Baby Bag

„ბოლო დროს ყბადაღებული თემაა ბავშვთა ხელოვნურ საკვებში პალმის ზეთის შემცველობა,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე აქტუალური თემის შესახებ

„ბოლო დროს ყბადაღებული თემაა ბავშვთა ხელოვნურ საკვებში პალმის ზეთის შემცველობა,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე აქტუალური თემის შესახებ

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვთა კვებაში პალმის ზეთის გამოყენების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ პალმის ზეთი ჯანმრთელობისთვის სახიფათოა მაშინ, როდესაც ის 100 გრადუს ტემპერატურაზე ლღვება:

„არის ასეთი ყბადაღებული თემა პალმის ზეთის შემცველობის შესახებ ხელოვნურ საკვებში. როგორც მოგეხსენებათ, პალმის ზეთის ლღვობის ტემპერატურა არის 100 გრადუსი. 100 გრადუსამდე ტემპარატურაზე მან შეიძლება უკვე გამოიმუშაოს მავნე ნივთიერებები. ჩვენ საკვებს, განსაკუთრებით ხელოვნურ საკვებს არასდროს არ ვხსნით 100- გრადუსიან წყალში, ვხსნით 40-გრადუსიან ან მაქსიმუმ 75-გრადუსიან ტემპერატურაზე. ამ დროს პალმის ზეთი არ იშლება. ის არის ბუნებრივი კონსერვანტი. აუცილებელია მისი შემცველობა. ეს არის ყბადაღებული თემა ბოლო პერიოდში.“

თემურ მიქელაძის თქმით, ბავშვებს კილოგრამ წონასთან შეფარდებით ადრეულ ასაკში უფრო მეტი კალორაჟი სჭირდებათ.

„ნებისმიერ საკვებს როდესაც ვამზადებთ, მწვანილი გამდინარე წყალში მინიმუმ 20 წუთის განმავლობაში მაინც უნდა მოვათავსოთ. გამზადებულ კერძს ეს მწვანილი მოვაყაროთ. ბავშვთა კვებას ჩვენ ვთვლით კალორაჟის მიხედვით. ადრეულ ასაკში ბავშვებს კილოგრამებზე მეტი კალორაჟი სჭირდება, დაახლოებით 110 კალორია, შემდეგ 8-9 თვის ასაკში 90 კალორიაზე ჩამოდის ეს რიცხვი კილოგრამ წონაზე,“- აღნიშნულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს... არ შეეფერება ეს ჩვენს პედაგოგიკას,“ - შალვა ამონაშვილი

„ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს... არ შეეფერება ეს ჩვენს პედაგოგიკას,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, სკოლასთან დაკავშირებული პრობლემები ბავშვთან დიალოგის გზით მოაგვარონ:

„თუ ბავშვი გეტყვით თქვენ, რომ მე ხვალ სკოლაში წასვლა აღარ მინდა, რომელი ჭკვიანი დედა ეტყვის იმას, რომ აღარ გინდა და მაშინ ითამაშე აგერ, კნუტები არიან სახლში და მათთან ითამაშე და იყავი როგორც გინდაო. რომელი მამა ეტყვის ამას ბავშვს?! იქნებ დავსხდეთ, ბრძნულად განვიხილოთ, რატომ არ გვინდა სკოლა? რითი შეგვაწუხა სკოლამ? ამხანაგები არ გვყავს კარგი? გზა არის ძალიან შორი? როდესაც ამ მიზეზს გამოვამზეურებთ, ადვილად შეიძლება განუმარტო ბავშვს როგორ შეიძლება ამ მიზეზის მოშორება. ჩვენ მიზეზებს არ ვამზეურებთ და პირდაპირ ვეუბნებით ბავშვს: როგორთუ არ გინდა სკოლაში?! ზოგჯერ ვეუბნებით: კარგი, ნუ წახვალ! ერთიც და მეორეც არასერიოზული მოქმედებაა. გამოვარკვიოთ მიზეზები და რაღაცას გამოვიგონებთ ჩვენ.

არ იყოს ჩხუბი, არ იყოს ნერვიულობა, არ იყოს ძალდატანება, არ იყოს წივილ-კივილი, არ იყოს ბავშვის ცემა! დიდი ბოდიში, მაგრამ ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს, დასაჯოს ამგვარად. ეს აღარ არის ჩვენი ბავშვებისთვის ღირსება. არ შეეფერება ჩვენს პედაგოგიკას, ჩვენს დღევანდელს ცხოვრებას ასეთი ქცევები.

ეს წარსულს ჩავაბაროთ. გოგებაშვილიც ამბობდა, ეს არ გააკეთოთო. ეს იყო მეცხრამეტე საუკუნე და მეოცე საუკუნის დასაწყისი. XXI საუკუნეში, ჩემო ძვირფასებო, ასეთი მეთოდები ნიშნავს იმას, რომ ჭაში ჩავცვივდეთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად