Baby Bag

„წიპწის ზეთი ბავშვებში საჭმლის მომნელებელი სისტემის ფუნქციური დარღვევების პროფილაქტიკაში დაგვეხმარება,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

„წიპწის ზეთი ბავშვებში  საჭმლის მომნელებელი სისტემის ფუნქციური დარღვევების პროფილაქტიკაში დაგვეხმარება,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ წიპწის ზეთის სასარგებლო თვისებებზე ისაუბრა:

„ქართული პოპულაციისთვის ყველაზე კეთილშობილური სითხე არის ღვინო. ქართულ ღვინოს აქვს თავისი სამკურნალო თვისებები. ის უნდა იყოს მცირე რაოდენობით მიღებული. დღის განმავლობაში დაახლოებით 250-დან 300 მილილიტრამდე. მას გააჩნია, როგორც კარდიოპროტექტორული, ასევე ჰეპატოპროტექტორული აქტივობა. ღვინის ანტიოქსიდანტურ აქტივობას, კარდიოპროტექტორულ აქტივობას განაპირობებს წიპწაში შემავალი მრავალი ბიოლოგიურად აქტიური ნივთიერება, როგორიც არის: E ვიტამინი, P ვიტამინი, B ჯგუფის ვიტამინები. მათ აქვთ ცუდი ქოლესტერინის საწინააღმდეგო ეფექტი.

ისმის კითხვა, რა კავშირშია ეს ბავშვებთან მიმართებაში? ღვინო 18 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის საერთოდ არ არის დაშვებული. მინდა, გესაუბროთ წიპწის ზეთზე. ბავშვებში შეგვიძლია გამოვიყენოთ წიპწის ზეთი. მისასალმებელია, რომ საქართველოში დაიწყეს ცივი წნეხით გამოწურული წიპწის ზეთის დამზადება და მასში ბუნებრივი ნივთიერებები შენარჩუნებულია. მას გააჩნია ის ეპიგენეტიკური მოქმედება, რომელიც ზრდასრულ ასაკში თავიდან აგვაცილებს იშემიურ დაავადებებს, თავის ტვინის დეგენერაციულ დაავადებებს, აქვს კარდიოპროტექტორული მოქმედება, ჰეპატოპროტექტორული აქტივობა. წიპწის ზეთი ბავშვებში დაგვეხმარება საჭმლის მომნელებელი სისტემის ფუნქციური დარღვევების, კერძოდ ყაბზობის პროფილაქტიკაში.

ჩვენ სოციალური პრობლემები გვაქვს. წიპწის ზეთი ძვირია. ეს ზეთი არ უნდა წამოვადუღოთ, შესაწვავად არ უნდა გამოვიყენოთ. როდესაც ბოსტნეულს ჭამს ბავშვი, 4-5 მილილიტრამდე კვირაში 2-3-ჯერ შევთავაზოთ ბავშვს. ერთი ქილა მას ეყოფა 3-4 თვის განმავლობაში. სხვა ზეთები ჩვეულებრივად გამოვიყენოთ. ეს უნიკალური ზეთი კი კვირაში 3-4-ჯერ მივცეთ ბავშვს,“- მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ Saperavi TV-ის ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​Saperavi TV 

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად