Baby Bag

რა იწვევს ორსულობის დროს კენჭებს თირკმელში და არსებობს თუ არა ნაყოფში კენჭის გაჩენის შემთხვევები?

რა იწვევს ორსულობის დროს კენჭებს თირკმელში და არსებობს თუ არა ნაყოფში კენჭის გაჩენის შემთხვევები?
რა იწვევს ორსულობის დროს თირკმელში კენჭებს და არსებობს თუ არა ნაყოფში კენჭის გაჩენის შემთხვევები? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა უროლოგი ეკა უგულავა.
- ზოგადად, თირკმლის, ნაღველის კენჭოვან დაავადებებზე რომ ვისაუბროთ.
- შარდკენჭოვანი დაავადება - შარდგამომყოფი სისტემის და შარდის ბუშტის დაავადება, რომლის დროსაც მათში გროვდება კენჭები.
გამომწვევი მიზეზებია:
1) ნივთიერებათა ცვლის დარღვევა;
2) საშარდე სისტემის ანთებითი პროცესები;
3) შარდის პასაჟის დარღვევა, ანატომიური პათოლოგიებით გამოწვეული;
4) გარკვეული პრეპარატების მიღება;
5) ცხელი კლიმატის პირობებში ცხოვრება.
სიმპტომები, რომელთა გამოვლენის შემთხვევაშიც უნდა მიმართოთ სპეციალისტს:
უცაბედი ძლიერი ტკივილი წელ-ზურგის არეში, შარდის ბუშტის მიდამოში, გახშირებული და მტკივნეული შარდვა, საერთო სისუსტე, ღებინება, სისხლიანი შარდვა, ზოგჯერ ტემპერატურის მატება.
დიაგნოსტიკა:
1) საშარდე სისტემის ექოსკოპია; 
2) შარდისა და სისხლის საერთო ანალიზი 
3) საშარდე სისტემის კომპიუტერული ტომოგრაფია კონტრასტით.
მკურნალობა

  • მცირე ზომის კენჭების შემთხვევაში - მედიკამენტოზური მკურნალობა;
  • დისტანციური ლითოტრიფსია - 2 სმ-მდე ზომის კენჭების შემთხვევაში;
  • კენჭების ექსტრაქცია შარდსაწვეთიდან ინსტრუმენტებით;
  • პერკუტანეული ნეფროლითოლაპაქსია;
  • ქირურგიული მეთოდი - ღია წესით ოპერაცია.
- რა იწვევს კენჭებს თირკმელში ორსულობის დროს?
- ორსულობის დროს თირკმელი გაორმაგებული დატვირთვით მუშაობს. ნეფროლითიაზი ორსულებში საკმაოდ ხშირად გვხვდება. ყველაზე ხშირი გამომწვევი მიზეზია უროდინამიკის დარღვევა (ნაყოფის ზეწოლა თირკმლის შარდსაწვეთებზე), ასევე ორსულის ორგანიზმში მიმდინარე მეტაბოლური ცვლილებები.
- როგორ ხდება თირკმლის კენჭოვანი დაავადებების მკურნალობა ოსრულებში?
- ორსულში კენჭის აღმოჩენის შემთხვევაში აუცილებელია აქტიური დაკვირვება და მეთვალყურეობა, რადგან პიელონეფრიტის (თირკმლის ანთების) ჩამოყალიბების შემთხვევაში არსებულმა შეიძლება გავლენა იქონიოს ნაყოფზე. კენჭების დაახლოებით 70%-ის გამოძევება ხდება მედიკამენტოზური მკურნალობით, ჩარევის გარეშე. თუ კენჭი დიდი ზომისაა, უმეტეს შემთხვევაში ხდება შარდსაწვეთში სტენტის ჩაყენება და უროდინამიკის აღდგენა, სტენტის ამოღება ხდება მშობიარობის შემდგომ პერიოდში და გრძელდება შესაბამისი მკურნალობა.
- არსებობს თუ არა ნაყოფში კენჭის გაჩენის შემთხვევები?
- ნაყოფში კენჭები ფიქსირდება იშვიათ შემთხვევაში. მე პირადად მქონია მხოლოდ ერთი შემთხვევა, მათ მკურნალობას განაგრძობენ ბავშვთა ნეფროლოგები და უროლოგები.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

შეიძლება დაინტერესდეთ

ჭამის დროს 500 მლ წყლის დალევა წონაში კლებას უწყობს ხელს

ჭამის დროს 500 მლ წყლის დალევა წონაში კლებას უწყობს ხელს

ექიმი გიორგი ღოღობერიძე საკვების მიღების დროს წყლის დალევაზე საუბრობს.

„კუჭი მთელი დღის განმავლობაში წარმოქმნის 1 400-1 500 მლ-მდე კუჭის წვენს, სადაც არის:

მარილმჟავა, რომელიც ანადგურებს კუჭში მოხვედრილ ყველანაირ პათოგენს, მიკრობს, მეორე მხრივ, იწვევს საკვებში არსებული ცილების დენატურაციას, გაშლას და მესამე მხრივ, ააქტიურებს კუჭში არსებულ სხვა ფერმენტებს;

1. კუჭის ლიპაზა;

2. კუჭის პეპსინი, რომელიც ცილებს შლის.

თუ ჩვენ საკვების მიღების დროს დავლევთ წყალს, ეს შეაფერხებს მარილმჟავის აქტივობას?

თუ კუჭს შიგნიდან შევხედავთ, დავინახავთ, რომ საკვების მოხვედრის შემდეგ კუჭი დაიწყებს მარილმჟავის გამოყოფას. როგორც კი მარილმჟავა იმოქმედებს საკვებზე, დაახლოებით 4 საათის განმავლობაში დაიწყება მონელება. თუ ადამიანი ამ დროს დალევს წყალს, თითქოს ერთი შეხედვით მიღებულმა წყალმა ეს მჟავა უნდა განაზავოს, მაგრამ არა. ჩვენ კუჭის ქვედა ნახევარში, ახლოს წვრილ ნაწლავთან გვაქვს პატარა სექცია, რომელსაც ჰქვია ანტრუმი. ის მაშინვე გრძნობს, რომ კუჭში მჟავიანობა საკმარისი არ არის, დაიწყებს სპეციალური G უჯრედებით გასტრინის გამოყოფას, ეს გასტრინი გადავა სისხლში, იმოქმედებს კუჭის სხეულზე და აიძულებს მას, რომ კიდევ თავიდან, ახალი ულუფა დაამატოს მარილმჟავისა“.

მისი თქმით, საკვების მიღების დროს წყლის დალევა არ არის პრობლემა, მჟავიანობა არ განზავდება, თუ ადამიანი ჯანმრთელი და მისი კუჭი ნორმალურია. ასევე, ჩვენ ისედაც ვიღებთ ისეთ საკვებს, რომელშიც ძალიან ბევრი წყალია, მაგალითად, ფორთოხალი, ანანახი, ჟოლო(87% წყალი), საზამთრო, ნესვი(90% წყალი), თუმცა ადამიანს მათი მონელება არ უძნელდება.

აქ საუბარი იყო მხოლოდ ჯანმრთელ ადამიანზე, რომელსაც დაავადებები არ აწუხებს.

„მაგრამ თუ ჩვენ ვსაუბრობთ მოხუც ადამიანზე, რომელსაც უჭირს კუჭში მჟავიანობის შენარჩუნება, ვისაც აწუხებს ატროფიული გასტრიტი, ან ვინც სვამს კუჭში მჟავიანობის დამაქვეითებელ მედიკამენტებს, ამ შემთხვევაში, მართლაც შეიძლება საკვების მიღების დროს წყლის დალევამ გამოიწვიოს მჟავიანობის განზავება და საკვების მონელების შეფერხება. ასევე, თუ თქვენ გაწუხებთ გასტროეზოფაგური რეფლუქსი, ჭამის დროს წყლის დალევა გულძმარვას გამოიწვევს.

ძალიან პატარა კვლევა იყო ჩატარებული, რომლის განმავლობაშიც ნახეს, რომ როცა ადამიანი საკვების მიღების დროს წყალს სვამდა(500 მლ), აღენიშნებოდათ წონის კლება. წყლის სმის დროს ჩვენ სიმაძღრის შეგრძნება გვრჩება, აქედან გამომდინარე მეტ საკვებს აღარ ვიღებთ, შესაბამისად საკვების მიღების დროს წყლის დალევამ შეიძლება დაგვიქვეითოს მადა. ამასთან, კიდევ ერთი სარგებელი არის შეკრულობის პრობლემის მოგვარება.“

ექიმი გვირჩევს, თუკი ჩვენ საკვების მიღების დროს წყალს ვსვამთ, შევეცადოთ, რომ წყალი არ იყოს ძალიან ცივი. 

წყარო: ​,,მთავარი დიაგნოზი''

წაიკითხეთ სრულად