Baby Bag

წონაში კლების ერთი საიდუმლო, რომელიც ძალიან მნიშვნელოვანია - ნუტრიციოლოგ მარი მალაზონიას რეკომენდაციები

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ წონაში ფრთხილად და ეტაპობრივად კლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ორგანიზმი შრომობს იმისთვის, რომ ერთი წონიდან მეორე წონით კატეგორიაში ფრთხილად გადაინაცვლოს. ეს პროცესი გულისხმობს, რომ საფეხურებრივად, ნელ-ნელა უნდა მოხდეს წონაში კლება. როდესაც ვსაუბრობთ ჩვენი სასტარტო წონის 10-15%-ის კლებაზე, მნიშვნელოვანია განვსაზღვროთ დრო, რა დროში გვინდა ამ ამოცანის მიღწევა. სულსწრაფობაა, როდესაც ასეთ ამოცანებზე ვსაუბრობთ 3 თვეში, 6 თვეში, 9 თვეში. მნიშვნელოვანია ასეთი ამოცანების გაწერა ერთწლიან პერსპექტივაზე.

თუ ჩვენ დავისახეთ ამოცანა, ჩვენი სხეულის სასტარტო წონის 10-15% დავიკლოთ 12 თვის განმავლობაში, ეს ნიშნავს, რომ გადავთვლით, რამდენი კილოგრამი უნდა დავაკლოთ ჩვენი სხეულის წონას, ამ კილოგრამებს გადავანაწილებთ 12 თვის განმავლობაში. შემდეგ სპეციალურ გრაფიკს მივყვებით, მოვნიშნავთ შესრულებული ამოცანა როგორ გამოიყურება.

წონის კლებაში არის ერთი ძალიან მნიშვნელოვანი მომენტი. ასეთი ფრთხილი კლება, რომელიც ორგანიზმს ახალ წონასთან შეჩვევისა და შეგუების შესაძლებლობას აძლევს, არის გარკვეული საიდუმლო და წინაპირობა იმისა, რომ წონა შევინარჩუნოთ. თუ ორგანიზმი შეეჩვევა ახალ წონას, ჩვენ მას საშუალებას ვაძლევთ, რომ უფრო მდგრადად, უფრო მყარად გადაინაცვლოს ახალ წონით კატეგორიაში. ეს არის ერთი საიდუმლო, რომელიც ძალიან მნიშვნელოვანია. მერე უკვე ფრთხილად მივდივართ სამიზნე წონისკენ, ნელ-ნელა ვიკლებთ და ამასაც ვანაწილებთ დროში,“- მოცემულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად