Baby Bag

რა იწვევს ცოლ-ქმარს შორის სექსუალურ დისჰარმონიას და როგორ უნდა მოაგვაროს წყვილმა პრობლემა? - სექსოლოგი ზურაბ მარშანია

რა იწვევს ცოლ-ქმარს შორის სექსუალურ დისჰარმონიას და როგორ უნდა მოაგვაროს წყვილმა პრობლემა? - სექსოლოგი ზურაბ მარშანია

სექსოლოგმა ზურაბ მარშანიამ სექსუალური დისფუნქციის პრობლემებზე ისაუბრა:

„ადამიანს ხშირად სჩვევია ოჯახის დანგრევის ყოფით პრობლემებზე, ყოველდღიური ცხოვრების პრობლემებზე გადაბრალება, როდესაც სინამდვილეში პრობლემა უფრო სხვა მიმართულებით არის საძებნი. სექსუალური პარტნიორების, ცოლ-ქმრის ურთიერთობა სქესობრივ ცხოვრებას ეფუძნება, უფრო სწორად, ჰარმონიზებულ სქესობრივ ცხოვრებას. როდესაც ეს ირევა სხვადასხვა მიზეზის გამო, ჩნდება პრობლემები. შესაძლოა, მამაკაცებში იყოს ლიბიდოს დაქვეითება, ერექციის დარღვევა. ქალის შემთხვევაში ხშირია ანორგაზმია, ლიბიდოს დაქვეითება. ქალის სექსუალური დისფუნქციები უფრო ფართო სპექტრით ხასიათდება. მოსაგვარებლად და სამკურნალოდაც გაცილებით უფრო ძნელია.

როდესაც ჩვენ ვლაპარაკობთ სექსუალური დისფუნქიების პრობლემაზე, ეს გულისხმობს მათ პრევენციას. როდესაც ახალგაზრდა ვიყავი, 1000 პაციენტიდან 1 იყო მხოლოდ ქალი, მაქსიმუმ 2. ქალებს რცხვენოდათ მოსვლა. აუცილებლად ფიქრობენ, რომ პირველ ღამეს, თუ გოგონა ქალწულია, იქნება ტკივილი და სისხლდენა. ამ დროს არც ერთი უნდა იყოს და არც მეორე. ეს ნიშნავს, რომ არის პათოლოგია, ვაგინიზმია და მკურნალობა სჭირდება ამას.

სქესობრივი განათლების ამაღლების მოტივაციაც დაბალია. გაცილებით მეტი ყურადღება უნდა ეთმობოდეს ამას. ჰარმონიული სექსუალური ურთიერთობის გარეშე ოჯახში ბედნიერება წარმოუდგენელია. ძალიან ხშირად ეს არის მიზეზი ოჯახის დანგრევისა და დემოგრაფიული სიტუაციის გაუარესებისა. ჩემთან სექსუალური დისფუნქციების გამო ქალების მომართვიანობა იმდენად გაიზარდა, რომ დღეს 1000 პაციენტიდან 250 ან უფრო მეტი ქალია. მე ამას მივესალმები,“- მოცემულ საკითხზე ზურაბ მარშანიამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის...“

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის...“

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის, ამიტომ შენ გგონია ღმერთი არ არის? შენ ღმერთი ვინ გგონია? წვერებიანი ბაბუა? ღრუბლებზე ზის და პირს რომ იბანს, წვიმა მოდის? ღმერთი ისე ნათელია, ისე ახლობელი, ისე ახლო და ისე უბრალო, რომ როდესაც ხედავ, არ იცი, რომ ღმერთია, ამაშია ღმერთის უბედურება, ამიტომ არ წამთ ღმერთი. 


ღმერთი რომ სხვაგან იყოს, შორს ჩვენგან, ცალკე და მაღლა, ღმერთი რომ ჩვენში არ იყოს, მაშინ ყველა იწამებდა. ამაშია საქმე! 


ღმერთი მაშინ უნდა იწამო, ღმერთის სახე რომ არ აქვს, რომ არ ჰგავს ღმერთს, რომ არ გეუბნება, ღმერთი ვარო, პურს რომ გიყოფს, სადილს რომ გიკეთებს, ტანზე რომ გაცმევს, თავზე რომ გახურავს, გიღიმის და გეფერება, გკოცნის და ტირის შენი გულისთვის, კვდება შენი გულისთვის, ცივა, წყურია, შია შენთან ერთად, სულს აძლევს ეშმაკს შენი გულისთვის, მაშინ უნდა იწამო, აბა, ღმერთმა თუ თავისი სახე გაჩვენა, კედელთან მიგაყენა, ყური აგიწია და თვითონ თუ გითხრა, ღმერთი ვარ და მიწამეო, მაშინ რაღად უნდა ღმერთს შენი რწმენა? ასეთ ღმერთს შენ კი არა, ყველა იწამებს. 


ღმერთი მაშინ უნდა იწამო, შენ რომ გგავს, მე რომ მგავს, დედაშენს რომ ჰგავს, გასაგებია?“

ნოდარ დუმბაძე 

წაიკითხეთ სრულად