Baby Bag

„აურაცხელი რაოდენობით პოლივიტამინების მიღება არ არის რეკომენდებული,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ პოლივიტამინების აქტიური გამოყენების მიზანშეუწონლობის შესახებ ისაუბრა:

„ჩვენს ფარმაცევტულ ბაზარზე წააწყდებით უამრავ ე.წ. იმუნიტეტის ასამაღლებელ საშუალებას, რომელთა რეკომენდაციაც არ არსებობს. ერთადერთი იმუნიტეტის მარეგულირებელი საშუალება არის ცხოვრების ჯანსაღი წესი. ცხოვრების ჯანსაღ წესში შედის სწორი კვება და ფიზიკური აქტივობა. წლამდე ასაკის ბავშვის ოქროს სტანდარტი არის ძუძუთი კვება, დედის რძე. შემდეგ ჩვენ ვამატებთ უკვე ბიოლოგიურად აქტიური ღირებულების საკვებ პროდუქტებს, როგორიც არის: ბოსტნეული, ხილი, ფაფა და ა.შ.

მოზრდილ ასაკში მთელი კვების რაციონის 50% უნდა იყოს ბოსტნეული, 30 % იყოს ხილი, 20 % უნდა იყოს სხვა პროდუქტები, როგორებიც არის ცხოველური ცხიმები, მცენარეული ცხიმები, ცილები, ცხიმები, ნახშირწყლები, ბურღულეული, პურის პროდუქცია (ასაკის მიხედვით შეიძლება 30-დან 70-100 გრამამდე დღის განმავლობაში). თუ ასე სწორად იკვებება ადამიანი, მას იმუნიტეტი ჩამოუყალიბდება.

რაც შეეხება ვიტამინების ჩართვას, თუ ჩვენ არ გვაქვს რაიმე კონკრეტული მინერალის ან ვიტამინის დეფიციტი, თუ მიზეზს არ მივაგენით, რატომ გვაქვს ეს დეფიციტი, ამ პოლივიტამინების ჩართვა არ არის რეკომენდებული და არაფრის მომცემია. პაციენტი ტყუილად გადაიხდის თანხას. თუ გვაქვს რაიმე კონკრეტული ვიტამინის დეფიციტი, მის მიზეზს უნდა მივაკვლიოთ. თუ ამ მიზეზს არ აღმოვფხვრით, რამდენი ვიტამინიც გინდა მივიღოთ, კონკრეტული დროის შემდეგ ის ისევ იმ ჰიპოვიტამინოზს დაუბრუნდება, ანუ ნაკლებობა ისევ განვითარდება.

აურაცხელი რაოდენობით პოლივიტამინების მიღება არ არის რეკომენდებული. ერთადერთი ყველაზე კარგ საშუალებას ვხმარობ, ჯერ კიდევ ჩემი მასწავლებლისგან ნასწავლს, ეს არის თაფლი, ლიმონი და ზოგ შემთხვევაში ალოე ვერას წვენი. ეს ერთმანეთში არის არეული სპეციალური დოზირებით. თუ კონკრეტულ ინგრედიენტზე არ არის ალერგია. ასეთ შემთხვევაში თქვენ შეგიძლიათ ყოველდღიურად ან დღეგამოშვებით ბავშვს მისცეთ,“- მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „რადიო იმედი“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა მეცადინეობის პროცესში, ეს კომპონენტები უნდა გავითვალისწინოთ,“- თამარ გაგოშიძე

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა მეცადინეობის პროცესში, ეს კომპონენტები უნდა გავითვალისწინოთ,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის სწავლის პროცესით დასაინტერესებლად მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„განათლების სისტემის მიზნები არის სწორედ ის, რომ შენ რაც შეიძლება ბევრი ცოდნა მოგცეს. კომპიუტერული სამყაროს პირობებში ეს უკვე მოძველებულია. ეს ჩემს დროს იყო ფუნდამენტური ცოდნა მნიშვნელოვანი, იმიტომ, რომ თან უნდა გეტარებინა, იმიტომ, რომ კომპიუტერი არ იყო. უფრო ნაკლებ დროს დახარჯავდი, ვიდრე მერე რომ ბიბლიოთეკაში გევლო. მთელი ჩვენი პროგრამები, სილაბუსები გავსებულია ინფორმაციით, რომლის გადამუშავების სტრატეგიასაც არ ვასწვალით ჩვენ ბავშვებს. შესაბამისად თვითკომპეტენტურობა კლებულობს, ამდენს მაინც ვერ ითვისებს და დემოტივაციაც იწყება. ეს არის ის კომპონენტები, რომელიც ჩვენ, როგორც მშობლებმა უნდა გავითვალისწინოთ, თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა, საომარი ბატალიები მეცადინეობის პროცესში.“

„ჩვენ არ გვჯერა ხოლმე, რომ ჩვენი შვილი რაღაცას თავისით გააკეთებს. ხშირად მშობელი გვეუბნება ხოლმე, მე თუ არ დავჯექი, მე თუ არ ვუთხარი, მე თუ არ გავაკეთე, არ აკეთებს. აქ ყველაზე მთავარ საკითხთან მივდივართ. თვითკომპეტენტურობას სჭირდება პასუხისმგებლობა და არჩევანი. ჩემი არჩევანია, ამას გავაკეთებ თუ არა. თუ ამას არ გავაკეთებ და შემდგომში მოჰყვება სანქცია მასწავლებლის მხრიდან, ვისწავლი იმას, რომ თვითონ მომიწევს ამის კეთება. დედაჩემი რომ მეუბნება: ამის მერე ის უნდა გააკეთო, იმის მერე ეს უნდა გააკეთო, შიგნით ეს სქემა არ მიყალიბდება. ძალიან დიდი ძალისხმევა გვჭირდება მშობლების დასაჯერებლად, რომ შეთანხმდით, მიეცით ბავშვს გეგმა და თვითონ აკეთოს. რომ ვერ გააკეთოს, თვითონ უნდა აგოს პასუხი და არა თქვენ. უნდა იყოს ბავშვი წარუმატებელი, უნდა დაუშვას შეცდომა, რომ ამით ისწავლოს წინააღმდეგობის გადალახვა. ჩვენ გვაქვს ძალიან კარგი შედეგები რთული განვითარების ბავშვებთანაც კი, როდესაც ასეთ მიდგომას ვიყენებთ. ძალიან მნიშვნელოვანია ინტერესი, ბავშვის ცნობისმოყვარეობის დაკმაყოფილება, თვითკომპეტენტურობის განცდა, რომელიც ჩვენ უნდა აღვზარდოთ ბავშვში, ასევე შეცდომის ლეგიტიმაცია, მოლოდინი იმაზე მეტი, რისი შესაძლებლობებიც ბავშვს აქვს,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად