Baby Bag

„ბოლო დროს ყბადაღებული თემაა ბავშვთა ხელოვნურ საკვებში პალმის ზეთის შემცველობა,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე აქტუალური თემის შესახებ

„ბოლო დროს ყბადაღებული თემაა ბავშვთა ხელოვნურ საკვებში პალმის ზეთის შემცველობა,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე აქტუალური თემის შესახებ

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვთა კვებაში პალმის ზეთის გამოყენების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ პალმის ზეთი ჯანმრთელობისთვის სახიფათოა მაშინ, როდესაც ის 100 გრადუს ტემპერატურაზე ლღვება:

„არის ასეთი ყბადაღებული თემა პალმის ზეთის შემცველობის შესახებ ხელოვნურ საკვებში. როგორც მოგეხსენებათ, პალმის ზეთის ლღვობის ტემპერატურა არის 100 გრადუსი. 100 გრადუსამდე ტემპარატურაზე მან შეიძლება უკვე გამოიმუშაოს მავნე ნივთიერებები. ჩვენ საკვებს, განსაკუთრებით ხელოვნურ საკვებს არასდროს არ ვხსნით 100- გრადუსიან წყალში, ვხსნით 40-გრადუსიან ან მაქსიმუმ 75-გრადუსიან ტემპერატურაზე. ამ დროს პალმის ზეთი არ იშლება. ის არის ბუნებრივი კონსერვანტი. აუცილებელია მისი შემცველობა. ეს არის ყბადაღებული თემა ბოლო პერიოდში.“

თემურ მიქელაძის თქმით, ბავშვებს კილოგრამ წონასთან შეფარდებით ადრეულ ასაკში უფრო მეტი კალორაჟი სჭირდებათ.

„ნებისმიერ საკვებს როდესაც ვამზადებთ, მწვანილი გამდინარე წყალში მინიმუმ 20 წუთის განმავლობაში მაინც უნდა მოვათავსოთ. გამზადებულ კერძს ეს მწვანილი მოვაყაროთ. ბავშვთა კვებას ჩვენ ვთვლით კალორაჟის მიხედვით. ადრეულ ასაკში ბავშვებს კილოგრამებზე მეტი კალორაჟი სჭირდება, დაახლოებით 110 კალორია, შემდეგ 8-9 თვის ასაკში 90 კალორიაზე ჩამოდის ეს რიცხვი კილოგრამ წონაზე,“- აღნიშნულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც გინდა ის გიქნია“, დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“ მშობლებსა და მოზარდებს შორის ურთიერთობების პრობლემებზე ისაუბრა:

„მეგობარი მნიშვნელოვანია, მაგრამ მშობელი არის, პირველ რიგში, ჩარჩოს შემქმნელი. მეგობარი ასეთ ჩარჩოს არ გიქმნის. მეგობარი ხარ ბავშვისთვის იმ მხრივ, რომ მას არ ეშინოდეს შენთან ღიად განხილვა იმ საკითხების, რაც მას აწუხებს. ეს დიდი პრობლემაა დღეს. ბავშვები ფიქრობენ, რომ მშობლები ვერ გაუგებენ, ატყდება ჩხუბი, იქნება უსიამოვნება, რის გამოც ისინი მშობლებთან ღიად არ საუბრობენ. ამ გაგებით მშობელი არის ბავშვის მეგობარი, მაგრამ შენ, როგორც მშობელი, პირველ რიგში, ხარ ეთიკური ჩარჩოს , ღირებულებითი ჩარჩოს დამდები. ჩარჩო აუცილებელია, მაგრამ არა ავტორიტარული ჩარჩო, გარედან თავსმოხვეული კი არა, ერთობლივად შემუშავებული.

წარმოვიდგინოთ, რომ 12 წლის ბავშვი მოდის და ამბობს, რომ კლუბში მიდის მეგობრებთან ერთად. შენ შეგიძლია უყვირო, ეჩხუბო და არ გაუშვა, მაგრამ შეგიძლია მშვიდად დაელაპარაკო, ამ გადაწყვეტილების დადებითი და უარყოფითი მხარეები განიხილო მასთან ერთად. საბოლოოდ ის თავად მიიღებს იმ გადაწყვეტილებას, საითკენაც შენ უბიძგებ. ამაზე მარტივია, რომ კარი ჩაუკეტო, ეჩხუბო, 12 წლისას მოერევი, მაგრამ 15 წლისას ვერა. „რაც გინდა ის გიქნია,“ დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის. გარდატეხის ასაკში მშობელს ეშინია და ურჩევნია ბავშვის მეგობრად დარჩეს. რაღაც კომპლექსი აქვთ დღევანდელ მშობლებს. მშობელი თვლის, რომ უნდა იყოს თავისი შვილის მეგობარი, არ უნდა აწყენინოს. ამიტომ გვაქვს ორი უკიდურესობა: ან ავტორიტარული სტილი, ან დამოკიდებულება: „ყველაფერზე თანახმა ვარ, გააკეთე რაც გინდა, რაც გაგიხარდება.“ მერე ბავშვი მეუბნება, რომ მშობლისთვის სულ ერთია, თუ სად წავა ის, რადგან არასდროს არაფერს ეუბნება. ეს უკვე უგულებელყოფაა ბავშვის,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„ნაშუადღევს“ 

წაიკითხეთ სრულად