Baby Bag

თუ ასეთ წარმონაქმნს საკუთარ ან თქვენი პატარას სხეულზე შეამჩნევთ - ექიმის გაფრთხილება!!!

თუ ასეთ წარმონაქმნს საკუთარ ან თქვენი პატარას სხეულზე შეამჩნევთ - ექიმის გაფრთხილება!!!

როგორ გამოვიცნოთ ბორელიოზი-დაავადება, რომელიც ტკიპებს გადააქვთ? - აღნიშნულ თემაზე ექიმი თამარ ობგაიძე ​საუბრობს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

„ფოტოზე ბეჭდისებრ ლაქას ხედავთ. თუ ასეთ წარმონაქმნს საკუთარ ან თქვენი პატარას სხეულზეც ამჩნევთ, ნიშნავს, რომ ექიმს გადაუდებლად უნდა მიმართოთ. ასეთი ტიპის ლაქა ბორელიოზისათვისა დამახასიათებელი.

და სანამ მზიანი, ცხელი დღეები და ქალაქგარეთ დასვენების პერიოდი საბოლოოდ გასულა, ამ დაავადებაზეც მოგითხრობთ.

იგი 1975 წელს იქნა აღწერილი აშშ-ში ალენ სტირის მიერ, 1982 წელს ისიც დადგინდა, რომ მას მიკროორგანიზმი, სახელად Borrelia burgdorferi იწვევს. დაავადებას ბორელიოზი ანუ ლაიმის დაავადება ეწოდა. 

სხვათა შორის იგივე გამომწვევი ალპებში 5300 წლის წინ დაღუპული ადამიანის ნაშთებშიც იქნა ნაპოვნი, რაც იმას ნიშნავს, რომ ეს მიკროორგანიზმი კაცობრიობასავით ძველია.

ბორელია ადამიანის ორგანიზმში ტკიპის კბენის შემდეგად ხვდება. ის ტკიპის სანარეწყვე ჯირკვლებშია დაბანაკებული.

დაავადების დასაწყისი კანზე სპეციფიური გამოვლინებით იწყება. ტკიპის კბენის ადგილზე ჩნდება დამახასითებელი ე.წ. ბეჭდისებრი, მრგვალი, წითელი ლაქა ღია ფერის ცენტრით, რასაც შესაძლოა თან ახლდეს გაციების ნიშნები - ცხელება, ცხვირიდან გამონადენი, კუნთების ტკივილი. 

ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ დიაგნოზი სწორედ ამ ეტაპზე დაისვას და მკურნალობაც დროულად დაიწყოს. წინააღმდეგ შემთხვევაში დაავადება პროგრესირებს და ვლინდება 

შესაძლებელია გამოვლინდეს წითელი ფერის ლაქები-ერითემა სხეულის სხვადასხვა უბანზე (მიგრირებადი ერითემა,) სახსრების, გულის, ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის დაავადებები, მათ შორის მენინგიტიც. 

დაავადების დიაგნოზი სპეციალური, სეროლოგიური კვლევის საფუძველზე ისმება, რაც ბორელიას საწინააღმდეგო ანტსიხეულების სისხლში გამოვლენას ემყარება. მკურნალობა კი ანტიბიოტიკებით ხდება.

რა უნდა გვახსოვდეს?

ტკიპის საღმოჩენისას, ის არ უნდა მოაძროთ. დაადეთ ზეთით გაჟღენთილი საფენი და აცადეთ, რომ კანი კარგად გაიჟღინთოს. ზეთი ტკიპას მოძრაობის უნარს უკარგავს და მისი ხრახნისსებრი მოძრაობით ფრთხილად მოძრაობა კანიდან ადვილია. 

თუ კანში ტკიპას თავი დარჩა, ჩათვალეთ, ის ვერ მოაცილეთ უსაფრთხოდ, რადგან ბორელიები სანრეწყვე ჯირკვლებში, თავის არეში ბინადრობენ. ასეთ შემთხვევაში უახლოეს კლინიკას რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მიაკითხოთ, რათა ექიმმა სრულად მოაცილოს ტკიპა.

და კიდევ, თუ სოფლად, ტყეში ან მინდვრებში სეირნობისას ბავშვს ისეთი სამოსი ჩააცვით, რაც მის სხეულს დააფარავს, რაც ტკიპას სხეულზე მოხვედრას თვიდან აგაცილებთ,“ - აღნიშნავს პედიატრი. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც გვაქვს მწვავე სურდო ან მწვავე ბაქტერიული ინფექცია, შვიდი-თოთხმეტი დღე სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი არის არაჩვეულებრივი პრეპარატი,“ - ქეთი გოცაძე

„როდესაც  გვაქვს მწვავე სურდო ან მწვავე ბაქტერიული ინფექცია, შვიდი-თოთხმეტი დღე სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი არის არაჩვეულებრივი პრეპარატი,“ - ქეთი გოცაძე

​ოტორინოლარინგოლოგი ქეთი გოცაძე მედიკამენტოზური რინიტის პრობლემაზე საუბრობს, რომელიც საკმაოდ ბევრ ადამიანს აწუხებს. მისი თქმით, სისხლძარღვთა შემავიწროვებელზე დამოკიდებულება სერიოზული პრობლემაა:

„მედიკამენტოზური რინიტი საკმაოდ გავრცელებულია, ეს არის სისხლძარღვთა შემავიწროვებელზე დამოკიდებულება. ეს პრეპარატები ძალიან დიდი რაოდენობით არის აფთიაქში. ამას აქვს არაჩვეულებრივი თავისი მოხმარების ნიშა. მოხმარების ნიშის იქით ბოროტად გამოყენება, რა თქმა უნდა, იწვევს დამოკიდებულებას. პაციენტს უჭირს ცხვირით სუნთქვა, ამიტომ ის იყენებს ამ სპრეის და ხდება მასზე დამოკიდებული. არსებობს ლოკალურად ცხვირის წვეთზე დამოკიდებულების დიაგნოზი. ეს არის ქრონიკული რინიტის ერთ-ერთი სახე. პაციენტს არანაირი სხვა თანმხლები პათოლოგია არ აქვს და გატაცებულია ამ წვეთებით. ერთხელ რომ ჩაიწვეთა და ნახა, რომ კარგად სუნთქავს, მერე თავისი ძველი სუნთქვა უკვე აღარ აკმაყოფილებს.“

​ქეთი გოცაძის თქმით, მწვავე სურდოს ან ბაქტერიული ინფექციის დროს სისხლძარღვთა შემავიწროვებლების გამოყენება საკმაოდ ეფექტიანია, თუმცა ეს კანონზომიერი უნდა იყოს:

„როდესაც ჩვენ გვაქვს მწვავე სურდო ან მწვავე ბაქტერიული ინფექცია, შვიდი-თოთხმეტი დღე სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი არის არაჩვეულებრივი პრეპარატი. ეს იწვევს რას? ​ცხვირიდან სუნთქვის გაუმჯობესებას. სავალები უნდა იყოს ბუნებრივად გახსნილი, რომ თუ დაავადება მიმდინარეობს ძლიერი ცხვირის გაჭედვით, არ განვითარდეს სინუსიტი და ოტიტი. როდესაც ორი კვირა გაივლის და პრეპარატი თავის საქმეს ამოწურავს, მისი გამოყენება აღარ არის საჭირო. თვითონ ამ პრეპარატს ადგილობრივად აქვს ძალიან ბევრი უარყოფითი მოქმედება. თუ ვერ სუნთქავთ, ეს პერიოდი უნდა გადალახოთ. ეს მარტო მედიკამენტზე დამოკიდებულება არ არის, ეს არის ფსიქოლოგიური დამოკიდებულებაც. შეუძლებელია პაციენტს უთხრა, რომ არ შეგიძლია ცხვირით სუნთქვა, ისუნთქეო, მაგრამ თუ ფსიქოლოგიურად განაწყობ თავს, გადალახავ დამოკიდებულებას. რაღაც პერიოდი იქნება გაჭირვება. სურდოს დროსაც გვიჭირს ერთი დღე, ორი დღე. თუ არ მიეხმარე საკუთარ თავს, ვერაფერს მიაღწევ. არსებობს ქრონიკული დაავადებები, რომლებიც ქრონიკულად იწვევს ცხვირის გაჭედვას, მაშინ ამ ქრონიკული დაავადების მკურნალობამდე მივდივართ.“

„არსებობს მედიკამენტოზური რინიტები, რომლებიც ზოგადად​ მიღებული წამლებისგან  შეიძლება იყოს განვითარებული. მაგ. ასპირინის ჯგუფი, კარდიომაგნილს ყველა ღებულობს, კარდიო ასპირინს. წნევის დამწევი საშუალებები, ანტიდეპრესანტები, ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებები, ეს პრეპარატები ხშირად იწვევს რინიტს. პაციენტი მოდის, ცხვირის სპრეიზეა დამოკიდებული და აღმოჩნდება, რომ ჩასახვის საწინააღმდეგო აბებს იღებს. ამ შემთხვევაში მთავარი არის დიაგნოზი. როდესაც დიაგნოზს ვსვამთ, მერე მართვა გაცილებით ადვილია,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ქეთი გოცაძე ტელეკომპანია რუსთავი 2-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად