Baby Bag

„ეს პრეპარატი ბავშვისთვის არ შეიძლება! ის საკმაოდ ტოქსიურია და შესაძლოა, გარკვეული დაავადებები გამოიწვიოს ბავშვებში!“ - მედიკოსების გაფრთხილება მშობლებს

ექიმები ბავშვებში დატილიანების საწინააღმდეგოდ ცხოველების პრეპარატ „ბარსის“ გამოყენების საფრთხეებზე საუბრობენ. მშობელთა ჯგუფებში აქტიურად იწერება ბავშვებში აღნიშნული პრეპარატის გამოყენების შესახებ, რაც მედიკოსების თქმით დაუშვებელია და ბავშვის ჯანმრთელობისთვის უკიდურესად სახიფათოა:

ვეტერინარმა მარიამ ჩხიკვიშვილმა ბარსის გამოყენების ნეგატიურ შედეგებზე ისაუბრა:

„სტატისტიკა მარტო ჩემი არ მაქვს, იმიტომ, რომ ჩვენ განვიხილეთ ეს საკითხი. საკმაოდ ხშირია მომართვიანობა მთელი საქართველოს მასშტაბით. ძირითადად ითხოვენ ბარსის ანალოგიურ პრეპარატებს, რომელიც არის დასაწვეთებელი ან დასაშხურებელი. არცერთი მსგავსი პრეპარატი არ შეიძლება დიდი დოზით ცხოველებისთვისაც კი.

ჩემი რეაქცია იყო უცნაური, როდესაც ვიკითხე რა წონის იყო ცხოველი და ქალბატონმა მითხრა,რომ ბავშვისთვის უნდოდა. თავისთავად ცხადია, რომ ჩემი რეაქცია იყო ის, რომ ეს ბავშვისთვის არ შეიძლება. ბარსი საკმაოდ ტოქსიური პრეპარატია და შესაძლებელია, რომ გარკვეული დაავადებები გამოიწვიოს ბავშვებში კანის დამწვრობით დაწყებული და ღვიძლის დაავადებებით დამთავრებული. ადამიანისთვის ამ პრეპარატების შემადგენლობა იმდენად ტოქსიურია, რომ ერთჯერადმა გამოყენებამაც, შესაძლოა, საკმაოდ მძიმე დაღი დაასვას ბავშვის ორგანიზმს. ალბათ, მშობელს არ უნახავს, როგორ ძვრება თავის სკალპიდან თმა თავისი ძირიანად. ეს სურათი მინდა წარმოიდგინონ და მერე გადაიფიქრონ,“- მოცემულ საკითხზე მარიამ ჩხიკვიშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დებილი ხარ, შვილო, ვერასდროს ვერაფერს ისწავლი, შენი ძმა ნახე, როგორ კარგად სწავლობს“ - მთელი ცხოვრება ამის ძახილი ნიშნავს იმას, რომ ის ადამიანი მართლა იდიოტი გამოვა“ - ფსიქოლოგი ზაზა ქოიავა

ფსიქოლოგი ზაზა ქოიავა „პოსტ ალიონში“ სოციალური სტიგმატიზაციის მანკიერი მხარეების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ საზოგადოებაში დამკვიდრებული სტერეოტიპები ადამიანებს თვითსტიგმატიზაციისკენ უბიძგებს:

„სტიგმა არის გავრცელებული სოციალური მოსაზრება, სტერეოტიპი, რომელიც ან საზოგადოების ჯგუფზე, ან ერთ კონკრეტულ ადამიანზე აქვთ. სტიგმა რამდენიმე მიმართულებით იშლება. ერთი არის ფიზიკურ ნაკლთან დაკავშირებით, მეორე შეიძლება იყოს გარკვეული ტიპის დაავადებასთან დაკავშირებით. სოციალური სტიგმატიზაცია უფრო მძიმე ფორმაა, როდესაც გაქვს წარმოდგენა, რომ გენეტიკურად ვიღაცის ბაბუა გიჟი იყო და ისიც გიჟი იქნება ან „ეს ოროსანია, ცხოვრებაში არ უსწავლია და...“ ამის შემდგომ ადამიანში შემოდის თვითსიგმატიზაცია. გავრცელებული სტერეოტიპული მოსაზრება ადამიანს თვითსტიგმატიზაციის ზონაში აყენებს. მას თავადაც სჯერა ამ ყველაფრის. მაგ. ფერადკანიანებს სჯერათ, რომ ამერიკელებთან შედარებით უფრო დაბალი ინტელექტი აქვთ, რომ რაღაც უნდა დააშაონ, ცალკე უნდა იცხოვრონ. სამწუხაროდ, ეს ჯერ კიდევ ასეა. ქალების ნაწილსაც სჯერა, რომ მამაკაცების მსგავსად ბევრ რამეს ვერ გააკეთებენ, ვერ შეძლებენ. ისინი უფრო დაბალ ხელფასზე არიან თანახმა. თვითსტიგმატიზაციის პროცესი ძალიან მნიშვნელოვანია.“

ზაზა ქოიავას თქმით, სტიგმატიზაცია იმაზე მეტია, ვიდრე დისკრიმინაცია და ძალიან ნეგატიური ფენომენია:

„სტიგმატიზაციის შემთხვევაში ადამიანი შეიძლება მთლიანად დეკლასირებული იყოს. სტიგმატიზაცია დისკრიმინაციაზე მეტია, ხოლო თვითსტიგმატიზაცია კომპლექსზე მეტი. ფსიქოლოგიაში ძალიან მნიშვნელოვანია ადამიანის პრესტიჟი, თუ როგორ ეჩვენება ის საზოგადოებას. მათ ჰგონიათ, რომ თუ რამეს დაფარავენ და უფრო კარგი კუთხით ეჩვენებიან ადამიანებს, ეს უკეთესია, რადგან სხვაგვარად საზოგადოება მათ გარიყავს, ცუდს გაუკეთებს. სინამდვილეში, XXI საუკუნეში ხშირად სტიგმატიზაცია ადამიანს მოტივაციას აძლევს, რომ ბევრი რამ დაამტკიცოს, უფრო წინ წავიდეს, მეტად განვითარდეს.“

„დაბალი თვითშეფასება იწვევს სტიგმატიზაციას. ძალიან მნიშვნელოვანია აღზრდის პროცესი, თუ რა საზოგადოებაში ტრიალებს ბავშვი, რა ესმის მას ყოველდღიურად. ბოდიშს ვიხდი ამის თქმისთვის, მაგრამ „დებილი ხარ, შვილო, ვერასდროს ვერაფერს ისწავლი, შენი ძმა ნახე როგორ კარგად სწავლობს,“ - მთელი ცხოვრება ამის ძახილი ნიშნავს იმას, რომ ის ადამიანი მართლა იდიოტი გამოვა, ვერაფერს გააკეთებს, უკაცრავად ამის თქმისთვის. იშვიათ შემთხვევაში, შეიძლება, ამან მოტივაცია მისცეს ადამიანს, რომ რამე დაამტკიცოს. ხშირ შემთხვევაში, როდესაც ავტორიტეტი პიროვნება, დედა, უფროსი ძმა, მასწავლებელი მუდმივად ამას გაძახებს, შესაძლებელია, რომ ტვინმა ეს დაიპროგრამოს, კომპლექსად იქცეს და სტიგმად ჩამოყალიბდეს,“ - აღნიშნავს ზაზა ქოიავა.

წყარო: ​პოსტ ალიონი

წაიკითხეთ სრულად