Baby Bag

„სოკო არის ნორმალური ფლორა და მას არ სჭირდება მკურნალობა, თუ ის ქალს არ აწუხებს,“- მეან-გინეკოლოგი მანანა მგალობლიშვილი

„სოკო არის ნორმალური ფლორა და მას არ სჭირდება მკურნალობა, თუ ის ქალს არ აწუხებს,“- მეან-გინეკოლოგი მანანა მგალობლიშვილი

მეან-გინეკოლოგმა მანანა მგალობლიშვილმა სოკოვანი ინფექციების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სოკოს მხოლოდ იმ შემთხვევაში სჭირდება მკურნალობა, როდესაც ის ქალისთვის შემაწუხებელია და კლინიკური გამოვლინება აქვს:

„ზღვის წყლიდან ინფექციის გადადება არ ხდება. ეს არის მითი, გამორიცხულია, რომ ასეთი რამ მოხდეს. ზღვა არის არაჩვეულებრივი, ბუნებრივი ანტისეპტიკი. თუ ბასეინი მოვლილი არ არის და ჭუჭყიანია, არ არის უსაფრთხო. თუ ის სტანდარტებს შეესაბამება, არაფერი არ გადადის ბასეინზეც.

ზღვაზე ან ბასეინზე სველი საცვალი აცვიათ ადამიანებს, სასქესო ორგანოები ნოტიო მდგომარეობაშია. ამასთან მაღალი ტემპერატურაც ხელს უწყობს სოკოს გააქტიურებას. ქალბატონებს ხშირად უკვირთ ხოლმე, როდესაც ვეუბნები, რომ სოკო არის ნორმალური ფლორა. ზოგიერთი ამბობს, რომ სოკოს ვმკურნალობ, ვმკურნალობ და ვერაფრით ვერ განვიკურნე. ეს არის ნორმალური ფლორა. სოკოს არ სჭირდება მკურნალობა, თუ ის ქალს არ აწუხებს. მცირე გამონადენი არის ნორმალური.

სოკო სამკურნალოა მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ აქვს კლინიკური გამოვლინება, წვა, ქავილი. ქალის საშოსთვის სოკო ნორმალური ფლორაა. რაც შეეხება სქესობრივი გზით გადამდებ ინფექციებს, ნებისმიერ ინფექციას, რომელსაც ქალთან ვმკურნალობთ, უნდა ვუმკურნალოთ მამაკაცებთანაც,“- მოცემულ საკითხზე მანანა მგალობლიშვილმა ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის პოსტი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რა არის ჩვილთა უეცარი სიკვდილის სინდრომი?

​რა არის ჩვილთა უეცარი სიკვდილის სინდრომი?

რა არის ჩვილთა უეცარი სიკვდილის სინდრომი, - ამის შესახებ პედიატრი თამარ ობგაიძე წერს. გთავაზობთ მის ​ნათქვამს სიიტყვა-სიტყვით:

ყოველწლიურად აშშ-ში დაახლოებით 3 500 ბავშვი კვდება უეცრად, ყოველგვარი წინასაწარი ფონის და დაავადების გარეშე. ყოველწლიურად სწორედ ამდენივე ოჯახი დგება ეჭვის ქვეშ, დადის დაკითხვებზე, ექვემდებარება სამართლდამცველთა მხრიდან დაკვირვებებს მანამ, სანამ საბოლოოდ დადგინდება - ბავშვის გარდაცვალების მიზეზი ე.წ. ჩვილის უეცარი სიკვდილის სინდრომია.

ეს არის სიკვდილი, რომლის მიზეზი არავინ იცის. სიკვდილისშემდგომი არცერთი კვლევით მისი მიზეზი არ დგინდება.

​ამ ეტაპზე ცნობილია მხოლოდ რამდენიმე ჰიპოთეზა, რაც შესაძლოა, ხსნიდეს მანამდე სრულიად ჯანმრთელი ჩვილის უეცარ სიკვდილს, მათ შორის, ცვლილებები თავის ტვინში, ჰიპოთალამუსის მიდამოში, თუმცა ეს ჯერ მხოლოდ ვარაუდებია და კვლევა-ძიება ისევ გრძელდება.

აშშ-ის დაავადებათა კონტროლის ცენტრმა ეს სინდრომი გააერთიანა ჩვილთა მოულოდნელი სიკვდილის სინდრომთა ჯგუფში, სადაც ასევე შედის გარდაცვალების სხვა, თუმცა დაზუსტებული მიზეზები - მაგალითად, უეცარი მოხრჩობა, მოულოდნელი სიკვდილი ინფექციების ან ნევროლოგიური პათოლოგიების დროს.

მიზეზები, როგორც უკვე გითხარით, უცნობია, თუმცა დადგენილია ის რისკ-ფაქტორები, რომლებიც, სავარაუდოდ, ხელს უწყობს ჩვილთა უეცარ სიკვდილს:

ძირითადი რისკ-ფაქტორები:

  • ბავშვის ასაკი - უხშირესად 2-დან 4 თვემდე.
  • სქესი - უეცრად ვაჟები უფრო ხშირად იღუპებიან, ვიდრე გოგონები.
  • რასა - სრულიად აუხსნელი მიზეზების გამო ფერადკანიანთა შორის ეს სინდრომი უფრო ხშირია.
  • თავის ტვინის თანდაყოლილი პათოლოგიები.
  • დღენაკლულობა და დაბადებისას დაბალი მასა.
  • პასიური მწეველობა - დადგენილია, რომ ჩვილები უეცრად უხშირესად მწველთა ოჯახებში კვდებიან.
  • დედის მიერ ნარკოტიკების, ალკოჰოლის მოხმარება.
  • დედის ადრეული ასაკი (20 წელზე უფრ ახალგაზრდა).
  • ორსულობისას ქალზე არასრულფასოვანი სამედიცინო დაკვირვება და არადეკვატური მოვლა.
  • ოჯახური ისტორია - მაღალი რისკის ჯგუფს მიეკუთვნებიან ის ბავშვები, რომელთა და, ძმა, ბიძაშვილი, მამიდაშვილია ან დეიდაშვილი ჩვილთა უეცარი სიკვდილის სინდრომით გარდაიცვალა.
  • მუცელზე ძილი - გასული საუკუნის 80-ინი წლებში აშშ პედიატრიის აკადემიამ ჩვილებისთვის რეკომენდაცია გაუწია მუცელზე ძილს. სწორედ იმ წლებში ჩვილთა უეცარმა სიკვდილობამ მკვეთრად იმატა. 90-იანი წლებიდან ძილის წესის ახალი რეკომენდაციის შემდეგ (ძილი ზურგზე), სტატისტიკა ასევე მკვეთრად გააუმჯობესა.

შემდეგი ბლოგი სწორედ ბავშვის უსაფრთხოებას მიეძღვნება. მოგიყვებით, როგორია უსაფრთხო ძილის წესები ჩვილებისათვის, კიდევ რა უნდა გააკეთოთ იმისათვის და რომ თქვენც უშიშირად გეძინოთ, არ გაფიქრებდეთ ის, რაზეც უკვე მოგიყევით,“ - წერს პედიატრი თამარ ობგაიძე.

წაიკითხეთ სრულად