Baby Bag

„რკინიანი ბიუსჰალტერის ტარება, შესაძლოა, მკერდის კიბოს განვითარების მაპროვოცირებელი გახდეს,“ - ლევან რატიანის რეკომენდაცია ქალბატონებს

„რკინიანი ბიუსჰალტერის ტარება, შესაძლოა, მკერდის კიბოს განვითარების მაპროვოცირებელი გახდეს,“ - ლევან რატიანის რეკომენდაცია ქალბატონებს

პირველი საუნივერსიტეტო კლინიკის დირექტორმა ლევან რატიანმა არასწორად შერჩეული ბიუსჰალტერის გამოყენების შესაძლო ნეგატიურ შედეგებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ცუდად შერჩეული ბიუსჰალტერი უამრავი დაავადების მაპროვოცირებელი ხდება:

„არასწორად შერჩეული ბიუსჰალტერი, შესაძლოა, უამრავი დაავადების მაპროვოცირებელი გახდეს. მან შეიძლება გამოიწვიოს ზურგის ტკივილი, კუნთების დაჭიმულობა, კანის გაღიზიანება, თავის ტკივილი.

ქალბატონებმა უნდა ატარონ ბიუსჰალტერი, რომელიც არის რკინის გარეშე. რკინა მექანიკურად აწვება მკერდს, განსაკუთრებით გარეთა ზედა კვადრატში. ეს ერთ-ერთი მაპროვოცირებელი შეიძლება გახდეს მკერდის კიბოს განვითარების.“

გადაცემა „ექიმების“ წამყვანებმა ისეთი ტანსაცმლის მავნე მხარეებზეც ისაუბრეს, რომელსაც ნიკელის დეტალები აქვს:

„ნიკელმა კანთან შეხებისას ადამიანს, შესაძლოა, მისცეს ალერგიული რეაქცია. ნიკელზე ალერგია კანის ალერგიებს შორის ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებულია. შეიძლება ამ დროს იყოს ქავილის შეგრძნება. ვისაც აქვს ალერგია მეტალებზე, მსგავსმა ტანსაცმელმა შეიძლება გამოიწვიოს კანთან შეხების დროს ალერგიული რეაქცია, ამიტომ ყურადღებით უნდა ვიყოთ და არ ჩავიცვათ ასეთი ტიპის ტანსაცმელი.“

წყარო:​ „ექიმები“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად