Baby Bag

„მზის ინსოლაცია არის ერთ-ერთი მთავარი ფაქტორი, რაც პირდაპირპროპორციულად ასოცირდება ხალის ონკოლოგიური რისკის ზრდასთან,“- დერმატო-ვენეროლოგი გიორგი არველაძე

„მზის ინსოლაცია არის ერთ-ერთი მთავარი ფაქტორი, რაც პირდაპირპროპორციულად ასოცირდება ხალის ონკოლოგიური რისკის ზრდასთან,“- დერმატო-ვენეროლოგი გიორგი არველაძე

დერმატო-ვენეროლოგმა გიორგი არველაძემ ზაფხულში ხალის მზის ულტრაიისფერი გამოსხივებისგან დაცვის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ხალი თითქმის ყველა ადამიანს აქვს. თითოეული ხალის წარმოქმნის შესახებ ინფორმაცია, როდესაც ადამიანი იბადება, მის ორგანიზმში უკვე არის. 30 წლამდე აღმოცენებული ხალები ნაკლებად საშიშად მიიჩნევა. უფრო საყურადღებოა ის ხალი, რომელიც სხეულის ზედაპირზე გვევლინება 30 წლის შემდეგ. საყურადღებოში ყოველთვის საშიში არ მოიაზრება. არსებობს ხალების გარკვეული ჯგუფი, რომელიც ვიტილიგოსთან ასოცირდება. ძალიან ხშირად ამ დროს ხალის ირგვლივ კანის უბანი თეთრდება და შემდეგ ხალი ქრება. ასეთი ხალების ტიპი არანაირ საფრთხეს არ წარმოადგენს.

ხალზე თმიანი საფარველი ნაკლებად ასოცირდება ავთვისებიან ნიშანთან, თუმცა ის ესთეტიკურ ხარვეზს წარმოადგენს. ეპილაცია ამ დროს ცუდი არჩევანია. უფრო მარტივია ამ თმის მაკრატლით მოჭრა, ასევე განიხილება ხალის სრულყოფილი მოცილება. ხალი საყურადღებო ხდება, თუ შეინიშნება ზომაში სწრაფი ტემპით ზრდა, ფორმისა და კონტურების საზღვრების ცვლილება, ფერთა ასიმეტრია, ძველი ხალის გვერდით ახალი წარმონაქმნის დაფიქსირება. ამ ნიშნების დროს აუცილებელია ვესტუმროთ დერმატოლოგს.

დერმატოლოგებისთვის ნამზეური ასოცირდება დაზიანებული ტიპის კანთან. კანის დაბერების, გაუწყლოვნების პროცესი იწყება. ამიტომ ამას ჩვენ ვეწინააღმდეგებით. რაც შეეხება ხალს, აქ კიდევ უფრო ვეწინააღმდეგებით ნამზეურს. მზის ინსოლაცია არის ერთ-ერთი მთავარი ფაქტორი, რაც პირდაპირპროპორციულად ასოცირდება ხალის ონკოლოგიური რისკის ზრდასთან. კანს აქვს ცუდი თვისება, ის იმახსოვრებს ნამზეურს. წლების წინ მიღებული ძლიერი ნამზეური შეიძლება გარკვეული პერიოდის შემდეგ გახდეს ცვლილების საწინდარი. მზის ულტაიისფერი სხივები იწვევს ხალის უჯრედების გენომის სტრუქტურის დარღვევას, ეს ხდება საწინდარი იმ ცვლილებისა, რაც ცუდი, ატიპიური უჯრედების ფორმირებას უდევს საფუძვლად. ვისაც ბევრი ხალი აქვს, ისინი ყოველთვის რისკ-ჯგუფში ხვდებიან. გარუჯვა რეკომენდებული არ არის იმ ადამიანებისთვის, ვისაც ღია ტიპის თვალები და ხალებით დახუნძლული ღია ფერის კანი აქვთ. გარუჯვის შემთხვევაში აუცილებელია წესების დაცვით მზის დამცავის გამოყენება,“- მოცემულ საკითხზე გიორგი არველაძემ ტელეკომპანია „ფორმუალს“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა ფორმულაზე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

12 წლის თაკო კონცელიძემ ლეიკემია დაამარცხა და ახლა სხვა ბავშვების დახმარებას ცდილობს, რომლებიც დაავადების დასამარცხებლად იბრძვიან. თაკო ხატავს და ლამაზ აქსესუარებს ამზადებს, რომლებსაც ყიდის, შემოსული თანხით კი ბავშვებს ეხმარება:

„მე ვარ თაკო კონცელიძე, 12 წლის, ვარ ბათუმიდან, ამჟამად ვცხოვრობ რუსთავში. მე ძალიან მიყვარს ხატვა. ჩემთვის ძალიან რთული იყო, როდესაც გავიგე ლეიკემიის შესახებ. ბევრი არაფერი არ ვიცოდი ამ დაავადებასთან დაკავშირებით. არ მჯეროდა, რომ ეს მე დამემართა. განერვიულებული ვიყავი, უმიზეზოდ ვეჩხუბებოდი ყველას. ვხვდებოდი, რომ ეს კარგი საქციელი არ იყო, მაგრამ ჩემდა უნებურად ხდებოდა ეს.

5 წლის ვიყავი, როდესაც წავიქეცი სოფელში, გამიჩნდა სილურჯეები. მივედით ბათუმში, იქ დამიდგინეს ლეიკემია და გადმოგვამისამართეს თბილისის იაშვილის კლინიკაში. ყოველთვის მაძლიერებდა ის ფაქტი, რომ ოჯახის წევრები, ახლობლები ჩემს გვერდით იყვნენ, ყოველთვის მამხნევებდნენ. ჩემს თავსაც ამიტომ შემოვუძახე, რომ კარგად უნდა გავმხდარიყავი. მკურნალობის დროს მხარში მედგა დედა, მამშვიდებდა, მაწყნარებდა, გულში მიკრავდა, სულ ცდილობდა გავემხიარულებინე, მაგრამ მაინც ცოტა ვნერვიულობდი ხოლმე. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ გჯეროდეს შენი თავის, რომ შეუძლებელი არაფერია. როდესაც ოჯახის წევრები გიდგანან გვერდში, შეუძლებელია, რომ მათ გამო მაინც არ გახდე კარგად.

დაავადებასთან ბრძოლის პერიოდში შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში ხელოვნება. იაშვილში ხელოვნების მასწავლებლები გვასწავლიდნენ ხატვას. ძირითადად მიყვარს პორტრეტების ხატვა, მაგრამ პორტრეტებს უფრო ჩანახატებისთვის ვხატავ. რასაც ხშირად ვხატავ არის პეიზაჟები, ბუნება. იაშვილში სტუმრები რომ მოდიოდნენ, წვრილმან საჩუქრებს რომ გვირიგებდნენ, თითოეული საჩუქარი უდიდეს ბედნიერებას მანიჭებდა. მინდა, რომ ბავშვები ისეთი ბედნიერები იყვნენ, როგორიც მე ვიყავი მაშინ. მივხვდი, რომ ჩემი ნახატებითა და დამზადებული აქსესუარების გაყიდვით შემეძლო მათი დახმარება და გაბედნიერება. როდესაც პირველად გავყიდე ნახატი, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რადგან ვხვდებოდი, რამხელა ბედნიერებას მივანიჭებდი პატარებს, რომლებიც იაშვილში მკურნალობენ. შემოსულ თანხას ვრიცხავ დიტო ცინცაძის სახელობის ფონდში, რომელიც ეხმარება ლეიკემიით დაავადებულ ბავშვებს. მე ასევე დავეხმარე ჩემს მოსახელე გოგონას, რომელიც ამჯერად თურქეთში მკურნალობს. ვფიქრობ, ჩემ მიერ გადარიცხული ფული დიდი არაფერია, მაგრამ იმედია ეს მათ რაღაცაში დაეხმარება და მათ მალე გამოჯანმრთელებაში ხელს შეუწყობს.

როდესაც ექიმებმა მითხრეს, რომ ჯანმრთელი ხარო და გამწერეს, ეს დღე იყო ჩემი დაბადების დღე. უბედნიერესები ვიყავით. უდიდესი ტორტი მივართვით ექიმებს. ჩემი თავის ვირწმუნე, რომ შეუძლებელი არაფერია,“ - თავისი ისტორიის შესახებ თაკო კონცელიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად