Baby Bag

„საკუთარი გადაწყვეტილებით 8 თვის განმავლობაში ვსვამდი სტაფილოს წვენს და კიბოსგან განვიკურნე,“- ყოფილი ონკოპაციენტი საკუთარი გამოცდილების შესახებ

„საკუთარი გადაწყვეტილებით 8 თვის განმავლობაში ვსვამდი სტაფილოს წვენს და კიბოსგან განვიკურნე,“- ყოფილი ონკოპაციენტი საკუთარი გამოცდილების შესახებ

მწერალმა და ყოფილმა ონკოპაციენტმა ენ ქემერონმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ კიბოსგან განკურნების გამოცდილების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სიმსივნის დამარცხებაში მას სტაფილოს წვენი დაეხმარა:

„2012 წელს დამიდგინდა მსხვილი ნაწლავის კიბო, მესამე სტადია. გავიკეთე ოპერაცია. 6 თვის შემდეგ კომპიუტერული ტომოგრაფიით დამიდგინდა მეოთხე სტადია მეტასტაზებით ფილტვში. ონკოლოგმა შემომთავაზა ქიმიოთერაპია, რომელიც არ გადამარჩენდა, თუმცა გამიხანგრძლივებდა სიცოცხლეს. მანვე მითხრა, რომ 2-3 წელი მქონდა დარჩენილი. მივაგენი გამოცდილებას, რომ ადამიანი განიკურნა სტაფილოს წვენით კიბოსგან. საკუთარი გადაწყვეტილებით 8 თვის განმავლობაში ვსვამდი სტაფილოს წვენს, ორ ჭიქას დღის განმავლობაში. ეს იყო ერთადერთი, რაც შევცვალე ჩემს ცხოვრებაში. ორი თვის შემდეგ მორიგ შემოწმებაზე გამოჩნდა, რომ ჩემი კიბო არ იზრდებოდა. 8 თვის შემდეგ კომპიუტერულ დიაგნოსტიკაზე უკვე არაფერი ჩანდა. კიბოსგან განვიკურნე.

ჩემი გამოცდილების შესახებ დავწერე წიგნი. გარკვეული პერიოდის შემდეგ მეხმიანებოდნენ ადამიანები. 30-მა ონკოლოგიურმა პაციენტა მომწერა, რომ ჩემსავით განიკურნენ სტაფილოს წვენის მიღების შემდეგ. ასევე მივიღე წერილები 5 ადამიანისგან. მათ შემთხვევაში აღნიშნული მეთოდი უშედეგო აღმოჩნდა. ეს მეთოდი არ არის გარანტია, რომ ის აუცილებლად ყველას უშველის. ფაქტია, რომ ჩემს შემთხვევაში იმუშავა. მას შემდეგ 9 წელი გავიდა. დღეს თავს კარგად ვგრძნობ. ჩემი ჯანმრთელობის მდგომარეობაც სტაბილურია,“- აღნიშნა ენ ქემერონმა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რა უნდა ჰქონდეთ ჩვენს შვილებს იმისთვის, რომ ბედნიერები იყვნენ?“ - შალვა ამონაშვილის პასუხი

„რა უნდა ჰქონდეთ ჩვენს შვილებს იმისთვის, რომ ბედნიერები იყვნენ?“ - შალვა ამონაშვილის პასუხი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბედნიერების შესახებ ისაუბრა და მშობლებს შვილების გასაბედნიერებლად საინტერესო რჩევები მისცა:

„მე არ მინდა ბედნიერებას გამოვთიშო სიტყვა „ბედი.“ ეს ორი ერთად შეერთებული ცნებაა. მე ხშირად მიკითხავს მშობლებისთვის, რას ისურვებდით თქვენი შვილებისთვის-მეთქი. მიპასუხებენ ხოლმე, ბედნიერები რომ იყვნენო. გვინდა ჩვენი შვილები ბედნიერები იყვნენ. რა უნდა ჰქონდეთ მათ?! ბევრი ქონება ჰქონდეთ, უზრუნველყოფილი იყვნენ, არაფერზე იფიქრონ?! ამას დავარქვათ ბედნიერება, თუ მუდმივ ბრძოლაში, შემოქმედებაში იყვნენ ჩართული, რაღაცას ეძებდნენ, პოულობდნენ, კარგავდნენ, მაგრამ წინ მიიწევდნენ?!“

„თუ ბედნიერებას იმას დავარქმევთ, რომ ყველაფერი გვაქვს და არაფერი არ გვინდა, ეს გაჩერებული ცხოვრებაა. ილიასი არ იყოს, არაგვს რომ ეუბნება, აბა, ერთი წუთით დადექი და ნახე თუ გველ-ბაყაყებით არ გაივსოო. ასეთი ამბავი შეიძლება მოხდეს ჩვენს ცხოვრებაში. ცუდი აზრები შემოგვესევა, ცუდ საქმეებს წამოვიწყებთ. თათქარიძის არ იყოს წამოვწვებით და ბუზების თვლას დავიწყებთ. ჩავთვალოთ „კაცია-ადამიანის“ გმირი ბედნიერ კაცად?! იმას თუ ვკითხავდით, გვეტყოდა ბედნიერი ვარ, დარეჯანი მყავს, თავადი ვარო. ბედი და ბედნიერება გასარკვევი ცნებებია. ხანდახან გვგონია, რომ ბედი გამოწერილი გვაქვს. ბედი არ მიწერიაო, ვიტყვით ხოლმე, ან ბედი გქონიაო. ბედი დაკავშირებულია მხოლოდ კარგ ამბავთან. თუ ბედი გვეწვია, ე.ი. რაღაც კარგი მოხდა ჩვენს ცხოვრებაში. რასაკვირველია, მომავალში თითოეულ ჩვენგანს ბედი უწერია. ეს იმიტომ კი არა, რომ ვიღაცამ ჩვენი წიგნი აიღო და ჩაგვიწერა, რა უნდა დაგვემართოს. ჩვენი გვერდების მწერლები ჩვენ ვართ. თითოეული ჩვენი ქცევა მიზეზია მომავალი შედეგების. გვინდა, რომ მომავლის წიგნში ჩვენი კარგი ბედი ჩაიწეროს? ეს რომ მოიახლოვო, უნდა იმოქმედო. უნდა შევქმნა მიზეზთა მთელი ჯგუფი, რომ რაღაც მოხდეს. ხომ უნდა გავიგოთ ცხოვრების კანონები, ხომ უნდა ურთიერთობა დავამყაროთ ადამიანებთან, ხომ უნდა გემოვნება და კულტურა გვქონდეს?! თუ ყველა ეს სიკეთე შევაგროვეთ, სად გაექცევა ამას ის სიკეთე, რომელიც კარს მოგვადგება,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად