Baby Bag

მართალია თუ არა, რომ ბავშვი ძილში იზრდება? - მარი მალაზონიას განმარტება

მართალია თუ არა, რომ ბავშვი ძილში იზრდება? - მარი მალაზონიას განმარტება

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ ბავშვის ზრდისა და მისი ორგანიზმის რეგენერაციისთვის ძილის განსაკუთრებულ მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„საქართველოში არის ასეთი ტერმინი: „ძილში იზრდება.“ არის თუ არა ამ ფრაზაში ჭეშმარიტება? დიახ, არის ჭეშმარიტება. დიდი მნიშვნელობა აქვს სრულფასოვან ძილს. სრულფასოვანი ძილი ყველა ასაკში აღმოჩნდა გადამწყვეტი ორგანიზმის აღდგენისთვის. რატომ ვახსენე ეს სწორედ მოზარდებთან და ბავშვებთან კავშირში? გამოთვალეს, როგორ ხდება ძილის ფაზებისა და სრულფასოვანი ძილის გავლენა ბავშვის კუნთოვან სისტემაზე და რა გავლენას ახდენს ძილი ძვლოვან აპარატზე.

ზრდის ტკივილები, როდესაც ბავშვები ძილში ამბობენ: „ფეხი მტკივა,“ აღმოჩნდა, რომ სწორედ ღამით, ძილში შეიძლება იყოს შემაწუხებელი. რაც ძალიან მნიშვნელოვანია, არის კუნთური სისტემის შესახებ ინფორმაცია. კუნთების აღდგენა, კუნთის მასის შევსება სწორედ ღამით, ძილის პერიოდში ხდება. ეს განსაკუთრებით თვალშისაცემია მტკიცებულებების მიხედვით.

არსებობს გარკვეული ფაქტორები, რომლებიც ორგანიზმის რესურსების აღდგენას ემსახურება. ყველა ის პროდუქტი, რომლებიც ანთებას ხელს უწყობს, რეგენერაციის შემაფერხებელი პროდუქტია. ეს პროდუქტები დისტანცირებულად უნდა აღვიქვათ რეგენერაციასთან კავშირში. აღმოჩნდა, რომ ყველა პროცესირებული პროდუქტი ანთებას ხელს უწყობს და ორგანიზმის აღდგენას აფერხებს. ყველა ის პროდუქტი, რომელიც გაჯერებულია ტრანსცხიმებით, პროცესირებული ცხიმებით, აღდგენას აფერხებს,“- აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ეს საზღვრები თუ არ დაიცავი, ყველაფერი დაგანგრევს: სხვისი ცუდი ამბავიც და წუწუნიც,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ხშირად მოწუწუნე ადამიანების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ წუწუნი გარკვეული როლია, რომელსაც ადამიანი ირგებს:

„ეს წუწუნი არის როლი. ​ჩვენ ხომ სოციალური როლები გვაქვს. ვთქვათ ბრძენის როლში ვარ და მინდა, რომ ყველამ მე მკითხოს ჭკუა, ვთქვათ დედა ტერეზასავით საყოველთაო დედა ვარ ან რაღაცის დირექტორი ვარ და ამიტომ, ყველას დირექტორი ვხდები. ეს როლი თეატრალური როლი კი არ არის, სოციალური როლია. ეს წუწუნი არის გაყინული გრიმასა სახეზე. ადამიანი რომ გხვდება და სულ მოწყენილი სახით რომ არის. ეს გაეყინა სახეზე და ამ როლიდან ვერ გამოდის. ტანჯულია, ბედი არ აქვს, მას არაფერი არ გამოსდის. ადამიანი საკუთარ თავს უკეთებს ამ სათაურებს.“

მარინა კაჭარავამ აღნიშნა, რომ ადამიანი, რომელიც საკუთარ ცხოვრებას ნეგატიურად უყურებს, სიხარულს კარგავს:

„რომ იფიქრებ, რომ ხარ უბედური, არაფერი არ გამოგდის, ფული არ გაქვს, საჭმელი არ გაქვს, ამ შემთხვევაში სიხარული საიდან იქნება?! ​ბუნებრივია, სიხარულსაც კარგავს ადამიანი. ადამიანს სჭირდება, რომ სიტყვებს შორის დაიჭიროს, რომ ცოცხალია, რომ ჯანმრთელია, რომ ხელები და ფეხები აქვს, სახლი აქვს და კარი აქვს. აქედან რომ შეხედოს თავის ცხოვრებას, ნამდვილად სიხარული გაუჩნდება, მადლიერება მაინც, რომ თურმე არც ისე ცუდად არის საქმე.“

მარინა კაჭარავას თქმით, მთავარია, რომ ურთიერთობაში ადამიანებმა საზღვრები დაიცვან და ერთმანეთის სივრცეში არ შეიჭრან:

​წუწუნა ადამიანი ჩემს გარშემოც ბევრია. მე პირადად არ მაწუხებს, რომ ის წუწუნებს. მგონი, თვითონ წუხდება. ჩვენ უნდა ვეცადოთ, რომ ჩვენი საზღვრები დავიცვათ. ეს საზღვრები თუ არ დაიცავი, ყველაფერი დაგანგრევს: სხვისი ცუდი ამბავიც და წუწუნიც. არც მე უნდა შევიჭრა სხვის საზღვრებში და არც სხვა უნდა შემოიჭრას ჩემს საზღვრებში. როგორც მე არ უნდა მოვიდე და არ უნდა დაგილაგოთ სახლი და ცხოვრება, ასევე მე არ უნდა მოგცეთ ამის საშუალება.“

„შეიძლება ზოგს კარგად აქვს წუწუნი დაცდილი. არის ეს მომენტიც: რომ ვწუწუნებ, მერე კარგად გამომდის საქმე. რამდენი ვთქვი, რომ კარგად არის, იმდენი ცუდად მოხდა." ესეც კოგნიტური შეცდომაა. ორ ერთმანეთთან დაუკავშირებელ მოვლენას შორის ხიდი გავდე. ​როდესაც ადამიანი წუწუნებს, მას რაღაც აკლია და ამის კომპენსაციას ახდენს. ჩვენ არ მოგვეთხოვება ფსიქოთერაპევტობა ურთიერთობებში,“ - აღნიშნა მარინა კაჭარავამ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად