან მცირდება, ეს ნიშანია იმისა, რომ აქ არაფერი განსაკუთრებული და სერიოზული არ ხდება. უბრალოდ, ბავშვს სჭირდება დაკვირვება, დიეტა და მშობელი უნდა მოიქცეს იმის მიხედვით, თუ როგორ განვითარდება მოვლენები - იქნება თუ არა საჭირო ექიმთან დაკავშირება. ყველაზე საგანგაშო არის მუცლის შემაწუხებელი ტკივილი, რომელიც არ გადის და მატულობს.

ღებინება საგანგაშო ხდება მაშინ, როდესაც ის არ სრულდება და ბავშვი ვერ ახერხებს ვერანაირი სითხის მიღებას. ეს პირდაპირი ნიშანია იმისა, რომ აუცილებლად უნდა მივმართოთ ექიმს. თუ ბავშვს მუცლის ტკივილი აქვს და თან მას არ აქვს კუჭის მოქმედება, ამ მომენტსაც აუცილებლად უნდა მიექცეს ყურადღება. როდესაც მშობელი აღმოაჩენს, რომ რამდენიმე დღეა, მის შვილს არ ჰქონია კუჭის მოქმედება, როცა, ჩვეულებრივ, ამ მხრივ მას პრობლემები არ ჰქონია, ესეც საგანგაშო სინდრომია და პირდაპირი მინიშნებაა იმისა, რომ მან უნდა მიმართოს ექიმს", - აღნიშნა დავით მახათაძემ.

წყარო: ,,პირადი ექიმი მარი მალაზონია"

წაიკითხეთ სრულად