Baby Bag

„ნიუ ჰოსპიტალსში“ გულის თანდაყოლილი მანკის დიაგნოსტირება ნაყოფის დონეზეა შესაძლებელი - სასარგებლო ინფორმაცია მომავალი მშობლებისთვის

„ნიუ ჰოსპიტალსში“ გულის თანდაყოლილი მანკის დიაგნოსტირება ნაყოფის დონეზეა შესაძლებელი - სასარგებლო ინფორმაცია მომავალი მშობლებისთვის

გულის თანდაყოლილი პათოლოგიები გულის სტრუქტურის დარღვევაა, რომლითაც ბავშვი იბადება. მისი ჩამოყალიბება ძირითადად ორსულობის პირველი 6-8 კვირის განმავლობაში ხდება. გულის თანდაყოლილი მანკით დაავადებულების 20%-25%-ს ინტერვენციული ან ქირურგიული ჩარევა სიცოცხლის პირველი წლის განმავლობაში სჭირდებათ.

თემის ირგვლივ ​MOMSEDU.GE-ს რესპონდენტი „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ბავშვთა კარდიოლოგიის სამსახურის უფროსი კარდიოლოგი ეკატერინე კაპანაძეა.

- რა შეიძლება იყოს გულის თანდაყოლილი პათოლოგიების გამომწვევი მიზეზი?

ეკატერინე კაპანაძე: „გულის თანდაყოლილი პათოლოგიების ჩამოყალიბება ორსულობის პირველ კვირებში ხდება, ამდენად, რაიმე ზეგავლენას ამ პერიოდში განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭება. ორსულობის დაგეგმვისას მშობლებმა აუცილებლად უნდა აკრძალონ მავნე ჩვევები, უშუალოდ ორსულობის პერიოდში კი, განსაკუთრებული ყურადღება გვმართებს თუნდაც მედიკამენტების მიღებისას, ნაყოფში გულის თანდაყოლილი მანკის განვითარება აკნეს სამკურნალო პრეპარატმაც კი შეიძლება გამოიწვიოს. ამასთან, მნიშვნელოვანია გენეტიკური ფაქტორი, თუ რომელიმე მშობელს ჰქონდა გულის თანდაყოლილი მანკი, დედა მაღალი რისკის ორსულად ითვლება, შესაბამისად, საჭიროა მისი გამოკვლევა - მანკის გამორიცხვა ან დადგენა ორსულობის პერიოდში.

„ნიუ ჰოსპიტალსში“ გულის თანდაყოლილი მანკის დიაგნოსტირება ნაყოფის დონეზეა შესაძლებელი. კვლევა ორსულობის 16-18 კვირიდან ტარდება და პათოლოგიის დროული და სწორი მართვისთვისაა აუცილებელი.

- რა სიმპტომები ახასიათებს დაავადებას?

ეკატერინე კაპანაძე: „გამოვლენა მნიშვნელოვნად დამოკიდებულია ბავშვის ასაკსა და მანკის სახეობაზე. მრავალი სახეობა არსებობს და შესაბამისად სიმპტომატიკა ძალიან განსხვავდება. მაგალითად, ჩვილობის ასაკში საყურადღებოა წონაში ნამატი და კვების პროცესის გახანგრძლივება, ჭირვეულობა, აჭრელებული კანი, სუნთქვის გახშირება, ოფლიანობა. ასევე ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი სიმპტომია, ხშირი ავადობა სასუნთქი გზების ინფექციებით. უკვე მოზრდილ ასაკში, როდესაც ბავშვი ფიზიკურად მეტად იტვირთება, ძირითადად ვლინდება ადვილად დაღლით, შესაძლოა ახლდეს გონების კარგვა, შეშუპება. ზოგჯერ ისეთი სიმპტომიც კი, როგორიც ყლაპვის გაძნელებაა, გულის თანდაყოლილ მანკზე მიგვითითებს. გართულებულ შემთხვევებში პათოლოგია შესაძლოა არამხოლოდ ბავშვთა ასაკში, არამედ მოზრდილობაშიც კი გამოვლინდეს.“

დიაგნოსტირებისთვის პირველადი კვლევის მეთოდები ელექტროკარდიოგრაფია და ექოკარდიოსკოპიაა. ზოგ შემთხვევაში დამატებითი კვლევების ჩატარებაა საჭირო, მაგალითად: დიაგნოსტიკური კათეტერიზაცია, მაგნიტურ-რეზონანსული კვლევა და კომპიუტერული ტომოგრაფია.

- რა მეთოდებს იყენებთ გულის თანდაყოლილი პათოლოგიების სამკურნალოდ?

ეკატერინე კაპანაძე: „მკურნალობა მანკის სახეობიდან გამომდინარე ხდება. ორ მეთოდს გამოვყოფდი, ესაა ენდოვასკულური მკურნალობა, რაც სისხლძარღვიდან მკურნალობას გულისხმობს. ამ შემთხვევაში ერთ-ერთი ცენტრალური სისხლძარღვიდან კათეტერის შეყვანით, სპეციალური მასალით ხდება გარკვეულ ხვრელების, სადინარების დახურვა ან შევიწროებული სისხლძარღვის გაფართოება. შესაბამისად, ბავშვს განაკვეთი არ აქვს და მხოლოდ ერთი დღის გატარება უწევს კლინიკაში. რამდენიმე თვეში შესაძლოა, სპორტულ აქტივობასაც კი დაუბრუნდეს.

მეორე მეთოდი გახლავთ კარდიოქირურგიული ჩარევა, რომლის მრავალი სახეობა არსებობს. გულის თანდაყოლილი მანკის მარტივი ფორმის შემთხვევაში, ქირურგიული გზით შესაძლოა პაციენტი სრულად განიკურნოს, რთული მანკების დროს კი შეიძლება რამდენიმე რთული კარდიოქირურგიული ჩარევის ჩატარება გახდეს საჭირო

პაციენტთა ნაწილს მკურნალობა საერთოდ არ სჭირდება. არის შემთხვევები, როდესაც პრობლემა ზრდასთან ერთად თავისით გვარდება, მაგალითად, თუ პატარა კუნთოვანი ხვრელი ერთ-ერთ ძგიდეზეა, შესაძლოა, ზრდასთან ერთად თავისით შეხორცდეს.

ნებისმიერ შემთხვევაში, იმისათვის რომ ბავშვს ხანგრძლივი და ხარისხიანი ცხოვრება ჰქონდეს, მნიშვნელოვანია დროული დიაგნოსტიკა და ექიმის ზედამხედველობა.

მაგალითად სჯობს კარდიოლოგიური კვლევა მანამდე დავგეგმოთ, სანამ პაციენტი სპორტით დაკავდება, ვიდრე შემდგომში პრობლემას გადავაწყდეთ. გამოვრიცხოთ პათოლოგიები და თამამად დავტვირთოთ შემდგომში

გულის თანდაყოლილი მანკების კარდიოქირურგია მაღალტექნოლოგიური დარგია, რომელსაც მუდმივი განვითარება სჭირდება.

„ნიუ ჰოსპიტალსი“ კი მუდმივად ზრუნავს ახალი ტექნოლოგიების დანერგვაზე ამასთან ერთად კვალიფიციურ ექიმთა გუნდს პროცესების ეფექტურად მართვის მრავალწლიანი გამოცდილება აქვს.

R. 

„დღენაკლულ ბავშვებს არტერიული ჰიპერტენზიის განვითარების მაღალი რისკი აქვთ“ - ინტერვიუ „ნიუ...
გულის შეძენილმა პათოლოგიებმა და არტერიულმა ჰიპერტენზიამ ბავშვთა ასაკში საგრძნობლად იმატა. პროცესს შეცვლილმა გარემო-პირობებმა, არაჯანსაღმა კვებამ და ფიზიკური აქტივობების ნაკლებობამ შეუწყო ხელი. ამას პო...
ყველაზე სრულყოფილი მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფი „ნიუ ჰოსპიტალსშია“
„ნიუ ჰოსპიტალსის“ რადიოლოგიის ცენტრი Siemens-ის წარმოების საქართველოში უახლესი, ყველაზე სრულყოფილი და მძლავრი მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფით აღიჭურვა და პაციენტებს უნიკალური შესაძლებლობების მქონე რა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მეშინოდა, რომ მეუღლე მიმატოვებდა, საკუთარ თავს ყოველდღიურად ვებრძოდი“ - სექსუალური პრობლემები მშობიარობის შემდგომი დეპრესიის დროს

