Baby Bag

„მენსტრუალური ციკლის დროს ტკივილი არ უნდა იყოს,“- გინეკოლოგი მადონა ჯუღელი მტკივნეული მენსტრუაციის გამომწვევ მიზეზებზე

„მენსტრუალური ციკლის დროს ტკივილი არ უნდა იყოს,“- გინეკოლოგი მადონა ჯუღელი მტკივნეული მენსტრუაციის გამომწვევ მიზეზებზე

გინეკოლოგმა მადონა ჯუღელმა მტკივნეული მენსტრუაციისა და პრემენსტრუალური სინდრომის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, მენსტრუაციის დროს ტკივილი ნორმა არ არის:

„მენსტრუალური ციკლის დროს ტკივილი უნდა იყოს მსუბუქი, სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ტკივილი არ უნდა იყოს. ყოველ მენსტრუაციას თან ახლავს ის, რომ ენდომეტრიუმი, ანუ შიდა ლორწოვანი უნდა ჩამოიფრცქვნას. ამაში დიდი რაოდენობით ნივთიერებები მონაწილეობს, რაც სისხლძარღვების კუნთოვან სპაზმს და იშემიას იწვევს. ამას ქალი, რა თქმა უნდა, გრძნობს. შეუძლებელია, რომ ვერ იგრძნოს. ეს არ უნდა იყოს ტკივილი. არ უნდა იყოს ღებინება, კუჭის მოქმედების გახშირება, თავბრუსხვევა, ასოციალურობა. მეტწილად ამ პროცესებს თან ახლავს ის დაავადებები, რომელიც საბოლოო ჯამში უარყოფითად მოქმედებს რეპროდუქციულ ჯანმრთელობაზე. ასეთი მძიმე პრობლემები, ტკივილი, ღებინება, ცხოვრების დაქვეითებული ხარისხი ახლავს ენდომეტრიოზს. თუ ეს პირველადი დისმენორეაა, ტკივილგამაყუჩებლის მიღება მისაღებია პირველ დღეს. ეს არ უნდა მოვითმინოთ. თუ ეს ტკივილი გრძელდება ხანგრძლივად, არ უნდა იყოს მარტო ტკივილის კუპირება. უნდა მივმართოთ ექიმს და გაირკვეს რა დაავადებებთანაა დაკავშირებული ტკივილი.

პრემენსტრუალური პერიოდის დროს ქალბატონის ორგანიზმი ემზადება მენსტურაციისთვის. კვებაზე მინდა ვთქვა, რომ როდესაც ჩვენ არ გვაქვს სათანადო ენერგეტიკული შესაბამისობა, ნუტრიციულ დეფიციტში ვართ, მაშინ პრემენსტრუალური სინდრომი მეტად მკვეთრად გამოიხატება. როდესაც ჩვენ ორგანიზმს ვაძლევთ არა ბუნებრივ ნახშირწყლებს, არამედ ტკბილეულს, ჩვენ მას ვატყუებთ. ენერგეტიკულ ბალანსს ვერ ვავსებთ. ამ დროს მე ვერ ვაკმაყოფილებ იმ შესაბამისობას, რომ საკვერცხემ და მთელმა რეპროდუქციულმა ჯაჭვმა იმუშაოს სწორად. ენდომეტრიუმის ჩამოფრქცქვნას სჭირდება უზომოდ დიდი ენერგია. როდესაც მე არ მძინავს ღამე, მე მაქვს გამოფიტული სისტემა სეროტონინის, დოფამინის, მელატონინის. ამ დროს პრემენსტრუალური სინდრომი არის მძიმედ. ამას ჰქვია დისფორიული სინდრომი, როდესაც მე მჭირდება უკვე დახმარება, როგორც ნევროლოგის, ასევე გინეკოლოგის,“- მოცემულ საკითხზე მადონა ჯუღელმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვს ტირილის შეკავებას ვთხოვთ, ვარღვევთ ადამიანის ბუნებრივ, ფიზიოლოგიურ პროცესებს,“ - ფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი „იმედის დღეში“ მშობლებს მნიშვნელოვან რეკომენდაციებს აძლევს. ის უფროსებს ურჩევს ბავშვს ტირილის შეკავებისკენ არ მოუწოდონ:

„ტირილი ცუდია თუ კარგი, ამაზე ზუსტი პასუხი არ არსებობს. ის ისეთივე ფიზიოლოგიური მოვლენაა, როგორიც ცრემლდენა წიწაკის ჭამის დროს. წარმოიდგინეთ, ამ დროს ადამიანს რომ უთხრათ, ცრემლი არ წამოგივიდესო. დაახლოებით ასეთივე პროცესია, როდესაც გარკვეულ ემოციურ მდგომარეობაში ადამიანს მოსდის ცრემლები. შესაბამისად, როდესაც ბავშვს ტირილის შეკავებას ვთხოვთ, ვარღვევთ ადამიანის ბუნებრივ. ფიზიოლოგიურ პროცესებს. როდესაც ბავშვს ან ზრდასრულს ცრემლები მოსდის, ორგანიზმი ამას ითხოვს. ამის შეკავება იწვევს ემოციების შეკავებას, არ გაზიარებას. მე თუ ცრემლი უნდა შევიკავო, რა უნდა შევიკავო? ის, რაც მაწუხებს, ის, რაც მეთვლება სისუსტედ. სამწუხაროდ, თითქმის ყველა ბავშვს ასე ზრდიან. თუ სკოლის ასაკში ბიჭს ცრემლები წამოუვიდა, ნახევარი კლასი მას დასცინის. მე არ ვამბობ, რომ ტირილს პროპაგანდა უნდა გავუწიოთ, მაგრამ აკრძალვას აზრი არ აქვს. თუ ეტირება ბავშვს, მან უნდა იტიროს.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, მშობლის მხრიდან ბავშვისთვის რაიმეს დამადლება არასწორი ქცევაა და ბავშვზე ნეგატიურად ზემოქმედებს:

„მშობელი ბავშვს რამეს თუ ამადლის, მიზანზე უნდა დავფიქრდეთ, რა მიზანი გვაქვს, რატომ ვეუბნებით შვილს ამას. რა თქმა უნდა, ბავშვზე ეს სტრესულად მოქმედებს. ამით მას მოტივაცია არ გაეზრდება, რომ კარგად მოიქცეს. როდესაც ბავშვს ეუბნებიან: „მე შენ გამო ყველაფერს ვაკეთებ, შენ კიდევ მარცხვენ, კარგად არ სწავლობ,“ ის ისტრესება, თვლის რომ ვალშია და ცუდი შვილია. ყველა ადამიანი ბავშვის ყოლის გადაწყვეტილებას შეგნებულად იღებს. ბავშვს თვითონ არ უთხოვია გამაჩინეთო. დაყვედრების მიზანი ვერ იქნება ბავშვის მოტივაციის გაზრდა, მშობელი უბრალოდ გულს იოხებს და თავისი ემოციები გარეთ არასწორი ფორმით გამოაქვს. ნამდვილად არ შეიძლება მსგავსი ფორმით ბავშვთან საუბარი.“

„როდესაც ბავშვს ვაშინებთ, მას შფოთვას ვუმატებთ. ბავშვებს ისედაც ახასიათებთ შფოთვა, ისედაც ეშინიათ. როდესაც ვეუბნებით: „იქ არ წახვიდე, ეს არ გააკეთო!“ - ისინი თავის ნაჭუჭში იკეტებიან. სამყაროს კვლევა აღარ უნდათ. დღეს ბევრ ბავშვს აქვს გაძლიერებული შფოთვა, ყველაფრის ეშინიათ. ვირუსთან დაკავშირებითაც ღელავენ, რომ რამე არ დაემართოთ. როდესაც ბავშვს ესმის, რომ რამე არის საშიში, ის ფანტაზიას შლის და ყველაფერს უფრო ამძაფრებს. რა თქმა უნდა, სიფრთხილისკენ უნდა მოვუწოდოთ ბავშვს და ავუხსნათ, რომ რაღაცის გაკეთება არ შეიძლება, მაგრამ შიშის დანერგვა არ არის გამოსავალი. შეიძლება ეს ზრდასრულ ასაკშიც გაჰყვეს ძლიერი შფოთვის სახით,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი. 

წაიკითხეთ სრულად