Baby Bag

„თუ დღის განმავლობაში მთქნარების რაოდენობა აღემატება 100-ს, ეს უკვე პათოლოგიაა და აუცილებლად საჭიროებს სამედიცინო ჩარევას,“- ბიძინა კულუმბეგოვის რეკომენდაცია

„თუ დღის განმავლობაში მთქნარების რაოდენობა აღემატება 100-ს, ეს უკვე პათოლოგიაა და აუცილებლად საჭიროებს სამედიცინო ჩარევას,“- ბიძინა კულუმბეგოვის რეკომენდაცია

ალერგოლოგ-იმუნოლოგმა ბიძინა კულუმბეგოვმა პათოლოგიური მთქნარებისა და მისი გამომწვევი დაავადებების შესახებ ისაუბრა:

„მთქნარება ძალიან საინტერესო ფიზიოლოგიური აქტია, რომელიც გულისხმობს ღრმა ჩასუნთქვას და შემდგომ ნელ ამოსუნთქავს. ეს ემსახურება სისხლის ჟანგბადით მომარაგებას. ამ დროს ადამიანი შვებასაც გრძნობს. ეს არის მისი ფუნქციური დატვირთვა. მთქნარების აქტის მნიშვნელოვანი ნაწილი გახლავთ მისი გადამდებობის საკითხი. პირველი მიზეზი შესაძლოა, იყოს ქამელეონის ეფექტი. როდესაც ადამიანი უყურებს სტერეოტიპულ მოქმედებას, შეიძლება მან გაიმეოროს, როგორც ქამელეონმა. ადამიანს აქვს ე.წ. სარკისებური ნეირონები. როდესაც მე ვუყურებ რაღაც მოძრაობას, ჩემი სარკისებური ნეირონები იმეორებენ იმას, რაც თვალით აღვიქვი და დავიმახსოვრე. ადამიანს შეიძლება დომინოს ეფექტითაც გადაედოს სხვისი მოძრაობები და ჟესტიკულაციები.

დღის განმავლობაში 15-დან 20-მდე მთქნარება არის ნორმალური მაჩვენებელი. თუ დღის განმავლობაში მთქნარების რაოდენობა აღემატება 100-ს და მეტს, ეს უკვე პათოლოგიაა და აუცილებლად საჭიროებს სამედიცინო ჩარევას და ექიმთან კონსულტაციას. მთქნარების რა საფუძველი შეიძლება იყოს სამედიცინო თვალსაზრისით? მთქნარება ცალსახად ასოცირდება ძილის დარღვევასთან. მთქნარება და ძილის სურვილი გაიგივებულია, თუმცა არსებობს ბევრი დაავადება, რომელიც, შესაძლოა, მიანიშნებდეს მთქნარების პათოლოგიურ შინაარსზე. ეს შეიძლება იყოს თავის ტვინისა და ნევროლოგიური დაზიანების ნიშანი. მიზეზი შეიძლება იყოს დეპრესია, შფოთვითი აშლილობები, ისეთი ნევროლოგიური დაავადება, როგორიც არის გაფანტული სკლეროზი. შესაძლოა, ასეთ ადამიანს ჰქონდეს მთქნარება, როგორც ერთ-ერთი სიმპტომი. შესაძლოა, მთქნარება იყოს იშემიური ინსულტის ერთ-ერთი გამოხატულება. შესაძლოა, პათოლოგიური მთქნარება იყოს ეპილეფსიისა და შაკიკის აურის ფაზაში. ასეთ შემთხვევაში მივდივართ ნევროლოგთან. ერთ-ერთი მიზეზი, რამაც პათოლოგიური მთქნარება შეიძლება გამოიწვიოს, არის რკინის დეფიციტი. მთქნარება, შესაძლოა, კლინიკურად გამოიწვიოს ორგანიზმში მჟავე-ტუტოვანი ბალანსის მჟავიანობისკენ გადახრამ. მთქნარება აწუხებთ ძილის ობსტურქციული აპნოეს მქონე ადამიანებს,“- მოცემულ საკითხზე ბიძინა კულუმბეგოვმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „ჯანმრთელობის ფორმულა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ჯანმრთელობის ფორმულა“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ითვლება, რომ დედამ უნდა უმღეროს ბავშვს. დედის სიმღერა ძალიან დადებითად აღიქმება ბავშვის მიერ,“ - თამარ ედიბერიძე

„ითვლება, რომ დედამ უნდა უმღეროს ბავშვს. დედის სიმღერა ძალიან დადებითად აღიქმება ბავშვის მიერ,“ - თამარ ედიბერიძე

ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ იმ უნარების შესახებ ისაუბრა, რომელთა განვითარებაში ბავშვს ასაკობრივად უნდა დავეხმაროთ. მისი თქმით, წლამდე ასაკში ბავშვს მოტორული უნარები უვითარდება:

​ერთ წლამდე ასაკი არის მოტორული განვითარების ასაკი, როდესაც ქარიშხალივით ვითარდება ახალ-ახალი მოტორული უნარები. ბავშვი იწყებს თავის დაჭერას, თავის ხელებს აღმოაჩენს. ჯდომას იწყებს, დგომას, სიარულს. ამის პარალელურად ძალიან იზრდება კოგნიტური განვითარების, სოციალური ურთიერთობების უნარების განვითარება. წლამდე ბავშვი მაინც უფრო მოსმენას სწავლობს. ჩვენ მას ძალიან ბევრი უნდა ველაპარაკოთ, პატარ-პატარა სახალისო საბავშვო ლექსები, გარითმული მელოდიები ძალიან მნიშვნელოვანია. ბავშვი მივაჩვიოთ ჩვენს ხმას, სხვადასხვა ინტონაციას და ა.შ. რა თქმა უნდა, პირველ ეტაპზე ის სიტყვიერ პასუხს ვერ დაგვიბრუნებს, მაგრამ აუცილებლად უნდა ვიყოთ მონდომებული, რომ მან ემოციებით, მიმიკით თავისი საპასუხო რეაქცია გამოხატოს.“

თამარ ედიბერიძემ აღნიშნა, რომ ​დედის სიმღერას ბავშვზე ძალიან დადებითი გავლენის მოხდენა შეუძლია:

„ითვლება, რომ დედამ უნდა უმღეროს ბავშვს. დედის სიმღერა ძალიან დადებითად აღიქმება ბავშვის მიერ. ყველა წუთი გამოვიყენოთ ამისთვის, ვსეირნობთ, ვუცვლით, ვაბანავებთ, ვაჭმევთ თუ ა.შ. არ არის საჭირო ბევრი სპექტრი, დღეს ერთი ლექსი, ხვალ მეორე. მზა, ერთსტროფიანი წაღიღინება ბავშვს აჩვევს ჩვენს ხმას, აჩვევს სიტყვიერ კომუნიკაციას და ემოციების გაღვივებას უწყობს ხელს.“

​თამარ ედიბერი​ძის თქმით, სამ წლამდე ასაკის ბავშვი საუბარში სიტყვიერადაც უნდა ჩაერთოს:

„სამ წლამდე უკვე წინა პლანზე მოდის ის, რომ ბავშვმა სიტყვიერი პასუხიც უნდა დაგვიბრუნოს. მისი ლექსიკური მარაგი ძალიან უნდა გაფართოვდეს. ყურადღება უნდა მივაქციოთ იმას, რამდენად რეაგირებს ჩვენი სიტყვების შინაარსზე ბავშვი. უნდა ვახმოვანოთ, უნდა ავუხსნათ ყველაფერი, რასაც ბავშვი ეხება, უყურებს, აკეთებს. მაგალითად, მოდი, სადილი მოვამზადოთ ერთად, ავიღოთ მწვანილი, პომიდორი, წვნიანი პომიდორი, წითელი პომიდორი და ა.შ. ერთი წლის მერე, როდესაც სიტყვების მარაგი ფართოვდება ბავშვისთვის, ნაცნობ ზღაპარს რომ ვუყვები, პერიოდულად ვაკეთებ პაუზებს. მას ვაძლევ საშუალებას შემომაშველოს ის სიტყვები, რომელიც მას ახსოვს. ძალიან მოსახერხებელი და მიმზიდველია ამ დროს, რომ პატარა თოჯინების თეატრი გავითამაშოთ. მაგალითად, მოვიდა დათუნია, აი, რა უთხრა. მივცეთ ბავშვს დრო და წავახალისოთ, რომ მანაც გაიმეოროს.“

„ბავშვები, რა თქმა უნდა, უცებ ისრუტავენ ყველა ინფორმაციას, რასაც ვაწვდით, მაგრამ პრობლემა არის ის, რომ ისინი ვერ ახერხებენ ამ ინფორმაციის რაციონალიზაციას, დახარისხებას, შესაბამისად, ბრმად ისრუტავენ ყველაფერს, რასაც ვაწვდით, ამიტომ, ეს ​ჩვენი პასუხისმგებლობაა, რომ სწორად მივაწოდოთ ინფორმაცია. სკოლისათვის მზაობა არ გულისხმობს ასოებისა და ციფრების წერაში ვარჯიშს, სასკოლო მზაობისთვის მომზადება ესაა ძერწვა, აპლიკაციები, გაფერადება, ხატვა და ა.შ. გამოვჭრათ, დავხატოთ, გამოვძერწოთ, ეს ავითარებს თითების ფუნქციებს და არა ასოების წერა,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თამარ ედიბერიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად