Baby Bag

რა იწვევს ცოლ-ქმარს შორის სექსუალურ დისჰარმონიას და როგორ უნდა მოაგვაროს წყვილმა პრობლემა? - სექსოლოგი ზურაბ მარშანია

რა იწვევს ცოლ-ქმარს შორის სექსუალურ დისჰარმონიას და როგორ უნდა მოაგვაროს წყვილმა პრობლემა? - სექსოლოგი ზურაბ მარშანია

სექსოლოგმა ზურაბ მარშანიამ სექსუალური დისფუნქციის პრობლემებზე ისაუბრა:

„ადამიანს ხშირად სჩვევია ოჯახის დანგრევის ყოფით პრობლემებზე, ყოველდღიური ცხოვრების პრობლემებზე გადაბრალება, როდესაც სინამდვილეში პრობლემა უფრო სხვა მიმართულებით არის საძებნი. სექსუალური პარტნიორების, ცოლ-ქმრის ურთიერთობა სქესობრივ ცხოვრებას ეფუძნება, უფრო სწორად, ჰარმონიზებულ სქესობრივ ცხოვრებას. როდესაც ეს ირევა სხვადასხვა მიზეზის გამო, ჩნდება პრობლემები. შესაძლოა, მამაკაცებში იყოს ლიბიდოს დაქვეითება, ერექციის დარღვევა. ქალის შემთხვევაში ხშირია ანორგაზმია, ლიბიდოს დაქვეითება. ქალის სექსუალური დისფუნქციები უფრო ფართო სპექტრით ხასიათდება. მოსაგვარებლად და სამკურნალოდაც გაცილებით უფრო ძნელია.

როდესაც ჩვენ ვლაპარაკობთ სექსუალური დისფუნქიების პრობლემაზე, ეს გულისხმობს მათ პრევენციას. როდესაც ახალგაზრდა ვიყავი, 1000 პაციენტიდან 1 იყო მხოლოდ ქალი, მაქსიმუმ 2. ქალებს რცხვენოდათ მოსვლა. აუცილებლად ფიქრობენ, რომ პირველ ღამეს, თუ გოგონა ქალწულია, იქნება ტკივილი და სისხლდენა. ამ დროს არც ერთი უნდა იყოს და არც მეორე. ეს ნიშნავს, რომ არის პათოლოგია, ვაგინიზმია და მკურნალობა სჭირდება ამას.

სქესობრივი განათლების ამაღლების მოტივაციაც დაბალია. გაცილებით მეტი ყურადღება უნდა ეთმობოდეს ამას. ჰარმონიული სექსუალური ურთიერთობის გარეშე ოჯახში ბედნიერება წარმოუდგენელია. ძალიან ხშირად ეს არის მიზეზი ოჯახის დანგრევისა და დემოგრაფიული სიტუაციის გაუარესებისა. ჩემთან სექსუალური დისფუნქციების გამო ქალების მომართვიანობა იმდენად გაიზარდა, რომ დღეს 1000 პაციენტიდან 250 ან უფრო მეტი ქალია. მე ამას მივესალმები,“- მოცემულ საკითხზე ზურაბ მარშანიამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არავითარ შემთხვევაში პური არ უნდა იყოს ჩაფხვნილი საკვებში,“ - პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი ჩვილ ბავშვთა დამატებითი კვების შესახებ

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა ჩვილ ბავშვთა დამატებითი კვების შესახებ საუბრისას ის საკვები პროდუქტები დაასახელა, რომელიც ბავშვს მყარ კვებაზე გადასვლისას უნდა მივცეთ:

„როდესაც ვიწყებთ დამატებით კვებას, ბავშვს უნდა დავუწყოთ ქარხნული წესით დამზადებული ფაფებით კვება. ის ძირითადი ინგრედიენტები, რომელიც დანამატის სახით შედის ბავშვთა კვებაში, გათვლილია პატარას სწორ ფიზიკურ და ფსიქომოტორულ განვითარებაზე. აუცილებლად საკვები უნდა იყოს ისეთი კონსისტენციის, რომ ბავშვი მიეჩვიოს ღეჭვითი რეფლექსების შესრულებას. პირველი ღეჭვითი რეფლექსი ბავშვს 4 თვის ასაკიდან უმუშავდება. ბრუნვითი ღეჭვითი რეფლექსები უვითარდება 12 თვის ასაკიდან. ფაფები უნდა იყოს ისეთი კონსისტენციის, რომ ბავშვმა შეძლოს ის შემოაბრუნოს პირში, დაღეჭოს. ეს აუცილებელია შემდგომში უკვე ბავშვის პირის აპარატის, მისი არტიკულაციის, ღეჭვითი რეფლექსების გამომუშავებისთვის. იმისთვის, რომ  3-4 წლის ასაკამდე ბავშვი არ იყოს მიბმული დაბლენდერებულ საკვებზე. კვება დავუწყოთ კოვზით უსათუოდ და ბავშვი არ იყოს მიჩვეული ბოთლით კვებაზე. ზოგიერთი 3 წლის ასაკამდე ბოთლით კვებავს ბავშვს, იმიტომ, რომ მიაჩვიეს ასე. ბავშვს უბლენდერებენ, უთხელებენ ფაფებს, ოღონდ როგორღაც შეჭამონ. ამას მე ვეძახი ქცევით დევიაციას, რომელსაც მშობლებიც ჩავდივართ, რომ გავიმარტივოთ ცხოვრება. ქართველებს გვაქვს ასეთი პრობლემა, რომ ბავშვმა ოღონდ ჭამოს და რა სახითაც უნდა იმ სახით მიიღოს, ნებისმიერი სახით.

თავდაპირველად ვიწყებთ ბურღულის ფაფით. ყოველთვის დავიცვათ ექიმის რეკომენდაცია, რომელ თვეზე რომელი ახალი საკვები შევიტანოთ ბავშვთა კვებაში. 7 თვის ასაკიდან ჩავრთოთ ხორცი, ხორცის ბულიონი - არავითარ შემთხვევაში! ბავშვს არ აქვს ბულიონის გადამუშავების უნარი და ის ამოღებულია 2 წლის ასაკამდე. პირველ რიგში, ჩავრთოთ ფრინველის ხორცი, ქათმის ხორცი, ხბოს ხორცი. თევზი 8 თვის ასაკიდან შედის ბავშვის რაციონში. კვერცხის შეტანა ხდება 8-9 თვის ასაკიდან. ჩვენ რეკომენდაციას ვუწევთ მწყერის კვერცხს, რომელიც მარტივად მოსანელებელია და ჰიპოალერგიულია. ძროხის ცილა, რომელიც ძალიან ტოქსიურია, ბავშვისთვის ძალიან რთული მოსანელებელია. ძროხის რძე დავიწყოთ ერთი წლის ასაკიდან. 8 თვის ასაკიდან შეიძლება დავიწყოთ პურის გამოყენება. არავითარ შემთხვევაში პური არ უნდა იყოს ჩაფხვნილი საკვებში. პურის გამოყენებას ვიწყებთ იმიტომ, რომ ბავშვმა ღეჭვა ისწავლოს. ბებიები თვლიდნენ, რომ ჩაფხვნილი პურით უკეთ ნაყრდება ბავშვი, მაგრამ დანაყრებაში არ არის საქმე, საქმე სარგებლიანობაშია. რას ვაჩვევთ ბავშვს და რატომ ვაჩვევთ,“- აღნიშნულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“ 

წაიკითხეთ სრულად