„მეშინოდა, რომ მეუღლე მიმატოვებდა, საკუთარ თავს ყოველდღიურად ვებრძოდი“ - სექსუალური პრობლემები მშობიარობის შემდგომი დეპრესიის დროს

ყველასთვის ცნობილია, რომ ადამიანები ტრავმულ გამოცდილებაზე ერთმანეთისგან განსხვავებულად რეაგირებენ. ზოგიერთები საკუთარ თავში იკეტებიან, ნაწილს დეპრესია ტანჯავს, არიან ისეთებიც, ვისაც ყველაფრის მარტივად გადალახვა შეუძლია. ხშირად ხდება, რომ ტრავმული გამოცდილება და ხშირი უსიამოვნებები ადამიანებს სექსისადმი ინტერესს აკარგვინებს ან მისადმი სიძულვილით განაწყობს. ჩვენს სტატიაში ერთ-ერთი ქალბატონის ისტორიას გაგაცნობთ, რომელსაც მშობიარობის შემდგომი დეპრესიის გამო სექსის დროს უსიამოვნო ფსიქოსომატური სიმპტომები და ტკივილები აღენიშნებოდა. სექსუალური ცხოვრების ხარისხის მნიშვნელოვანმა დაქვეითებამ მას მეუღლესთან ურთიერთობაში სერიოზული პრობლემები შეუქმნა. ქალბატონის თქმით, ის განქორწინებაზეც ხშირად ფიქრობდა. საბოლოოდ მან მეუღლესთან ერთად აღნიშნულ პრობლემასთან წარმატებით გამკლავება და ჯანსაღი ოჯახური ურთიერთობების აღდგენა შეძლო.

„წარმოდგენა არ მქონდა, როგორ შეცვლიდა ბავშვის გაჩენა ჩემს ცხოვრებას. მეგონა, ყველაფერი არაჩვეულებრივად იქნებოდა, მაგრამ აღმოვაჩინე, რომ ამის წინასწარ პროგნოზირება შეუძლებელია.

ჩემი პირველი მშობიარობა რთული ნამდვილად არ ყოფილა, თუმცა დიდხანს გაგრძელდა. ბავშვის გაჩენიდან მალევე საცხოვრებელი ადგილი შევიცვალეთ და მეუღლის ოჯახთან ახლოს დავსახლდით. მე ყველა ჩემს ახლო მეგობარს დავშორდი და თავს მარტოსულად ვგრძნობდი, თუმცა, იმედი მქონდა, რომ ეს მალე გაივლიდა. როდესაც ჩვენი ვაჟი თვენახევრის გახდა, ჩემი მეუღლე სექსზე პირველად ალაპარაკდა. მე ამისთვის მორალურად მზად არ ვიყავი, თუმცა მისი სურვილი გავითვალისწინე და დავთანხმდი. ძალიან ვღელავდი, რის გამოც პროცესი ძალიან მტკივნეული იყო. მეუღლემ განიცადა, რომ ყველაფერი ასე ცუდად დასრულდა. რამდენიმე წარუმატებელი მცდელობის შემდეგ ექიმთან წავედი. მან მითხრა, რომ ყველაფერი რიგზე იყო. ექიმის თქმით, ტკივილი, შესაძლოა, ჯერ კიდევ შეუხორცებელ ნაკერებთან ყოფილიყო კავშირში. თუმცა, დამარწმუნა, რომ ძალიან მალე ყველაფერი გაივლიდა.

დრო გადიოდა, თუმცა სექსის დროს ტკივილი ისევ მაწუხებდა, რის გამოც ქმართან ურთიერთობას გავურბოდი. სექსუალური კავშირისთვის თავის ასარიდებლად ათასგვარ მიზეზს ვიფიქრებდი, დასაძინებლად ადრე ვწვებოდი, ბავშვს ვუვლიდი, სახლს ვალაგებდი. ჩემი მეუღლე ძალიან მიყვარდა, მაგრამ სექსი ტკივილს მაყენებდა, რის გამოც თავს საშინლად ცუდად ვგრძნობდი. ვხედავდი, რომ ჩვენი ქორწინება საფრთხის ქვეშ იყო. ჩვენს ვაჟზე ვღელავდი, რომელსაც, სავარაუდოდ, განქორწინებული მშობლები ეყოლებოდა. მეშინოდა, რომ მეუღლე მიმატოვებდა. საკუთარ თავს ყოველდღიურად ვებრძოდი.

მეუღლე ყველაფერს მოთმინებით იტანდა და ჩემს პრობლემას გაგებით ეკიდებოდა, თუმცა ერთ დღეს ჩვენ ერთმანეთთან საუბარი საერთოდ შევწყვიტეთ. თავს დამნაშავედ ვგრძნობდი. განვიცდიდი, რომ მას განწყობას ვუფუჭებდი. ყველაფერზე ვბრაზობდი და საკუთარ თავში ჩავიკეტე. ჩემთვის ყველა და ყველაფერი უცხო გახდა. პანიკური შეტევები დამეწყო. როდესაც ჩემი შვილი 3 წლის გახდა, ექიმთან წავედი და მის კაბინეტში ქვითინი დავიწყე. ვამბობდი, რომ არ ვიცოდი, ვინ ვიყავი. ექიმს ვუთხარი, რომ ვერ შევძელი დედისა და ცოლის ღირსეული როლის შესრულება. ჩემი მდგომაროების შეფასების შემდეგ ანტიდეპრესანტები დამინიშნეს და ფსიქოთერაპევტთან გამგზავნეს. ექიმმა მირჩია, რომ თერაპიის კურსებზე მეუღლესთან ერთადაც უნდა მევლო და მის გარეშეც. მე და ჩემმა ქმარმა გავაცნობიერეთ, რომ საქმე მშობიარობის შემდგომ მძიმე დეპრესიასთან გვქონდა, რომელიც ჩემზე, როგორც ფიზიკურად, ასევე ფსიქიკურად ზემოქმედებდა და სექსუალური ცხოვრების ხარისხსაც მიქვეითებდა.

თერაპიის დროს მივხვდი, რომ ჩემს ქმარს არამხოლოდ სექსი სურდა ჩემთან, მას ჩვენი ჩვეული სიახლოვე და ურთიერთობა ძალიან ენატრებოდა. ჩვენ ღამით პაემნებზე სიარული დავიწყეთ. ერთად ბევრ დროს ვატარებდით, თუმცა სექსი არ გვქონდა. მეუღლესთან ერთად ხშირად ვიცინოდი, საინტერესო თემებზე ვსაუბრობდით, საკუთარ ემოციებს და განცდებს ღიად გამოვხატავდით. ერთი წლის შემდეგ ვიგრძენი, რომ ნელ-ნელა საკუთარ თავს ვუბრუნდებოდი. მე და ჩემი მეუღლე არსებულ ვითარებას ერთად ვაფასებდით. ანტიდეპრესანტის დოზების შემცირების გადაწყვეტილებაც ერთობლივად მივიღეთ და მეორე ბავშვის ყოლაზეც დავფიქრდით. ჩვენი სექსუალური ცხოვრება კვლავ არაჩვეულებრივი გახდა.

ფიზიკური ჯანმრთელობა ჩვენს გონებასთან ძალიან ძლიერ კავშირშია. უსიამოვნო გამოცდილება ორგანიზმზე მრავალმხრივ ზემოქმედებს. ხშირად მტკივნეული ფიზიკური შეგრძნებების ნამდვილი მიზეზის დადგენა გვიჭირს. მეორე ბავშვის გაჩენის შემდეგ მე და ჩემს მეუღლეს პირველი სექსის ძალიან გვეშინოდა, თუმცა ყველაფერმა კარგად ჩაიარა. ჩვენ იმაზე უკეთესი სექსუალური ცხოვრება გვქონდა, ვიდრე წლების წინ, როდესაც ორივენი ბევრად ახალგაზრდები და ენერგიულები ვიყავით. სექსი კვალვ ჩვენი ცხოვრების განუყრელ და მნიშვნელოვან ნაწილად იქცა, რაც ძალიან მაბედნიერებს.

მომზადებულია​ Cosmo.ru​-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

წაიკითხეთ სრულად