Baby Bag

რა ხდება სტრესის დროს ადამიანში? - ნუტრიციოლოგი მარი მალაზონია

რა ხდება სტრესის დროს ადამიანში? - ნუტრიციოლოგი მარი მალაზონია

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ სტრესის დროს ადამიანის ორგანიზმში მიმდინარე პროცესების შესახებ ისაუბრა:

„რა ხდება სტრესის დროს ადამიანში? სტრესს ჩვენ ვპასუხობთ მთლიანად. ადამიანი ჯანმრთელი არის მაშინ, როდესაც მას აქვს სრული ფიზიკური, მენტალური და სოციალური კეთილდღეობა. რამდენიმე უბანს აღვწერ, რომელიც შეიძლება სტრესის დროს დაზარალდეს. სტრესის დროს ძალიან ზარალდება ადამიანის თავის ტვინი, ნერვული სისტემა, ყველა ის ნერვი, რომელიც ჯამში ქმნის ნერვულ სისტემას, ყველა უბნით რეაგირებს სტრესზე.“

„თავის ტკივილი შეიძლება იყოს დაკავშირებული სტრესთან, ასევე კისრის, მხრების, ბეჭების, ზურგის ტკივილი. ეს ხშირად არის სტრესის მიერ პროვოცირებული კუნთების ტკივილი. გულს თვითონ კუნთს არაფერი სჭირს, მაგრამ გულიც აჩქარდა, წნევაც მერყეობს, ეს არის ორგანიზმის პასუხი სტრესზე. თითქოს ვეღარ ვსუნთქავთ, ვიხრჩობით. ეს შეიძლება პასუხი იყოს მხოლოდ სტრესზე. როდესაც პრობლემა გვაქვს და გვაქვს გულძმარვა, შეიძლება ეს იყოს პასუხი სტრესზე, ისევე როგორც ნაწლავების გაძლიერებული პერისტალტიკა. შეიძლება იყოს პირიქით ყაბზობა. ამის გამომწვევი შეიძლება იყოს სხვა არაფერი, თუ არა სტრესი,“- აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც გინდა ის გიქნია“, დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“ მშობლებსა და მოზარდებს შორის ურთიერთობების პრობლემებზე ისაუბრა:

„მეგობარი მნიშვნელოვანია, მაგრამ მშობელი არის, პირველ რიგში, ჩარჩოს შემქმნელი. მეგობარი ასეთ ჩარჩოს არ გიქმნის. მეგობარი ხარ ბავშვისთვის იმ მხრივ, რომ მას არ ეშინოდეს შენთან ღიად განხილვა იმ საკითხების, რაც მას აწუხებს. ეს დიდი პრობლემაა დღეს. ბავშვები ფიქრობენ, რომ მშობლები ვერ გაუგებენ, ატყდება ჩხუბი, იქნება უსიამოვნება, რის გამოც ისინი მშობლებთან ღიად არ საუბრობენ. ამ გაგებით მშობელი არის ბავშვის მეგობარი, მაგრამ შენ, როგორც მშობელი, პირველ რიგში, ხარ ეთიკური ჩარჩოს , ღირებულებითი ჩარჩოს დამდები. ჩარჩო აუცილებელია, მაგრამ არა ავტორიტარული ჩარჩო, გარედან თავსმოხვეული კი არა, ერთობლივად შემუშავებული.

წარმოვიდგინოთ, რომ 12 წლის ბავშვი მოდის და ამბობს, რომ კლუბში მიდის მეგობრებთან ერთად. შენ შეგიძლია უყვირო, ეჩხუბო და არ გაუშვა, მაგრამ შეგიძლია მშვიდად დაელაპარაკო, ამ გადაწყვეტილების დადებითი და უარყოფითი მხარეები განიხილო მასთან ერთად. საბოლოოდ ის თავად მიიღებს იმ გადაწყვეტილებას, საითკენაც შენ უბიძგებ. ამაზე მარტივია, რომ კარი ჩაუკეტო, ეჩხუბო, 12 წლისას მოერევი, მაგრამ 15 წლისას ვერა. „რაც გინდა ის გიქნია,“ დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის. გარდატეხის ასაკში მშობელს ეშინია და ურჩევნია ბავშვის მეგობრად დარჩეს. რაღაც კომპლექსი აქვთ დღევანდელ მშობლებს. მშობელი თვლის, რომ უნდა იყოს თავისი შვილის მეგობარი, არ უნდა აწყენინოს. ამიტომ გვაქვს ორი უკიდურესობა: ან ავტორიტარული სტილი, ან დამოკიდებულება: „ყველაფერზე თანახმა ვარ, გააკეთე რაც გინდა, რაც გაგიხარდება.“ მერე ბავშვი მეუბნება, რომ მშობლისთვის სულ ერთია, თუ სად წავა ის, რადგან არასდროს არაფერს ეუბნება. ეს უკვე უგულებელყოფაა ბავშვის,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„ნაშუადღევს“ 

წაიკითხეთ სრულად