Baby Bag

„ორსულობა აახალგაზრდავებსო, არ არის ასე... ორსულობა არის ძალიან რთული პროცესი,“- მეან-გინეკოლოგი ზაზა სინაურიძე

„ორსულობა აახალგაზრდავებსო, არ არის ასე... ორსულობა არის ძალიან რთული პროცესი,“- მეან-გინეკოლოგი ზაზა სინაურიძე

მეან-გინეკოლოგმა ზაზა სინაურიძემ ქალის ორგანიზმზე ორსულობისა და მშობიარობის ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„ორსულობა არის ძალიან რთული პროცესი, ის იწვევს ქალის ორგანიზმში ძალიან ბევრ ცვლილებას. რაც უფრო ასაკში შედის ქალბატონი, მისთვის უფრო რთულად გადასატანია ის ფიზიოლოგიური ცვლილებები და აღდგენა უფრო უჭირს. რომ გითხრათ, 35 წლის შემდეგ გადასარევია ორსულობა და ქალს ოჰ, როგორ მოუხდა, არ არის მართალი. ორსულობა აახალგაზრდავებსო, არ არის ასე. მე ვსაუბრობ იმ სტატისტიკაზე და იმ სამედიცინო კვლევებზე, რომელიც არის გამოქვეყნებული. შეიძლება ვიღაც ქალბატონს ისე მოუხდა 50 წლის შემდეგ ორსულობა, რომ გაახალგაზრდავდა, მაგრამ ეს არის ინდივიდუალური შემთხვევა.

გვიან ორსულობებში ყველაზე ხშირია ორსულობით გამოწვეული წნევები. ვერ ასწრებს ორგანიზმი იმ ცვლილებების მიყოლას, რაც ხდება ორგანიზმში. შესაბამისად, აუცილებელია, რომ სანამ მოხდება დაფეხმძიმება, ჩატარდეს სრული კვლევა. თუ ქალბატონს ისედაც მაღალი წნევა აქვს მის ასაკთან შედარებით, ამ ფონზე დაორსულება და დამატება პრეეკლამფსიის, რა თქმა უნდა, მისთვის იქნება ძალიან რთული. უპირობო პირობაა, რომ ორსულობისთვის ასაკში შესული ქალბატონები, აუცილებლად უნდა მიმართავდნენ ექიმს და გადიოდნენ კვლევებს, რომლებიც ორსულობის წინ არის ჩასატარებელი. აქ უფრო მეტი სპეციალისტია ჩასართავი.

ყველამ ვიცით, რომ კუნთების დრეკადობა, რომელიც გვქონდა 25 წლის ასაკში, ვერცერთ შემთხვევაში ვერ გექნება 40-45 წლის ასაკში. ძირითადი ორგანო, რომელიც მონაწილეობს მშობიარობაში, არის კუნთი. ცხადია, რომ მშობიარობა ასაკთან მიმართებაში უფრო რთულდება და მძიმდება. საკეისრო აქაც არ არის ჩვენება. ხშირად, როდესაც მაღალი წნევებია, გაცილებით სჯობს ქალბატონმა იმშობიაროს, ვიდრე საკეისრო გაუკეთდეს. ოპერაციიდან აღდგენისთვის ქალბატონებს უფრო დიდი ხანი სჭირდებათ, ვიდრე მშობიარობის შემდეგ,“- მოცემულ საკითხზე ზაზა სინაურიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა,“ - ფსიქოლოგი თინათინ ჭინჭარაული

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა,“ - ფსიქოლოგი თინათინ ჭინჭარაული

ფსიქოლოგმა თინათინ ჭინჭარაულმა ბავშვისთვის კონკრეტული ქცევის დასწავლის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, უფროსებს თუ სურთ, რომ ბავშვისგან რაღაც ქცევა დაინახონ, მათ ეს ქცევა ბავშვს თავად უნდა ასწავლონ:

