Baby Bag

„სიცხეს არ უნდა ვებრძოლოთ“ - რა შემთხვევაში უნდა დავწიოთ ტემპერატურა?

„სიცხეს არ უნდა ვებრძოლოთ“ - რა შემთხვევაში უნდა დავწიოთ ტემპერატურა?
პედიატრი ნანა რურუა ვირუსების შესახებ საუბრობს. მისი თქმით, სიცხეს არ უნდა ვებრძოლოთ, ის უნდა დავწიოთ მხოლოდ მაშინ, როცა არაკომფორტული ხდება:

„როცა ბავშვს ხელ-ფეხი ცივი აქვს, ის უნდა დაათბუნოთ, რადგან ძალიან უსიამოვნოა ამ დროს გახდა. როცა მაქსიმუმზე ავა ტემპერატურა, მხოლოდ მას შემდეგ უნდა გახადოთ, დაზილოთ ოთახის ტემპერატურის, შედარებით ნელ-თბილი წყლით, რომ სისხლძარღვები გაფართოვდეს. ბავშვს როცა ხელები და ფეხები გაუთბება, გავარვარდება ეს ნიშნავს, რომ ტემპერატურა ავიდა. ერთ რაღაცას მინდა, ხაზი გავუსვა. ვირუსს ძალიან ვუმკურნალებთ თუ ცოტას ვუმკურნალებთ (გაურთულებელ შემთხვევაში), ის ერთსა და იმავე დროში დამთავრდება. შესაბამისად, ზედმეტი მკურნალობა საჭირო არ არის. მხოლოდ სიმპტომური მკურნალობაა საჭირო.“

პედიატრმა სიცხის დამწევებს შორის შუალედებზეც ისაუბრა:

„პარაცეტამოლსა და პარაცეტამოლს შორის 4 საათი უნდა იყოს შუალედი. იბუპროფენის მიღების შემთხვევაში, საშუალოდ 6-8 საათი. ზოგადად, სიცხეს არ უნდა ვებრძოლოთ, არ უნდა მოვერიოთ. იმიტომ, რომ სიცხით თავს იცავს ორგანიზმი. ტემპერატურა მაშინ უნდა დავწიოთ, როდესაც ის არაკომფორტულია. ასევე არ არის აუცილებელი, რომ 36,6-მდე დავწიოთ. როდესაც ცხელება არის 39 ან 39,5, მას თუ 38-მდე ჩამოწევთ, უკვე საკმარისია.“

წყარო: ,,შუად​ღე''

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვმა რომ არ თქვას „გამარჯობა,“ ამით არაფერი დაშავდება,“ - ბავშვთა ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის ცხოვრებაში მშობლებთან ურთიერთობის მნიშვნელოვან როლზე ისაუბრა:

„ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი აუცილებლად გახლავთ მშობლებთან ურთიერთობა. ქცევის საბაზისო მოდელი ბავშვმა აუცილებლად მშობლების ქცევიდან უნდა გადაიღოს. ხშირად გაგვიკეთებია, სადღაც შევდივართ და ბავშვს ვეუბნებით: „აბა მიესალმე ახლა!“ წასვლისას აუცილებლად: „აბა, ახლა დაემშვიდობე!“ ვითომ ეს ყველაფერი აღზრდის კონტექსტშია, სინამდვილეში ეს გარკვეულწილად ძალადობაა. ბავშვმა რომ არ თქვას „გამარჯობა,“ არაფერი არ მოხდება, არც „ნახვამდის“ რომ არ თქვას, ამით არაფერი დაშავდება.“

ბაკურ კოტეტიშვილის თქმით, მშობლები ასეთ დროს მშობლები საკუთარი თავის წარმოჩენას ცდილობენ:

​ამ შემთხვევაში ჩვენს თავს წარმოვაჩენთ: „ნახე, მე როგორ სწორად ვზრდი შვილს!“ ჩვენ ვაჩვენებთ ჩვენს თავს და არ ვფიქრობთ იმ წუთას ბავშვზე. შეიძლება მას იქ შესვლა არც უნდოდა ან პირიქით, წასვლა აღარ უნდოდა.“

„თუ ჩვენ ვამბობთ გამარჯობას, თუ ვამბობთ: „ნახვამდის,“ თუ გზას ვუთმობთ დერეფანში სხვას, ბავშვი ამას აუცილებლად ხედავს, ითავისებს და აუცილებლად ასე მოიქცევა. სამწუხაროდ, ჩვენ არ გვახსოვს სამი თვის წინ რა ვთქვით, ორი კვირის წინ როგორ მოვიქეცით. ბავშვები ამას ყველაფერს ისე იმახსოვრებენ და იზეპირებენ, მშობლები გაოცებულები არიან. ეს ბავშვის ტვინია,“ - აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო: ​საქართველოს პირველი არხი

წაიკითხეთ სრულად