Baby Bag

„ყველას სჭირდება შეხსენება, რომ ხელები კი არ უნდა გადაიბანოთ, არამედ აუცილებლად დაიბანოთ შესაბამისი საშუალებებით,“- ინფექციონისტი თემურ ქველიძე

„ყველას სჭირდება შეხსენება, რომ ხელები კი არ უნდა გადაიბანოთ, არამედ აუცილებლად დაიბანოთ შესაბამისი საშუალებებით,“- ინფექციონისტი თემურ ქველიძე

ინფექციონისტმა თემურ ქველიძემ ხელების დაბანის მნიშვნელობაზე და „ჭუჭყიანი ხელების დაავადებებზე“ ისაუბრა:

„პირადი ჰიგიენა, ხელის დაბანა ყოველთვის უნდა უთხრა მოსახლეობას. ზოგიერთი ამას იღებს შეურაცხყოფად, მაგრამ მერწმუნეთ, ყველას სჭირდება შეხსენება, რომ ხელები კი არ უნდა გადაიბანოთ, არამედ აუცილებლად დაიბანოთ შესაბამისი საშუალებებით. ჭუჭყიანი ხელები ისეთი რამ არის, რომ თავისუფლად შეიძლება იმ პერიოდში მოხდეს საკვების მიღება და დაინფიცირება ადამიანის ორგანიზმის. ბევრია ამასთან დაკავშირებული ნაწლავური დაავადებები, რომელიც იწვევს საკმაოდ მძიმე შედეგებს. ამიტომაც აუცილებად ყველას უნდა შევახსენოთ, რომ ხელები უნდა დაიბანოთ.

მე პაციენტებს ვეუბნები კიდეც, რომ ხელები არ დაიბანეთ და ამის გამო დაგემართათ ეს დაავადება. ექიმი მკაცრი უნდა იყოს. ნებისმიერი ნაწლავთა ინფექცია ძირითადად აზიანებს ნაწლავს. პაციენტი, რომელიც არ იბანს ხელებს, თავისუფლად შეიძლება იყოს სხვა ადამიანის დაინფიცირების წყარო, ამიტომ აუცილებელია ხელების დაბანა. „ჭუჭყიანი ხელების დაავადება“ ყოველთვის იყო და არის კიდეც დიზენტერია. ამ დროს ხდება მსხვილი ნაწლავის ლორწოვანის დაზიანება. დიზინტერია არის ბაქტერია. პაციენტების დაინფიცირება ინტენსიურად ხდება. ბავშვებში ის უფრო მძიმედ მიმდინარეობს. შეიძლება საკვებიც იყოს გაჟღენთილი ბაქტერიებით. პირველი ბარიერი არის პირის ღრუ. ნაწილი ბაქტერიებისა ტუტე არის გამო კვდება. უმრავლესობა გადარჩება. საუკეთესო ბარიერი არის კუჭის ლორწოვანი, რომელიც ბაქტერიების 75%-ს კლავს. ეს რომ არ იყოს ადამიანის სიცოცხლე შეუძლებელი იქნებოდა. თუ საკვები გაჯერებულია დიზენტერიის ბაქტერიებით, ის გადადის მსხვილ ნაწლავში. ის იწყებს გამრავლებას და ლორწოვანი გარსის დაზიანებას. რაც უფრო დიდხანს იქნება იქ, უფრო მეტად ზიანდება ნაწლავის კედელი და შესაძლოა, გაჩნდეს სისხლიანი განავალი, ძლიერი, მჭრელი ტკივილი. ამ დროს პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს,“- მოცემულ საკითხზე თემურ ქველიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლებში გავრცელებული აზრია დღეს, რომ კომპიუტერი ავითარებს ბავშვს... შვიდი წლისას ავითარებს, მაგრამ ორი წლისას - არა,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებზე გაჯეტებთან ხანგრძლივი ურთიერთობის მავნე ზეგავლენების შესახებ ისაუბრა:

„ძალიან ბევრი ექსპერიმენტია ჩატარებული. იაპონელებმა ჩაატარეს ექსპერიმენტი, მხოლოდ მშობლის ლაპარაკი შეადარეს კომპიუტერიდან ბავშვის მიერ მოსმენილ ლაპარაკს. აღმოჩნდა, რომ მშობლის და ძიძის საუბარი ბევრად უფრო მეტ სტიმულს აძლევს ბავშვის მეტყველების განვითარებას. 

როდესაც ბავშვი სულ კომპიუტერთანაა, ყველაზე მნიშვნელოვანი რაც აკლია, არის მოძრაობა. რატომ არის დიაბეტი ძალიან გავრცელებული დღეს პატარა ბავშვებში? იმიტომ, რომ არ მოძრაობს ბავშვი, იმიტომ, რომ ჰაერზე ვერ გაგყავს. ის პატარ-პატარა ხემსს მიირთმევს, როდესაც უყურებს ამ რაღაცებს კომპიუტერში.

მოტორულ განვითარებაში ძალიან სერიოზული პრობლემები შეიძლება შეიქმნას. ბავშვს არ აქვს მოძრაობის საშუალება და ვერ აკეთებს ექსპანსიას. ყველაზე მნიშვნელოვანია მეტყველება. ბავშვს დამლაპარაკებელი არავინ ჰყავს. ძიძამ საუკეთესო შემთხვევაში კარგად უნდა მოუაროს. მშობელს არ სცალია. ის დაღლილი მიდის სახლში და უხარია, რომ ბავშვი თავისთვის ჩუმად ზის და რაღაცებს შვება, თან ვითარდება. მშობლებში გავრცელებული აზრია დღეს, რომ კომპიუტერი ავითარებს ბავშვს. შვიდი წლის ბავშვს ავითარებს, მაგრამ ორი წლისას - არა.

საქმე იმაშია, რომ აზროვნების განვითარება გარემოსთან უშუალო ურთიერთობით ხდება. კომპიუტერთან კი ეს მხოლოდ ვიზუალია, მხოლოდ თვალით არის. მე, როგორც ნეიროფსიქოლოგს მგონია, რომ მარცხენა ჰემისფეროს, რომელიც არის ჩვენი მეტყველების ჰემისფერო, ეს კარგად არ ავითარებს. შედეგი არის ის, რომ ბავშვებს, რომლებსაც ისედაც აქვთ პრობლემა მეტყველების და ჩვენ არ ვიცით ჯერ, ისეთი რამ ემართებათ კომპიუტერისგან, რომ სხვა გამღიზიანებლებს მისი ტვინი აღარ უშვებს უკვე. როგორც კი მოაშორებ ამ ბავშვს გაჯეტს, მაშინვე ცოტა აზრზე მოვა, თვალებში გამოიხედება. ბევრ მშობელს უთქვამს ეს, რომ გამომირთავს მთლიანად ყველაფერი. მერე ბავშვი დაინტერესებულა გარემოთი და დაუწყია საუბარი,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​წიგნების თაობა

წაიკითხეთ სრულად