Baby Bag

რამდენად მნიშვნელოვანია წყლის დიდი რაოდენობით მიღება ვენური პრობლემების არსებობის შემთხვევაში? - სისხლძარღვთა ქირურგი ზაზა ლაზარაშვილი

რამდენად მნიშვნელოვანია წყლის დიდი რაოდენობით მიღება ვენური პრობლემების არსებობის შემთხვევაში? - სისხლძარღვთა ქირურგი ზაზა ლაზარაშვილი

სისხლძარღვთა ქირურგმა ზაზა ლაზარაშვილმა ვენური პრობლემების არსებობის შემთხვევაში წყლის ადეკატური მიღების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ზოგადად წყლის მიღება მინიმუმ ორი ლიტრის ოდენობით დღე-ღამეში უმნიშვნელოვანესია სხვადასხვა დაავადების პროფილაქტიკისა და ნორმალური ყოფისთვის. სითხის მიღებას სისხლის მიმოქცევისთვის განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს. სისხლის სითხოვანი ნაწილი გაჯერებული უნდა იყოს. სიბლანტე არ უნდა იყოს მაღალი, რადგან მის გადადინებას ვენურ სისტემაში ქვემო კიდურებიდან გულის მიმართულებით გარკვეული პრობლემები ექმნება.“

„თუ პაციენტი არ იღებდა სითხეს და დაიწყო მისი ადეკვატური მიღება, რა თქმა უნდა, ის მაშინვე იგრძნობდა დადებით მხარეს. თუ სიმპტომები ალაგდა სითხის მიღების გამო, ე.ი. მას გარკვეული სახით ჰქონდა ქრონიკული ვენური დაავადება იმ სტადიაში, როდესაც მისი მოგვარება ცხოვრების სტილის შეცვლით არის შესაძლებელი და მედიკამენტური საშუალებების გამოყენება ჯერ არ არის საჭირო. რა თქმა უნდა, სითხის მიღება არის უმნიშვნელოვანესი. ორგანიზმი უნდა იყოს გაჯერებული წყლით,“- აღნიშნულ საკითხზე ზაზა ლაზარაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ბავშვზე ზრუნვისთვის,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

„დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ბავშვზე ზრუნვისთვის,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის დაშინების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მშობლები ასე საკუთარი კომფორტის გამო იქცევიან:

„საბოლოოდ ვებრძვით იმ ბიოლოგიურ ფენომენს, რომელსაც ჰქვია დაცულობა. თუ ბუა წამიყვანს, თუ მეტკინება, თუ დავეცემი, მაშინ როგორღა მიცავ?! ეს დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ზრუნვისთვის. მაგალითად, კარადაა ოთახში. როგორ გავიგო კარადის თავზე რა არის, თუ არ ავძვერი. ამიტომ ვიწყებ რაღაც ფორმით იქ აძრომას. გვერდით მყოფი მოზრდილი აუცილებლად უნდა დამეხმაროს, ამწიოს, ცოცვაში მომეხმაროს, რომ დავიკმაყოფილო მოთხოვნილება და გავიგო რა არის იქ. ​ნაცვლად იმისა, რომ ავდგე და ბავშვს მივეხმარო, არ მინდა, რომ ავდგე და ბავშვს ვეუბნები: „არ ახვიდე.“ ბავშვი შეძვრა ავეჯის ქვეშ, მეუბნება, რომ შევძვრე. მე მიჭირს დაკუზვა, ამიტომ ვეუბნები: „გამოდი მანდედან, ეს არ არის სათამაშო ადგილი." ჩვენს კომფორტზეა ეს აწყობილი და არა ბავშვის.“

„რომ ვირბინო, არაფერი მოხდება, მაგრამ უცებ ყურში მესმის: „არ ირბინო, თორემ დაეცემი, გაოფლიანდები." ნეგატივით ხდება შეზღუდვა რაღაც ქმედების. მე თავს ვიბევებ წინასწარ, რომ ბავშვი სადღაც, როდესღაც აუცილებლად დაეცემა. როგორც კი დაეცემა, მაშინვე მზად ვარ, რომ ვუთხრა: ხომ გეუბნებოდი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ამ შაბათ-კვირას“

წაიკითხეთ სრულად