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ბავშვისგან დავინახოთ რაღაც ტიპის ქცევა, გამოდის, რომ ეს ქცევა უნდა ვასწავლოთ. ვასწავლოთ რა თვალსაზრისით? ყვირილზე როდის გადადიხართ ხოლმე? როდესაც ბავშვი რაღაცას ვერ აკეთებს, ​წყნარად ვერ ვაგებინებთ, ძალა არ გვაქვს და ვყვირივართ. შეიძლება ბავშვი მოვიდა, მოგქაჩა, შენ სხვა რაღაცით ხარ დაკავებული. მერე ძლიერად მოგქაჩა, უცებ „ბახ“ რაღაც გატყდა. მომენტალურად იქ ხარ. ყვირილი ხშირ შემთხვევაში ასრულებს კომუნიკაციის ფუნქციას.“

თინათინ ჭინჭარაულმა აღნიშნა, რომ ყვირილი კომუნიკაციის ეფექტიანი სტრატეგია არ არის და მის ნაცვლად ურთიერთობის სხვა ფორმა უნდა გამოვნახოთ:

„დიდები ვიწყებთ გარკვევას, გვინდა აღმოვაჩინოთ კომუნიკაციის ეფექტიანი სტრატეგიები. ​თვითონ ვაცნობიერებთ, რომ ყვირილი არ არის ის ფორმა, რომლითაც გარესამყაროსთან უნდა ვურთიერთობდე. ჩვენ თვითონ ვიწყებთ მოძებნას რაღაც ახალი ეფექტიანი სტრატეგიების. ბავშვების შემთხვევაში ყვირილი არის ჩვენთან კომუნიკაციის ფორმა. უფროსების პასუხისმგებლობაა ვასწავლოთ მათ ჩვენთვის უფრო გასაგები ენით გაგებინება.“

თინათინ ჭინჭარაულის თქმით, ბავშვს ყურადღება მაშინ უნდა მივაქციოთ, როდესაც ის მოსაწონ ქცევას ავლენს და არაფერს აშავებს:

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა. დაშავების პროცესი ხმამაღალია ხოლმე. სრული სიჩუმე ნიშნავს, რომ ბავშვი რაღაცით ერთობა. ​სიჩუმე უნდა იყოს უფრო მნიშვნელოვანი ინდიკატორი ჩემ მიერ ყურადღების ბავშვისკენ წარმართვის, ვიდრე ყვირილი. ამ შემთხვევაში ბავშვი სწავლობს, რომ ყვირილი კი არ იპყრობს ადამიანების ყურადღებას, არამედ სხვა რაღაც. მე ვასწავლი ბავშვს იმ კანონზომიერებას, რომ როდესაც რაღაცას კარგად აკეთებს, მე ამას ვხედავ. როდესაც ბავშვი ხატავს, უნდა ვიპოვო რა არის იქ ლამაზი და ეს წავახალისო.“

„როდესაც ვხედავ, რომ ბავშვს პირველად აქვს მცდელობა და თვითონ იწყებს დამოუკიდებლად კოვზით ჭამას, პირველად გამობაჯბაჯდება თავისი საძინებლიდან უცნაურად, მაგრამ დამოუკიდებლად ჩაცმული, უნდა წავახალისო. მას უნდა ჰქონდეს ჩვენი მხარდაჭერა, რომ ახალი ნაბიჯები გადადგას. ​ეს გაცილებით მეტ ძალისხმევად მოითხოვს ხოლმე ოჯახის წევრებისგან, მაგრამ საბოლოო შედეგი არის ჩვენთვის ბევრად უფრო სასიხარულო. მშობლები 12-14 წლის ასაკში არ აღმოაჩენენ, რომ თურმე დამოუკიდებლად არ ჭამს ბავშვი. ისინი არ აღმოაჩენენ, რომ თურმე დამოუკიდებლად ჩაცმა არ შეუძლია ბავშვს,“ - აღნიშნა თინათინ ჭინჭარაულმა.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად