Baby Bag

„ბოლო დროს ყბადაღებული თემაა ბავშვთა ხელოვნურ საკვებში პალმის ზეთის შემცველობა,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე აქტუალური თემის შესახებ

„ბოლო დროს ყბადაღებული თემაა ბავშვთა ხელოვნურ საკვებში პალმის ზეთის შემცველობა,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე აქტუალური თემის შესახებ

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვთა კვებაში პალმის ზეთის გამოყენების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ პალმის ზეთი ჯანმრთელობისთვის სახიფათოა მაშინ, როდესაც ის 100 გრადუს ტემპერატურაზე ლღვება:

„არის ასეთი ყბადაღებული თემა პალმის ზეთის შემცველობის შესახებ ხელოვნურ საკვებში. როგორც მოგეხსენებათ, პალმის ზეთის ლღვობის ტემპერატურა არის 100 გრადუსი. 100 გრადუსამდე ტემპარატურაზე მან შეიძლება უკვე გამოიმუშაოს მავნე ნივთიერებები. ჩვენ საკვებს, განსაკუთრებით ხელოვნურ საკვებს არასდროს არ ვხსნით 100- გრადუსიან წყალში, ვხსნით 40-გრადუსიან ან მაქსიმუმ 75-გრადუსიან ტემპერატურაზე. ამ დროს პალმის ზეთი არ იშლება. ის არის ბუნებრივი კონსერვანტი. აუცილებელია მისი შემცველობა. ეს არის ყბადაღებული თემა ბოლო პერიოდში.“

თემურ მიქელაძის თქმით, ბავშვებს კილოგრამ წონასთან შეფარდებით ადრეულ ასაკში უფრო მეტი კალორაჟი სჭირდებათ.

„ნებისმიერ საკვებს როდესაც ვამზადებთ, მწვანილი გამდინარე წყალში მინიმუმ 20 წუთის განმავლობაში მაინც უნდა მოვათავსოთ. გამზადებულ კერძს ეს მწვანილი მოვაყაროთ. ბავშვთა კვებას ჩვენ ვთვლით კალორაჟის მიხედვით. ადრეულ ასაკში ბავშვებს კილოგრამებზე მეტი კალორაჟი სჭირდება, დაახლოებით 110 კალორია, შემდეგ 8-9 თვის ასაკში 90 კალორიაზე ჩამოდის ეს რიცხვი კილოგრამ წონაზე,“- აღნიშნულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა,“ - ფსიქოლოგი თიკო ზენაიშვილი

ფსიქოლოგმა თიკო ზენაიშვილმა ბავშვისთვის ემოციების რეგულირების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„სამი წლის ასაკში ბავშვი იწყებს ემოციების ფართო სპექტრის გაცნობას. მნიშვნელოვანია ჩვენ როგორ მივაწვდით მას ამას. ჩვენ ხშირად გვაქვს ასეთი სიტყვები: „ნუ გეშინია.“ სამი წლის ასაკში ბავშვი შიშსაც გრძნობს უკვე. ჩვენ ვეუბნებით: „ნუ გეშინია.“ ეს არ არის სწორი. შიში გავაცნოთ ბავშვს, როგორ შეეშინდა, რისი შეეშინდა. ვეცადოთ, გაიცნოს შიში ბავშვმა, გაუშინაურდეს. ეს არის ემოციური ინტელექტი. ემოციის გადაკეთება არ ხდება, ხდება მართვა. ბავშვი რომ წაიქცევა და ტირის, ვეუბნებით: „ნუ ტირი,“ „ბიჭები არ ტირიან.“ ეტკინა? ტკივილზე ვესაუბროთ ბავშვს, როგორი იყო ეს ტკივილი, ძლიერი თუ სუსტი, სად ეტკინა, რომ ბავშვმა გაიცნოს თავისი ემოცია.

ჩვენ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რომ გაიცნოს ემოცია, შეიცნოს ის და მიიღოს მისგან სარგებელი. ზიზღი რომ იგრძნო ბავშვმა, მოდი, ვესაუბროთ ამის შესახებ, რატომ და როგორ მოხდა. ბაღშიც ეს უნდა ხდებოდეს. ვიღაც სათამაშოს რომ წაართმევს, ბუნებრივია ბავშვი გაბრაზდება. ჩვენ ვეუბნებით: „არაუშავს, მიეცი, დაუთმე.“ არ ვაძლევთ მას ემოციის გამოხატვის საშუალებას. მეტი ხომ არაფერი უნდოდა ბავშვს? უნდოდა გაგება და მოსმენა. სწორედ ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა. თუ ბავშვი რაღაცაზე გაბრაზდა და ტირის, არ ვეუბნებით: „არაუშავს, გოგოა და დაუთმე, არ იტირო.“ ვკითხოთ: „რა იგრძენი?“ გრძნობებისკენ მივახედოთ. ვიყოთ გამგები მისი გრძნობისა და არა გამოხატული რეაქციების,“- მოცემულ საკითხზე თიკო ზენაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად