Baby Bag

„ანაფილაქსიის შემთხვევაში დექსამეტაზონი არანაირ ეფექტს არ მოგცემთ,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ანაფილაქსიური რეაქციების სამკურნალოდ დექსამეტაზონის გამოყენების მიზანშეუწონლობაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„შუშის შემცველი ამპულები ევროკავშირის ქვეყნებში აკრძალულია. რატომ გვაქვს ჩანთაში დექსამეტაზონი, ზოგ შემთხვევაში არც კი ვიცით. როდესაც ჩვენ ვსაუბრობთ ანაფილაქსიაზე, ამის ყველას ძალიან გვეშინია. აქ საუბარია აბსოლუტურად სხვა პრეპარატზე და დექსამეტაზონს არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს ამ კონკრეტულ შემთხვევაში. აქ ვსაუბრობთ ჩვენ ადრენალინის გამოყენებაზე. ალერგენთან პირველ შეხებაზე, როგორც წესი, არ ვითარდება ასეთი ანაფილაქსიური რეაქცია

იმ ბავშვებს, რომლებსაც აქვთ ანაფილაქსიური რეაქცია ანამნეზში, მათ ყველას უდევთ ე.წ. აუტოინჯექტორები, შპრიცები, რომელშიც ადრენალინი არის ამოღებული. მათ იციან, რომ კონკრეტულ ალერგენთან შეხების შედეგად, შესაძლოა, განუვითარდეთ ანაფილაქსია, ამიტომ მშობელმა ეს თვითონ შეიძლება გამოიყენოს.

რეკომენდაცია, რომ ჩვენ დექსამეტაზონი ასეთ შემთხვევაში გამოვიყენოთ, არ არსებობს. ანაფილაქსიის სამკურნალო პირველი პრეპარატი არის ადრენალინი. ძირითადად ბავშვებში ანაფილაქსია მწერის ნაკბენზეა. საკვებზე ისეთი ძლიერი ანაფილაქსია არ არის, რომ ვერ მიასწრონ ჯანმრთელობის დაცვის პუნქტამდე. თუ არის მწერის ნაკბენი, სასურველია, რომ მწერის ნაკბენიდან 15 სანტიმეტრის ზემოთ ლახტი გადავუჭიროთ ბავშვს. თუ ლახტი არ გვაქვს, ნებისმიერი ქამარი, ან თოკისმაგვარი რამ გადავუჭიროთ. ამ შემთხვევაში ბავშვს თავიდან ავაცილებთ ანაფილაქსიის განვითარებას. დექსამეტაზონი არანაირ ეფექტს არ მოგცემთ.

გადატეხილი დექსამეტაზონის ამპულის გამოყენება ექიმის გარეშე არ შეიძლება. მე მქონია შემთხვევა, რომ ბავშვმა პირიქით, რაღაც დაიზიანოს შუშით. ევროპაში ყველაფერი არის პლასტმასირებულ კონტეინერებში, რომელიც არის უსაფრთხო. თუ ანაფილაქსიაზე ვსაუბრობთ, დექსამეტაზონი არაფერს არ მოგცემთ, განსაკუთრებით პერორალურად მიღებული. არის სხვა პათოლოგიები, მაგალითად, კრუპი, რომლის დროსაც შეიძლება გამოვიყენოთ დექსამეტაზონი,“- მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად