Baby Bag

„ერთადერთი, რაც მშობიარობის შემდეგ საშვილოსნოს ძალიან სწრაფად დააპატარავებს იქამდე, რომ არ დარჩეს მუცელი, არის ძუძუთი კვება,“- მეან-გინეკოლოგი ვერიკო ბაზიარი

„ერთადერთი, რაც მშობიარობის შემდეგ საშვილოსნოს ძალიან სწრაფად დააპატარავებს იქამდე, რომ არ დარჩეს მუცელი, არის ძუძუთი კვება,“- მეან-გინეკოლოგი ვერიკო ბაზიარი

მეან-გინეკოლოგმა ვერიკო ბაზიარმა მშობიარობის შემდეგ საშვილოსნოს ბუნებრივ ფორმაში ჩადგომისთვის საუკეთესო საშუალება დაასახელა:

„ქალს აინტერესებს გარეგნობა, აინტერესებს ფორმა, სილამაზე, მუცელი არ დარჩეს, მკერდის ფორმა არ შეიცვალოს. ათასნაირი ჩასაცმელია მშობიარობის შემდეგ, რომ შეიკრან და გამოიკრან. მუცლის ღრუს ისეთ ნაწილშია საშვილოსნო, რომ გარედან ვერაფრით ვერ გაუწევ მას ზეწოლას, ვერ შეიკრავ და ვერც დააპატარავებ. ერთადერთი, რაც საშვილოსნოს ბუნებრივ, მშობიარობამდელ მდგომარეობაში მიიყვანს, თან ძალიან სწრაფად, დააპატარავებს იქამდე, რომ არ დარჩეს მუცელი, იყოს აბსოლუტურად იდეალურ ფორმაში, არის ძუძუთი კვება. ბავშვის თითოეული მოწოვის დროს, გამომუშავდება ჰორმონი ოქსიტოცინი, რომელიც კრავს საშვილოსნოს, იკუმშება, ძალიან სწრაფად ჩადის მენჯის ღრუში და მუცელიც ქრება. მე მივესალმები იმას, რომ ქალი იყოს კარგ ფორმაში. ორსულობა და მშობიარობა არ ნიშნავს იმას, რომ ქალი 500 კილო გახდეს და მოიფლაშოს. ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ამ განწყობილებას.

ექიმის პროფესია ძალიან ასოცირებულია ფსიქოლოგის პროფესიასთან. როდესაც ორსულს ელაპარაკები, შენს წინ ორი ვარიანტია: ან ზის დედა, ან ზის ქალი. თუ ქალთან საუბრობ, მისი გარეგნობა, სილამაზე, ფორმაში ყოფნა, აქ რა სჭირდება, მას უნდა მიაწოდო ეს ინფორმაცია. ძუძუთი კვებას ძალიან დიდი ბონუსი აქვს, როგორც ქალისთვის, ასევე ბავშვისთვის . პირველ ბავშვზე ქალი ძალიან სწრაფად შედის დედის ფუნქციაში. მამაკაცებს უჭირთ. ისინი უფრო ეგოისტები ხდებიან, იმიტომ, რომ ქალის ყურადღება გადადის ბავშვზე. მეორე ბავშვზე უკვე მამად ყალიბდებიან,“- მოცემულ საკითხზე ვერიკო ბაზიარმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვის მოვლა არასაკმარისი პირობაა აღზრდისთვის. აღზრდას სჭირდება შესაბამისი რუტინა,“ - თამარ გაგოშიძე

„ბავშვის მოვლა არასაკმარისი პირობაა  აღზრდისთვის. აღზრდას სჭირდება შესაბამისი რუტინა,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ექვს წლამდე ასაკის ბავშვის რუტინის ჩამოყალიბებაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვმა უნდა იცოდეს, თუ რას ელიან მისგან ოჯახის უფროსი წევრები:

„ბავშვის მოვლა არის აუცილებელი, მაგრამ არასაკმარისი პირობა მისი აღზრდისთვის. ​აღზრდას სჭირდება შესაბამისი რუტინა. ბავშვმა უნდა იცოდეს, რას მოელოდებიან მისგან უფროსები ოჯახში. ჩვენ დიდ ოჯახებად ვცხოვრობთ. ხშირად ყველას აქვს თავისი წარმოდგენა, როგორ უნდა მიუდგეს ბავშვს. ჩვენი კატეგორიული რჩევაა, რომ ჩვენ შეიძლება არ ვეთანხმებოდეთ ერთმანეთს, მაგრამ ბავშვის მიმართ გამოყენებულ უნდა იყოს ერთი და იგივე წესი. მე ვეჩხუბები და თქვენ ეფერებით, თქვენ ეფერებით და მე ვეჩხუბები, მე არ ვაძლევ კანფეტს და თქვენ აძლევთ, ეს არის სრულიად დაუშვებელი. ჩვენთვის ბავშვი არის სუბიექტი. ეს არ არის ობიექტი, რომელიც უნდა აიღო, დაბანო, მერე ჩატენო საჭმელი, დააძინო და უყიდო სათამაშო. ეს არ არის ხოლმე საკმარისი. ბავშვი არის სუბიექტი და ორი წლის ბავშვსაც ჩვენ ვუთანხმებთ რუტინულად რას ვაკეთებთ რის მერე.“

თამარ გაგოშიძემ რჩევები მისცა იმ მშობლებს, რომლებსაც ბავშვის დაძინების პრობლემა აქვთ:

„ხშირად უთქვამთ მშობლებს, რომ დაძინება არის კატასტროფა. ჩვენ ვუთანხმებთ ბავშვს, რას რის მერე ვაკეთებთ. ლაპარაკია 2-3 წლის ასაკის ბავშვებზე. შუადღიდან იწყება უკვე ეს. დღის მეორე ნახევრიდან ჩვენ ვეუბნებით, რომ ახლა ვივახშმებთ, ​მერე ვითამაშებთ და ხომ იცი, მერე დავიძინებთ. ეს რეფრენივით გასდევს დაძინებამდე. ბავშვს ეს სულ ესმის და ეს არის განწყობის შემუშავება დაძინებისთვის. ეს რიტუალი არის დაძინების რიტუალი.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ბავშვს ძილის წინ ეკრანის დრო არ უნდა ჰქონდეს:

„მაგალითად, ვივახშმეთ. არ არის მისაღები, რომ ბავშვს ძილის წინ ჰქონდეს ეკრანის დრო. დაძინებამდე ორი საათით ადრე ბავშვი უნდა იყოს მოშორებული ეკრანს. ეკრანის გარდა შეუძლია ყველაფერი გააკეთოს. ჩვენ ვეუბნებით, ახლა ვითამაშებთ. თუ გაქვთ დრო, თქვენ ეთამაშებით. თუ არ გაქვთ დრო, ეუბნებით, რომ ჯერ შენ ითამაშებ, მე ჩემს საქმეს გავაკეთებ, მერე ვითამაშებთ ერთად. ეს მუდმივად მეორდება. ისე არ არის, რომ მე დღეს ხასიათზე ვარ, ​ან სადმე წავედი, არ ვარ სახლში და ამიტომ გაცდება ჩვენი თამაში. ამას სჭირდება მუდმივობა. რუტინა ეს არის.“

„ბავშვი რას ეუბნები იმას კი არ აქცევს ყურადღებას, როგორ ეუბნები, იმას აქცევს ყურადღებას. მშობელი გეუბნება, რომ არაფრით არ შემიძლია ამის დამორჩილება. ასეთი რამე არ არსებობს. თუ ჩვენ თვალებში შევხედავთ და მშვიდად ვეტყვით: „შეხედე, მე ეს უნდა გავაკეთო, მე ველოდები, რომ შენ ამას გააკეთებ და მე მერე შემოგიერთდები. შენ ყოჩაღი გოგო/ბიჭი ხარ, ძალიან კარგად ითამაშებ,“ აი, ეს არის რუტინა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად