Baby Bag

რატომ არის მნიშვნელოვანი მეუღლის თანადგომა და მხარდაჭერა მშობიარობის პროცესში? - პედიატრი ქეთი ნემსაძე

რატომ არის მნიშვნელოვანი მეუღლის თანადგომა და მხარდაჭერა მშობიარობის პროცესში? - პედიატრი ქეთი ნემსაძე

პედიატრმა ქეთი ნემსაძემპარტნიორული მშობიარობის დადებით მხარეებზე ისაუბრა:

„როდესაც არის პარტნიორული მშობიარობა, ოჯახის გაკეთილშობილება და დაახლოება ხდება. ეს არის უკვე მეცნიერულად დადასტურებული. საბედნიეროდ საქართველოში უკვე მიმდინარეობს პარტნიორული მშობიარობის დანერგვა. განათლებულ საზოგადოებას შეუძლია მშობიარობის პროცესში მამაკაცისა და ქალის დაახლოება. ქალსა და ბავშვს შორის არსებობს მიჯაჭვულობა. ეს არის ის უხილავი ჯაჭვი, რომელსაც არ უნდა სწავლება. ეს უხილავი ჯაჭვი, რომელიც ქალისთვის ერთობ ბუნებრივია, არაჩვეულებრივად ჩამოყალიბდა იმ სამშობიარო სახლებში, სადაც დაბადებისთანავე ბავშვი მოათავსეს მამის მკერდზე, როდესაც დედას არ ჰქონდა ამის შესაძლებლობა. ჩამოყალიბდა ე.წ. მამა-შვილის მიჯაჭვულობა.

რა მნიშვნელობა აქვს მამა-შვილის მიჯაჭვულობას? სწორედ ეს მიჯაჭვულობა არის საფუძველი კეთილშობილების, დამოუკიდებელი გადაწყვეტილების მიღების უნარისა და კრიტიკული აზროვნების. პარტნიორული მშობიარობის წყალობით, მამაკაცებში ვითარდება მიჯაჭვულობა, ქალბატონების მიმართ პატივისცემა, ისინი ხდებიან შვილის დაბადების თანამონაწილე, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია.

ჩვენ ერთად უნდა ავაშენოთ ისეთი საზოგადოება, სადაც დაინგრევა ყველა ტოტალიტარული დოქტრინა და ქალბატონი თუნდაც მშობიარობის დროს გახდება ცენტრალური პიროვნება. მეანი კი არ უბრძანებს მას, როგორ პოზაში იმშობიაროს, არამედ მეანიც, მეუღლეც და ირგვლივ ყველანი აეწყობიან ფიზიოლოგიური პროცესის ნორმალურად წარმართვისკენ,“- აღნიშნა ქეთი ნემსაძემ.

წყარო: ​EECMD 

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით ქართველი მშობლები, რომლებიც 9 შვილს ზრდიან - პაატა დათიაშვილს და მერი ჭადაშვილს 7 ბიჭი და 2 გოგო ჰყავთ

გაიცანით ქართველი მშობლები, რომლებიც 9 შვილს ზრდიან - პაატა დათიაშვილს და მერი ჭადაშვილს 7 ბიჭი და 2 გოგო ჰყავთ

მერი ჭადაშვილსა და პაატა დათიაშვილს 9 შვილი ჰყავთ. პაატა დათიაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ თავისი დიდი ოჯახის შესახებ საუბრისას აღნიშნა, რომ ღმერთმა მას ყველა თხოვნა აუსრულა, რაც კი ჰქონდა:

„ეს არის ჩვენი ოჯახი. 9 შვილი გვყავს: გიორგი, გაბრიელი, ერეკლე, დემეტრე, დანიელი, ანა, ნიკოლოზი, შიო და ნენე. ჩვენს ოჯახზე პატარა ოჯახი უკვე აღარ ითქმის. გაცნობა ასე მოხდა: პატარა აღმართი იყო ასავლელი, რომ შეუდგნენ ამ აღმართს, მერიკოს ფეხი დაუცდა. მე დავიჭირე, დავიჭირე და დავიჭირე. რასაც ვნატრობდი, ღმერთმა ორ თვეში ამისრულა ყველაფერი. სამსახურიც მომეცა, ქორწილი გადავიხადეთ, ტრენინგებზე გამიშვეს თბილისში, 2 კვირაში ზუსტად მერიკომ მომახარა, რომ ბატონი გიორგი უკვე მუცელში იყო.

ტაძარში ერთხელ ბიჭი შემოვიდა, სამი ბიჭი შემოიყვანა. სამი ბიჭი ჰყავს, სამს ზრდის, რა მაგარია, მე კიდევ ერთი შვილიც არ მყავს-მეთქი, ვიფიქრე. მერე სულ მქონდა ეს, რომ ბევრი შვილი მინდოდა, მაგრამ დაგეგმვით ასე არაფერი დაგვიგეგმავს.

ოთხი ბავშვი სკოლაში დადის, სამი - ბაღში, ორი რჩება სახლში. მე არ ვიცი, რამდენად წარმატებული მამა ვიქნები ან ვარ, ამას ცხოვრება გვიჩვენებს, მაგრამ ამ გადმოსახედიდან, არანაირი სიძნელე, არანაირი პრობლემა არ ღირს, რომ უარი თქვა შვილებზე. ღმერთი გვაძლევს და ჩვენც უარს არ ვამბობთ, მადლობით ვხვდებით ყველა ამ ანგელოზს. რომელზე უნდა გვეთქვა უარი?!“

მერი ჭადაშვილი იმ ბედნიერ წუთებზე საუბრობს, როდესაც ახალდაბადებულ შვილს პირველად იკრავს გულში:

„წარმოუდგენელი გრძნობა იყო, გაინტერესებს როგორი იქნება ბავშვი, ვის ემსგავსება. რომ დაიბადება, გულზე რომ დაიწვენ შენს შვილს, ეს დიდი ემოციაა. დედაჩემს ბავშვობაში სულ ვეხვეწებოდი: „დედა, გააჩინე, მე მოგეხმარები.“ ვეუბნებოდი, თუ შენ არ აჩენ, მე მეყოლება ბევრი შვილი-მეთქი. რაც ვუთხარი, ავუსრულე. სირთულე ის არის, რომ 12 წელია ღამე არ მძინებია. დილას ვიწყებთ 7-ის ნახევრიდან. პატარებს მივხედავთ. მერე ვაღვიძებთ სკოლის ბავშვებს. ზოგი სპორტზე მიდის, ზოგი - მასწავლებელთან, ზოგი - ცეკვაზე. ჩვენს სახლში მიმსვლელ-მომსვლელი არ გველევა. 9 შვილი არის ნამდვილად უფლის მადლი, უფლისგან ბოძებული სიმდიდრე. ბედნიერებაა, დილას რომ გაიღვიძებენ და ნამძინარევს რომ ჩაიხუტებ, აფუმფულებულები რომ არიან. ვცდილობთ ჩვენი გული და სული ჩავდოთ ამ ბავშვების აღზრდაში. 8 მარტი არ ავიწყდებათ. ბარათებს ამზადებენ ბაღში, სკოლაში. ახალ წელს ერთად გვილოცავენ ხოლმე.“

წყარო: ​„ახალი დღე“

წაიკითხეთ სრულად