Baby Bag

„ჩვენთან კოლორექტალური კიბოს შემთხვევები ნაკლებია, სწორედ იმიტომ, რომ ხორცთან ერთად უხვად ვიღებთ საკმაზებს, სანელებლებს,“- ბიოქიმიკოსი ირაკლი ჩხიკვიშვილი

„ჩვენთან კოლორექტალური კიბოს შემთხვევები ნაკლებია, სწორედ იმიტომ, რომ ხორცთან ერთად უხვად ვიღებთ საკმაზებს, სანელებლებს,“- ბიოქიმიკოსი ირაკლი ჩხიკვიშვილი

ბიოქიმიკოსმა ირაკლი ჩხიკვიშვილმა ანტიოქსიდანტების სასარგებლო თვისებებზე ისაუბრა:

„დღეს კიბოთი და სისხლძარღვების პრობლემებით გამოწვეული სიკვდილიანობა პრაქტიკულად ტოლია მსოფლიოში და მათ შორის, საქართველოშიც. აგრესიული დაავადებების პროფილაქტიკის თვალსაზრისით, ძალიან მნიშვნელოვანია ანტიოქსიდანტების მიღება, თუმცა როდესაც უკვე არის ეს დაავადება, აქ მონაცემები წინააღმდეგობრივია. აქ ექიმის ჩარევაა აუცილებელი.

ჩვენი ქვეყანა მდიდარია ხილით, ბოსტნეულით, ჩაით, ღვინოთი. კაკაო არ გვაქვს, მაგრამ შოკოლადი ყველას გვიყვარს. ევოლუციურად ჩვენ რომ ვიღებთ ნახშირწყლებს და ცხიმებს, ეს არის იმის შედეგი, რომ ჩვენი გემოვნება ყალიბდებოდა იქიდან გამომდინარე, თუ რამდენი ენერგია უნდა მივიღოთ. იქეთკენ მიმართული გემოვნების ჩამოყალიბებაც შეგვიძლია, რომელიც უფრო სასარგებლო იქნება და ნაკლებად დამაზიანებელი. რომელია მავნე საკვები? ეს არის მარტივი ნახშირწყლები, პროცესირებული ხორცი. მათი ზემოქმედება იწვევს ოქსიდაციურ სტრესს. მათთან ერთად ძალიან მნიშვნელოვანია ანტიოქსიდანტების მიღება. ჩემს ბაბუას ძალიან უყვარდა ხორცი, მაგრამ იმდენ მწვანილს მიირთმევდა და ფიზიკურად იმდენად შრომობდა, რომ ამას ანეიტრალებდა და 91 წელი იცოცხლა.

თუ ჩვენ ვერ ვამბობთ უარს ტკბილეულზე, აქაც ის უნდა დავაწყვილოთ სასარგებლო პროდუქტებთან. ძალიან ხშირად არის ხილის ტორტები. ძალიან კარგია, როდესაც ცოცხალი ხილია. ის ცხიმსა და ნახშირწყლებს ანეიტრალებს. შაქრის დონე სისხლში მარტივი შაქრების მიღების დროს მკვეთრად იზრდება, მაშინ წარმოიქმნება სწრაფად ინსულინი და აგდებს მას. თქვენ ისევ ტკბილეული გინდათ. როდესაც ტკბილს ანტიოქსიდანტებთან ერთად იღებთ ან რთულ შაქრებთან ერთად, შაქარი სწრაფად არ ვარდება და ნაკლებად გინდა ტკბილი. ხორცის განეიტრალება ხდება ანტიოქსიდანტებით, ყვითელი ყვავილი, ქონდარი არის საუკეთესო. ჩვენთან კოლორექტალური კიბოს შემთხვევები ნაკლებია, სწორედ იმიტომ, რომ ხორცთან ერთად უხვად ვიღებთ საკმაზებს, სანელებლებს, ტყემალს, აჯიკას და მწვანილებს. ეს არის ანტიოქსიდანტების უნარი, რომ გაანეიტრალოს არასასარგებლო პროდუქტები,“- მოცემულ საკითხზე ირაკლი ჩხიკვიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს ლექსების სწავლა, კლასიკის შესწავლა... თვითონ ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის, მიმწოდებელია შუაში,“- პაატა ამონაშვილი

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს ლექსების სწავლა, კლასიკის შესწავლა... თვითონ ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის, მიმწოდებელია შუაში,“- პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ბავშვების კლასიკური ლიტერატურით დაინტერესებაში მასწავლებლის უდიდესი როლის შესახებ ისაუბრა:

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს კლასიკის შესწავლა, არ უყვარს ლექსების სწავლა, თუმცა ისეთებსაც ვხედავ, რომლებსაც უყვართ ეს ყველაფერი. თვითონ ლირიკა და ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის აქ, მიმწოდებელია შუაში. მასწავლებელი არის შუამავალი ბავშვსა და კლასიკურ საგანძურს შორის. თუ მასწავლებელს ეს კლასიკური საგანძური მოაქვს, როგორც მხოლოდ სკოლის პროგრამის ნაწილი, რომ მერე ტესტი ჩაატაროს, თან ამას აკეთებს მკაცრი სახით, თან ეჩხუბება, ეს გავლენას ახდენს ბავშვზე. ერთ-ერთ ბავშვს ვკითხე, როგორი მასწავლებლები გყავს-თქო. მან მიპასუხა: „არცერთი მასწავლებელი არ მყავს, რომელიც გაკვეთილის წინ რომ დამინახავს, მკითხავს, როგორ ხარო.“ კლასში რომ შედის მასწავლებელი და „როგორ ხართ?“ კითხვის ნაცვლად ამბობს: „გადაშალეთ წიგნები, როგორ არ მოიტანეთ დავალება?“  და ამის ფონზე ამოიღებს საგანძურს, ეს საგანძური ბავშვისთვის აღარ არის საგანძური.“

„10 წლის წინ საქართველოში ექსპერიმენტი ჩავატარეთ. გავზომეთ როგორ უყვართ ბავშვებს თავიანთი მასწავლებლები სხვადასხვა საგანში. ეროვნული გამოცდა რომ ჩააბარეს ბავშვებმა, შევადარეთ ქულები იმას, თუ როგორ უყვარდათ მასწავლებელი. სადაც მასწავლებელი ძალიან უყვარს, ძალიან მაღალ ქულას იღებს ბავშვი, სადაც სძულს - ძალიან დაბალს. მამაჩემს, შალვა ამონაშვილს ჰყავდა მასწავლებელი ვარვარა ვარდიაშვილი. ის ისე აწვდიდა ბავშვებს „ვეფხისტყაოსანს,“ რომ დღემდე ჯიბით დააქვს მამაჩემს „ვეფხისტყაოსანი.“ მე არ მყავდა, სამწუხაროდ, ვარვარა ვარდიაშვილი მასწავლებლად და მიკვრიდა, რა აინტერესებს-მეთქი მამაჩემს ამ „ვეფხისტყაოსანში.“ სკოლაში „ვეფხისტყაოსანი“ იყო ისეთი ნაწარმოები, რომელიც ძალიან არ მიხაროდა. გაძალებდნენ დაზეპირებას, რთულია, ვერ გიხსნის მასწავლებელი. თვითონ „ვეფხისტყაოსნის“ ბრალი კი არ არის, მიმწოდებლის ბრალია ეს. ყველაზე დიდი კლასიკური საგანძურიც შეიძლება ბავშვისთვის საძულველი გახდეს საძულველი მასწავლებლის ხელიდან. სანამ კლასიკას მივიტან ბავშვთან, რატომ არ უნდა ვიზრუნო იმაზე, რომ შევაყვარო თავი?! მოდი, ჯერ მე შევუყვარდე და რასაც მივუტან, ისიც შეუყვარდება. თუ სიძულვილს მივუტან, თუ მე არ მოვწონვარ, რასაც მივუტან ისიც არ მოეწონება. საუკეთესო პატრიოტული ლექსიც გახდება იძულების ნაწილი. თუ დამაძალებთ, დავიზეპირებ, მაგრამ დავივიწყებ, როგორც კი გამოცდას ჩავაბარებ,”- აღნიშნულ საკითხზე პაატა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „შემდეგი გაჩერება“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შემდეგი გაჩერება“

წაიკითხეთ სრულად