Baby Bag

„ცივი წყალი და ნაყინი უარყოფითად არ მოქმედებს, თუ ბავშვი ჯანმრთელია და ყელი არ აქვს ქრონიკულ მდგომარეობაში,“- ოტორინოლარინგოლოგი ლიკა ლომიძე

„ცივი წყალი და ნაყინი უარყოფითად არ მოქმედებს, თუ ბავშვი ჯანმრთელია და ყელი არ აქვს ქრონიკულ მდგომარეობაში,“- ოტორინოლარინგოლოგი ლიკა ლომიძე

ოტორინოლარინგოლოგმა ლიკა ლომიძემ ზაფხულში ცივი წყლისა და ნაყინის მიღების წესზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ არცერთი მათგანი ჯანმრთელ ადამიანს ზიანს არ აყენებს:

„ზაფხულის სეზონზე ყველაზე აქტუალურია გადახურება-გადაციების საკითხი, რომელიც შეიძლება მოჰყვეს ზედმეტ მზის სხივებთან ან ზედმეტ ცივ წყალთან და ნაყინთან ურთიერთობას, რასაც ბავშვები კი არა, დიდებიც ვერ ავუვლით ხოლმე ზაფხულობით გვერდს. რაც შეეხება ნაყინისა და ცივი წყლის გამოყენებას, თუ ბავშვი ჯანმრთელია, თუ მისი ყელი არ არის ქრონიკულ მდგომარეობაში, არ არის ხშირად მოავადე, იმუნური სისტემა ძლიერი აქვს, ნაყინი და ცივი წყალი მასზე უარყოფითად არ მოქმედებს და არ იწვევს იმ ანთებით პროცესს, რომელსაც ხშირად მიაწერენ ხოლმე ნაყინისა და ცივი წყლის მოქმედებას.

არსებობენ რისკის ჯგუფის ბავშვები, რომლებზეც გარემო ფაქტორები ახდენს გავლენას. ეს ჯგუფია ქრონიკული ტონზილიტით დაავადებული ადამიანები, ქრონიკული ფარინგიტითა და ლარინგიტით დაავადებული პირები. ხშირად არის ფარული სახის ტონზილიტი, როდესაც არ გამოვლინდება ის ხშირი ანგინებითა და ანთებით. ამ შემთხვევაში მისი გამწვავება შეიძლება გამოიწვიოს ნებისმიერმა მაპროვოცირებელმა ფაქტორმა. აბსოლუტურად საწინააღმდეგო მინდა ვთქვა გაზიან სასმელებზე, რომელიც არ არის სასურველი ყელისთვის. ის ხშირად აღიზიანებს ყელს, თუნდაც გლანდებამოჭრილ პაციენტებშიც. მან შეიძლება გამოიწვიოს ყელის გაღიზიანება და ხშირი ფარინგიტი, რაც ჩვენი მოსახლეობის ძალიან დიდ ნაწილს აქვს ჩვენი არასწორი და არაჯანსაღი კვების გამო,“- მოცემულ საკითხზე ლიკა ლომიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

უკრაინიდან დაბრუნებულმა სამი შვილის დედამ თინათინ კედიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იმ რთული გზის შესახებ ისაუბრა, რომელიც საქართველოში ჩამოსვლამდე ოჯახთან ერთად გამოიარა:

„ვცხოვრობდით კიევში. მართლა ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით. ერთ დღეს დილის ხუთ საათზე ბავშვს ვაჭმევდით პატარას და გაისმა ბომბების ხმა. თავიდან ასე არ შეგვშინებია. ვიფიქრეთ, რომ ერთი დაიბომბა, კიევზე არ წამოვა, დედაქალაქს ხომ ვერ გაბედავს, ხომ ვერ აიღებს, მოდი, დავრჩეთ. 15 წუთში ისევ ჩამოვარდა ბომბი, მერე 15 წუთში ისევ... გადავხედეთ ერთმანეთს და ვთქვით ორივემ: ომი დაიწყო.“

თინათინ კედიას თქმით, მის ოჯახს უკრაინიდან გამოსვლა გაუჭირდა, რადგან საცობები იყო და გადაადგილება ჭირდა:

„მე მინდა მოგითხროთ, რა მდგომარეობაში არიან უკრაინაში ადამიანები და მათი ემოციები გადმოგცეთ. ჩვენ მალევე წამოვედით. პირველივე დღეს მოვახერხეთ წამოსვლა. ყველამ იცის, როგორი საცობები იყო. ეს კადრები სულ ტრიალებდა. ექვსი საათი მოვუნდით კიევიდან გამოსვლას. გაჩერებებით ვიარეთ, ბავშვები მანქანაში იღლებოდნენ და ცოდვები იყვნენ. ძალიან სახიფათო იყო ეს პირველივე წუთიდან. ჩვენ ვინიცაში ვაპირებდით ჩასვლას. ორი გზა მიდის და ჩრდილოეთით მიმავალი განიერი გზა ავირჩიეთ. გზაში გავიგეთ, რომ ბელორუსიდან მოდიან და ის გზა უნდა გავიაროთ. იქვე მოვტრიალდით უკან, ისევ კიევში შემოვედით და სამხრეთ ნაწილიდან ხელახლა ჩავდექით საცობებში. საღამოს 10 საათზე ჩავედით ვინიცაში. ეს პატარა ქალაქია, სადაც საბავშვო საფეხბურთო ტურნირები იმართება. სასტუმროში 600 ბავშვი იყო მშობლების გარეშე მწვრთნელებთან ერთად. ორი გუნდი ხარკოვიდან იყო. მწვრთნელები დაძაბულები იყვნენ. მშობლები ურეკავდნენ, რომ ხარკოვში არ ჩაეყვანათ ბავშვები. 600 ბავშვი ტელევიზორში უყურებდა ამ ამბებს, ისხდნენ და ტიროდნენ.“

„ღამე ვინიცაში გავათენეთ და დარჩენას ვფიქრობდით. ეზოში გამოსულებმა დავინახეთ როგორ დავარდა თვითმფრინავი და შავი კვამლი ამოვიდა. მაშინვე გადავწყვიტეთ წამოსვლა. სამხრეთ უკრაინისკენ წავედით. იქ ორი ღამე გავჩერდით. მოლდოვის საზღვარზე გადავედით მეექვსე დღეს. მერე რუმინეთში გადავედით და იქიდან იყო ფრენა. ექვსი საათი მიყავით უკრაინა-მოლდოვის საზღვარზე საცობში. მანქანა ბევრი არ იყო. ყველა იყო მამა, რომელიც ემშვიდობებოდა ოჯახს და მერე მანქანით უკან ბრუნდებოდა. ამ დამშვიდობების ცერემონიას რომ უყურებ, ვერც დააჩქარებ. ყველა ამ ტრაგედიას ვუყურეთ. ჩემმა რამოდენიმე მეგობარმა ხარკოვში რვა დღე გაძლო. მერე თქვეს: ეს არ დამთავრდება და ჩვენი შვილების ემოცია, მათი მომავალი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ეს სახლი, სადაც ვცხოვრობთ. ამიტომ ნაწილი გამოვიდა ხარკოვიდან, ნაწილი ისევ იქ რჩება. მე უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო. უნდა დავბრუნდე, რომ თუ რამეში ვარ საჭირო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს. ჩემს შვილებს მხარში ედგნენ, ასწავლიდნენ, უხსნიდნენ. ახლა ჩვენი დროა, ახლა ჩვენ უნდა დავუდგეთ გვერდში,“- აღნიშნა თინათინ კედიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“


წაიკითხეთ სრულად