Baby Bag

მშობლები ბავშვებში უცნაური გამოყანარის გამო ღელავენ - რა არის კოქსაკის ვირუსი?

მშობლები ბავშვებში უცნაური გამოყანარის გამო ღელავენ - რა არის კოქსაკის ვირუსი?

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვებში კოქსაკის ვირუსის გავრცელების შესახებ ისაუბრა და მისი დამახასიათებელი ნიშნები დაასახელა:

„კოქსაკის ვირუსი პირველად აღმოაჩინეს ნიუ-იორკის შტატში, ქალაქ კოქსაკში. ის ენტეროვირუსების ერთ-ერთი სახეა. ძირითადად ეს არის 5 წლამდე ასაკის დაავადება. გადაცემის მექანიზმი არის ფეკალურ-ორალური. როდესაც ბავშვები ეზოებში ქვიშაში თამაშობენ, ეს ქვიშა არის დაბინძურებული. ყველაზე ხშირი მიზეზი მსგავსი ინფექციების არის ეს. მას ახასიათებს მაღალი ტემპერატურა, ყელის ტკივილი, სახსრების ტკივილი.

კოქსაკის ვირუსს ასე მარტივად არ უნდა შევხედოთ. მას ახასიათებს უსიმპტომო მიმდინარეობიდან დაწყებული გართულებები მენინგოენცეფალიტამდე, მენინგიტამდე და ა.შ. საბოლოო გამოსავალი ნებისმიერი კოქსაკის ფორმას აქვს კეთილსაიმედო.

ძირითადად პაციენტი გადამდებია უსიმპტომოდ მიმდინარეობისას. დაავადების მიმდინარეობისას ინკუბაციის პერიოდი შეიძლება იყოს 3-დან 6 დღემდე ან უფრო მეტიც. ძირითადი ნიშანი არის ცხელება, ბუშტუკოვანი გამოყანარი პირის ღრუში, ტუჩების ირგვლივ, ხელისა და ფეხის გულებზე. შეიძლება იყოს ყელის ტკივილი, ნაწლავთა გახშირებული მოქმედება. პირველ რიგში, მშობლებმა უნდა მიმართონ პედიატრს, რომ მოხდეს დიფერენცირება ჩუტყვავილასგან, ხომ არ არის მენინგიალური გამოვლინებები,“- მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა ფორმულაზე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

ტელეწამყვანმა ნიკოლოზ წულუკიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ გმირი ქალის აურელიას შესახებ ისაუბრა, რომელმაც უკრაინაში 300 დევნილი ადამიანი შეიფარა:

„უკრაინის ყველაზე დიდ საერთო საცხოვრებელში ვიყავით. არ შემიძლია არ ვთქვა ქალბატონ აურელიაზე. რატომღაც მომინდა, რომ აქედან დიდი თაიგული წაგვეღო უკრაინის დროშების ფერით. ვიფიქრეთ, ვინმეს მივართმევთ-თქო. ქალბატონმა აურელიამ 300 ადამიანი შეიფარა. ეს ქალბატონი დიდი ურიკით დადიოდა ქუჩაში და რუპორით ყვიროდა: ვის გაქვთ საჭმელი, რომ დავაპუროთ ადამიანები? მე შევედი სამზარეულოში, სადაც მარიუპოლიდან და ხარკოვიდან დევნილი 300 ადამიანი იდგა საკვების რიგში. გამანადგურებელი სიჩუმე იყო.“

ქალბატონმა აურელიამ 90-იან წლებში მოლდოვაში მიმდინარე მოვლენები გაიხსენა და აღნიშნა, რომ მის შვილს მაშინ მიღებული მძიმე ტრავმა დღემდე არ დავიწყებია.

„90-იან წლებში მოლდოვაში მომხდარი მოვლენების დროს ჩემი შვილი სამწლინახევრის იყო. დღეს ის უკვე 34 წლისაა. როდესაც წლების წინანდელ მოლდოვის ამბებს ვიხსენებთ, ახლაც კი კანკალებს. მომხდარმა მასზე კვალი დატოვა. როდესაც ვუყურებ ბავშვებს, რომლებიც უკრაინის სხვადასხვა ქალაქიდან მოდიან, მახსენდება მოლდოვა. ვფიქრობ, რომ ეს ბავშვები გაიზრდებიან, მაგრამ მომხდარი არასდროს დაავიწყდებათ. ძალიან შეშინებულები არიან. ნებისმიერ, თუნდაც მცირე ხმაურზეც კი ტირილს იწყებენ, ცახცახებენ, დედებს ეძახიან. ეს საშინელებაა, მაგრამ მე არ მეშინია. ბევრი ნათესავი მყავს სხვადასხვა ქვეყანაში. ჩემი და გერმანიაში ცხოვრობს. ჩემი შვილები მთხოვენ, რომ დავტოვო უკრაინა, მაგრამ მე ვერ წავალ. ეტყობა, ჯერჯერობით ყველაფერი არ გამიკეთებია,“- აღნიშნა ქალბატონმა აურელიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად