Baby Bag

„ხელს რომ დავიბანთ, ტელეფონს შევეშვათ, საჭმელი ვჭამოთ და კვების დასრულების შემდეგ დავუბრუნდეთ ტელეფონს,“- გიორგი ღოღობერიძის რეკომენდაცია

ონკოლოგმა გიორგი ღოღობერიძემ ვირუსებისგან თავის დაცვის წესებზე ისაუბრა და ფაღარათის შემთხვევაში დიეტის საჭიროებას გაუსვა ხაზი:

„ძალიან მარტივი ტაქტიკა არსებობს. ჩვენ ასეთი ჩვევა გვაქვს. შევდივართ აბაზანაში, ხელს დავიბანთ, გამოვდივართ და ტელეფონს ისევ ხელში დავიჭერთ. ასე ვჭამთ მერე საჭმელს. ამ ტელეფონზეა სწორედ ის ბაქტერიები, რომლებიც შენ მთელი დღის განმავლობაში შეგხვდა. ყოველ ჯერზე, როდესაც ჩვენ რაღაცას პირში მოვითავსებთ, ეს იქნება საკვები, თუ ბავშვის შემთხვევაში თითი, ის ყოველთვის უნდა იყოს დაბანილი.

ბაქტერიები არ ვრცელდება დაჟინებული მზერით. ისინი ვრცელდება სწორედ ფეკალურ-ორალური გზით. მოკიდე ხელი, შემდეგ ხელი პირში ჩაიდე და გავრცელდა. შეიძლება ჩვენ ნივთები მუდმივად არ ვწმინდოთ, მაგრამ ხელს რომ დავიბანთ, ტელეფონს შევეშვათ. საჭმელი ვჭამოთ და კვებას რომ დავასრულებთ, მერე ისევ განვაახლოთ ეს პროცესი.

ფაღარათის დროს დიეტის დაცვა საჭიროა. თუ ადამიანი იღებს მარტივ ნახშირწყლებს, რაც უცებ ათვისებადია, ეს შეიძლება კიდევ უფრო ზრდიდეს ფაღარათის სიმძიმეს. ჩემი ბავშვობის დროს ასეთი პრაქტიკა იყო, რომ ფაღარათის შემდეგ კომპოტს დაგალევინებდნენ. ასეთი მარტივი ნახშირწყლებით გაჯერებული სასმელები ერთ-ერთი ყველაზე არასასურველი რაღაც არის, რაც უნდა გააკეთო ფაღარათის დროს. რა სჭირდება ფაღარათს? სითხე და ელექტროლიტები, რაც ადამიანს ფაღარათის დროს სჭირდება და აფთიაქში იყიდება,“- მოცემულ საკითხზე გიორგი ღოღობერიძემ TV პირველის გადაცემაში „პირველამდე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირველამდე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე რომ მკითხოთ, საერთოდ 7 წლის უნდა შედიოდეს ბავშვი სკოლაში,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე ბავშვის სასკოლო მზაობაზე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის სასკოლო მზაობის შესახებ ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„სკოლამდე ხდება ბავშვის ჩამოყალიბება ემოციურად, კოგნიტურად. მშობლების და მასწავლებლების ძირითადი მოთხოვნა არის შემეცნებაზე: ბავშვმა უნდა იცოდეს ბევრი რამ, სკოლაში რომ შევა, იყოს პროფესორი. რეალურად სკოლისთვის მზაობა არ არის მხოლოდ ცოდნა. არის რაღაც შემეცნებითი უნარები, მაგრამ არა გამზადებული ცოდნა. ბავშვი სკოლაში გამზადებული ცოდნით არ უნდა მიდიოდეს. რაღაცები უნდა იცოდეს, ცხადია, რაც მის ასაკს შეეფერება, ფერები, ფორმები, შეიძლება ცნობდეს ასოებს ან ციფრებს, შეიძლება არ ცნობდეს. ბავშვი სამ ენაზე არ უნდა ლაპარაკობდეს. ენის სწავლა ყოველთვის შეიძლება და მითია, რომ რაც ადრე ისწავლის, მით უკეთესი.

ყველაზე მთავარი მაინც არის ის, რომ ბავშვის ემოციური განვითარება არის უგულებელყოფილი. ბავშვს რამდენად შეუძლია დაბრკოლების გადალახვა, მითითების შესრულება, სიბრაზის მართვა, ეს ყველაფერი არის სასკოლო მზაობა. მე რომ მკითხოთ, საერთოდ 7 წლის უნდა შედიოდეს ბავშვი სკოლაში. ფინეთი ძალიან რომ მოსწონთ, იქ 7 წლის ასაკში შეჰყავთ ბავშვი სკოლაში. ჩვენთან დასწიეს კიდევ ასაკი და დეკემბრამდე დაბადებულ ბავშვებსაც იღებენ. 3 თვე თითქოს არაფერს არ ნიშნავს, ეს თქვენთვის არ ნიშნავს უფროსებისთვის. პატარა ბავშვებისთვის 3 თვე ძალიანაც ნიშნავს.

სკოლას, ცხადია, ძალიან დიდი როლი აქვს პირველ კლასში შესული ბავშვების ადაპტაციაში, შეგუებაში. ბავშვის კეთილდღეობა იზომება. ჩვენ ამას ვზომავთ. ჩვენ ზუსტად ვიცით, ბავშვი ამ ჯგუფში ბედნიერია თუ არა. უფროსებს ეს არ გვაინტერესებს. ჩვენ გვაინტერესებს შედეგები, წლის ბოლოს ბავშვმა რა იცის. ჩვენ ვერ წარმოგვიდგენია, ელემენტარული მატრავმირებელი სიტუაცია როგორ უკლავს ბავშვს ნეირონალურ სისტემებს, რომლებიც აღარ მუშაობს მერე. კარგ აღმზრდელთან თანამშრომლობით მშობელი სწავლოს, რას მიაქციოს ყურადღება. ბავშვის ტვინი ისეა მოწყობილი, რომ თუ სასიამოვნო გარემო არ აქვს, არ სწავლობს. ბავშვი სწავლობს მნიშვნელოვანი უფროსისგან, რომლისგანაც გრძნობს პატივისცემას და მისთვის ეს უფროსი მნიშვნელოვანია. პატივისცემა ნიშნავს იმას, რომ შენ იგებ ბავშვის ემოციებს, ფიქრებს, აძლევ მას არჩევანის თავისუფლებას. ბავშვს უნდა შეუქმნა მასტმულირებელი გარემო განვითარებისა და შემეცნებისთვის,“ - მოცემულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ აჭარის ტელევიზიის გადაცემაში „Zoom განათლებაზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „Zoom განათლებაზე“ 

წაიკითხეთ სრულად