Baby Bag

10 დაავადება ბავშვებში, რომელთა პრევენცია ხელების დაბანით არის შესაძლებელი

10 დაავადება ბავშვებში, რომელთა პრევენცია ხელების დაბანით არის შესაძლებელი

ხელების დაბანით ბავშვებში გავრცელებული ბევრი დაავადების თავიდან აცილება შეიძლება. ჩვენს სტატიაში გაგაცნობთ 10 დაავადებას, რომელთა პრევენციის ერთ-ერთი საუკეთესო გზა ხელების რეგულარულად დაბანაა.

1. კონიუნქტივიტი

კონიუნქტივიტი თვალის შემაერთებელი გარსის ანთებაა. მისი გამომწვევი მიზეზი შეიძლება იყოს ან არ იყოს ინფექციური ხასიათის. გამომწვევი, შესაძლოა, აღმოჩნდეს ალერგია, ქიმიკატები. მისი გამოვლინებები დაავადების ტიპის მიხედვით განსხვავებულია. ამერიკის დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრის რეკომენდაციების თანახმად, ხელების სათანადო დაბანა საუკეთესო საშუალებაა კონიუნქტივიტის გამომწვევი მიკრობების გავრცელების შესამცირებლად.

2. ჩუტყვავილა

ჩუტყვავილა გავრცელებული ბავშვთა ინფექციაა, რომელიც გამოწვეულია ვარიცელა-ზოსტერის ვირუსით. ის უფრო ხშირია ბავშვებში, ვიდრე მოზრდილებში და მისი მიმდინარეობა, როგორც წესი, მსუბუქია, თუმცა ზრდასრულებში ახასიათებს რთული მიმდინარეობაც. ვირუსის გადაცემა ხდება ადამიანებს შორის პირდაპირი კონტაქტით, რის გამოც, დაბინძურებული ხელები მისი გადაცემის რისკს ზრდის.

3. სალმონელოზი

სალმონელოზი გასტროენტერიტის სახეობაა. სიმპტომატიკა სალმონელას ჯგუფის ბაქტერიებით დაბინძურებული საკვების ან წყლის მიღებიდან 6-დან 48 საათამდე გამოვლინდება. შესაძლოა, იყოს ღებინება, დიარეა, გულისრევა, მუცლის ტკივილი, თავის ტკივილი, კუნთების ტკივილი.

4. ლამბლიოზი

ლამბლიოზი წვრილი ნაწლავის ინფექციაა, რომელიც ლამბლიას ოჯახის პარაზიტებით არის გამოწვეული. ის ვლინდება წყლიანი დიარეით, გულისრევით, ღებინებით, მუცლის ტკივილითა და მეტეორიზმით. პარაზიტებით დაბინძურებული წყლის მიღება ან კონტაქტი ადამიანთან, რომელსაც დაბინძურებული ხელები აქვს, დაავადების გადაცემას უწყობს ხელს, რის გამოც ხელების ჰიგიენას მისი პრევენციის მიზნით უდიდესი მნიშვნელობა აქვს.

5. კანის ინფექციები

იმპეტიგო კანის ძალიან გავრცელებული ბაქტერიული ინფექციაა ბავშვებში. მისი გამომწვევი ბაქტერიების გადაცემა სხვა ადამიანთან პირდაპირი კონტაქტით ხდება.

6. პნევმონია

რესპირატორული ინფექციები, მათ შორის პნევმონია, 5 წლამდე ასაკის ბავშვების გარდაცვალების ერთ-ერთი მთავარი გამომწვევი მიზეზია. არსებობს მტკიცებულებები, რომელიც მიუთითებს, რომ ხელების საპნით დაბანა პნევმონიის პრევენციის ეფექტიანი მეთოდია.

7. გრიპი

გრიპი და გაციება ბავშვებში ძალიან გავრცელებული მდგომარეობებია. მისი თავიდან არიდების მიზნით, სასურველია, ადამიანმა ხელები 20 წამის განმავლობაში საგულდაგულოდ დაიბანოს საპნით. აუცილებელია კანისა და ფრთხილების სრულფასოვნად დაბანა.

8. ზედა სასუნთქი გზების დაავადებები

კვლევის შედეგებით დგინდება, რომ ხელების დაბანას შეუძლია შეამციროს ზედა სასუნთქი გზების დაავადებების რისკი. რესპირატორული პათოგენების ხელებიდან მოცილება ბავშვებს მსგავსი ტიპის დაავადებებისგან იცავს.

9. ხელის, ფეხისა და პირის დაავადება

ხელის, ფეხისა და პირის დაავადება კოქსაკის ოჯახის ვირუსით არის გამოწვეული. ინფიცირებული ბავშვები განსაკუთრებით გადამდები არიან დაავადების პირველ კვირას, რის გამოც, ამ პერიოდში უმჯობესია, მათი იზოლაცია სახლის პირობებში.

10. როტავირუსი

როტავირუსი ვრცელდება ფეკალურ-ორალური გზით, დაბინძურებულ საგნებთან კონტაქტით, ასევე ჰაერწვეთოვანი გზითაც, როდესაც ინფიცირებული ნერწყვი გამოიყოფა ხველებისა და ცემინების გზით. როტავირუსის თავიდან აცილებისთვის ხელების ხშირი დაბანა ერთ-ერთი საუკეთესო გზაა.

წყარო: ​Youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია
როდესაც მშობლები პატარას დააძინებენ და მათ გვერდით რჩებიან, ბავშვები მშვიდად აგრძელებენ ძილს, თუმცა ხშირად საკმარისია, ორი წუთით გავიდეს მშობელი, ისინი მაშინვე იღვიძებენ. ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი მაკო გაგნიძე.
- თავიდან, როდესაც ბავშვი ჩვილია, შესაძლოა მშობელი შფოთავდეს, განიცდიდეს, ნერვიულობდეს და ერჩივნოს ის ახლოს ჰყავდეს. ამასთან, ჩვილი დაბადებამდე 9 თვეს დედის სხეულში ატარებს, მიჩვეულია იმ გარემოს და სამყარო მისთვის უცხოა, ამიტომ საწყის ეტაპზე, მშობლის სიახლოვე ძალიან სჭირდება. ამ პერიოდში შესაძლოა, ეძინოს მასთან ახლოს, მაგალითად, გვერდზე მოიდგას მისი საწოლი ან გამოიყენოს საწოლი-მანეჟი, ასე ვთქვათ, მშობლის საწოლზე მისადგამი. რადგან ყველა ბავშვი და შემთხევა ინდივიდუალურია, მიდგომაც უნდა იყოს ინდივიდუალური, მზა და საყოველთაო რეცეპტი ამ სიტუაციისთვის არ არსებობს.
6 თვემდე ასაკში ბავშვს მუდმივად სჭირდება დედა, მისი მზრუნველობა და მოვლა. 6-დან 1,5 წლამდე ვითარდება წარმოსახვა, პატარა ხდება მეტად ემოციური, შესაძლოა დაეწყოს შფოთვა, რამაც ხელი შეუშალოს ძილს. ასეთ დროს ბავშვი თავს დაცულად გრძნობს მშობლების სიახლოვეს. 1,5-დან 2,5 წლმდე ბავშვეს ეშინიათ სიბნელის, მარტო ყოფნის. ვთანხმდებით, რომ ბავშვს შესაძლოა ეძინოს ჩვილობიდან გარკვეულ ასაკამდე მშობლის საძინებელში, თუმცა არა მათ საწოლში. ამასთან, დროთა განმავლობაში, იქნება ეს ცალკე საწოლი თუ საწოლი-მანეჟი ნელ-ნელა, სანიტიმეტრ-სანტიმეტრ უნდა დავაშოროთ მშობლების საწოლს, რათა უმტკივნეულოდ გადავიდეს 3-4 წლის ასაკში, ჯერ საწოლში, რომელიც ცოტა მოშორებით დგას და შემდეგ, დაახლოებით, 6 წლიდან უკვე საკუთარ ოთახში. შესაძლოა, ეს უფრო ადრე მოხდეს. გავიმეორებ, რომ ყველა შემთხვევა არის ინდივიდუალური და თავისებურ მიდგომას საჭიროებს.
- არის თუ არა ეს მიჯაჭვულობა?
- რაც შეეხება მიჯაჭვულობას, ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია. მიჯაჭვულობა გულისხმობს არა ამ სიტყვის პირდაპირ გაგებას. მიჯაჭვულობა არის ძლიერი ემოციური კაშირი, რომელიც ყალიბდება შვილს და მშობელს შორის (ან ადამიანს, რომელიც ზრუნავს და პასუხისმგებლობა აკისრია), რისი გადატანაც შემდგომში სამყაროზე და სხვა ადამიანებზე ხდება, ასე ვთქვათ, ეს უნარი გენერალიზდება. 0-1 წლის ასაკში არის ნდობა-უნდობლობის პერიოდი სამყაროსთან მიმართებაში, ხოლო 1-2 წლამდე უკვე სწავლობენ ზემოთ აღნიშნულს და პირველადი შთაბეჭდილებით, თუ როგორი იქნება პირველადი გამოცდილება ურთიერთობებში, ყალიბდება ნდობა ან უნდობლობა. ასე რომ, ეს სიახლოვე საწყის ეტაპზე ამ მდგომარეობისთვის კარგიც არის, თუმცა დრო და დრო საჭიროა დამოუკიდებლობის ხარისხის ზრდა.
- ზოგ შემთხვევებში დიდხანს გრძელდება და უკვე მოზრდილებსაც უჭირთ მშობლის გარეშე ძილი. რა უნდა გააკეთოს მშობლებმა, რომ ბავშვი მიეჩვიოს მარტო ძილს?
- საწყის ეტაპზე გავუსი ხაზი ინდივიდუალიზმს, ახლაც მინდა ვახსენო, თუმცა თუკი რაიმე განსკუთრებული საჭიროება არ აქვს ბავშვს (მოზარდს), 6 წლიდან სასურველია ეძინოს ცალკე ოთახში. აღსანიშნავია, რომ ცალკე საწოლში წოლის გამოცდილების მქონე ბავშვები უფრო ადვილად ეჩვევინ სხვა ოთახში ძილს, თუმცა მშობელმა აუცილებლად უნდა შეიმუშავოს რუტინა, რაც ბავშვს მშობლების ოთახში ძილის ასოციაციას დაურღვევს. მნიშვნელოვანია სწორად შერჩეული დრო, საუბარი და შემზადება აღნიშნულ თემასთან დაკავშირებით. ასევე, მშობელსაც უნდა ჰქონდეს ფსიქოლოგიური მზაობა და მყარი პოზიცია, რომელსაც არ დათმობს. არსებობს გარკვეული სტრატეგიები, თუკი მშობელს დამოუკიდებლად უჭირს ამ პროცედურის განხორციელება და სიტუაციასთან გამკლავება. სამოქმედო გეგმის შესადგენად უნდა მიმართოს სპეციალისტს (ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი). 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად