Baby Bag

,,ძაღლის, კატის ან სხვა ნებისმიერი ცხოველის ნაკბენი ან ნაკაწრი ყოველთვის არის საფრთხის შემცველი, მათ შორის უკვე არსებულ ჭრილობაზე ცხოველის ნერწყვის მოხვედრა''

,,ძაღლის, კატის ან სხვა ნებისმიერი ცხოველის ნაკბენი ან ნაკაწრი ყოველთვის არის საფრთხის შემცველი, მათ შორის უკვე არსებულ ჭრილობაზე ცხოველის ნერწყვის მოხვედრა''

რა შემთხვევაში წარმოადგენს ცხოველის ნაკბენი საფრთხეს? - აღნიშნულ თემაზე MomsEdu.ge-ს რაბიოლოგი მანანა პაპავა ესაუბრა. 

რა შემთხვევაში წარმოადგენს საფრთხეს ძაღლის ან კატის ნაკბენი (თუნდაც ნაკაწრი) ბავშვისთვის?

ძაღლის, კატის ან სხვა ნებისმიერი ცხოველის ნაკბენი ან ნაკაწრი ყოველთვის არის საფრთხის შემცველი, მათ შორის უკვე არსებულ ჭრილობაზე ცხოველის ნერწყვის მოხვედრა. ძაღლის ან კატის ნაკბენი, განსაკუთრებით საშიშია თუ ცხოველი აუცრელია, იმყოფება სხვა მიუსაფარ ცხოველებთან კონტაქტში და როდესაც ვერ ვაკვირდებით (არის მიუსაფარი).

ხშირად, როდესაც მშობლები მომმართავენ და ვიცი, რომ დაზიანება ცხოველის მიერ არის მიყენებული, მეუბნებიან რომ სახლის ძაღლმა ან კატამ უკბინა ბავშვს და თვლიან რომ აცრა არ სჭირდება. ძირითადად, აღმოჩნდება რომ ძაღლი არის ეზოში და აქვს კონტაქტი სხვა მიუსაფარ ცხოველებთან. ეს ფაქტი გასათვალისწინებელია, ვინაიდან მშობლები ასეთ დროს არ მიმართავენ ექიმს, არ იღებენ რჩევებს და უშვებენ შეცდომას.

ასევე, ყურადღება უნდა მიექცეს ცხოველის მოვლის საკითხს. ხშირად, ოჯახს არ აქვს ცხოველის პასპორტი, რომელშიც ასახული უნდა იყოს ჩანაწერები ცოფზე ჩატარებულ იმუნიზაციაზე. აღნიშნულის არსებობა ექიმს დაეხმარება გამორიცხოს საფრთხეები.

- პირველ რიგში, რა უნდა გააკეთონ მშობლებმა, საფრთხის თავიდან ასაცილებლად?

უპირველესად, რაც უნდა გააკეთონ მშობლებმა, ეს არის ნაკბენის, ნაკაწრის, ან დადორბლილი ჭრილობის ჩამობანვა გამდინარე წყლით და გასუფთავება სარეცხი საშუალებით - საპონით (ყველაზე კარგია, სარეცხის საპონი 72%-ანი), ამის შემდეგ, ანტისეპტიკური ხსნარები, წყალბადის ზეჟანგი, ბეტადინის ხსნარი და მიმართონ ქირურგ-რაბიოლოგს.

- უფრო რომ დაგვიკონკრეტოთ, თუ გაკაწრულ ადგილზე ცხოველის ნერწყვი მოხვდა ბავშვს, ასეთ დროს როგორ ვიქცევით?

როგორც უკვე აღვნიშნე, ეს ისეთივე საფრთხეს წარმოაგდენს, როგორსაც ნაკბენი, იმ შემთხვევაში, თუ გაკაწრული ნაწილი ღია, ანუ ახალ ჭრილობას წარმოადგენს, ხოლო თუ ეს უკვე ძველი ჭრილობაა, რა თქმა უნდა, საფრთხის შემცველი არ არის.

- აქვე მინდა გკითხოთ, შეიძლება თუ არა გართულება მოჰყვეს ლურსმნებით ან მსგავსი ნივთებით სხეულის ნაწილის დაზიანებას?

ნებისმიერი დაზიანება, რომელიც იწვევს კანის ზედაპირის მთლიანობის დარღვევას და განსაკუთრებით, ნაჩხვლეტი ჭრილობები, მათ შორის ლურსმანით მიყენებული, მიწით დაბინძურებული წარმოადგენს საფრთხეს, რადგან შეიძლება იყოს ტეტანუსის განვითარების მიზეზი. ბავშვები, რომლებსაც ჩატარებული აქვთ გეგმიური განრიგის მიხედვით აცრები, არ საჭიროებენ ტეტანუსის საწინააღმდეგო იმუნიზაციას. აუცილებელია მშობელმა მიმართოს ექიმსს, ვინაიდან ექიმი იღებს გადაწყვეტილებას თითოეულ პაციენტთან, ინდივიდუალურად, მრავალი ფაქტორების გათვალისწინებით.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური


შეიძლება დაინტერესდეთ

​რამ შეიძლება გამოიწვიოს ჭარბი ოფლიანობა ბავშვებში?

​რამ შეიძლება გამოიწვიოს ჭარბი ოფლიანობა ბავშვებში?

რამ შეიძლება გამოიწვიოს ჭარბი ოფლიანობა ბავშვებში? - ამ თემაზე​ MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი ეკა უბერი.

„ბავშვებში ჭარბი ოფლიანობა, იგივე ჰიპერჰიდროზი შემაშფოთებელი შეიძლება იყოს, როგორც ბავშვებისთვის, ისე მათი მშობლებისთვის. ოფლიანობა სხეულის ნორმალური ფუნქციაა. ის ხელს უწყობს სხეულის ტემპერატურის რეგულირებას, მაგრამ გადაჭარბებული ოფლიანობა შეიძლება გახდეს შემდგომი შეფასების მიზეზი“.
- რამ შეიძლება გამოიწვიოს ოფლიანობის გაძლიერება ჩვილებსა და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში?
- ჰიპერჰიდროზის ორი ძირითადი ტიპი არსებობს:
პირველადი ჰიპერჰიდროზი - ამ ტიპის ჰიპერჰიდროზი ხდება რაიმე ძირითადი სამედიცინო მდგომარეობის გარეშე და უფრო ხშირია მოზარდებსა და მოზრდილებში. როგორც წესი, ვლინდება სხეულის კონკრეტულ უბნებზე, როგორებიცაა ხელისგულები, ფეხის ძირები, იღლიები და სახე. მიუხედავად იმისა, რომ არ არის მავნე, ის შეიძლება იწვევდეს სოციალურ დისკომფორტს.
მეორადი ჰიპერჰიდროზი - ამ ტიპის ჰიპერჰიდროზი გამოწვეულია ძირითადი სამედიცინო მდგომარეობით ან მედიკამენტებით. მას შეუძლია გავლენა მოახდინოს მთელ სხეულზე. ის არის ძირითადი პრობლემის სიმპტომი, შესაბამისად, მეტად შემაშფოთებელია.
ბავშვებში მეორადი ჰიპერჰიდროზის საერთო მიზეზის გამომწვევი შეიძლება იყოს:
ინფექციები - ზოგიერთმა ინფექციამ შეიძლება გამოიწვიოს ჭარბი ოფლიანობა, როგორებიცაა: ტუბერკულოზი, ენდოკარდიტი და ზოგიერთი ვირუსული ინფექცია;
ჰორმონალური ცვლილებები - ჰორმონალურმა დისბალანსმა, როგორებიცაა: ფარისებრი ჯირკვლის ზედმეტად აქტიურობა (ჰიპერთირეოზი) ან დიაბეტმა, შეიძლება გამოიწვიოს ჭარბი ოფლიანობა;
ნევროლოგიური დარღვევები - მდგომარეობებმა, როგორებიცაა: ავტონომიური დისფუნქცია, შფოთვითი აშლილობები, ან ნერვულ სისტემაზე მოქმედი მდგომარეობა, შეიძლება გამოიწვიოს ოფლიანობა;
მედიკამენტები - ზოგიერთმა მედიკამენტმა, განსაკუთრებით, რომლებიც გამოიყენება სიცხის ან გარკვეული ფსიქიატრიული პრობლემის სამკურნალოდ, შეიძლება გამოიწვიოს ჭარბი ოფლიანობა, როგორც გვერდითი ეფექტი.
- როგორ ხდება მკურნალობა?
- ჰიპერჰიდროზის მკურნალობის ვარიანტები განსხვავდება მდგომარეობის ტიპისა და სიმძიმის მიხედვით. პირველადი ჰიპერჰიდროზის მკურნალობა შეიძლება მოიცავდეს ადგილობრივ ანტიპერსპერანტებს, იონოფორეზის (პროცედურა, რომელიც იყენებს ელექტროდენებს ოფლიანობის შესამცირებლად) და მძიმე შემთხვევებში, მედიკამენტებს, ან ბოტულინის ტოქსინის ინექციებს.
მეორადი ჰიპერჰიდროზის დროს, ყურადღება გამახვილებულია ძირითადი სამედიცინო მდგომარეობის მკურნალობაზე ან მედიკამენტების კორექტირებაზე(რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ჭარბი ოფლიანობა).
გადამწყვეტია სამედიცინო რჩევის მოძიება ბავშვებში ჭარბი ოფლიანობის სათანადო დიაგნოსტიკისა და მართვის უზრუნველსაყოფად. სწორი მიდგომით, ხშირად შესაძლებელია მდგომარეობის ეფექტურად მართვა, რაც განაპირობებს ბავშვის კომფორტის გაუმჯობესებას და ცხოვრების ხარისხს.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად