Baby Bag

„ვისაც უკვე ეწყება წნევა, მხოლოდ ამ ვარჯიშებით შეუძლია წნევა დაარეგულიროს,“ - ნინო ვაშაკიძის რჩევები

„ვისაც უკვე ეწყება წნევა, მხოლოდ ამ ვარჯიშებით შეუძლია წნევა დაარეგულიროს,“ - ნინო ვაშაკიძის რჩევები

ტრადიციული მედიცინის სპეციალისტმა ნინო ვაშაკიძემ წამლების გარეშე წნევის დარეგულირების გზებზე ისაუბრა:

„ნეგატიური აზრები იწვევს სპაზმს. ერთ-ერთი მთავარი ზონა, სადაც არის სპაზმი, არის კისრის ზონა. აქედან ადის სისხლი და ჩამოდის, იქ სპაზმი იწვევს წნევის აწევას. კისრისთვის არსებობს ვარჯიში, რომელიც ძალიან ბევრ რამეს შველის. ჩასუნთქვა უნდა გავაკეთოთ, თუმცა ღრმა არ უნდა იყოს, სამაგიეროდ ამოსუნთქვა არის ძალიან გრძელი. ამოსუნთქვაზე კეთდება აქცენტი. ნიკაპი ჩამოგაქვთ ქვემოთ. ეს გააკეთეთ ათჯერ, შემდეგ ოცჯერ. ამით ავარჯიშებთ კისრის ქვედა კუნთებს და სისხლი მიეწოდება კისერს.“

„ვალერიანი და კუნელი იყოს ოჯახში. ძალიან ხშირად გგონია, რომ არის წნევა, დალევ ვალერიანს და გაგივლის. უფრო ძლიერი ზემოქმედების არის კუნელი. მიირთვან ეს ნაყენი და ნახავენ, რომ ბევრად უკეთესად იქნებიან. ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს დარღვეულ ძილს. მას, ვინც იძინებს დილას, შეიძლება წნევის პრობლემა შეექმნას. დიდი მნიშვნელობა აქვს წონას და პოზას სავარძელში ტელევიზორთან. ვისაც უკვე ეწყება წნევა, მხოლოდ ამ ვარჯიშებით შეუძლია წნევა დაარეგულიროს. ადამიანი უნდა დაჯდეს ცოტა მაღალ სკამზე ან დადგეს. ჩასუნთქვა იწყება მუცლით, მერე ჩაისუნთქეთ გულ-მკერდით, კიდევ ჩაისუნთქეთ, გააჩერეთ 6-7 წამით. შეწიეთ მუცელი, შეწიეთ გულ-მკერდი და ამოისუნთქეთ. შემდეგ 1 წუთი შეისვენეთ და ეს ვარჯიში 4-5-ჯერ გააკეთეთ. აკეთეთ ეს ერთი კვირა. თუ წნევა დაგირეგულირდათ, გადადით შემდეგ ეტაპზე. აკეთებთ ამ ვარჯიშებს, მაგრამ 1-წუთიანი შუალედები არ არის. მერე ორი კვირა აკეთეთ ეს. თუ აღმოაჩინეთ, რომ პირველზე უკეთესი შედეგი გქონდათ, დაუბრუნდით პირველ ვარჯიშს. მესამე ვარჯიში არის ის, რომ ისევ აკეთებთ ჩასუნთქვას, ტუმბავთ ბოლომდე, შემდეგ ამოისუნთქავთ, ნიკაპი ამ დროს უნდა გქონდეთ ქვემოთ დახრილი. ამის შემდეგ 20-30 წამი არ სუნთქავთ. ამაზე რომ გადადიხართ, მეორე ვარჯიშს აკეთებთ სამჯერ და ამას აკეთებთ მეოთხეს. დიდი შანსია, რომ ამ ვარჯიშმა კარგად დაარეგულიროს წნევა,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნინო ვაშაკიძემ ტელეკომპანია „POSTV”-ის გადაცემაში „პოსტ ალიონი“ ისაუბრა.

წყარო: „პოსტ ალიონი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ოთხი რამ, რაც არ სჭირდება ბავშვს, რომელსაც კოვიდი აქვს,“- პედიატრი ლელა ზანგურაშვილი

„ოთხი რამ, რაც არ სჭირდება ბავშვს, რომელსაც კოვიდი აქვს,“- პედიატრი ლელა ზანგურაშვილი

პედიატრი ლელა ზანგურაშვილი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს და ოთხი რამის შესახებ საუბრობს, რომელიც კოვიდინფიცირებულ ბავშვს არ სჭირდება:

„ოთხი რამ, რაც არ სჭირდება ბავშვს, რომელსაც კოვიდი აქვს (და არც მოზრდილს, სხვათა შორის):

ვიტამინები

კოვიდეპოქის გარიჟრაჟზე არსებული ვარაუდები არ გამართლდა - კოვიდის მშვიდობიანად გადაგორებას არ ეხმარება არც D და C ვიტამინი და არც ესოდენ პოპულარული თუთია (ცინკი). თუ ბავშვს ასაკობრივად ეკუთვნის რაქიტის პროფილაქტიკა და D ვიტამინს იღებს, ცხადია, უნდა გააგრძელოს.

ანალიზები

სტანდარტული მიმდინარეობის შემთხვევაში (და შემთხვევათა უმეტესობა ასეთია) კოვიდი მანამდე მთავრდება, ვიდრე რაიმე ანალიზის საჭიროება დადგება. ის, რომ სახელმწიფო და სადაზღვევო კომპანიები უშურველად აფინანსებენ ანალიზებს, არ ნიშნავს, რომ მათი გაკეთება სავალდებულოა. ე.წ.პოსტკოვიდური ანალიზები საერთოდ სამედიცინო მითების, უარეს შემთხვევაში კი, სამედიცინო აფიორის სფეროს განეკუთვნება. არანაირი „აუცილებელი ანალიზების პაკეტი" არ არსებობს. თითოეულ შემთხვევაში ინდივიდუალურად უნდა გადაწყდეს კონკრეტული ანალიზის საჭიროება და შემთხვევათა 99 პროცენტში ისინი უბრალოდ უსარგებლოა.

გადასხმა

„გადასხმა" მხოლოდ მაშინ ხდება საჭირო, როდესაც ბავშვი ვერ სვამს წყალს (ვერ წოვს ძუძუს), სითხეს კი აქტიურად კარგავს ღებინების, ფაღართის ან ძალიან მაღალი სიცხის გამო. საჭიროების გარეშე გაკეთებული გადასხმა უკეთეს შემთხვევაში უსარგებლოა, უარეს შემთხვევაში - ძალიან საზიანო. კოვიდის წინა „ვერსიების" დროს, რადგანაც პროცესში ფილტვები იყო ჩართული, უთავბოლო „გადასხმა" ძალიან ხშირად ამძიმებდა პაციენტებს ფილტვის შეშუპების გამო.

ანტიბიოტიკი

კოვიდის შემთხვევაში უკიდურესად იშვიათად ხდება საჭირო. ბინაზე მყოფ პაციენტებში - პრაქტიკულად არასდროს. არადა გულისგამხეთქი სიხშირით ინიშნება. ამის შედეგებს ალბათ მომავალში მოვიმკით, რომელიღაც ზერეზისტენტული ბაქტერია რომ დაგვერევა.

სულ ეს მინდოდა მეთქვა ,”- წერს ლელა ზანგურაშვილი.

წაიკითხეთ სრულად